Γιατί οι χιμπατζήδες προτιμούν να ξεκινούν το γεύμα τους με τα μυαλά των μωρών πιθήκων

Οι διατροφικές συνήθειες των χιμπατζήδων στην Τανζανία και η προτίμησή τους για συγκεκριμένα κομμάτια των θηραμάτων τους, ρίχνουν φως στην εξέλιξη των ειδών που οδήγησαν στους Homo Sapiens. 

Μία ομάδα χιμπατζήδων περπατά μέσα στα πυκνά δάση του εθνικού πάρκου Γκόμπε, στην Τανζανία. Ξαφνικά, συναντούν μία ομάδα πιθήκων.

Οι χιμπατζήδες εξετάζουν προσεκτικά τα θηράματα τους και ξεκινούν το κυνήγι.

Αμέσως, επικρατεί χάος, με τους πιθήκους να κραυγάζουν και να πέφτουν από τα δέντρα ενώ οι χιμπατζήδες σκοτώνουν τους πιο αδύναμους και άτυχους από αυτούς.

Ο ανθρωπολόγος Ιάν Γκίμπλι, από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και επικεφαλής μιας νέας έρευνας , μαγνητοσκοπεί μία κοινότητα χιμπατζήδων για να μάθει περισσότερα για το πως μοιράζονται το κρέας τους μετά τα ομαδικά κυνήγια.

Ξαναβλέποντας τα βίντεο αργότερα, ο Γκίμπλι παρατήρησε πως οι χιμπατζήδες προτιμούν το κρέας μικρών ηλικιακά ζώων - μωρών, νεογνών και «εφήβων». Επίσης εντοπίζει ότι, τις περισσότερες φορές, ξεκινούν να τρώνε τα θηράματά τους από το κεφάλι.

Αντίθετα, όταν το θύμα τους είναι «ενήλικο», οι χιμπατζήδες δεν φαίνονται τόσο σταθεροί στην «εμμονή» τους να ξεκινούν από το κεφάλι. 

Ο Κίμπλι αναρωτήθηκε για ποιον λόγο οι χιμπατζήδες φαίνεται να προτιμούν ένα συγκεκριμένο μέρος του σώματος των μικρών θηραμάτων τους.

Facebook Twitter

Η απάντηση θα μπορούσε να φωτίσει στοιχεία και της ανθρώπινης εξέλιξης και των διατροφικών συνηθειών του είδους μας, από τις απαρχές του έως σήμερα. Ο Γκίμπλι θεωρεί ότι έχει να κάνει με την διατροφική αξία.

«Συχνά λέμε πως το "κρέας είναι κρέας" αλλά γνωρίζουμε ότι η διατροφική αξία ποικίλει από κομμάτι σε κομμάτι», σχολιάζει ο Γκίμπλι, του οποίου η έρευνα δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό International Journal of Primatology.

Μπορεί όλο το κουφάρι να έχει την αξία του αλλά ο εγκέφαλος είναι ιδιαίτερα πολύτιμος καθώς παρουσιάζει υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος και είναι πηγή λιπαρών οξέων που βοηθούν την νευρολογική ανάπτυξη.

Όμως δεν είναι εξίσου εύκολο να σπάσει κανείς το κρανίο ενός μικρού πιθήκου με το να δοκιμάσει να φάει το μυαλό ενός ενήλικα.

Η ευκολία πρόσβασης στο εσωτερικό του κεφαλιού είναι κρίσιμη καθώς ένας χιμπατζής μπορεί να χάσει το θήραμά του από κάποιον ανταγωνιστή, ενώ προσπαθεί να το ανοίξει.

Έτσι, όταν οι χιμπατζήδες έχουν σκοτώσει έναν ενήλικο πίθηκο, προτιμούν άλλα όργανα υψηλής θρεπτικής αξίας, όπως τα συκώτια, αντί να χάσουν χρόνο με τον εγκέφαλο.

Ίσως είναι μία από τις πρώτες έρευνες που καταγράφουν τις προτεραιότητες των χιμπατζήδων όταν τρώνε τα θηράματά τους, σχολιάζει η ανθρωπολόγος του πανεπιστημίου του Τέξας, Τζιλ Προύετζ.

Η Προύετζ έχει παρατηρήσει παρόμοια συμπεριφορά σε χιμπατζήδες της Σενεγάλης, που επίσης έδειχναν μία προτίμηση για τα κεφάλια των νεογνών.

Όποιοι και αν είναι οι λόγοι, η μελέτη των διατροφικών επιλογών των χιμπατζήδων με τους οποίους μοιραζόμαστε έναν κοινό πρόγονο, θα μπορούσε μελλοντικά να εξηγήσει πολλά κρίσιμα στοιχεία της ανθρώπινης εξέλιξης.

Τα είδη που μετεξελίχθηκαν σε ανθρωποειδή, έτρωγαν πιθανότατα περισσότερο κρέας, εξηγεί ο Γκίμπλι, που θεωρεί ότι πίσω από την διατροφική στροφή, ήταν η επιθυμία για περισσότερο ωφέλιμο για την ανάπτυξη λίπος.

Με πληροφορίες από National Geographic