Μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη περίμενε τον/την Ολλανδό/ή συγγραφέα Marieke Lucas Rijneveld, όταν ακτιβιστές διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την απόφαση του εκδοτικού οίκου να τον/την προσλάβει για τη μετάφραση των ποιημάτων της Amanda Gorman, της νεαρής Αμερικανής ποιήτριας που στα 22 της χρόνια έγινε η νεότερη ποιήτρια που έχει προσκληθεί να συμμετάσχει ως τώρα σε τελετή ορκωμοσίας προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών και αποτελεί μέλος μιας ολιγομελούς ομάδας ποιητών που έχουν δώσει το «παρών» σε αντίστοιχες τελετές στο παρελθόν, όπως ο Ρόμπερτ Φροστ, η Μάγια Αγγέλου, ο Μίλερ Ουίλιαμς, η Ελίζαμπεθ Αλεξάντερ και ο Ρίτσαρντ Μπλάνκο.
Με την απαγγελία του ποιήματος «The Hill We Climb», η κεντρική ιδέα του οποίου περιστρεφόταν γύρω από το ζήτημα της εθνικής ενότητας των Ηνωμένων Πολιτειών, η Γκόρμαν έγινε παγκοσμίως γνωστή, με το έργο της να μεταφράζεται σε πολλές χώρες.
Ο/η non binary συγγραφέας Marieke Lucas Rijneveld έγινε το 2020 ο/η νεότερος/η συγγραφέας που κέρδισε το βραβείο International Booker, ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά βραβεία διεθνώς, με το μυθιστόρημα «The Discomfort of evening», που έχει ενθουσιάσει εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες σε όλο τον κόσμο και περιγράφει την ιστορία μιας έντονα θρησκευόμενης οικογένειας στην επαρχία της Ολλανδίας.
Μόλις ανακοινώθηκε το όνομα λευκού ατόμου για τη μετάφραση από τον Ολλανδό εκδότη Meulenhoff για την επερχόμενη έκδοση, υπήρξε άμεση αντίδραση και μεγάλη κριτική από μερίδα του κοινού και των κριτικών, που το πυροδότησε η μαύρη δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Janice Deul, με ένα κομμάτι στο Volkskrant, όταν αναρωτήθηκε γιατί δεν επελέγη για τα ποιήματα της Γκόρμαν μια γυναίκα μαύρη και νέα, όπως η ποιήτρια.
«Πρόκειται για μια ακατανόητη επιλογή, κατά την άποψή μου και πολλών άλλων που εξέφρασαν τον πόνο, την απογοήτευσή τους, τον θυμό και την απογοήτευσή τους μέσω των κοινωνικών μέσων», έγραψε ο Deul που θεωρεί ότι η πρόσληψη του/της Marieke Lucas Rijneveld θα ήταν μια «χαμένη ευκαιρία» εξηγώντας ότι ένα λευκό άτομο θα μετέφραζε χωρίς εμπειρία και βιώματα όπως αυτά των μαύρων.
Ο/η Rijneveld είχε προηγουμένως καλωσορίσει το έργο, λέγοντας ότι «σε μια εποχή αυξανόμενης πόλωσης, η Amanda Gorman δείχνει με τη νεαρή της φωνή τη δύναμη της λέξης, τη δύναμη της συμφιλίωσης, τη δύναμη κάποιου που κοιτάζει το μέλλον, αλλά δήλωσε σοκαρισμένος/η από την αναταραχή που προκλήθηκε με την επιλογή του ονόματός του/της, τονίζοντας ότι καταλαβαίνει τους ανθρώπους που αισθάνονται πληγωμένοι από την επιλογή του Meulenhoff να τον/ την επιλέξει.
σχόλια