«Οι φυλακές μας είναι ένα νησί του ολοκληρωτισμού σε μια αυταρχική χώρα»

Σε ένα ρεστοράν του Παρισιού συνάντησε η εφημερίδα Le Monde τα δυο αποφυλακισθέντα μέλη των Pussy Riot, την Nadezhda Tolokonnikova και την Μαρία Alekhina.

Οι δύο γυναίκες αποφυλακισμένες πρόσφατα με το νόμο περί αμνηστίας του Πούτιν, «δώρο» εν όψει των Χειμερινών Ολυμπιακών  του Σότσι, είναι με βλέμμα κουρασμένο μετά από 22 μήνες σε ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας.

Τώρα βρίσκονται σε συνεχή ταξίδια προκειμένου να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά παραμένουν θυμωμένες.  

Για το νόμο του Πούτιν περί αμνηστίας η Μαρία λέει ότι είναι μια φούσκα, μια επικοινωνιακή κίνηση για τους Ολυμπιακούς. Η ίδια έχει ζητήσει το μποϊκοτάζ των Αγώνων, σημειώνοντας ότι ένιωσε προσβεβλημένη, όταν το κράτος την έστειλε σαν αποσκευή σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Η Νάντια χαρακτηρίζει αυτά τα στρατόπεδα-«απολιθώματα» σταλινικών εποχών,- ως κόκκινη ζώνη, όπου η διοίκηση χρησιμοποιεί τροφίμους εναντίον άλλων τροφίμων ενώ πρέπει όλοι να χαιρετούν όπως το στρατό τους αξιωματούχους του στρατοπέδου.

Σε αυτές τις ποινικές αποικίες, το 70% των γυναικών έχουν φυλακιστεί για την κατοχή ή διακίνηση ναρκωτικών , οι υπόλοιπες για διάφορες μορφές βίας. Όλες, λέει η Νάντια, χρησιμοποιούνται σε εργαστήρια ραπτικής, όπου μοχθούν έως και δεκαέξι ή δεκαεπτά ώρες την ημέρα . Η εργασία, είναι όπως λέει, πολύ κουραστική. «Ένα από τα κύρια καθήκοντα της διοίκησης είναι να διατηρεί την κατάσταση της βλακείας», σημειώνει.

Παρόλα αυτά και οι δύο λένε ότι σε σχέση με άλλους τροφίμους είχαν διαφορετική μεταχείριση αφού μπορούσαν να βλέπουν συχνά τους δικηγόρους τους. Τώρα θέλουν να πολεμήσουν για τους φίλους που έμειναν πίσω στη φυλακή.

Μαζεύουν στοιχεία και σκέπτονται τη δημιουργία μιας ένωσης για την υπεράσπιση των κρατουμένων συνείδησης, ώστε να βοηθήσουν με τη φήμη τους. Έστειλαν μάλιστα ένα αίτημα για αυτό στις γαλλικές αρχές.

Στη Ρωσία, "οι αποικίες αυτές είναι ένα νησί του ολοκληρωτισμού σε μια αυταρχική χώρα," δηλώνει η Μαρία. "Θέλω να καταλάβουν στο εξωτερικό πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα. Οι κρατικές φυλακές αντανακλούν την κατάσταση μιας κοινωνίας. Αν θέλω να αλλάξω τη χώρα μου, θα πρέπει να ξεκινήσω με την αναμόρφωση αυτού του συστήματος".