Τα βιβλία μου

Ενόψει του 5^ου Story Telling Festival, του διαγωνιστικού φεστιβάλ παραμυθιού που διοργανώνει το Μικρό Πολυτεχνείο για πέμπτη συνεχή χρονιά (με συμμετοχές επίδοξων και δόκιμων παραμυθάδων απ' όλη τη χώρα), είμαι απορροφημένος από ανάλογα διαβάσματα αυτή την εποχή και σκέφτηκα να προτείνω έργα που θα μας επιστρέψουν ατόφια την παιδική ψυχή που όλοι έχουμε καταχωνιάσει σε ξεχασμένα ντουλάπια της νιότης μας.

1David Almond: Το αγρίμι, εικονογράφηση Dave McKean, μτφρ. Βασίλης Μπαμπούρης, εκδόσεις Gemma Press.

Νουβέλα, παραμύθι ή διαμαντάκι της φανταστικής λογοτεχνίας, όπως κι αν ονομάσει το έργο του Almond η παγκόσμια κριτική, ένα είναι σίγουρο: δύσκολο να μην ταυτιστείς με το αγρίμι που γεννάει ο έφηβος Μπλου Μπέικερ, ο ήρωας του βιβλίου, που γράφει για να ξεπεράσει τους φόβους του μια ιστορία και ξαφνικά βλέπει πως όσα επινοεί συμβαίνουν πραγματικά! Σας υπόσχομαι πως μαζί με την εικονογράφηση του McKean θα νιώσετε την αξία του σασπένς σε όλο της το μεγαλείο!

2Melanie Wallace: Αναζητώντας τον Μαγκ, εικονογράφηση Βίκτωρ Κοέν, μτφρ. Κέλλυ Χοντροδήμα, εκδόσεις Graphopress.

Εικοστός πρώτος αιώνας σε εξέλιξη. Μια τεράστια κειμενογράφος μπαίνει στη λογοτεχνία του φανταστικού και ένας από τους πιο ευφυείς Έλληνες εικονογράφους τη συναντάει σε μια παράλογη, ειρωνική και νοσηρή περιπέτεια που η λακωνικότητά της αγγίζει την ποίηση του μέλλοντος. Ογδόντα τοις εκατό εικόνα, 10% λόγος και 10% η απόλαυση του κειμένου από τον αναγνώστη, δηλαδή η δική σας δημιουργική φαντασία. Καλές εμπνεύσεις!

3Brian Froud, Alan Lee, Νεράιδες, μτφρ. Βιβιάνα Δελιδάκη, εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος.

Ο δρόμος από τη Νεραϊδοχώρα στους Κούφιους Λόφους είναι γεμάτος νεραϊδο-συναπαντήματα, που όποιος σήμερα γράφει παραμύθια οφείλει να τα ζήσει επειγόντως. Το ευαγγέλιο του καλού παραμυθά και του επίδοξου μάγου. Δεν είναι βιβλίο, είναι υποχρέωση!

4Jeff Kinney: Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα, μτφρ Χαρά Γιαννακοπούλου, εκδόσεις Ψυχογιός.

Ο Γκρεγκ Χέφλι είναι ο πιο απροσδόκητος ήρωας που έχω συναντήσει τελευταία. Κρατάει ένα ημερολόγιο που θα οφείλαμε όλοι να γράφουμε, υποστηρίζοντας τον ειλικρινή σπασίκλα που έχουμε μέσα μας και μας εμποδίζει να απολαύσουμε τις καθημερινές συμβάσεις που κάνουν τη ζωή όμορφα μίζερη. Το πιο αδυσώπητα ειλικρινές κείμενο που διάβασα φέτος με ξεσήκωσε για τα καλά από το βολεμένο μου υποσυνείδητο και μου επιβεβαίωσε πόσο ερωτική μπορεί να είναι η αλήθεια.

5Σαρλ Μπωντλαίρ: Τα άνθη του κακού, Τα απαγορευμένα ποιήματα, εικόνες Πατ Αντρέα, μτφρ. Ερρίκος Σόφρας, εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επείγων Μπωντλαίρ, συγκλονιστικά εικονογραφημένος και εμπνευσμένα μεταφρασμένος. Τι άλλο να αναζητήσει κανείς τις μαγιάτικες νύχτες χωρίς έναν αληθινά μαγικό σύντροφο; Εκπτώσεις στον έρωτα και την ποίηση δεν κάνουμε!