Τα περισσότερα αστέρια ζουν ήρεμες ζωές για εκατοντάδες εκατομμύρια έως δισεκατομμύρια χρόνια, ωστόσο, κοντά στο τέλος τους μπορούν να μετατραπούν σε «σβούρες» που εκτοξεύουν πετρώματα και καυτά αέρια.
Οι επιστήμονες έχουν συχνά χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες του Hubble για να καταγράψουν και να αναλύσουν τα φαινόμενα αυτά που λαμβάνουν χώρα σε δύο κοντινά νεφελώματα. Λόγω της εμφάνισής του, το NGC 6302, ονομάζεται Νεφέλωμα Πεταλούδας. Το NGC 7027 θυμίζει το "jewel bug" ένα ζωύφιο με πολύχρωμο μεταλλικό «κέλυφος». Οι επιστήμονες που μελετούν τα νεφελώματα έχουν καταγράψει μία άνευ προηγουμένου πολυπλοκότητα στις φυσαλίδες αερίων που εκπέμπονται από τα αστέρια στο κέντρο των δύο νεφελωμάτων και το τηλεσκόπιο Hubble τους επιτρέπει κατανοήσουν καλύτερα τους μηχανισμούς που διέπουν το χάος.
«Όταν κοίταξα στο αρχείο του Hubble και διαπίστωσα πως κανείς δεν είχε παρατηρήσει αυτά τα νεφελώματα με την κάμερα ευρείας περιοχής 3 του Hubble σε όλο το εύρος του μήκους κύματος, έμεινα άναυδος», δήλωσε ο Joel Kastner του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του Ρότσεστερ προσθέτοντας πως οι νέες παρατηρήσεις παρέχουν την πιο ολοκληρωμένη εικόνα αυτών των δύο θεαματικών νεφελωμάτων έως σήμερα.
«Καθώς λάμβανα τις εικόνες που προέκυπταν, ένιωθα σαν παιδί σε ζαχαροπλαστείο».
Εξετάζοντας αυτά τα νεφελώματα με τις πλήρεις, πανοραμικές δυνατότητες του Hubble, η ομάδα εξεπλάγη αρκετές φορές, καθώς οι νέες εικόνες αποκάλυψαν πως τα νεφελώματα διαχωρίζονται σε εξαιρετικά σύντομα χρονικά διαστήματα επιτρέποντας στους αστρονόμους να δουν αλλαγές κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Για το νεφέλωμα NGC 7027 αποκαλύφθηκαν εκπομπές «σε έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό διαφορετικών μηκών κύματος» που το καθένα από αυτά δείχνει «όχι μόνο ένα συγκεκριμένο χημικό στοιχείο αλλά και τις σημαντικές, συνεχείς αλλαγές στη δομή του».
Η ερευνητική ομάδα παρατήρησε ομοιότητες ανάμεσα στα δύο νεφελώματα. Και τα δύο περιέχουν ασυνήθιστα μεγάλες μάζες αερίου, καθώς έχουν σχηματιστεί πρόσφατα. Αυτό τους καθιστά ένα πολύ ενδιαφέρον ζευγάρι για παράλληλη μελέτη, λένε. Οι επιστήμονες υποπτεύονται ότι στις καρδιές και των δύο νεφελωμάτων υπάρχουν, ή υπήρξαν, δύο αστέρια σε «εναγκαλισμό» όπως ένα ζευγάρι αθλητών που κάνουν σκέιτ στον πάγο.
Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία για τη δημιουργία τέτοιων νεφελωμάτων το αστέρι που χάνει τη μάζα είναι ένα από τα δύο που βρίσκονται στο δυαδικό σύστημα. Τα δύο αστέρια περιστρέφονται μεταξύ τους αρκετά κοντά ώστε τελικά αλληλεπιδρούν, παράγοντας ένα δίσκο αερίου. Ο δίσκος είναι η πηγή του υλικού εκροής που κατευθύνεται αντίθετα από το κεντρικό αστέρι.
Το μικρότερο αστέρι του ζεύγους μπορεί να συγχωνευτεί με το πιο γρήγορα αναπτυσσόμενο. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ένα συμμετρικό μοτίβο. Το φαινόμενο αυτό έδωσε στο NGC 6302 το ψευδώνυμό του.
Με πληροφορίες από NASA
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
