Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter

Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά

0

Στη Νάξο πρώτη φορά βρέθηκα το 1999, φοιτήτρια ακόμα, με την τότε παρέα μου από το πανεπιστήμιο. Δεν πέρασα καλά και δυστυχώς την πλήρωσε το έρμο το νησί. Για χρόνια έλεγα σε όλους πόσο χάλια είναι, ότι είναι μόνο για οικογένειες, ότι δεν είναι καθόλου γραφική(;) και να μην επιχειρήσουν να πάνε ποτέ. Κάθε φορά που κάποιος μου πρότεινε τη Νάξο για διακοπές, ήμουν κάθετα αντίθετη. Μέχρι πρόσφατα, που λύγισα και πήγα.


Αρχικά πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν είχε καμία σχέση με ό,τι θυμόμουν. Εκτός, βέβαια, από τις παραλίες, που ήταν όπως τις άφησα. Ατελείωτες υπέροχες αμμουδιές, με καταγάλανα δροσερά νερά. Κολυμπήστε οπωσδήποτε στη Μικρή Βίγλα, προτιμώντας τη δεξιά πλευρά της παραλίας με τα εντυπωσιακά άσπρα βράχια και τα διάφανα νερά, κυρίως μέρες με δυνατό αέρα. Αν είστε λάτρεις των extreme θαλάσσιων σπορ, στον Ορκό θα βρείτε πολύ κόσμο που μοιράζεται το ίδιο πάθος μ' εσάς. Αγαπημένη επιλογή, επίσης, ο Άγιος Προκόπιος. Ακολουθήστε τη συμβουλή μου και προσπεράστε το θορυβώθες κομμάτι με τα άπειρα beach bars, συνεχίστε μέχρι να συναντήσετε τις αλυκές, μην πτοηθείτε από τη δυσάρεστη μυρωδιά και κατεβείτε να κάνετε άνετα το μπάνιο σας ακριβώς από κάτω. Για πιο άγριες παραλίες, αλλά σίγουρα με λιγότερο κόσμο, προτιμήστε τις Αλυκό, Μικρό Αλυκό, Κέδρος και Χαβάη, αν και τα μελτέμια του Αυγούστου δεν ευνοούν την τοποθεσία. Επισκεφτήκαμε και την Αγιασσό, που είναι από τις πιο παρθένες παραλίες του νησιού, αλλά οι δυνατοί άνεμοι κατέστρεψαν πολύ γρήγορα την ομπρέλα μας κι έτσι χρειάστηκε να την εγκαταλείψουμε – οπότε επιλέξτε τη όταν φυσάει νοτιάς. Τέλος, αν είστε οπαδοί του γυμνισμού, τα βραχάκια μεταξύ Αγίας Άννας και Πλάκας είναι το μέρος όπου θα ευχαριστηθείτε το μπάνιο σας.

Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter
Αν είστε λάτρεις των extreme θαλάσσιων σπορ, στον Ορκό θα βρείτε πολύ κόσμο που μοιράζεται το ίδιο πάθος μ' εσάς.


Όσον αφορά τα χωριά της Νάξου, εκτός από την Απείρανθο, δεν γνωρίζαμε κάποιο άλλο, αλλά φροντίσαμε να μάθουμε κάποια από αυτά. Η πρώτη μας εξόρμηση έγινε ένα πρωί στο Αγερσανί, όπου, εκτός από εμάς και κάποια αδέσποτα γατιά, δεν κυκλοφορούσε ψυχή. Ύστερα κατευθυνθήκαμε προς τη Χώρα, την οποία συνιστώ να επισκεφτείτε όλες τις ώρες της μέρας, διότι καθεμιά έχει την ομορφιά της. Επισκεφτείτε και το Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο έχει πολύ οικονομικό εισιτήριο και αξίζει τη βόλτα. Αν είστε, γενικώς, θαυμαστής των αρχαιολογικών μνημείων, τότε σίγουρα να πάτε μέχρι την περιοχή Γύρουλας, νότια του χωριού Σαγκρί, για να δείτε το αρχαίο ιερό του Απόλλωνα και της Δήμητρας, το οποίο είναι ανοιχτό για το κοινό όλο το εικοσιτετράωρο. Αφιερώστε κάποιο πρωινό για να φτάσετε μέχρι την Απείρανθο, να βολτάρετε στα στενά της, να πιείτε καφέ κάτω από τον κεντρικό πλάτανο και, αν πεινάσετε, να φάτε στον Λευτέρη. Στον δρόμο της επιστροφής, αν σας αρέσουν οι πεζοπορίες, κάντε μια μικρή παράκαμψη και ανεβείτε στη Σπηλιά του Ζα. Προς Θεού, μην το επιχειρήσετε όπως εμείς, που ανεβήκαμε με σαγιονάρες και χωρίς νερό, ενώ οι σούπερ εξοπλισμένοι τουρίστες μάς κοιτούσαν σαν εξωγήινους. Γυρνώντας θα συναντήσετε πρώτα το Φιλώτι και λίγο πιο κάτω το προσωπικό μου αγαπημένο, Χαλκί. Μπαίνοντας στο χωριό, στο δεξί σας χέρι, έχει ένα καφενείο με γαλάζια πορτοπαράθυρα, στο οποίο φάγαμε το ωραιότερο γαλακτομπούρεκο της ζωής μας. Δεν θυμάμαι να σας πω όνομα, αλλά αναζητήστε το και δεν θα χάσετε. Επισκεφτείτε, επίσης, την ιστορική ποτοποιία Βαλληνδρά, δημιουργό του περίφημου κίτρου της Νάξου. Μην ξεχνάτε ακόμη ότι στο νησί υπάρχουν πολλοί πύργοι, όπως για παράδειγμα ο Πύργος Μπελόνια, λίγο έξω από το Γαλανάδο, ένας από τους πιο καλοδιατηρημένους πύργους της Νάξου. Την πρώτη μέρα των διακοπών σας στο νησί ενημερωθείτε για τυχόν εκδηλώσεις στον Πύργο Μπαζαίου που φιλοξενεί κάθε καλοκαίρι πληθώρα συναυλιών και παραστάσεων. Μην παραλείψετε, τέλος, να δείτε το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα από την Πορτάρα στο λιμάνι.

Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter
Στα λευκά βράχια της Μικρής Βίγλας.
Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter
Το ηλιοβασίλεμα στην Πορτάρα.
Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter
Η θέα από τη Σπηλιά του Ζα.


Η χάρη μας έφτασε μέχρι την Κόρωνο, που η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ εντυπωσιακή χάρη στον αμφιθεατρικό τρόπο που είναι χτισμένη. Η άλλη αλήθεια είναι ότι φτάσαμε μέχρι εκεί για να φάμε φαγητό από τα χεράκια της Ματίνας που διατηρεί και την ομώνυμη ταβέρνα. Μπορεί να μην απολαύσαμε την αυλή της λόγω μιας ξαφνικής, δυνατής μπόρας, αλλά τα φαγητά είχαν την ίδια υπέροχη γεύση και στα μέσα τραπέζια. Σε γενικές γραμμές, στη Νάξο πολύ δύσκολα δεν θα φάτε καλά. Όποιον και να ρωτήσετε, θα σας πει να φάτε στην Αξιώτισσα κι εγώ δεν θα αποτελέσω εξαίρεση. Κάντε οπωσδήποτε κράτηση, διαφορετικά δύσκολα θα βρείτε διαθέσιμο τραπέζι.


Αν, λοιπόν, φέτος το καλοκαίρι σάς βγάλει ο δρόμος σας στο αγαπημένο μου, πλέον, κυκλαδονήσι, φροντίστε να το εξερευνήσετε, ώστε να ανακαλύψετε δικά σας μέρη και μυστικά, γιατί η αλήθεια είναι ότι μόνο έτσι μαθαίνεις ένα μέρος και μπορείς να πεις με το χέρι στην καρδιά αν το αγάπησες πραγματικά.

Νάξος: Με το χέρι στην καρδιά Facebook Twitter
Ο Πύργος Μπελόνια είναι ένας από τους πιο καλοδιατηρημένους πύργους της Νάξου.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Ταξίδια
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Ταξίδια / Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Οι σκηνοθέτες Χρόνης Πεχλιβανίδης και Μαρία Γιαννούλη, κάνοντας έρευνα για το νέο τους ντοκιμαντέρ στην Αιθιοπία, ήρθαν σε επαφή με τα απομεινάρια της άλλοτε ένδοξης ελληνικής παροικίας. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Από τα Σεπόλια έως την Τρίπολη και το καταφύγιο του Μαινάλου, ο Άρης Γιαννούκος αφηγείται την 20χρονη πορεία του μακριά από την πρωτεύουσα και πώς βρήκε στο βουνό πνευματική ηρεμία, λιγότερο άγχος και καθαρό μυαλό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους

Ταξίδια / Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους;

Τα ταξίδια στο εξωτερικό αυξάνονται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο όμως και ο εθνικισμός. Όπως φαίνεται, μόνο ο Μαρκ Τουέιν πίστεψε ότι «τα ταξίδια σκοτώνουν την προκατάληψη, τη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά».
THE LIFO TEAM
«Η εργασία έχει πάψει να είναι μόνο τρόπος επιβίωσης και έχει γίνει κομμάτι του τρόπου που επιλέγω να ζω»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ο κόκοράς μας τραγουδάει, λες και κάνει soundcheck σε φεστιβάλ»

Η Κατερίνα Ζέρβα δημιούργησε, μαζί με φίλους της, το Evergreen Project, μια ιδιαίτερη κοινότητα στη Φθιώτιδα, όπου «οι ανατολές είναι ζωγραφιά» και όλα συνυπάρχουν «σαν μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η εικόνα που κυκλοφορεί για τα χωριά ως απομονωμένες κοινότητες κάπου στην Άγρια Δύση δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα».

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Χριστίνα βρήκε το χωριό των ονείρων της, με έναν τρόπο που θα ζήλευε κι ο Κοέλιο

Όλο το σύμπαν συνωμότησε, ώστε η Χριστίνα Πιλαβίδου και ο σύζυγός της, σε μια παρόρμηση της στιγμής, να αφήσουν την Αθήνα για το Αργυροχώρι Φθιώτιδας. Σήμερα μεγαλώνουν τα τρία τους παιδιά με τρόπο όσο το δυνατόν πιο αυτάρκη και καταρρίπτουν όλα τα κλισέ για την επαρχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ