Αμβρόσιος: Αφορίστε το αθεόφοβο ανθρωπάκι Νίκο Δήμου

Αμβρόσιος: Αφορίστε το αθεόφοβο ανθρωπάκι Νίκο Δήμου Facebook Twitter
53

Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, γνωστός για τις σκληροπυρηνικές του απόψεις, ζήτησε σήμερα με ιδιαίτερα σκληρές εκφράσεις τον αφορισμό του Νίκου Δήμου για το άρθρο του τελευταίου για το Άγιο Φως.

Ο κύριος Δήμου σε άρθρο του είχε εκφραστεί ως αντικληρικός (και όχι άθεος), χαρακτηρίζοντας "μύθο" το θαύμα του Αγίου Φωτός και ειδωλολατρικό σύμβολο.

Ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος είπε σε τοπική ιστοσελίδα: "Ξεπρόβαλε και πάλι ο αθεόφοβος, για να προσβάλει την αγία Ορθοδοξία μας! Πρόκειται για το ανθρωπάκι, το δημοσιογράφο - στρεβλωτή και διαστρεβλωτή της αλήθειας δημοσιογράφο- Νίκο Δήμου! Είπεν ο αθεόφοβος, ότι το Άγιο Φώς, το οποίο πηγάζει θαυματουργικά από τον Πανάγιο Τάφο του Χριστού μας, είναι μύθος, η δε ευλαβική αποδοχή του εκ μέρους των ευσεβών χριστιανών, συνιστά ειδωλολατρείαν! 'Ετσι έβγαλε αυτό, που έκρυβε μέσα του, δηλ. την σαπίλα της ψυχής του, την ασέβεια πρός τόν Θεό! Και αυτό είναι φυσικό! Ο καθένας μας, της ευκαιρίας δοθείσης, βγάζει αυτό, που έχει μέσα του! Έτσι, λοιπόν, ο σκύλος γαυγίζει! Ο γάϊδαρος γκαρίζει! Ο βάτραχος κράζει κοάξ-κοάξ! Και ο άθεος βγάζει πρός τά έξω τη σαπίλα της ψυχής του! Εάν υπήρχε στιβαρά εκκλησιαστική Διοίκηση, τότε θά είχε εκδώσει ΑΦΟΡΙΣΜΟ για το ασεβέστατο αυτό ανθρωπάκι".

Από τη μεριά του ο κύριος Δήμου μιλώντας στον Βήμα FM απάντησε λέγοντας: "Ευχαριστώ πολύ για το μήνυμα αγάπης δύο ημέρες πριν από το Πάσχα"!

Ο κύριος Δήμου μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν παραιτήθηκε και από Ποτάμι, του οποίου ήταν μέλος, με την ακόλουθη επιστολή:

«Έγραφα την πρώτη Απριλίου στο protagon.gr: Τι γίνεται όταν ένας ανένταχτος διανοούμενος, που δρα και μιλάει δημόσια επί δεκαετίες, έχει διαμορφώσει δικό του αξιακό σύστημα, τρόπο σκέψης, γραφής και μία ξεκάθαρη ταυτότητα, ενταχθεί σε ένα νέο κόμμα που τώρα διαμορφώνει το δικό του προφίλ; Το κόμμα αυτό θέλει να είναι δημοκρατικό και ανοιχτό, όμως από την άλλη μεριά, μπορεί να το ταυτίσουν με τις απόψεις του νέου μέλους του – οι οποίες δεν είναι αναγκαστικά οι δικές του – π. χ. του αρχηγού, ή της πλειοψηφίας των μελών.

Πάλι, ο διανοούμενος, από τη στιγμή που συντάσσεται με κόμμα, γίνεται στόχος των αντιπάλων παρατάξεων. Αυτά που έλεγε παλιά χωρίς συνέπειες, τώρα μετράνε τριπλά. Και δύσκολα μπορεί να αλλάξει απόψεις αντιφάσκοντας  προς τον παλιό εαυτό του. Αν πάλι  πάψει εντελώς να τοποθετείται, ή επιλέγει μόνο ανώδυνα θέματα, θα φανεί παράξενο. Άλλωστε είναι χρήσιμος κυρίως όταν εκφράζεται στα ουσιώδη και παίρνει θέση.

(Ο διανοούμενος και το κόμμα, 1.4.14).

Δεν πέρασαν ούτε δεκαπέντε ημέρες και το ασυμβίβαστο επικυρώθηκε. Έγραψα κάτι το αντικληρικόν, ξεσηκώθηκαν τα Μέσα και ο αρχηγός αναγκάστηκε να «κρατήσει αποστάσεις» (ή, όπως έγραψε άλλο Μέσο, «με άδειασε»). Κι εγώ, ως όφειλα, έστειλα την παραίτησή μου. Δεν πήρα απάντηση, άρα έγινε δεκτή.

Όχι πως είχα κανένα αξίωμα – σκέτο μέλος ήμουνα. Αλλά είχα αναγγελθεί με την πρώτη ομάδα, το όνομά μου είναι γνωστό και τα Μέσα με ταύτισαν. Κι έτσι βρήκαμε τον μπελά μας και εγώ και το κόμμα. Εξακολουθώ να στηρίζω το Ποτάμι και να πιστεύω στον Σταύρο Θεοδωράκη. Λυπάμαι που άθελά μου του έκανα ζημιά. Αλλά ήταν πια πολύ αργά για να αλλάξω».

53

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ