Για τα προβλήματα που δημιούργησε η κατάρτιση δασικών χαρτών στη Γαύδο, οι οποίοι εμφανίζουν ως δασική έκταση το 89,7% του νησιού, μίλησε στο LIFO.gr η δήμαρχος του νησιού Ευαγγελία Καλλίνικου.
Συνολικά, από τα 34 τετραγωνικά χιλιόμετρα της συνολικής επιφάνειας του νησιού μόνο τα 3,5 χιλιόμετρα έχουν μείνει εκτός δασικών περιοχών.
Όπως εξηγεί η κα Καλλίνικου, στην Γαύδο υπάρχουν «μετόχια» που ο δασικός χάρτης ουσιαστικά τα εξαφανίζει, καθώς δεν μπορούν να υπαχθούν σε καμία οικιστική πύκνωση.
Τα αρμόδιο δασαρχείο Χανίων θα «έπρεπε να γαζώσει αυτή την περιοχή», συνεχίζει η δήμαρχος που προειδοποιεί ότι αυτοί οι χάρτες θα δημιουργήσουν προβλήματα στον αναπτυξιακό σχεδιασμό του νησιού τόσο στον πρωτογενή τομέα (καλλιέργειες και κτηνοτροφία) όσο και στον τριτογενή (τουρισμό).
«Από το 1970 έως το 1990 που χτίστηκαν τα περισσότερα αυθαίρετα, όπου έβρισκε ο καθένας μία "καθαρή γωνιά" στο χωράφι του έχτιζε το σπίτι του, χωρίς την Πολιτεία να τον ενημερώσει για τη νομοθεσία και να καθοδηγεί τους κατοίκους, που η ανάγκη της επιβίωσης τους οδήγησε να χτίσουν τα πρώτα τουριστικά καταλύματα για τα προς το ζην», λέει η κα Καλλίνικου.
Καθώς κάποια από αυτά τα σπίτια βρέθηκαν θεωρητικά εντός «δασικής έκτασης», δεν είναι δυνατόν να υπαχθούν στον νόμο περί τακτοποίησης αυθαιρέτων, «όπως οι ίδιοι κάτοικοι το επιθυμούν, ώστε να μπορούν να ζουν και να δραστηριοποιούνται νόμιμα στον τόπο κατοικίας τους».
Κατά παράδοση, στη Γαύδο, «όπου υπήρχε καθαρός βράχος έχτιζαν και όπου έβρισκαν χώμα έσπερναν», λέει η κα Καλλίνικου χαρακτηριστικά.
«Δάση» θυμαριών
Αγροτεμάχια με θυμάρια και πολύ χαμηλή βλάστηση κατακυρώνονται ως «δάση» με τους ιδιοκτήτες να αναγκάζονται να πληρώνουν δυσανάλογα ποσά στα παράβολα για να υποβάλουν τις αντιρρήσεις τους στο Δασαρχείο.
Ενδεικτικό παράδειγμα είναι αυτό μιας αγροτικής έκτασης 40 στρεμμάτων που σπερνόταν ήδη από το 1945.
«Ο ιδιοκτήτης την έσπερνε με τα χέρια του αλλά το Δασαρχείο αποφάσισε πως εκεί ήταν πάντοτε δάσος εκτιμώντας ότι δεν είχε καλλιεργηθεί ποτέ (...) Τώρα που τα παιδιά του θέλουν να εγκατασταθούν μόνιμα στη Γαύδο καθώς αυτή είναι η μόνη τους περιουσία, πρέπει να πληρώσουν για το παράβολο της αντίρρησης 1.800 ευρώ», χωρίς εγγυημένα αποτελέσματα.
«Οι κάτοικοι θέλουν να πληρώσουν αλλά δεν είναι δυνατόν η αντικειμενική αξία της γης να είναι μικρότερη από το παράβολο της αντίρρησης».
Εξαιτίας της κακής οικονομικής κατάστασης στις περισσότερες περιπτώσεις οι κάτοικοι, ιδιοκτήτες και κληρονόμοι δεν σκοπεύουν να υποβάλλουν ενστάσεις και τελικά εγκαταλείψουν τις περιουσίες τους.
«Ο δασικός χάρτης θα έπρεπε να λειτουργήσει ως αναπτυξιακό εργαλείο και όχι ως αιτία ερήμωσης του νησιού», σημειώνει η δήμαρχος του νησιού.
Δομές εναλλακτικού τουρισμού
«Υπάρχει ενδιαφέρον από νέα παιδιά να εκμεταλλευθούν είτε με καλλιέργειες είτε με δομές εναλλακτικού τουρισμού τις εκτάσεις αυτές, αλλά ξαφνικά βρίσκονται σε αδιέξοδο με τον δασικό χάρτη», λεει στο LIFO.gr η κα Καλλίνικου.
Δεκάδες κάτοικοι, χιλιάδες τουρίστες
Από τον Ιούνιο μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου, η Γαύδος των 90 μόνιμων κατοίκων φιλοξενεί περίπου συνολικά 15.000 τουρίστες που έρχονται στα λιγοστά καταλύματα και στο ελεύθερο κάμπινγκ.
«Εμείς το δάσος το θέλουμε και το αγαπάμε. Απλώς θέλουμε να ζήσουμε κι εμείς μέσα σε αυτό, χωρίς παρεμβάσεις που θα προκαλέσουν ζημιά στο δάσος - όμως πρέπει να αναγνωρίσει το κράτος ότι είμαστε κι εμείς εδώ» ξεκαθαρίζει η δήμαρχος.
«Τώρα αρχίζει η ανάπτυξη στο νησί και προσπαθούμε να ορίσουμε τη χρήση γης με το ΤΧΣ, να ορίσουμε που θα δημιουργηθούν μικρά καταλύματα και ήπιες επενδύσεις εναλλακτικού τουρισμού - όχι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Θέλουμε να ορίσουμε που θα αναπτυχθεί ο πρωτογενής τομέας ώστε να καλύψουμε τις ανάγκες που προκύπτουν από το ενδιαφέρον του κόσμου για την περιοχή μας».
«Ο δασικός χάρτης σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία πιθανόν να μπλοκάρει αυτή την προσπάθεια», λέει η δήμαρχος.
Η οικονομική κρίση γονάτισε τους μικρούς δήμους
Η μείωση των οικονομικών πόρων κατά 60% στα χρόνια της κρίσης εξαθλίωσε τους μικρούς δήμους, λέει η κα Καλλινίκου που, χωρίς δημοτικούς υπαλλήλους, έχει αναλάβει προσωπικά με τον αντιδήμαρχο όλες τις απαραίτητες εργασίες - από τη διανομή νερού μέχρι την αποκομιδή των απορριμμάτων.
«Τα έξοδα σε μικρούς δήμους όπως ο δικός μας είναι δυσανάλογα, μπορεί να χρειαστείς αγωγό δέκα χιλιομέτρων για να υδροδοτήσεις μόνο έναν σπίτι, δεν μπορείς να ζητήσεις όλο το κόστος από αυτόν τον ένα δημότη», λέει χαρακτηριστικά η κα Καλλίνικου.
Η δήμαρχος δηλώνει τώρα ικανοποιημένη από τη συνεργασία της με τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Εσωτερικών.
«Δρομολογούνται λύσεις για τα καθημερινά προβλήματα, με την μεγάλη αύξηση των οικονομικών πόρων, τη δυνατότητα πρόσληψης δημοτικών υπάλληλων και συμβασιούχων και την προμήθεια του απαραίτητου εξοπλισμού. Ο "Κλεισθένης" δίνει ανάσα στο νησί της Γαύδου καθώς διορθώνει πολλά κακώς κείμενα του "Καλλικράτη"», λέει η κα Καλλίνικου, που εμφανίζεται αισιόδοξη ότι θα δοθεί λύση στο πρόβλημα με τους δασικούς χάρτες.
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
Και όμως ναι. Ανάπτυξη δεν είναι ο αποχαρακτηρισμος δασικών εκτάσεων.
Και όμως ναι. Από το Παγκράτι έως της Γαύδο και από την Πίνδο έως το Σουφλί πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά εάν χρειάζεται έστω και ένα τούβλο.
Είμαι σίγουρος ότι η Γαύδος των 90 κατοίκων έχει αρκετά οικήματα. Από τα Βατσιανα στο Σαρακηνικο κι από τις Καμαρελες στον Ποταμό.
Ας μη γίνουν κι εκεί τα λάθη των Κυκλάδων που δεν έχει σωθεί δρυς για δρυς εκτός από την Τζια (από τις βελανιδιές των Κυκλάδων φτιάχτηκε τόσο το βυζαντινό ναυτικό όσο και το θαύμα της βυρσοδεψίας στις Κυκλάδες).
Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά - που δεν γνωρίζει η κυρία δήμαρχος - όπου μία περιοχή με θυμάρια, με χαμηλή βλάστηση, βοσκοτόπια κλπ είναι και νοούνται ως ΔΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ και όχι ως δάσος και διέπονται από την Δασική Νομοθεσία σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα.
Μόνη της λέει πως ο καθένας όπου έβρισκε πέτρα έχτιζε σπίτι και όπου χώμα, καλλιεργούσε - τις περισσότερες φορές εκχερσώνοντας εντελώς παράνομα τις εκτάσεις με τα ... θυμάρια.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η ΔΕΗ δεν ηλεκτροδοτούσε ποτέ το κτίσμα, αν δεν υπήρχε εγγριτικό έγγραφο του Δασαρχείου της περιοχής.
Έτσι έχουμε δει τις περιπτώσεις των παραθαλάσσιων αυθεραίτων και όχι μόνον όπου ένας έχει ηλεκτροδοτηθεί στην περιοχή ως συνήθως για αποθήκη και να μοιράζει το ρεύμα και στους υπόλοιπους.
Στο πιό βασικό όμως το νερό υπεύθυνοι είναι οι Δήμοι και σε μικρές περιοχές και κυρίως για ψηφοθηρικούς λόγους, υδροδοτούσαν άμεσα τους ενδιαφερόμενους που τις περισσότερες φορές ήταν γνωστοί, φίλοι, γνωστοί γνωστού κοκ.
Εξάλλου τι με νοιάζει εμένα για ένα δάσος που γίνεται σε 30 χρόνια όσο να μπορέσω να βγω την επόμενη τετραετία και την επόμενη τετραετία. Ως γνωστόν τα δένδρα και .... τα θυμάρια δεν ψηφίζουν.
Έτσι παγιώθηκε μια κατάσταση μέχρι προ των Δασικών Χαρτών και τώρα που η δυσωδία των αυθαιρεσιών βγήκε στον αφρό, ωρυώμαστε αλί και τρισαλί τι θα κάνουν οι ... καημένοι οι αυθεραιτούχοι "που έχτιζαν όπου έβρισκαν βράχο".
Οι κουτοπόνηροι των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πάνε να "νομιμοποιήσουν" όλοι αυτή την στρεβλή κατάσταση με το έκτρωμα των Οικιστικών Πυκνώσεων - από ευφάνταστους τίτλους η αριστερά άλλο τίποτις και με την συναίνεση του ... οικολόγου υφυπουργού Τσιρώνη. Ευτυχώς που όσον ούπω το ΣτΕ θα κρίνει αντισυνταγματικό και αυτό το νόμο.
Γι αυτό η κυρία δήμαρχος και κάθε απλός δήμαρχος που θέλει ανάπτυξη και να επιστρέψουν τα παιδιά πίσω να ακολουθεί πιστά πρωταρχικά το Σύνταγμα της χώρας και να μη δημιουργεί εντυπώσεις με λαϊκίστικου τύπου συμψηφισμούς ως προς την αυθαίρετη δόμηση και τις εκχερσώσεις δασικών εκτάσεων.
Εξάλλου είναι γνωστή η απέχθεια που τρέφουν οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες απένατι στους δασολόγους-περιβαλλοντολόγους και πολλά από τα αντικείμενα της επιστήμη τους τους τα έχουν αναθέσει να τα χειρίζονται μηχανικοί και αρχιτέκτονες με την ισχυρή πίεση του ΤΕΕ, όπου το μόνο που γνωρίζει είναι τσιμέντο παντού. Χαρακτηριστικη περίπτωση η Μάνδρα Αττικής, όπου την διευθέτηση των ορεινών υδάτων και χειμμαρικών φαινομένων - πρωταρχικό αντικέιμενο γνώσης και επιστήμης των δασολόγων για την σύνταξη ανάλογων μελετών - την χειρίστικαν οι μηχανικού της περιφέρειας και των δήμων με τα γνωστά αποτελέσματα, όπου 26 άνθρωποι βρήκαν βίαιο θάνατο με τραγικό τρόπο από πνιγμό. Μην ανοίξουμε και την άλλη πονεμένη ιστορία των δασικών πυρκαγιών όπου και εκεί το αντικέιμενο - κατεξοχήν αντικείμενο των δασολόγων - δόθηκε για χειρισμό ...αλλού!
Πρώτοι αυτοί ΛΟΙΠΟΝ πρέπει να μας ταράξουν στην νομιμότητα.
Όσο κι αν νόμος είναι το δίκιο του εργάτη (της γης ή του τωρισμού) το σύνταγμα είναι υπεράνω νόμων. Ας κρατάμε τα προσχήματα. Όσο τα κάνουμε όλα αχταρμά τόσο θα τα μπλέκουμε.
Πρέπει οπωσδήποτε δηλαδή το 90% (!!) του νησιού να είναι έτσι χαρακτηρισμένο? Ας μειωθεί λίγο το ποσοστό, δεν θα καταστραφεί και δα η φύση του νησιού αν πέσει πχ στο 70%. Δεν είναι τυχαίο που σε ολόκληρη την Ελλάδα ζητάνε διορθώσεις των δασικών χαρτών προσαρμόζοντας τα στα τωρινά δεδομένα. Αντιρρήσεις γίνονται πλέον σε πολλά μέρη της Ελλάδας και πολλές φορές ικανοποιούνται. Γιαυτό μου φαίνεται λίγο αδύναμο επιχείρημα αυτό της Δημάρχου σχετικά με το παράβολο. Εαν κάποιος όντως θέλει να επενδύσει κάτι εκεί, ε τι στο καλό...δεν μπορεί να βρει 1.800 ευρώ?
Δεν γίνεται όμως και να αγνοουμε το ότι σε κάποια μέρη ολόκληροι οικισμοί εμφανίζονται σαν δασικές εκτάσεις. Να τα ισοπεδώσουμε? Ή πεδιάδες όπου καααποτε υπήρχαν δένδρα και θεωρούνται δασικά, εδώ και 50 χρόνια ξέρω γω είναι παραγωγικά χωράφια. Αντε παλι και αυτοι παράβολα...πιστευω στο Υπουργείο βρήκαν διπλή ευκαιρία. Απ την μία επιτέλους να χαρτογραφήσουν την χώρα όσον αφορά τα δασικά της και μπράβο αλλά και ευκαιρία να βγάλουν τα κρατικά ταμεία αρκετά χρήματα...
Αφού καταπατούν για δεκαετίες δασικές εκτάσεις, μετά κλαίγονται ότι εμείς σπέρναμε, φτωχοί άνθρωποι είμαστε. Μ'αυτά και μ'αυτά η μισή Ελλάδα είναι καταπατημένη. Από φτωχούς ανθρώπους.
Έχουμε και εκλογές το Μάιο. Παράνομα και δωρεάν παρακαλώ.