Ο Μάθιου Σέπαρντ δολοφονήθηκε, επειδή ήταν γκέι: τώρα οι γονείς του έχουν ένα μήνυμα για την Αμερική του Τραμπ

0

Η ιστορία του Μάθιου Σέπαρντ είναι από εκείνες που δύσκολα ξεχνιούνται: δολοφονήθηκε πριν από 20 χρόνια με τον πλέον βάρβαρο τρόπο, επειδή ήταν ομοφυλόφιλος. Ούτε η κλειστή κοινωνία του Ουαϊόμινγκ ξέχασε ούτε όμως και οι γονείς του. 

Η Τζούντι και ο Ντένις Σέπαρντ εδώ και αρκετό καιρό εκφράζουν την αγωνία τους για τις αλλεπάλληλες ρατσιστικές επιθέσεις, τη ρητορική μίσους εναντίον ομοφυλοφίλων και τον δρόμο που έχει πάρει η νομοθεσία στις ΗΠΑ του Τραμπ. Και δεν έχουν άδικο: μόνο κατά τη διάρκεια του 2017 δολοφονήθηκαν 52 ομοφυλόφιλοι άνθρωποι, αριθμός που ξεπερνά κατά 86% το ποσοστό των αντίστοιχων θυμάτων το 2016 

Η δολοφονία του δεν υπήρξε απλώς ένα τραγικό δίδαγμα για τις μη ανεκτικές κοινωνίες, αλλά νόμος που πέρασε το 2009 από τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα. Ήταν ο νόμος Μάθιου Σέπαρντ που συμπεριλάμβανε τα εγκλήματα για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού στα ευρύτερα εγκλήματα μίσους. 

Ακριβώς 20 χρόνια μετά τη στυγερή εξόντωσή του οι γονείς του στην Αμερική των διακρίσεων και των ρατσιστικών επιθέσεων κάνουν μια αποτίμηση των όσων έχουν αλλάξει απέναντι στους ανθρώπους της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζεται η ρητορική και τα εγκλήματα μίσους εναντίον τους. 

«Προσπαθούσε να ζήσει τη ζωή του όπως όλοι μας. Και δεν του δόθηκε ποτέ αυτή η ευκαιρία», εξηγεί η μητέρα του Τζούντι. «Το μόνο που πραγματικά άλλαξε μέσα στα χρόνια ήταν ότι καταφέραμε πλέον να μιλάμε ανοιχτά γι' αυτό που συνέβη στον Ματ και για θέματα και υποθέσεις που έμοιαζαν με τη δική του, καθώς και για όλες τις κοινότητες που υποφέρουν από ρατσισμό και περιθωριοποίηση», εξηγεί ο πατέρας του, Ντένις. 

«Ποτέ δεν θα είναι εύκολο. Ποτέ δεν χωνεύεις ότι έχασες ένα παιδί, επειδή κάποιοι το θεώρησαν διαφορετικό. Εκείνο που θέλω να θυμάται ο κόσμος και να το θυμάται ως κληρονομιά του Ματ είναι ότι ήταν ένα ανθρώπινο πλάσμα. Ότι είχε φόβους και χαρές και λύπες. Ότι μπορεί εμείς να χάσαμε τον Ματ, υπάρχουν όμως οικογένειες που τρέμουν για τα παιδιά τους και θέλουν να τα δουν να μεγαλώνουν», λέει η μητέρα του δολοφονημένου νεαρού. 

Κατά τους Σέπαρντς εδώ και πολύ καιρό παρατηρείται χαλάρωση της νομοθεσίας σε ό,τι αφορά τις επιθέσεις μίσους, ενώ ξεκάθαρα ενισχύονται η ομοφοβία, η περιθωριοποίηση και οι διακρίσεις υπέρ των μειονοτήτων. «Τώρα είναι που πρέπει να επιμείνουμε εναντίον αυτών των τακτικών, τώρα που τα θύματα είναι περισσότερα απ' όσα καταγράφονται στις στατιστικές, γιατί ο κόσμος φοβάται, δεν καταγγέλλει αυτό που του συνέβη, δεν διεκδικεί το δίκιο του, γιατί φοβάται ότι οι ίδιοι οι νόμοι θα τον κάνουν θύμα ξανά;

»Σκεφτείτε το απλά: γιατί να καταγγείλεις το έγκλημα εναντίον ενός ομοφυλόφιλου, αν είσαι κινδυνεύεις ακόμη και να απολυθείς στην περίπτωση που είσαι ομοφυλόφιλος; Εκείνο που ζητάμε είναι πραγματική ισότητα δικαιωμάτων όλων των Αμερικανών πολιτών», καταλήγει ο πατέρας του αδικοχαμένου Σέπαρντ. 

Lgbtqi+
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

*Να γυρνάς προς το αληθινό αφού έχεις καεί από το ωραίο/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Να γυρνάς προς το αληθινό αφού έχεις καεί από το ωραίο/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Κάθε εποχή χτίζει τα φώτα της για να φωτίσει τον τρόμο της. Η Fruit Gillette τραγουδά μέσα απ’ το εργοτάξιο, η Vaginal Davis εισβάλλει στο μουσείο, ο Λάνθιμος αναζητά χαρά, ο Χόκνεϊ καπνίζει σαν να κρατά ακόμη το χρώμα του κόσμου. Ο Πάνος Μιχαήλ κοιτάζει την Ελλάδα όπως κοιτάς ένα φλας που σε τυφλώνει.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Αναγνωρίζωντας σε σένα τον ωραιότερο ευατό σου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Αναγνωρίζοντας σε σένα τον ωραιότερο εαυτό σου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου δεν ήταν απλώς ένα πολιτισμικό γεγονός. Ήταν η τελετή λήξης ενός αιώνα που πίστεψε πως η Ελλάδα μπορούσε να εξηγηθεί μέσα από τους μύθους της. Αυτό το πολυπόστ της ΟΑΣΗΣ χαρτογραφεί τη χώρα που επέμενε να υπάρχει μέσα του, από τις εθνικές κηδείες των ’90s μέχρι τη διάχυτη queer Ελλάδα του 2025, από τον Bowie και τη Μελίνα μέχρι τα σημερινά queer σώματα που χορεύουν μέσα σε pixels και φως. Μια αφήγηση για το πένθος, τη μνήμη και την επιμονή μιας χώρας να επιβιώνει μέσα από τη συγκίνηση.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
*Η θαυμάσια απειλή του να υπάρχεις χωρίς να απολογείσαι/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Η θαυμάσια απειλή τού να υπάρχεις χωρίς να απολογείσαι/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Η θεία Σταματίνα είπε intersex και η Ελλάδα σώπασε για ένα δευτερόλεπτο, όσο χρειάζεται για να αλλάξει εποχή. Ο Γιώργος Καπουτζίδης δεν έκανε επανάσταση, έκανε κάτι πιο σπάνιο: έμαθε σ’ ένα έθνος να μιλά με τρυφερότητα. Κι αυτό, σε μια χώρα που ακόμη συγχέει τη φωνή με τη βία, είναι σχεδόν θαύμα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Τι σημαίνει να γεννιέσαι ίντερσεξ;

Athens Pride 2022 / Explainer: Τι σημαίνει να γεννιέσαι ίντερσεξ;

Το γράμμα «Ι» στο αρκτικόλεξο ΛΟΑΤΚΙ+ αντιστοιχεί σε υγιή ανθρώπινα σώματα που μέχρι σήμερα συχνά παθολογικοποιούνται και υποβάλλονται σε επεμβάσεις «κανονικοποίησης» φύλου ερήμην τους. Η Intersex Greece εξηγεί τον όρο, τις δυσκολίες και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα ίντερσεξ άτομα στην Ελλάδα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
*Από τον λαιμό ως την αυγή/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Από τον λαιμό ως την αυγή/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Σε έναν κόσμο που φοβάται τη σιωπή, η ΟΑΣΗ επιμένει να μιλά με ευαισθησία. Δέκα κείμενα–καθρέφτες, από τη Θεία Σταματίνα ως τον Sorour Darabi, για το βλέμμα που δεν ωραιοποιεί, παρατηρεί.Για την ατέλεια που γίνεται φως, και για το queer που επιβιώνει μέσα στην τρυφερότητα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Nα μένεις μέσα στο φως/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Nα μένεις μέσα στο φως/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Το νέο πολυποστ του Πάνου Μιχαήλ παρακολουθεί το δάκρυ, την έκθεση και την επιείκεια ως μορφές αισθητικής πίστης. Από τον οίκο Dior μέχρι το Eye Filmmuseum του Άμστερνταμ, κι από τα Instagram ban του Slava Mogutin ως την επιμονή της ομορφιάς στο έργο του Παπαϊωάννου, η ΟΑΣΗ σκιαγραφεί τη νέα ηθική του φωτός: πώς η τέχνη, η μόδα και το queer βλέμμα συναντιούνται στην πιο ανθρώπινη τους στιγμή τη στιγμή που ραγίζουν.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
«Στο θέατρο ο κόσμος θέλει να βλέπει άντρες ή, καλύτερα, “άντρακλες”»

Οι Άλλοι / «Στο θέατρο θέλουν να βλέπουν άντρες ή, καλύτερα, “άντρακλες”»

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Βηλαράς μιλά για τη σιωπηλή βία των εφηβικών του χρόνων, την αγωνία των γκέι αντρών στη σκηνή, τη φοβική βιομηχανία του θεάτρου και την ανάγκη να μείνουμε άνθρωποι σε μια εποχή που όλα ξεχνιούνται γρήγορα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο ανυπεράσπιστος καημός για ένα ακόμη κράξιμο/από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Ο ανυπεράσπιστος καημός για ένα ακόμη κράξιμο/από τον Πάνο Μιχαήλ

Από τον ποταμό της Baarn μέχρι το φιλί στις «Σέρρες», κι από το βλέμμα–countdown του Ren Hang μέχρι τη φάρσα του Μίστερ Μπούτια, η ΟΑΣΗ καταγράφει τα queer ραγίσματα που δεν έγιναν ποτέ ιδιωτικά. Dickpics, cult σώματα, drag spoof βιντεάκια, καμπαρέ φωνές, τηλεοπτικά taboos· όλα στην ίδια καμπύλη: γέλιο, καύλα, πληγή, ανάσα. Το ripology του queer δεν είναι θεωρία· είναι ο ανυπεράσπιστος καημός που μας κρατάει ζωντανούς.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Κάθε τρελό παιδί/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / *Κάθε τρελό παιδί/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Η ελληνική ψυχανάλυση κρύβει ακόμα τα queer σώματα στις σκιές: από τα τηλεοπτικά δικαστήρια της Τατιάνας μέχρι τα hashtags των θεραπευτών–influencers. Σπαράγματα μνήμης, media τραύματος και επιβίωσης συνθέτουν μια ιστορία που ποτέ δεν ειπώθηκε ολόκληρη.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Οι εκδόσεις που απευθύνονται στο LGBTQ+ κοινό αντιμετωπίζουν διακρίσεις από τους διαφημιστές, προειδοποιούν οι εκδότες

Διεθνή / Τα περιοδικά που απευθύνονται στο LGBTQ+ κοινό αντιμετωπίζουν διακρίσεις από τους διαφημιστές, προειδοποιούν οι εκδότες

Η αντι-DEI εκστρατεία στις ΗΠΑ και οι διαφημιστές που αποφεύγουν να συνεργαστούν με τα έντυπα που απευθύνονται στην LGBTQ+ κοινότητα και άλλες μειονότητες
LIFO NEWSROOM