Hard Candy

Hard Candy Facebook Twitter
0

Στο εξώφυλλο του νέου, 11ουδίσκου της, η Madonna ξαναθυμάται τις μέρες του Sexκαι ποζάρει πάλι με εμφάνιση (λολίτας) πόρνης, με κορσέδες, με το στόμα και τα πόδια ορθάνοιχτα λες κι έχει πάει επίσκεψη στο γυναικολόγο, γεμάτη υπονοούμενα. Δεν είναι κάτι που σε ξαφνιάζει. Μετά από 26 χρόνια υποδυόμενη (πετυχημένα) διάφορες περσόνες και με γνωστή την εμμονή της με το σεξ, η συγκεκριμένη εμφάνιση δεν θα υπήρχε λόγος να σχολιαστεί. Παρ' όλα αυτά, όταν για μια δεκαετία προσπαθεί να «πουλήσει» μια πιο σοβαρή εικόνα, της δυναμικής πλην πιστής συζύγου και αφοσιωμένης μητέρας, η ξαφνική επιστροφή στα παλιά τώρα που κοντεύει τα 50 κάνει τη νέα περσόνα της να φαίνεται χυδαία. Και για πρώτη -ίσως- φορά, φτηνή και κακόγουστη. Ακόμα και ο τίτλος Hard Candy είναι σκέτη αποτυχία γιατί παραπέμπει σε κάτι που προσπαθεί απεγνωσμένα να διατηρήσει, κι ας είναι εμφανές ότι την εγκαταλείπει: τα νιάτα. Ό,τι κι αν κάνεις, όσες ώρες κι αν περάσεις στα γυμναστήρια, τα 50 χρόνια που έχεις στην πλάτη σου δεν μπορείς να τα ξεφορτωθείς. Κι όταν δεν μπορείς να συμφιλιωθείς με την ηλικία σου -ακόμα κι αν είσαι η πιο μεγάλη ποπ σταρ του κόσμου- κάποια μέρα θα καταντήσεις να μοιάζεις με καρικατούρα (δες τη θλιβερή εμφάνισή της δίπλα στον Justin Timberlake σε πρόσφατη απονομή βραβείων), ακόμα κι αν προς το παρόν τη γλιτώνεις και απέχεις αρκετά από αυτό.

Η επίθεση που της έκανε η φαρμακόγλωσση Julie Burchill στον Observer τον προηγούμενο μήνα μπορεί να είναι υπερβολική, δεν είναι όμως καθόλου αδικαιολόγητη. «Ξέρω ότι είμαι χοντρή», γράφει, «αλλά πρέπει να πω ότι αν ξόδευα τέσσερις ώρες κάθε μέρα στο γυμναστήριο, θα έδειχνα πολύ πιο σέξι απ' ό,τι η Madonna, με εκείνα τα χέρια γεμάτα φουσκωμένες φλέβες, εκείνον τον ισχνό λαιμό, αηδία, η Liz MacDonald μπροστά της μοιάζει 10 φορές καλύτερη». Η Madonna δεν ήταν ποτέ η ποπ τραγουδίστρια που στηριζόταν στη μουσική της για να ξεχωρίσει. Η εικόνα της ήταν αυτή που την έκανε το πιο δημοφιλές pop icon του κόσμου και της χάρισε την απλησίαστη διάρκεια στην κορυφή. Αυτό που μένει όμως μέσα στο χρόνο και κρίνεται διαχρονικά είναι τα τραγούδια της, διότι μπορεί ως performer να παίρνει άριστα, αλλά η ίδια δηλώνει «συνθέτρια-τραγουδίστρια» και έτσι απαιτεί να τη χαρακτηρίζεις. Και να την κρίνεις.

ΤοHard Candyείναι ο χειρότερος δίσκος της Madonna από την εποχή του True Blue. Οποιοσδήποτε μπορεί να το αμφισβητήσει, αλλά για κάποιον που την παρακολουθεί απ' το ξεκίνημά της αυτή η επιστροφή στη σιγουριά και στον πιο εμπορικό αμερικάνικο ήχο αυτήν τη στιγμή καθορίζει και το αποτέλεσμα. Μετά από μια δεκαετία με εξαιρετικές συνεργασίες Ευρωπαίων παραγωγών και μουσικών (William Orbit και Mirwais μέχρι Stuart Price και Bjork) και δυο θαυμάσια ποπ άλμπουμ (Bedtime Stories,Confessions on a Dance Floor), στρέφεται στους Αμερικάνους παραγωγούς που έχουν αυτήν τη στιγμή το άγγιγμα του Μίδα και είναι υπεύθυνοι για το 70% των επιτυχιών στα chart στην αμερικάνικη ήπειρο: τον Timbaland και τον Pharell Williams, ενώ στο πρώτο single της συνεργάζεται με τον Justin Timberlake. Μπορεί με το Confessionsνα πούλησε πολύ στην Ευρώπη, στην Αμερική όμως δεν είχε καταφέρει να κάνει την ίδια επιτυχία - είναι σαφές λοιπόν σε ποιο κοινό απευθύνεται. Κι αν λάβει κανείς υπόψη ότι είναι το πρώτο άλμπουμ της μετά από 25 χρόνια που κυκλοφορεί σε νέα εταιρεία -στη Live Nation και όχι στη Warner- καταλαβαίνει γιατί χρειαζόταν αυτή η σίγουρη κίνηση.

Η Madonna χρειάζεται την επιστροφή στα charts και όχι dance πρωτοπορία, ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται κομμάτια τρίτης διαλογής, που ακούγονται σαν περισσεύματα από δουλειές των δυο παραγωγών, τραγούδια που έχουν χιλιοακουστεί από νεότερες στάρλετ που θα ήθελαν να ήταν στη θέση της: Britney Spears, Nelly Furtado, Gwen Stefani. Το αποτέλεσμα στις πωλήσεις βέβαια τη δικαιώνει, το Hard Candyείναι ήδη νούμερo ένα σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο, το πρώτο single με τον Justin να της υπενθυμίζει συνεχώς πώς τη λένε [Mad-DON-nuh!], το «4 Minutes», σαρώνει, βρίσκεται στο εξώφυλλο σχεδόν κάθε περιοδικού αυτόν το μήνα, κατόρθωσε να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά τον τίτλο της. Και να αποδείξει ότι ακόμα και με έναν μέτριο δίσκο δεν μπορεί να την πλησιάσει κανείς άλλος στην κορυφή. Η Madonna επέστρεψε, ετοιμάζεται για περιοδεία, απασχολεί τα media όσο ποτέ, ποιος δίνει μία για τη μουσική;

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT
Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Οι Αθηναίοι / Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Θυμάται ακόμα τα καμιόνια με τους νεκρούς στην κατοχή. Της λείπει η καλοσύνη που είχαν οι παλιοί Αθηναίοι. Ο Μάνος Χατζιδάκις της άλλαξε τη ζωή, ενώ θυμάται ακόμα την παρέα του Φλόκα. Ο Μπομπ Ντίλαν είχε δηλώσει στο «Rolling Stone» ότι αυτή και η Ουμ Καλσούμ είναι οι αγαπημένες του τραγουδίστριες. Η Νανά Μούσχουρη αφηγείται τη ζωή της στη LiFO
ΦΩΤΗΣ ΒΑΛΛΑΤΟΣ
Αν γράψεις κακή κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ, θα λάβεις απειλές για τη ζωή σου: Mέσα στον ψηφιακό πόλεμο που αντιμετωπίζουν οι μουσικοκριτικοί

Μουσική / Έγραψες αρνητική κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ; Την έβαψες

Πέντε μουσικοί συντάκτες εξηγούν πώς ασκούν την κριτική τους σε μια εποχή όπου η γνώμη για μια σούπερ σταρ μπορεί να προκαλέσει διαδικτυακό εκφοβισμό, παρενόχληση ή ακόμα και αποκάλυψη προσωπικών στοιχείων.
THE LIFO TEAM
Ήταν η διασημότερη τραγουδίστρια της Γαλλίας. Όταν πέθανε, ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε να την κηδέψει

Σαν Σήμερα / Ήταν η διασημότερη τραγουδίστρια της Γαλλίας. Όταν πέθανε, ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε να την κηδέψει

Edith Piaf: «Το σπουργιτάκι» που ξεκίνησε από τους δρόμους του Παρισιού και δοξάστηκε όσο λίγοι. Αυτή είναι η ζωή της, το τέλος που της επιφύλασσε η Καθολική εκκλησία και ένα απόσπασμα από μία συνέντευξή της.
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΟΛΟΒΟΥ
«Mara Gibb»: Μια space όπερα για ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας

Μουσική / Μια ελληνική space όπερα για τη μυστική ζωή ενός non-binary εξωγήινου

Το «Secret life of Mara Gibb» του Prins Obi έχει για κεντρικό ήρωα ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας. Ο ήχος έχει ρίζες στην ψυχεδέλεια αλλά δεν μένει εκεί. Παίζει να είναι και η καλύτερη δουλειά του μετά τους Baby Guru.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
ΕΠΕΞ INDIRA PAGANOTTO INTERVIEW

Μουσική / H Ιndira Paganotto φέρνει στην Αθήνα την απίθανη psy-techno της και μια στρατιά νίντζα

Είναι περήφανη για τις ιταλικές και τις ισπανικές της ρίζες, και για τη μουσική της. Το στυλ της, χωρίς κανόνες ή κουτάκια, ανεβάζει τον πήχη, μαζί και τις προσδοκίες μας για την εμφάνισή της στο Techniques.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Το πρόγραμμα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής για τη νέα σεζόν περιλαμβάνει το Πρώτο Κοντσέρτο για πιάνο του Μπραμς με τον διεθνώς αναγνωρισμένο πιανίστα Αλεξέι Βολόντιν, και η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στην ιστορία αυτού του αριστουργήματος που γεννήθηκε μέσα από τη μοιραία γνωριμία του συνθέτη με την Κλάρα Σούμαν.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Είναι true, έχει vibe: Γι’ αυτό ο νεαρόκοσμος αγαπάει τη Θώδη

Μουσική / «Είναι true, έχει vibe»: Αν δεν το έχετε καταλάβει, οι 20άρηδες αγαπούν τη Θώδη

Βρεθήκαμε σε ένα γλέντι στον Ταύρο όπου ακόμη και οι teenagers διασκέδαζαν, φύγαμε με καλτσάκια που έγραφαν «Με κλαρίνο στο Πεκίνο» και με την ευχή να βρούμε πάρκινγκ στο κέντρο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
ΖΟΡΝΤΙ ΣΑΒΑΛ: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Μουσική / Jordi Savall: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Ο διακεκριμένος μουσικός κάνει μουσική σαν να ανακαλύπτει νέα, όμορφα μέρη. Επιστρέφει στην Αθήνα και συμπράττει με τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα της ΕΛΣ σε μια συναυλία που υμνεί την ενωτική φύση της Μεσογείου. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ