» Επικοινωνιακέςκόντρες και αλληλοκαρφώματα. Μάχες γιατη νομή της εξουσίας. Υποκλοπές παικτώνπου αλλάζουν χρώματα από το κόκκινο στοπράσινο πιο γρήγορα και από φανάριπαράδρομου της Κηφισίας. Πόλεμοςεφημερίδων με ξεκάθαρο συμφέρον. Θαμώνεςαθλητικών παραθύρων, ρηχοί και ανούσιοι,που θα (ήθελαν να) ήταν εκεί ακόμα καιαν απάγγειλαν το χρυσό οδηγό. Και πάθοςκόσμου έτοιμο για πόλεμο εκεί που δενυπάρχει λόγος καν για λογομαχία. Έχεικαι η μπάλα την καυτή επικαιρότητά της,θαμπωμένη από τη θολή λάμψη των DVD τηςπολιτικής ζωής. Με μια διαφορά. Μπορείνα έχεις περισσότερα να γράψεις γι'αυτήν απ' όσα πραγματικά συμβαίνουν,αλλά τουλάχιστον συμβαίνει και κάτιστο ανέλπιστα ανταγωνιστικό ποδοσφαιράκιμας.
» Πριναπό μια εβδομάδα. Ο Ολυμπιακός παίζειαδιάφορο φιλικό στου Ρέντη, ανάμεσα σεβιοτεχνίες και φουγάρα. Εμφανίζεταιένας νέος παίκτης, ο πολλά υποσχόμενοςκαι τραγικά κουρεμένος Μπελούτσι(δυστυχώς πρόκειται για λάγνα συνωνυμίαμε τη Μόνικα). Στις εξέδρες, Τετάρτημεσημεράκι, είναι 3.500 άνθρωποι. Κάπωςσαν τα μεθυσμένα μπουζούκια καθημερινήβράδυ. Η απορία είναι αυτόματη: Ποιοςδουλεύει σε αυτό τον τόπο; Σίγουραόχι αυτοί.
» Τηνίδια στιγμή. Με λαϊκίστικο τόνο καιεπιλεγμένες ατάκες, όπως «ισχυρότεροιαπό τον Αμπράμοβιτς», οι σφετεριστέςτης διοίκησης του Παναθηναϊκού μιλούνανάκατα για επιχειρήσεις, φανέλες καιιστορίες με δάκρυα από το παρελθόν. Τοφιτίλι έκαψε για λίγο και κατέρρευσεαπό την επικαιρότητα σχεδόν τραγικά:Από τη στιγμή που βγήκε η αντιπολίτευση,ο Βαρδινογιάννης μοιάζει να ξύπνησεκαι να απαντά με κινήσεις. Ο ανταγωνισμόςπάντα είναι υπέρ του πελάτη.
» Ανέχει κάτι πραγματικά άρρωστο η αθλητικήζωή, αυτό έρχεται από τους συνταξιούχουςαθλητές. Όχι φυσικά στην πλειοψηφίατους. Κάποιοι είναι αξιοπρεπείς καιαποτραβιούνται σεμνά ή έχουν λόγούπαρξης και ορθώς συχνάζουν ακόμα στηνεπικαιρότητα. Κάποιοι άλλοι τριγυρνάνεσαν λύκοι γύρω από τη δημοσιότητα,θλιβερά παχουλοί και καραφλοί σε σχέσημε την εικόνα που εμπορεύονται καισχολιάζουν με το φαρμάκι να στάζει.Κάποιοι άλλοι ζουν παρασιτικά, πουλώνταςγνώση και αμφίβολη σοφία, για ένα κομμάτισουβλάκι. Ορισμένοι τη βγάζουν στααθλητικά τηλεπαράθυρα (φυσικά τηςκρατικής τηλεόρασης) κάνοντας πρωταθλητισμόγαλιφιάς προς τον ισχυρότερο, προσδοκώνταςπρόσληψη και ίσως ίσως και ένα χαμόγελοαπό τον Mεγάλο. Και ορισμένοι γίνονταιβουλευτές. Και κάπου εκεί η προσγείωσηείναι άτσαλη, το άλμα άκυρο σε ένα σκάμμαχωρίς άμμο. Σημασία όμως δεν έχει ηπτώση, αλλά η πρόσκρουση. Μετά από τόσαάκυρα άλματα, έπρεπε να το ξέρει...
σχόλια