Σπάνιος πίνακας του Λιοτάρ βρίσκει τη θέση του στο Rijksmuseum

Σπάνιος πίνακας του Λιοτάρ βρίσκει τη θέση του στο Rijksmuseum Facebook Twitter
Για την ώρα, το σπάνιο έργο του Λιοτάρ φιλοξενείται ακριβώς δίπλα στην Γαλατού, τον άλλο σπουδαίο πίνακα, που φέρει την υπογραφή του Βερμεέρ
0
Σπάνιος πίνακας του Λιοτάρ βρίσκει τη θέση του στο Rijksmuseum Facebook Twitter
Οι κακεντρεχείς σύγχρονοι του (και συνάδελφοι) συνήθιζαν να του προσάπτουν ότι το κόστος των έργων του ήταν ευθέως ανάλογο με το μήκος της θηριώδους γενειάδας του

Αντισυμβατικός, κάπως παράξενος, ο γαλλο-ελβετός Ζαν Ετιέν Λιοτάρ, που γεννήθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα στη Γενεύη από οικογένεια Ουγενότων, έμεινε στην ιστορία της Τέχνης, ως ο δημιουργός των πιο λεπταίσθητων, φίνων στην απόδοση τους, προσωπογραφιών. Μυημένος στην τέχνη της μινιατούρας στη Γενεύη και διάσημος πορτρετίστας των Παρισίων, ο Λιοτάρ αγαπούσε να ζωγραφίζει απευθείας στον καμβά, χωρίς ενδιάμεσα προσχέδια και ζωγραφικές ασκήσεις. Αυτό, μάλλον διότι αφουγκραζόταν καλά τις ανάγκες της εποχής της, ανάγκες της υψηλής κοινωνίας κυρίως για προσωπογραφίες, γεγονός που τον έκανε περιζήτητο και κοσμοπολίτη, εν αντιθέσει με τους σύγχρονους του καλλιτέχνες, που αναζητούσαν την έμπνευση, κλεισμένοι στο εργαστήριο τους. Ο Λιοτάρ τότε είχε καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια να γυρίσει όλη την Ευρώπη, να δει τη ζωή στο Παρίσι, τη Νάπολη, τη Φλωρεντία και τη Ρώμη, πριν αποφασίσει να εγκατασταθεί και για τουλάχιστον 5 χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, το 1738.

Από εκεί θα επέστρεφε με μία θηριώδη γενειάδα, αλλά και με πολύτιμες γνώσεις και μία περίεργη αισθητική για το γυναικείο ντύσιμο και κυρίως για τα στέμματα που φορούσαν οι βασιλείς και οι βασίλισσες της εποχής. Προστατευόμενος της Μαρίας Θηρεσίας έμεινε στη Βιέννη για περίπου 2 χρόνια -από το 1743 έως το 1745- φιλοτεχνώντας τα πορτρέτα όλης της βασιλικής οικογένειας και φυσικά της ιδίας. Το 1748 βρέθηκε μετ' επαίνων και συστάσεων στο Παρίσι για να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο του Λουδοβίκου XV, σε μία περίοδο που τόσο η φήμη όσο και οι αμοιβές του είχαν εκτιναχθεί στα ύψη. Με κακεντρέχεια τότε ο επαγγελματικός του αντίζηλος, αλλά όχι ιδιαίτερα γνωστός ζωγράφος Andrea Soldi παρατηρούσε ότι "οι αμοιβές του συναγωνίζονταν το μήκος της γενειάδας του". 

Σπάνιος πίνακας του Λιοτάρ βρίσκει τη θέση του στο Rijksmuseum Facebook Twitter
Η Νεαρή Ολλανδέζα που παίρνει το Πρωινό της (1756-57)

Όμως, ο Λιοτάρ δεν είχε χρόνο γι' αυτά. Αφού έμεινε για λίγο καιρό στο Λονδίνο, βρέθηκε στην Ολλανδία. Έμεινε εκεί για περίπου έναν χρόνο, μελετώντας τους καλλιτέχνες της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής και εμπλούτισε τη δική του προσωπική συλλογή με περίπου 60 έργα εκείνης της εποχής. Επίσης ερωτεύθηκε και παντρεύτηκε (και μόνο τότε αποφάσισε να αποχωριστεί το θηριώδες μούσι του). Η Marie Fargue, μία Ολλανδέζα επίσης από οικογένεια Ουγενότων, κατά πολλά χρόνια νεότερη του, σκλάβωσε την καρδιά του καλλιτέχνη, όταν πόζαρε με ένα τουρκικό ένδυμα, για να δημιουργήσει ο ζωγράφος ένα από τα πιο υπέροχα πορτρέτα του. Αυτός ο πίνακας ανήκει πλέον στο Rijksmuseum.

Πολύ πριν επιδράσουν βαθιά στην τέχνη του οι Ολλανδοί καλλιτέχνες του 17ου αιώνα, πριν βρεθεί καν στην Ολλανδία, ο Λιοτάρ είχε αναπτύξει μια ισχυρή, κατάδικη του τεχνοτροπία, που αδιαφορούσε για τα στυλιζαρισμένα πορτρέτα, με τις συμβολικές χειρονομίες και τους κάποτε οξείς μορφασμούς που κάτι ήθελαν να δηλώσουν μέσα από τον πίνακα και για λογαριασμό του ιδιοκτήτη τους. Εκείνος έφερε μία φυσική, ρεαλιστική απεικόνιση, μακριά από την εκζήτηση των καιρών, μερικές πιο εσωτερικές πινελιές που έμοιαζαν να αδιαφορούν για όλο αυτόν τον πλούτο, την πολυτέλεια... Κάποτε αδιαφορούσε ακόμη και για το επάγγελμα, το κύρος ή την ιδιότητα του προσώπου που ζωγράφιζε, αναζητώντας μόνο την αλήθεια του προσώπου που είχε απέναντι του.  Αυτή του η τάση είχε ερείσματα βεβαίως στην προγενέστερη τέχνη του Βερμεέρ, του Γκερί Ντου και άλλων.  

Σπάνιος πίνακας του Λιοτάρ βρίσκει τη θέση του στο Rijksmuseum Facebook Twitter
Η Σοκολατού, ένα ακόμη έργο χαρακτηριστικό της τεχνοτροπίας του Λιοτάρ

Η Νεαρή Ολλανδέζα που παίρνει το Πρωινό της, λάδι σε καμβά, είναι ένας πίνακας τέτοιας τεχνοτροπίας. Είναι επίσης ο πίνακας που έκανε τον Λιοτάρ τον πρώτο μη Ολλανδό καλλιτέχνη, μέσα από τις δημιουργίες του οποίου αναβίωνε η Χρυσή Εποχή των Ολλανδών ζωγράφων. Ο πίνακας "μιλά" για ένα σεμνό νεαρό κορίτσι να απολαμβάνει το πρωινό ρόφημα του, σε έναν ολλανδικής προέλευσης εσωτερικό χώρο. Το ξύλινο πάτωμα, η ξύλινη ντουλάπα, το τραπεζάκι και ο ολλανδικής προέλευσης πίνακας που κρέμεται πάνω από τη νεαρή γυναίκα είναι μερικές μόνο αναφορές στην ολλανδική τέχνη. 

Το συγκεκριμένο έργο, σπάνιο ακριβώς, επειδή πρόκειται για λάδι σε καμβά, θεωρείται σπάνιο, λόγω της ιστορικής ομοιότητας που παρουσιάζει με τα έργα τεράστιων ονομάτων της ολλανδικής τέχνης. Πρόκειται επίσης για ένα έργο που ο ζωγράφος κράτησε στην κατοχή του για περισσότερα από 20 χρόνια και τελικά πούλησε το 1774 σε μία δημοπρασία του οίκου Christie's. Ο αγοραστής ήταν ο Σερ William Ponsonby, στενός φίλος και χορηγός του Λιοτάρ, που είχε γνωριστεί μαζί του σε ένα ταξίδι το 1738 και από τότε θα γινόταν ένας από τους θερμότερους υποστηρικτές της τέχνης του: είχε αποκτήσει περισσότερα από 70 έργα του μέσα στα πιο δημιουργικά χρόνια του ζωγράφου.  

Σπάνιος πίνακας του Λιοτάρ βρίσκει τη θέση του στο Rijksmuseum Facebook Twitter
Πορτρέτο της Marie Fargue, της γυναίκας που για χάρη της ο ζωγράφος αποχωρίστηκε τη γενειάδα του - εδώ με τουρκικό κοστούμι (1756-58)

Ο πίνακας με την Ολλανδέζα παρέμεινε στην κατοχή της οικογένειας Ponsonby για περίπου 242 χρόνια και και μόλις τον περασμένο Ιούλιο πωλήθηκε κατά τη διάρκεια δημοπρασίας του οίκου Sotheby's για 5.695.000 δολάρια. Αγοραστής ήταν το Εθνικό Μουσείο της Ολλανδίας που για την ώρα φρόντισε να τοποθετήσει το Κορίτσι, δίπλα στη Γαλατού, τον διάσημο πίνακα του Βερμεέρ. Μέχρι το τέλος του τρέχοντος μηνός, το Rijksmuseum θα έχει βρει τη μόνιμη και οριστική θέση του στον τομέα με τους καλλιτέχνες του 18ου αιώνα, για να γραφτεί το χρυσό τέλος της ιστορίας που ενέπνευσε ένα τόσο δημοφιλές έργο. 

Εικαστικά
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση που μας ταξιδεύει στις διαχρονικές του συνδέσεις

Εικαστικά / Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση για τις διαχρονικές του συνδέσεις

Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να συνομιλήσει δημιουργικά με την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά; Στην ΕΦΑ Κυκλάδων πίστεψαν στο «στοίχημα» και έτσι προέκυψε μια έκθεση με ξεχωριστό ενδιαφέρον στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από τον Περικλή Βυζάντιο και τον Jean Tinguely μέχρι τον Robert McCabe

Εικαστικά / «Νήματα επιλογής»: Μια αθηναϊκή έκθεση δένει φωνές και γενιές

Μια ομαδική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, με έργα των Περικλή Βυζάντιου, Robert McCabe και Jean Tinguely, μεταξύ άλλων, φέρνει σε διάλογο Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες διαφορετικών αναφορών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Εικαστικά / Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Μια ρετροσπεκτίβα δεκαπέντε χρόνων η οποία αποτελείται από έναν καταιγισμό εικόνων που δημιούργησε με την κάμερά του ο γνωστός video artist για μια σειρά σημαντικών παραστάσεων, οι οποίες παρουσιάζονται αποδεσμευμένες από τη θεατρική τους υπόσταση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ξεκινάει το Back to Athens 2025

Εικαστικά / Back to Athens: Ο ετήσιος εικαστικός θεσμός επιστρέφει στο Μέγαρο Ησαΐα

Με κεντρική θεματική «Η διαίρεση της ζωής», το Back to Athens 2025 παρουσιάζει 30 εκθέσεις, εγκαταστάσεις, performance και προβολές από καλλιτέχνες και επιμελητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Εικαστικά / Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Με μια μεγάλη έκθεση σε δύο μέρη, στην Αθήνα και στην Άνδρο, το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή γιορτάζει τα εκατό χρόνια του Takis, μίας από τις σημαντικότερες σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας εικαστικής σκηνής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα τοιχογραφία με τη ζωή των σεξεργατριών σε έναν δρόμο του Μεταξουργείου

Εικαστικά / Μια νέα τοιχογραφία για την αόρατη ζωή των σεξεργατριών στην οδό Ιάσωνος

Η διεθνής εικαστικός Paulina Olowska δημιουργεί μια τοιχογραφία στον πεζόδρομο του Μεταξουργείου για τις γυναίκες και γειτόνισσές της με τις οποίες καλημερίζεται και πίνει καφέ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωοπλάστης γλύπτης Ευριπίδης Βαβούρης (1911-1987) 

Εικαστικά / Ευριπίδης Βαβούρης: Πέρα από το «Λαγωνικό» της Φωκίωνος Νέγρη

Ο δημιουργός του γνωστού αγάλματος της Κυψέλης υπήρξε ένας στοχαστικός γλύπτης της Αθήνας με αξιόλογη πορεία, που απέδιδε πειστικά και με μεγάλη ευαισθησία τα κατοικίδια ζώα. Μια επίσκεψη στο ατελιέ του, που έχει διατηρηθεί σε άψογη κατάσταση, αποτέλεσε το ερέθισμα για να τον ανακαλύψουμε και να τον επανεκτιμήσουμε. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ