Είναι μία από τις συγκλονιστικότερες φωτογραφίες της ανθρώπινης ιστορίας κι ας μην δείχνει τίποτα το εμφανώς ανθρώπινο.
H «χλωμή, μπλε κουκκίδα» (Pale Blue Dot), τραβήχτηκε μια Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου, πριν από 30 χρόνια ακριβώς, και, αν κοιτάξετε λίγο πιο δεξιά από το κέντρο, θα δείτε την Γη, όπως φαίνεται από απόσταση έξι δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων (απόσταση 40 φορές μεγαλύτερη από τη μέση απόσταση του πλανήτη μας από τον Ήλιο).
Μη επανδρωμένος «φωτογράφος» ήταν το Voyager 1, που είχε εκτοξευθεί 13 χρόνια νωρίτερα, το 1977, σε μια ιστορική αποστολή εξερεύνησης της αστρικής μας γειτονιάς. Για να τιμήσει την σημερινή επέτειο, η Αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος επεξεργάστηκε τη φωτογραφία με σύγχρονες τεχνικές και λογισμικό, αναδεικνύοντας την κλασική φωτογραφία με τρόπους που δεν ήταν διαθέσιμοι στο μακρινό 1990: ολόκληρη η Γη, συρρικνωμένη στο μέγεθός ενός και μόνο πίξελ, με φόντο το σκοτεινό άπειρο του Διαστήματος.
Ήταν ένα από τα τελευταία κλικ του Voyager 1, πριν η κάμερά του κλείσει ώστε να διατηρήσει ενέργεια για το υπόλοιπο, πολυετές ταξίδι του ανάμεσα στους πλανήτες. Ο Καρλ Σαγκάν και η Κάρολιν Πόρκο, αρμόδιοι τότε επιστήμονες για τις εικόνες που θα τραβούσε το διαστημόπλοιο, πρότειναν μια τελευταία, «οικογενειακή φωτογραφία» του ηλιακού συστήματος, πριν δοθεί η εντολή για το κλείσιμο των φακών, που θα ταξίδευε ως τις κεραίες του διαστημικού σκάφους με την ταχύτητα του φωτός.
Οι 60 εικόνες που έστειλε πίσω στο κέντρο επιχειρήσεων ο Voyager, απαθανάτισαν τον Ήλιο και έξι από τους πλανήτες: την Αφροδίτη, τη Γη, τον Δία, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Ο Άρης δεν διακρίνεται, καθώς τον καλύπτουν οι ακτίνες του Ήλιου που εισέβαλαν μέσα στον φακό και ανακλάστηκαν στα κάτοπτρά του.
Η φωτογραφία έκανε τον γύρο του κόσμου, μπήκε σε σχολικά βιβλία και εγκυκλοπαίδειες, έγινε πόστερ φοιτητών αστροφυσικής και, το 1994, ενέπνευσε τον Καρλ Σαγκάν να γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο. Το ονόμασε φυσικά "Pale Blue Dot". «Κοιτάξτε ξανά αυτή την κουκκίδα. Αυτό είναι εδώ. Είναι το σπίτι μας. Είμαστε εμείς», έγραφε ο σπουδαίος αστροφυσικός, κοσμολόγος και συγγραφέας, που πέθανε στα 1996.
«Είναι μια κρυστάλλινα ξεκάθαρη θέα της θέσης μας στον Κόσμο», έλεγε το 2013 η Κάρολιν Πόρκο. «Διαλύει κάθε ψευδαίσθηση και μας φέρνει αντιμέτωπους με μία δυνατή στιγμή συνειδητοποίησης για τους εαυτούς μας, μια συνειδητοποίηση που δεν παύει να μας συγκινεί».
Το 2013, το διαστημικό σκάφος Cassini τράβηξε μια δική του φωτογραφία με σύγχρονα μέσα, αποδίδοντας φόρο τιμής στο Voyager 1 και στους πρωτεργάτες της εξερεύνησης του Διαστήματος. Ο Κρόνος και οι εντυπωσιακοί δακτύλιοί του αριστερά και, δεξιά, πάλι μια θαμπή, μπλε κουκκίδα. Η Γη.
"Αυτή είναι εδώ που είμαστε. Αυτή είναι το σπίτι μας. Αυτή είμαστε εμείς. Πάνω σε αυτήν πέρασε όλη του την ζωή ο οποιοσδήποτε για τον οποίο έχουμε ακούσει κάτι, κάθε άνθρωπος που έζησε ποτέ. Το σύνολο όλης της χαράς και της δυστυχίας μας, χιλιάδες θρησκείες, ιδεολογίες και οικονομικά δόγματα γεμάτα αυτοπεποίθηση, κάθε κυνηγός και τροφοσυλλέκτης, κάθε ήρωας και δειλός, κάθε δημιουργός και καταστροφέας πολιτισμών, κάθε βασιλιάς και χωρικός, κάθε νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι, κάθε πολλά υποσχόμενο παιδί, κάθε μητέρα και πατέρας, κάθε εφευρέτης και εξερευνητής, κάθε ηθικοδιδάσκαλος, κάθε διεφθαρμένος πολιτικός, κάθε διάσημος, κάθε ανώτατος άρχοντας, κάθε άγιος και αμαρτωλός στην ιστορία του είδους μας, έζησαν εκεί – πάνω σε έναν κόκκο σκόνης, αιωρούμενο σε μια ηλιαχτίδα.
Η Γη είναι μια πολύ μικρή σκηνή εντός μιας πελώριας κοσμικής αρένας. Σκεφτείτε τους ποταμούς αίματος που χύθηκαν από όλους αυτούς τους στρατηγούς και αυτοκράτορες, έτσι ώστε με δόξες και τιμές να μπορέσουν να ανακηρυχθούν στιγμιαίοι κυρίαρχοι ενός κλάσματος μιας κουκκίδας. Σκεφτείτε τις ατελείωτες φρικαλεότητες τις οποίες υπέστησαν οι κάτοικοι μιας γωνίας της κουκκίδας από τους μετά βίας διαφορετικούς κατοίκους κάποιας άλλης γωνίας της κουκκίδας. Πόσο συχνές είναι οι παρεξηγήσεις τους, πόσο πρόθυμοι είναι να σκοτώσουν ο ένας τον άλλο, πόσο διακαή τα μίση τους. Η επιδειξιομανία μας, η αλαζονεία μας, η αυταπάτη πως διαθέτουμε κάποια προνομιούχα θέση στο σύμπαν, τίθενται υπό αμφισβήτηση από αυτήν την ωχρή κουκκίδα.
Ο πλανήτης μας είναι ένα μοναχικό στίγμα στο αχανές κοσμικό σκοτάδι που μας περιβάλλει. Μέσα στην αφάνειά μας – μέσα σε όλη αυτή την απεραντοσύνη – δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι κάποια βοήθεια θα καταφτάσει από αλλού για να μας σώσει από τον εαυτό μας. Εναπόκειται σε μας. Έχει ειπωθεί ότι η αστρονομία προάγει την μετριοφροσύνη, και θα προσέθετα, χτίζει χαρακτήρες. Κατ'εμέ, πιθανότατα δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη της ανοησίας της ανθρώπινης έπαρσης από αυτήν την μακρινή εικόνα του μικροσκοπικού μας κόσμου. Για εμένα, υπογραμμίζει την ευθύνη που έχουμε να συμπεριφερόμαστε με περισσότερη καλοσύνη και συμπόνια ο ένας προς τον άλλο, και να διαφυλάσσουμε και να αγαπάμε αυτή την ωχρή κυανή κουκκίδα, το μόνο σπίτι που έχουμε ποτέ γνωρίσει."
Σας ευχαριστώ που τα φέρατε πιο "κοντά μας".
1) Κατασκευαζεται 20 χρονια τωρα
2 ) Θα ειναι 100 φορες πιο ισχυρο απο το Χαμπλ....
3 ) Ο φακος του θα εχει εξιμισι μετρα διαμετρο !
4 ) Κοστος : 8.8 δις δολαρια.
5 ) Αφου εκτοξευθει θα χρειαστουν 6 μηνες να ξεδιπλωθουν τα φυλλα που αποτελουν τον φακο του.
6 ) Θα περιστρεφεται γυρω απο τον ηλιο ενα εκατομμυριο μιλια μακρια απο τη γη.
7 ) Ιστοσελιδα : http://jwst.nasa.gov/index.html
Να το βλεπουμε καπου καπου σαν υπενθυμιση της θεσης μας σ´ετουτο τον κοσμο.
Αλλα οχι για πολυ βεβαια γιατι μετα θα τρελαθουμε.