Μια μεγάλη έκθεση για τη γέννηση, την επανάσταση και το φως του ιμπρεσιονισμού

Μια μεγάλη έκθεση για τη γέννηση, την επανάσταση και το φως του ιμπρεσιονισμού Facebook Twitter
«Aνατολή του ήλιου», 1872, Παρίσι ©Musée Marmottan
0

Πριν από 150 χρόνια, στις 15 Απριλίου 1874, έγινε η πρώτη ιμπρεσιονιστική έκθεση στο Παρίσι.

«Πεινασμένοι για ανεξαρτησία», ο Μονέ, ο Ρενουάρ, ο Ντεγκά, η Μοριζό, ο Πισαρό, ο Σίσλεϊ και ο Σεζάν αποφάσισαν τελικά να απελευθερωθούν από τους κανόνες διοργανώνοντας τη δική τους έκθεση, έξω από τις επίσημες διοργανώσεις και το επίσημο Salon.

Για τον εορτασμό αυτής της επετείου, το Musée d'Orsay παρουσιάζει περίπου 130 έργα σε μια νέα ματιά σε αυτήν την καθοριστική ημερομηνία, που θεωρείται ως η ημέρα που ξεκίνησαν οι πρωτοπορίες. Λίγοι επισκέπτες στην έκθεση του 1874 θα είχαν φανταστεί πού θα οδηγούσε ο ιμπρεσιονισμός: πρώτα στον μετα-ιμπρεσιονισμό (όρος που εφευρέθηκε το 1910 από τον Άγγλο καλλιτέχνη και ιστορικό Roger Fry) και μετά στην ανάπτυξη του μοντερνισμού.

Τι ακριβώς συνέβη στο Παρίσι εκείνη την άνοιξη του 1874 και τι νόημα πρέπει να ψάξουμε σήμερα σε μια έκθεση που έχει γίνει θρυλική; Η έκθεση «Παρίσι 1874. Η ιμπρεσιονιστική στιγμή» επιδιώκει να ανιχνεύσει την καταβολή ενός καλλιτεχνικού κινήματος που αναδύθηκε σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο.

Νέα αυγή: Μια μεγάλη έκθεση για τη γέννηση και το φως του ιμπρεσιονισμού Facebook Twitter
Εντγκάρ Ντεγκά, «Πρόβα μπαλέτου στη σκηνή», 1874 ©Musée d'Orsay

Η έκθεση κάνει μια ανασκόπηση στις συνθήκες που οδήγησαν αυτούς τους 31 καλλιτέχνες (μόνο επτά από τους οποίους είναι γνωστοί σε όλο τον κόσμο σήμερα) να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να εκθέσουν τα έργα τους μαζί. Η εν λόγω περίοδος είχε μεταπολεμικό κλίμα, μετά από δύο συγκρούσεις: τον γαλλογερμανικό πόλεμο του 1870 και στη συνέχεια έναν βίαιο εμφύλιο.

Σε αυτό το πλαίσιο κρίσης, οι καλλιτέχνες άρχισαν να ξανασκέφτονται την τέχνη τους και να εξερευνούν νέες κατευθύνσεις. Μια μικρή «φυλή επαναστατών» ζωγράφισε σκηνές της σύγχρονης ζωής και τοπία στην ύπαιθρο με απαλές αποχρώσεις και με τις πιο ανάλαφρες πινελιές, συχνά υπό ασυνήθιστες οπτικές γωνίες και με έμφαση στην αναπαράσταση του φωτός. Ο όρος ιμπρεσιονισμός προήλθε από το έργο του Κλοντ Μονέ «Impression, Soleil Levant» («Εντύπωση, Ανατολή του ηλίου») και επινοήθηκε από τον κριτικό Louis Leroy όταν έγραφε για τον πίνακα στη σατιρική επιθεώρηση «Le Charivari». Οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι θέλησαν να αποτυπώσουν την άμεση εντύπωση (impression) που προκαλεί ένα αντικείμενο ή μια καθημερινή εικόνα.

Νέα αυγή: Μια μεγάλη έκθεση για τη γέννηση και το φως του ιμπρεσιονισμού Facebook Twitter
Πολ Σεζάν, «Μια σύγχρονη Ολυμπία», μεταξύ 1873 και 1874 ©Musée d'Orsay

Μια επιλογή από τα έργα που παρουσιάστηκαν στην ιμπρεσιονιστική έκθεση του 1874 θα εκτεθούν από τις 26 Μαρτίου έως τις 14 Ιουλίου 2024, δίπλα σε πίνακες και γλυπτά που παρουσιάστηκαν στο επίσημο Salon την ίδια χρονιά.

Αυτή η άνευ προηγουμένου αντιπαράθεση θα βοηθήσει στην αναδημιουργία του οπτικού σοκ που προκαλούν τα έργα που εκθέτουν οι ιμπρεσιονιστές, και θα αποκαλύψει απροσδόκητους παραλληλισμούς και επικαλύψεις μεταξύ της πρώτης ιμπρεσιονιστικής έκθεσης και του επίσημου Salon.

Η ποικιλία των έργων φωτίζει τη ριζοσπαστική νεωτερικότητα αυτών των νέων τότε καλλιτεχνών και μετά από 150 χρόνια θυμίζει το χαλαρό, ανεπίσημο στυλ ζωγραφικής που θα γινόταν χαρακτηριστικό του ιμπρεσιονισμού.

Νέα αυγή: Μια μεγάλη έκθεση για τη γέννηση και το φως του ιμπρεσιονισμού Facebook Twitter
Μπερτ Μοριζό, «Η κούνια», 1872 ©Musée d'Orsay
Νέα αυγή: Μια μεγάλη έκθεση για τη γέννηση και το φως του ιμπρεσιονισμού Facebook Twitter
Πιερ-Ογκίστ Ρενουάρ, «Το θεωρείο», 1874 ©The Courtauld
Πολιτισμός
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Άννα Κοκκίνου διαβάζει τον «Μοσκώβ-Σελήμ» του Γεωργίου Βιζυηνού

Πολιτισμός / Η Άννα Κοκκίνου διαβάζει τον «Μοσκώβ-Σελήμ» του Γεωργίου Βιζυηνού την Κυριακή στο ΚΠΙΣΝ

Η Άννα Κοκκίνου συνεργάζεται με τον Νίκο Βελιώτη και διαβάζει το τελευταίο και, κατά γενική παραδοχή, σπουδαιότερο διήγημά του Γεωργίου Βιζυηνού την Κυριακή στον Φάρο του ΚΠΙΣΝ.
NEWSROOM