Ο Ντιέγκο Μαραντόνα δεν έπρεπε να βρίσκεται σε κατ' οίκον νοσηλεία μετά τη νευροχειρουργική επέμβασή του το 2020, ιδίως λόγω της ανάγκης αποτοξίνωσης, σύμφωνα με τη μαρτυρία ιατρού μονάδας εντατικής θεραπείας στην δίκη για τον θάνατο του Αργεντινού θρύλου.
«Δεν ήταν ασθενής που έπρεπε να νοσηλευθεί κατ' οίκον. Τον παρακολουθούσαμε για ημέρες με ηρεμιστικά», κατέθεσε ο Φερνάντο Βιγιαρέχο, επικεφαλής εντατικής θεραπείας στην κλινική Ολίβος (βόρεια του Μπουένος Άιρες), όπου ο Μαραντόνα υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στις αρχές Νοεμβρίου 2020.
«Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να είχε φύγει από νοσοκομείο», τόνισε ο Βιγιαρέχο και πρόσθεσε: «Μιλάμε για έναν ασθενή που χρειαζόταν αποτοξίνωση, που θα μπορούσε να περάσει από φάσεις ψυχοκινητικής διέγερσης, να αυτοθεραπεύεται, να τρώει ή να πίνει οτιδήποτε. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να προληφθεί σε κατ' οίκον περιβάλλον. Η νοσηλεία στο σπίτι θα ήταν απαραίτητη, σχεδόν σαν ιδρυματική φροντίδα, με νοσοκόμα, θεραπευτική υποστήριξη και γιατρό πολύ κοντά του».
Επτά επαγγελματίες υγείας -ιατροί, ψυχίατρος, ψυχολόγος και νοσηλευτές- δικάζονται από τις αρχές Μαρτίου σε δικαστήριο στο Σαν Ισίντρο (βόρειο προάστιο του Μπουένος Άιρες) για πιθανώς θανατηφόρα αμέλεια κατά τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής του Ντιέγκο Μαραντόνα.
Ο θάνατος του Ντιέγκο Μαραντόνα
Το είδωλο του αργεντινού ποδοσφαίρου πέθανε σε ηλικία 60 ετών στις 25 Νοεμβρίου 2020, από καρδιοαναπνευστική κρίση και πνευμονικό οίδημα, σε ιδιωτική κατοικία στο Τίγκρε, κοντά στο Σαν Ισίντρο, όπου ανάρρωνε για δύο εβδομάδες μετά από χειρουργική επέμβαση για αιμάτωμα στο κεφάλι. Αρκετές μαρτυρίες έχουν επικρίνει τις συνθήκες ανάρρωσης του Μαραντόνα, την ανεπάρκεια νοσηλείας στο σπίτι, τον ιατρικό εξοπλισμό και την ποιότητα της παρακολούθησης. Και έθεσαν ερωτήματα σχετικά με το ποιος αποφάσιζε τι στο περιβάλλον του σταρ, σε μια «κατάσταση συνείδησης λυκόφωτος», όπως τον περιέγραψε ο Δρ. Βιγιαρέχο.
Για άλλη μια φορά την Τρίτη, η εικόνα του Μαραντόνα ως «αδιαχείριστου ασθενούς» συγκλόνισε το ακροατήριο. Σε τέτοιο βαθμό που δύο από τους κατηγορούμενους -ο ιατρός του και ένας ψυχίατρος που τον θεράπευε- ζήτησαν από την κλινική Olivos να «τον ναρκώσει για αόριστο χρονικό διάστημα» μετά την επέμβαση, για να «θεραπεύσουν την διαταραχή στέρησής του». Ωστόσο, οι ιθύνοντες της μονάδας εντατικής θεραπείας αρνήθηκαν, επιλέγοντας 24 ώρες μειωμένης καταστολής, είπε ο Δρ. Βιγιαρέχο.
Κατά την έναρξη της δίκης, οι ιατροδικαστές κατέθεσαν ότι ο Μαραντόνα, με γνωστό ιστορικό εθισμού, δεν είχε ίχνη ναρκωτικών ή αλκοόλ στο αίμα του κατά την στιγμή του θανάτου του. Ωστόσο, υπήρχαν ουσίες που να συνάδουν με αντικαταθλιπτικά, αντιεπιληπτικά και αντιψυχωσικά φάρμακα, ενώ η κατάσταση του ήπατος του παρέπεμπε σε κίρρωση.
Οι κατηγορούμενοι, οι οποίοι αρνούνται οποιαδήποτε ευθύνη για τον θάνατο, αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης 8 έως 25 ετών, ενώ δίκη αναμένεται να διαρκέσει μέχρι τον Ιούλιο, με δύο συνεδριάσεις την εβδομάδα.
