Στις περισσότερες αμερικανικές φυλακές το φαγητό είναι άθλιο. Κι αν δεν υπήρχαν τα ράμεν, οι κρατούμενοι θα αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα σίτισης.
Γιατί τα ράμεν είναι η πιο χορταστική λύση που μπορεί να βρει κανείς σε ένα σωφρονιστικό κατάστημα. Όμως, αυτά που πωλούνται έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο -αν το φυσιολογικό επίπεδο είναι το 67%, οι συσκευασίες που φτάνουν στη φυλακή αγγίζουν το 200% σε περιεκτικότητα- κάτι που θέτει σε κίνδυνο την υγεία των κρατουμένων.
Ο Ron Freeman γνωρίζει καλά τις φυλακές και το φαγητό τους. Είναι πρώην τρόφιμος με πικρή εμπειρία από τα μαγειρεία των σωφρονιστικών καταστημάτων. Και ξέρει ότι ο κρατούμενος χρειάζεται θρεπτικό, αλλά φτηνό φαγητό. Γι' αυτό ξεκίνησε μια μικρή επιχείρηση παραγωγής και συσκευασίας φρέσκων ράμεν, με λιγότερο νάτριο και συντηρητικά και περισσότερη γεύση.
Κατά τον ίδιο, το φαγητό είναι από τα λίγα στοιχεία κοινωνικοποίησης των κρατουμένων, από τα λίγα πράγματα που τους θυμίζουν το σπίτι τους και βασικός παράγοντας αποσταθεροποίησης της υγείας τους όταν επί μακρόν τρέφονται με ακατάλληλες τροφές, πόσω μάλλον όταν από την αποφυλάκισή τους και μετά αγωνίζονται να επανενταχθούν στον κοινωνικό ιστό...
