Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης

Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
7
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
 
H Νίκη της Σαμοθράκης, το έργο σταρ του μουσείου του Λούβρου αποσύρθηκε από τη θέση του στις 15 Σεπτεμβρίου του 2013 και οδηγήθηκε στα εργαστήρια συντήρησης στον οποίο παρέμεινε για ένα τουλάχιστον χρόνο. Το μουσείο του Λούβρου γιαυτό το σκοπό ξεκίνησε τότε οικονομική εκστρατεία με τίτλο «Ολοι μαικήνες» η οποία είχε ως  στόχο να συγκεντρώσει μέχρι το τέλος του χρόνου ένα εκατομμύριο ευρώ.  Τα χρήματα συγκεντρώθηκαν ταχύτατα.
 
Επέστρεψε στο βάθρο της στο Λούβρο, μετά από 10 μήνες απουσίας.  Το άγαλμα που χρονολογείται από το 190 π.Χ. και είναι κατασκευασμένο από λευκό  παριανό μάρμαρο, χρειάστηκε να μετακινηθεί σε παρακείμενη αίθουσα του Μουσείου για να γίνουν οι εργασίες συντήρησης.

Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι έργο άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών» ή Καβείρων στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη.

Κατά τη συντήρηση διαπιστώθηκαν φθορές που είχαν προκληθεί στη διάρκεια της μεταφοράς του γιγαντιαίου αγάλματος από τους Γάλλους. Η Νίκη της Σαμοθράκης έχει ύψος 3,28 μ (με τα φτερά) και 5,58 με την πλώρη του πλοίου πάνω στην οποία είναι τοποθετημένη σήμερα.
 
Το γλυπτό εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884. Η μεγαλειώδης σιλουέτα της Νίκης, είναι ένα από τα διασημότερα έργα τέχνης από το Μουσείο του Λούβρου.
 
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Από τις εργασίες συντήρησης, το 2013
 
Στην πτέρυγα «Sully», στο Λούβρο φιλοξενείται η νέα έκθεση με τίτλο «Νίκη της Σαμοθράκης, ανακαλύπτοντας εκ νέου ένα αριστούργημα», η οποία θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου.
 
Στην έκθεση μέσα από τα ντοκουμέντα που παρουσιάζονται όπως ημερολογιακά κείμενα, σχεδιαστικές απεικονίσεις, φωτογραφικό υλικό και μαρμάρινα ανάγλυφα ζωντανεύει ξανά η ιστορία της Νίκης και η ιστορία των ανασκαφών που έγιναν στην περιοχή της Σαμοθράκης.
 
Το αφιέρωμα μεταφέρει τον επισκέπτη στον τόπο των Μυστηρίων της Σαμοθράκης και του αποκαλύπτει τα μυστικά για τα διάφορα στάδια της αναστήλωσης του αγάλματος. Το άγαλμα βρέθηκε σε πολλά κομμάτια και η διαδικασία αποκατάστασής του είναι μια περιπέτεια στο χρόνο. Η ιστορική σημασία της Νίκης είναι μεγάλη. Τον Αύγουστο του 1939 η «Νίκη της Σαμοθράκης» μεταφέρθηκε με μεγάλη δυσκολία με μια ξύλινη ράμπα, ώστε να απομακρυνθεί, όπως και όλα τα πολύτιμα εκθέματα του Μουσείου, σε ασφαλέστερη τοποθεσία λόγω του πολέμου -φυλάχτηκε μαζί με την Αφροδίτη της Μήλου και τους «Σκλάβους» του Μιχαήλ Αγγέλου στο Château de Valençay. Το 1950 συναρμολογήθηκε και η δεξιά παλάμη της οπότε και εκτέθηκε και αυτή. Η επανατοποθέτησή του αγάλματος στο κεφαλόσκαλο στην περίφημη σκάλα Daru, το 1945, θεωρήθηκε «ως ισχυρό σύμβολο της ανακτημένης ελευθερίας».
 
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Η Νίκη μεταφέρεται στο Λούβρο ξανά, το 1945
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Η Νίκη μεταφέρεται στο Λούβρο ξανά το 1945
 
Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι έργο άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών» ή Καβείρων στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη.
Τα κομμάτια του γλυπτού βρέθηκαν τμηματικά και στην αρχή η Νίκη εκτίθετο στο Λούβρο δίχως τον κορμό και τα φτερά της αλλά και δίχως την πλώρη, τα κομμάτια της οποίας οι Γάλλοι ειδικοί στην αρχή είχαν εκλάβει ότι ανήκαν σε τύμβο και τα είχαν αφήσει στη Σαμοθράκη. Η ανεύρεση άρχισε το 1863 από μια αρχαιολογική αποστολή στην οποία επικεφαλής ήταν ο Κάρολος Σαμπουαζό, υποπρόξενος της Γαλλίας στην Αδριανούπολη.
Ενώ έσκαβαν σε μια χαράδρα στις 15 Απριλίου του 1863, στα βόρεια του νησιού, ένας Έλληνας εργάτης φώναξεστον Σαμπουαζό «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα!» - ήταν η μισή Νίκη της Σαμοθράκης. Ο Σαμπουαζό ήρθε αμέσως σε επικοινωνία με τον πρέσβη της πατρίδας του στην Κωνσταντινούπολη και εκείνος φρόντισε η Υψηλή Πύλη να δώσει τότε έγκριση για να αποπλεύσει γαλλικό πολεμικό πλοίο και να φορτώσει τη Νίκη της Σαμοθράκης για τη Γαλλία -η Σαμοθράκη είχε σημαντική αυτονομία, αλλά ανήκε ακόμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το άγαλμα έφτασε στο Λούβρο στις 11 Μαΐου του 1864 και δύο χρόνια μετά εκτέθηκε για πρώτη φορά μετά τις απαραίτητες εργασίες – χωρίς όμως ακόμα να μπορεί να εκτεθεί το επάνω μέρος του κορμού και τα φτερά. Τα βασικά στάδια της αποκατάστασης του αγάλματος στο Λούβρο έγιναν το 1866, 1883 και 1934.
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
H σκάλα Daru το1932

Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Στην κορυφή της σκάλας Daru

 
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου
 
7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ζωοπλάστης γλύπτης Ευριπίδης Βαβούρης (1911-1987) 

Εικαστικά / Ευριπίδης Βαβούρης: Πέρα από το «Λαγωνικό» της Φωκίωνος Νέγρη

Ο δημιουργός του γνωστού αγάλματος της Κυψέλης υπήρξε ένας στοχαστικός γλύπτης της Αθήνας με αξιόλογη πορεία, που απέδιδε πειστικά και με μεγάλη ευαισθησία τα κατοικίδια ζώα. Μια επίσκεψη στο ατελιέ του, που έχει διατηρηθεί σε άψογη κατάσταση, αποτέλεσε το ερέθισμα για να τον ανακαλύψουμε και να τον επανεκτιμήσουμε. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
Αφροδίτη 5.

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 5

«Και έχεις τόσα να πεις με τα έργα που θα συναντήσεις. Σαν τα ταξίδια. Τα αληθινά ταξίδια, όχι αυτά που κάνεις για δουλειά. Τα άλλα. Εκείνα που κάνεις με παρέα και πιάνετε κουβέντα με αγνώστους χωρίς βιασύνη. Εκείνα που παίρνεις τον χρόνο σου για να χορτάσεις τις λεπτομέρειες».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ

σχόλια

3 σχόλια
Γιατί εμείς οι Έλληνες αισθανόμαστε "δέος" και "συγκίνηση" για τα αρχαία ελληνικά έργα που βρίσκονται σε μουσεία του εξωτερικού και δεν αισθανόμαστε το ιδιο γι αυτά που βρίσκονται εδω; Εχουμαι εξαιρετικά δείγματα της αρχαίας γλυπτικής στα μουσεία μας που πολλοί ζηλεύουν....και ομως η βελόνα κολλάει σε αυτά που λείπουν... Κριμα
Σίγουρα,και της αξίζει η πιο περίοπτη θέση,αλλά ώς γνώστης της τέχνης που η ιδιοφυή μου άποψη φτάνει ως -έλα μωρέ,τι να πάμε να δούμε τώρα;Μόλις συνάντησα την Αφροδίτη της Μήλου λύγισα από την γοητεία της.
Αλήθεια ε? Λοιπόν είναι τόοοοσο υποκειμενικό το τι σε γοητεύει λοιπόν. Η Αφροδίτη παρόλο που με γοητεύει στις φωτογραφίες και έκατσα και ώρα να χαζέψω τις ντελικάτες της λεπτομέρειες όταν την είδα από κοντά, εντούτοις τελικά δε με γοήτευσε ιδιαίτερα.Αντίθετα όταν έβλεπα τις φωτογραφίες με τη Νίκη μου φαινόταν αποκομμένη και αδύναμη έτσι όπως στεκόταν μόνη της. Όταν την είδα από κοντά, κυρίως όταν την πλησίαζα όλο και πιο κοντά από την πτέρυγα από κάτω της όμως... Πιο υπέροχο θέαμα δε νομίζω να ξαναέχω αντικρύσει σε μουσείο. Ήταν σαν έτοιμη να πετάξει από πάνω σου. Τι υπέροχο έργο, τι δυναμική, τι υπέροχα τοποθετημένη στο Λούβρο, μου φάνηκε λες και την αντιμετωπίζουν ως το πιο πολύτιμό τους έκθεμα, τουλάχιστον αυτή η τοποθέτηση την έκανε στα μάτια μου να φαίνεται σαν το πιο σπουδαίο έκθεμα, ανάμεσα σε τόσα απίστευτα έργα τέχνης.
Και θα πρέπει να επηρεάσει εμένα η δική σου άποψη για το τι μου άφησε ως αίσθηση το ένα ή το άλλο έκθεμα;Το τι θα αισθανθει ο κάθε άνθρωπος με την τέχνη που συναντά απέναντι του είναι αυτό που είπες,υποκειμενικό.
Αν βρισκόταν στην Ελλάδα θα της συμπεριφερόμασταν πολύ καλύτερα... όπως μόνο εμείς ξέρουμε.... Λίγο γκραφίτι, λίγο σπάσιμο τα φτερά, κανα Α της αναρχίας στην πλώρη κλπ κλπ. Είναι το μοναδικό ίσως έργο τέχνης, που μόλις το αντίκρυσα, αναγκάστηκα να καθήσω στη σκάλα γιατί άρχισα να κλαίω με λυγμούς και δεν με κρατούσαν τα πόδια μου.... Συγκλονιστικό. Και οι Γάλλοι το τιμούν φυσικά δεόντως.