«Είναι ΟΚ να μην νιώθεις καλά, μπορείς να μιλήσεις»- Τα δάκρυα του Νόα Λάιλς δεν ήταν για το χάλκινο στους Ολυμπιακούς

Τα δάκρυα του Νόα Λάιλς μετά τον τελικό των 200 μ. στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο δεν ήταν για το γεγονός ότι κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.

Ήταν για τη δύσκολη χρονιά που πέρασε, κατά την οποία ο 24χρονος Αμερικανός σπρίντερ έπαιρνε κατά διαστήματα αντικαταθλιπτικά. Ήταν για τα ζητήματα ψυχικής υγείας, όχι μόνο τα δικά του αλλά και για όλους τους ανθρώπους που πασχίζουν και δεν ξέρουν πού να στραφούν. Και ήταν για τον αδελφό του, Τζόσεφους, που είχε πρώτος το όνειρο συμμετοχής στους Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά δεν κατάφερε να προκριθεί.

Μετά την Σιμόν Μπάιλς και τη Ναόμι Οσάκα, ο Νόα Λάιλς αναφέρθηκε και εκείνος στα προβλήματα ψυχικής υγείας, όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά γενικότερα.

«Κάποιος με ρώτησε γιατί έγραψα στο Twitter ότι παίρνω αντικαταθλιπτικά. Το έκανα αυστηρά επειδή έπαιρνα κάτι που με έκανε να νιώθω καλύτερα», δήλωσε ο Λάιλς. «Ήξερα ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω όπως εγώ, που φοβούνταν υπερβολικά να πουν κάτι», συμπλήρωσε.

«Θέλω να ξέρετε ότι είναι ΟΚ να μην νιώθεις καλά και μπορείτε να μιλήσετε σε κάποιον… Αυτό είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Δεν θες να ξυπνήσεις μια μέρα και να σκεφτείς “Δεν θέλω να είμαι πλέον εδώ”», συνέχισε ο παγκόσμιος πρωταθλητής των 200 μ. που στο Τόκιο πήρε το χάλκινο μετάλλιο με 19.74, πίσω από τον Καναδό Αντρέ ντε Γκράσε (19.62) και τον Αμερικανό Κένι Μπέντναρεκ (19.68).

Στις δηλώσεις του μετά την κούρσα, ο Λάιλς εξήγησε ότι από μικρή ηλικία ήρθε αντιμέτωπος με τα ζητήματα ψυχικής υγείας. H μητέρα του αντιμετωπίζει άγχος και κατάθλιψη. Ο ίδιος στράφηκε στην ψυχοθεραπεία από νεαρή ηλικία.

Δεν ήξερε ποια θα είναι η διαδρομή του, το μόνο που γνώριζε ήταν ότι δεν ήθελε να ακολουθήσει την παραδοσιακή διαδρομή στην εκπαίδευση. Το βάρος του μέσου σχολείου και όλα αυτά που αυτό σήμαινε, ήταν μεγάλο και οδήγησε στις πρώτες περιόδους κατάθλιψης.

Ο στίβος ήταν η διέξοδός του. «Όταν μπορούσα να προπονούμαι, ένιωθα ότι έφευγε το βάρος και ότι πραγματικά θα μπορούσα να ζήσω τη ζωή μου», δήλωσε ο σπρίντερ που ασχολείται και με τη μουσική. «Χρησιμοποιώ τη μουσική και τον στίβο και οτιδήποτε άλλο με βοήθησε να περάσω αυτές τις σκληρές στιγμές και λέω ότι αν δεν πάνε καλά τα πράγματα στον αθλητισμό, έχω μια ζωή έξω από αυτό», συμπλήρωσε.

Παράλληλα εξομολογήθηκε ότι υπήρξαν πολλές φορές που είπε «φοβάμαι» αυτή τη χρονιά, ενώ εξέφρασε την άποψη ότι οι άνθρωποι που περνούν τέτοιες δυσκολίες πρέπει να τις αντιμετωπίζουν ευθέως και όχι να τις παραμερίζουν.

Όταν τον ρώτησαν για τον αδελφό του, επίσης σπρίντερ που δεν κατάφερε να μπει στην αμερικανική ομάδα για το Τόκιο, δάκρυσε ξανά. Εξάλλου, ο Τζόσεφους ήταν εκείνος που πρώτος είχε ονειρευτεί να τρέξουν μαζί οι αδελφοί Λάιλς σε Ολυμπιακούς αγώνες.

«Μερικές φορές σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να είναι εκείνος στη θέση μου. Θα ήμουν ΟΚ αν δεν ήμουν εδώ. Νιώθω ότι έχω πολλά ταλέντα και ότι μπορώ να ακολουθήσω διαφορετικές κατευθύνσεις. Την ίδια ώρα, δεν ήταν αυτό το όνειρό μου. Το ακολούθησα επειδή αγαπώ τον αδελφό μου», εξήγησε.

Με πληροφορίες από Associated Press