ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΪΟΥ

Μεγάλα κενά στη ψυχολογική αξιολόγηση των αστυνομικών - Από τους 55.000 μόνο οι 27.000 έχουν περάσει ψυχομετρικά τεστ

Μεγάλα κενά στη ψυχολογική αξιολόγηση των αστυνομικών - Από τους 55.000 μόνο οι 27.000 έχουν περάσει ψυχομετρικά τεστ Facebook Twitter
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ / EUROKINISSΙ
2

Τα κενά στη ψυχολογική υποστήριξη και αξιολόγηση των αστυνομικών φέρνει στο προσκήνιο η τραγωδία στους Αγίους Αναργύρους, όπου εν ενεργεία αστυνομικός σκότωσε τη σύζυγο, την 3,5 ετών κόρη και την πεθερά του προτού αυτοκτονήσει.


Όπως έγινε γνωστό, ο συγκεκριμένος αστυνομικός είχε μπει στην ΕΛ.ΑΣ. το 1992 και πέρασε ψυχομετρικά τεστ 19 χρόνια αργότερα, το 2011.


Συνολικά, από το 2009 όταν συστάθηκε η υπηρεσία καταλληλότητας οπλοφορίας, με τον νόμο 3169, έχουν εξεταστεί μόλις 27.000 αστυνομικοί σε σύνολο περίπου 55.000. Οι υπόλοιποι 28.000 δεν έχουν περάσει ψυχομετρικά τεστ. Επίσης, από αυτούς που εξετάστηκαν, οι περίπου 350 αφοπλίστηκαν, δηλαδή ένα ποσοστό 1,56%, με το εκτιμώμενο ποσοστό στο σύνολο του αστυνομικού προσωπικού να κυμαίνεται στο 3%.


Σημειώνεται ότι οι ειδικοί επιστήμονες που διενεργούν τους ψυχολογικούς ελέγχους στην ΕΛ.ΑΣ. είναι μόλις 11, αν και οι υγειονομικές υπηρεσίες της αστυνομίας διαθέτουν συνολικά 48 άτομα ειδικούς επιστήμονες. Το νούμερο αυτό είναι εξαιρετικά χαμηλό για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των εξετάσεων και του επανελέγχου κάθε 5 χρόνια.


Ακόμη, τα στοιχεία δείχνουν πως μόνο από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο 2017, η Γραμμή Ψυχολογικής Υποστήριξης της ΕΛ.ΑΣ. δέχθηκε 606 κλήσεις. Οι 228 ήταν οι άνδρες και οι 308 γυναίκες που κάλεσαν, ενώ συνολικά ήταν 208 εν ενεργεία αστυνομικοί, 12 συνταξιούχοι, 159 μέλη (π.χ. πολιτικό προσωπικό) και 227 άλλες περιπτώσεις. Επιπλέον, 70 ήταν οι αναπάντητες κλήσεις που για τους επιστήμονες της ΕΛ.ΑΣ. έχουν τη σημασία τους. 180 κάλεσαν για να ζητήσουν ενημέρωση, 106 ψυχολογική υποστήριξη, 201 συμβουλευτική και 119 ζήτησαν άλλους τρόπους βοήθειας.


Σε ό,τι αφορά την περίπτωση του 47χρονου αρχιφύλακα, δράστη της τραγωδίας στους Αγίους Αναργύρους, ο Μανώλης Κουφάκης, αστυνομικός διευθυντής Υγειονομικού, στέλεχος στο Ψυχιατρικό-Ψυχολογικό Τμήμα ΕΛ.ΑΣ., επιστημονικός υπεύθυνος της τηλεφωνικής γραμμής ψυχολογικής στήριξης της αστυνομίας, δήλωσε στον «Ελεύθερο Τύπο»:


«Η μεγαλύτερη διαχείριση είναι η κρίση στην οικογένειά μας και στο σπίτι μας.Εκεί μπορώ να πω ότι μεταλλασσόμαστε όλοι. Είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστούμε την καθημερινότητά μας. Άνετα μπορεί κάποιος να είναι δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ. Το περιστατικό που συζητάμε δεν είναι εξαίρεση, εύχομαι να μη βγω αληθινός, αλλά θα το ζήσουμε και στο μέλλον».


«Ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν υπεράνω πάσης υποψίας. Πρώτον υπηρετούσε σε μία πολύ καλή υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας στο πλευρό ενός πρώην πρωθυπουργού, με άλλες παραστάσεις, με άλλη καθημερινότητα και θα έλεγα και όχι δύσκολο αστυνομικό έργο. Φανταστείτε ότι ο κ. Σημίτης είπε για τον συγκεκριμένο ότι ήταν υπόδειγμα, εξαίρετος, διαμάντι. Ακόμη και την προηγούμενη εβδομάδα, αν έφθανε με ένα εισηγητικό άριστο από τους προϊσταμένους του, από τον πρώην πρωθυπουργό ως πολύ καλός και εξαίρετος στη δουλειά του χωρίς τίποτα στον φάκελό του, δεν θα υπήρχε κίνητρο και λόγος από την εξέτασή του 10-20 λεπτά να έχω διαφορετική γνώμη. Η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν προβλέπεται, μπορεί να έχει παραμέτρους, μπορεί να έχει κάποια στοιχεία, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε κάθετοι στην επόμενη κίνηση του κάθε ανθρώπου, να προβλέψουμε τι θα κάνει επακριβώς», πρόσθεσε ο κ. Κουφάκης.


Ο ίδιος επισημαίνει πως «για να απευθυνθεί κάποιος σε ειδικό ψυχικής υγείας παραμένει ακόμη ταμπού στην Ελλάδα. Πολλές φορές κάνουμε το εξής μεγάλο λάθος, δεν θέλουμε το πρόβλημα να βγει έξω από το σπίτι μας. Αυτό είναι το τραγικό. Πρέπει ουσιαστικά να μιλήσουμε, όταν μιλήσουμε, μόνο κερδίζουμε, για τον απλούστατο λόγο ότι κάποιος έχει περισσότερη εμπειρία, έχει δει περισσότερα περιστατικά, έχει ζήσει καταστάσεις και θα βοηθήσει και εμάς και την οικογένειά μας και όχι να φθάνουμε σε καταστάσεις σας αυτές τις τελευταίες. Απαραίτητη προϋπόθεση παραμένει η βοήθεια των προϊσταμένων, του ατομικού δελτίου του κάθε αστυνομικού, δηλαδή τι χρόνια υπηρεσίας έχει, οικογενειακή κατάσταση, αν έχει ποινές, αν έχει καμία επίπληξη κατά την υπηρεσία, αν έχει δημιουργήσει προβλήματα σε ιδιώτες, αν έχει εμπλακεί σε οτιδήποτε, είναι ένα σημαντικό εργαλείο για εμάς να ξεκινήσουμε την παρέμβαση».

Με πληροφορίες από Ελεύθερο Τύπο

Ελλάδα
2

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΪΟΥ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δίκη για Μάτι: «Θα έρθουν κι άλλα Τέμπη» λέει ο συγγενής θύματος που πέταξε καρέκλα στο δικαστήριο

Ελλάδα / Δίκη για Μάτι: «Θα έρθουν κι άλλα Τέμπη» λέει συγγενής θύματος που πέταξε καρέκλα στο δικαστήριο

«Σκοτώνεις 104; Πλημμέλημα και πας σπίτι σου με 10 ευρώ την ημέρα» σχολιάζει συγγενής θύματος στο Μάτι που προσήχθη αφού πέταξε καρέκλα στο δικαστήριο με το άκουσμα της απόφασης
NEWSROOM

σχόλια

2 σχόλια
Βέβαια τι χρειάζονται οι ψυχολόγοι στην αστυνομία, στα σχολεία κλπ. Οι μισοί που οπλοφορούν δεν έχουν καν εξεταστεί...δεν βαριέσαι..γιατι χρειάζεται να παρακολουθούνται οι αστυνομικοί; Μια χαρά ψυχική εγκράτεια μπορούν να επιδείξουν βλέπε υπόθεση Γρηγορόπουλου. Κι αυτο πια που δεν μπορείς να δεις πως ειναι ο άλλος στην προσωπική του ζωή κι αν ειναι ικανός να ξεφύγει άσχημα και πρέπει να είσαι μάντης...Ειναι απλό: είμαστε υποανάπτυκτη χώρα, τους πόρους τους διαθέτουν άλλου για άλλου, έχουν φορτώσει το δημόσιο με άχρηστους κηφήνες και σε σημαντικά πόστα, βλέπε υγεία (συμπεριλαμβανομενης της ψυχικης) και εκπαίδευση βρίσκουν να κάνουν οικονομία...Ως επαγγελματίας εχω να πω οτι υπάρχουν τρόποι να σκιαγραφήσεις το προφίλ κάποιου - πως ειναι στη δουλειά και στην έξω ζωή..Φυσικά και δεν υπαρχει 100% σε επίπεδο πρόβλεψης αλλα μην το παρουσιάζετε κι οτι κάνατε τα πάντα για να διασφαλίσετε ένα υψηλό ποσοστό ασφαλειας, όταν αυτούς τους ανθρώπους δεν τους παρακολουθεί ποτε κανεις ξανά κι έχουν να διαχειριστούν το στρες αυτής της δουλειάς, μαζί με το bullying που δέχονται και μαζί με τα όσα κουβαλά ο καθένας κρατώντας παράλληλα ένα όπλο.
"για να απευθυνθεί κάποιος σε ειδικό ψυχικής υγείας παραμένει ακόμη ταμπού στην Ελλάδα. Πολλές φορές κάνουμε το εξής μεγάλο λάθος, δεν θέλουμε το πρόβλημα να βγει έξω από το σπίτι μας"Πόσο δίκιο έχει, δυστυχώς. Είναι διάφοροι οι λόγοι που κάποιος αποφασίζει κατά της ψυχολογικής βοήθειας. Πολλοί αγνοούν ότι ισχύει το απόρρητο του ψυχολόγου/ψυχίατρου και ότι αυτά που θα εκμυστηρευτούν δεν θα βγουν παραέξω. Άλλοι νομίζουν ότι μόνοι τους μπορούν να διορθώσουν την κατάσταση, άλλοι ότι το πρόβλημα τους δεν είναι τόσο σοβαρό και άλλοι ίσως φοβούνται όσα έρθουν στην επιφάνεια μέσα από τις συνεδρίες.Η ψυχική υγεία είναι τόσο σημαντική για όλους τους τομείς της ζωής μας που είναι λυπηρό να την βάζουμε σε δεύτερη μοίρα.Και πρέπει κάποια στιγμή να κατανοήσουμε τη συχνότητα των διαταραχών/προβλημάτων και ότι δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στους άλλους.