Από τους δεκάδες φωτογράφους από όλο τον κόσμο που τράβηξαν χιλιάδες φωτογραφίες στο φετινό US Open, μία συγκεκριμένη ξεχώρισε από όλες τις άλλες στο μεγάλο τουρνουά τένις στη Νέα Υόρκη.
Μια μικρή αστάθεια από τη τενίστρια Jasmine Paolini και ένα αδιάκοπα σταθερό χέρι επέτρεψαν στον φωτογράφο Ray Giubilo να αποτυπώσει μια «ένα στο εκατομμύριο» λήψη στο Flushing Meadows αυτήν την εβδομάδα.
Η Paolini χαρακτήρισε τη φωτογραφία «ίσως η φωτογραφία της χρονιάς», αλλά η παιχνιδιάρικη εικόνα, που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης αναμέτρησης της Ιταλίδας με την Αυστραλή Destanee Aiava, θα μπορούσε να διεκδικήσει ακόμη μεγαλύτερο τίτλο.
Οι φωτογραφίες από τα τουρνουά τένις δεν είναι γνωστές για την αστεία πλευρά τους. Οι εικόνες συχνά είναι καθαρές, κοφτερές και έντονες, αλλά σπάνια έχουν κάποια δόση χιούμορ. Ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου πριν ή μετά θα είχε δημιουργήσει ένα εντελώς διαφορετικό καρέ και θα είχε χαθεί η καθαρή κωμική αξία πίσω από την εικόνα του Giubilo.
Η εικόνα τραβήχτηκε εντελώς τυχαία. Ο Giubilo είπε στον Guardian ότι «περιμένει εδώ και πολύ καιρό κάτι τέτοιο» και κατάλαβε αμέσως ότι είχε τραβήξει μια υπέροχη εικόνα μόλις την είδε στην οθόνη της Nikon Z9 του.
Ο μοναδικός τρόπος που κατάφερε να πλαισιώσει τέλεια το καρέ ήταν επειδή η Paolini ήταν εκτός ισορροπίας όταν ολοκλήρωσε το forehand χτύπημά της. «Απλώς γύρισε τη ρακέτα με τρόπο που συνήθως δεν κάνει», είπε. Όταν προσπάθησε να τραβήξει την ίδια εικόνα το επόμενο βράδυ, δεν τα κατάφερε.
Η Paolini εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από τη φωτογραφία, που πλησίασε τον Giubilo την επόμενη φορά που ήταν στο γήπεδο για τον δεύτερο γύρο για να του εκφράσει τον θαυμασμό της. «Το βράδυ μετά τον αγώνα, όταν κέρδισε, καθόμουν κάτω από το κουτί της και έτρεξε προς τα εκεί, χαμογελώντας όπως πάντα, και σκέφτηκα ότι θα πήγαινε να αγκαλιάσει τον προπονητή της. Αλλά ήρθε σε μένα και μου έδωσε πέντε και είπε: 'Υπέροχη φωτογραφία'».
Πριν γίνει επαγγελματίας φωτογράφος, ο Giubilo ήταν πράκτορας σε εταιρεία ρούχων τένις στην Αυστραλία. Το πάθος του ήταν πάντα η φωτογραφία και με τη βοήθεια ανθρώπων όπως οι John Newcombe και John Alexander ξεκίνησε να φωτογραφίζει τοπικούς αγώνες. Τριάντα επτά χρόνια αργότερα, περνά επτά μήνες το χρόνο ταξιδεύοντας στον κύκλο του τένις, τραβώντας έως και 20 αγώνες την ημέρα σε εξαντλητικές βάρδιες 14 ωρών.
Υπομονή, δημιουργική φαντασία και άψογη τεχνική ικανότητα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τους εξαιρετικούς αθλητικούς φωτογράφους· να κάθονται ακίνητοι για ώρες παρακολουθώντας αγώνα μετά από αγώνα, ενώ παραμένουν απόλυτα συγκεντρωμένοι σε κάθε χτύπημα. «Πρέπει να έχεις υπομονή, να είσαι γρήγορος, να είσαι σε φόρμα», είπε.
Με πληροφορίες από Guardian
