Ο καθηγητής Στίβεν Χόκινγκ που πέθανε σήμερα είχε κατά την επιστήμη ξεγελάσει το θάνατο εδώ και πολλά χρόνια.
Ήταν μόλις 21 ετών, το 1963, όταν διαγνώστηκε με ALS και οι γιατροί του έδιναν το πολύ δύο χρόνια ζωής. Τελικά έφυγε στα 76 του και όπως όλα δείχνουν η ιδέα του θανάτου και του τι συμβαίνει μετά ήταν κάτι που είχε λύσει από χρόνια μέσα του αναπτύσσοντας τη δική του θεωρία.
Μαζί με την ασθένεια, είχε αναπτύξει και μια φιλοσοφική προσέγγιση στο θάνατό του. «Έχω ζήσει με την προοπτική πρόωρου θανάτου για τα τελευταία 49 χρόνια, δεν φοβάμαι το θάνατο, αλλά δεν βιάζομαι να πεθάνω, έχω πολλά που θέλω να κάνω πρώτα», είχε πει σε συνέντευξή του στην Guardian το 2011.
Στην ίδια συνέντευξη απέρριψε τη βολική θεωρία πίστης στη ζωή μετά το θάνατο και είπε ότι δεν περίμενε τίποτα έπειτα από το σημείο αυτό.
«Θεωρώ τον εγκέφαλο ως έναν υπολογιστή που θα σταματήσει να λειτουργεί όταν τα εξαρτήματά του καταρρεύσουν. Δεν υπάρχει παράδεισος ή μεταθανάτια ζωή για χαλασμένους υπολογιστές. Αυτό είναι ένα παραμύθι για τους ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι».
Αλλά είχε επίσης δηλώσει ότι δεν υπήρχε ανάγκη να υπάρξει ζωή μετά το θάνατο για να κάνει τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται και να ζουν καλά. «Πρέπει να επιδιώξουμε τη μέγιστη αξία της δράσης μας όσο υπάρχουμε», είπε, όταν ρωτήθηκε πώς θα έπρεπε να ζήσουμε.
«Έζησα πέντε δεκαετίες παραπάνω από όσο είχαν προβλέψει για μένα οι γιατροί. Προσπάθησα να κάνω καλή χρήση του χρόνου μου», είχε εξηγήσει το 2013 σε μια συνέντευξή του.
