Σε άρθρο του στους «Financial Times» ο δημοσιογράφος Peter Spiegel αποκαλύπτει πως το ΔΝΤ ζήτησε από τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης να ξεκινήσει άμεσα η συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας, παρά την αντίθεση άποψη της Γερμανίας.
Σε επιστολή της προς τους 19 υπουργούς οικονομικών της Ευρωζώνης η επικεφαλής του ΔΝΤ Κ. Λαγκάρντ γράφει πως οι διαπραγματεύσεις για τα έξτρα μέτρα έχουν αποβεί άκαρπες και οως η η ελάφρυνση του χρέους πρέπει να τεθεί επί τάπητος αμέσως αλλιώς ρισκάρουν οι Ευρωπαίοι εταίροι να δουν το ΔΝΤ να αποχωρεί από το πρόγραμμα.
«Πιστεύουμε ότι τα μέτρα, η αναδιάρθρωση του χρέους, και η χρηματοδότηση θα πρέπει να συζητηθούν ταυτόχρονα» και πρόσθεσε πως «για να στηρίξουμε την Ελλάδα με ένα νέο πρόγραμμα με το ΔΝΤ, είναι σημαντικό ότι η χρηματοδότηση και η ελάφρυνση του χρέους από τους Ευρωπαίους εταίρους στην Ελλάδα βασίζονται σε δημοσιονομικούς στόχων που είναι ρεαλιστικοί, επειδή υποστηρίζονται από αξιόπιστα μέτρα για την επίτευξή τους».
Το ΔΝΤ, υπενθυμίζει ο Spiegel, δέχεται σκληρή κριτική στην Ελλάδα, με υψηλά ιστάμενους αξιωματούχους της κυβέρνησης να κατηγορούν τον επικεφαλής του Ταμείου στην Ευρώπη Πολ Τόμσεν ότι απαιτεί σκληρά μέτρα λιτότητας, καθυστερώντας την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος ύψους 86 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, η επιστολή της Λαγκάρντ αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι το ΔΝΤ επιθυμεί λιγότερη λιτότητα, υποστηρίζοντας ότι οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα 3.5% μέχρι το 2018 είναι μη ρεαλιστικοί και θα πρέπει να μειωθούν δραστικά.
«Είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ώστε να σταματήσουν οι αβάσιμοι ισχυρισμοί ότι το ΔΝΤ είναι ανελαστικό, ζητώντας περιττά νέα φορολογικά μέτρα και -ως αποτέλεσμα- προκαλεί μια καθυστέρηση στις διαπραγματεύσεις και την εκταμίευση κεφαλαίων που χρειάζεται επειγόντως ( η Ελλάδα)», τονίζει η κ. Λαγκάρντ.
Τέλος, η επικεφαλής του Ταμείου τονίζει πως ο «κόφτης» που προτείνει η Αθήνα με περικοπές σε όλους τους τομείς δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει.
«Δυστυχώς, ο μηχανισμός έκτακτης ανάγκης που έχει προτείνει η Ελλάδα δεν περιλαμβάνει (σ.σ. συγκεκριμένες) μεταρρυθμίσεις», γράφει. «Με βάση την προηγούμενη εμπειρία, τέτοια μέτρα δεν είναι πολύ αξιόπιστα, αλλά είναι επίσης ανεπιθύμητα, καθώς ενισχύουν την αβεβαιότητα και αδυνατούν να επιλύσουν τις υποκείμενες ανισορροπίες», καταλήγει.
