Σχεδόν έναν μήνα μετά την πρεμιέρα του στο EuroLeague TV, το εντυπωσιακό ντοκιμαντέρ της EuroLeague για την περυσινή πορεία του Παναθηναϊκού προς την κορυφή της Ευρώπης, είναι πλέον διαθέσιμο σε όλους, μέσω του επίσημου καναλιού της διοργάνωσης στο YouTube.
Η παραγωγή, διάρκειας 50 λεπτών, καταγράφει με συναρπαστικό τρόπο την διαδρομή του «τριφυλλιού» μέχρι την κατάκτηση του έβδομου ευρωπαϊκού τροπαίου της Ιστορίας του. Μέσα από προσωπικές αφηγήσεις, πρωταγωνιστές όπως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο Εργκίν Αταμάν, ο Κώστας Σλούκας, ο Κέντρικ Ναν και ο Ματίας Λεσόρ μιλούν για τις καθοριστικές στιγμές της σεζόν, τις δυσκολίες, τα σημεία καμπής και τη στιγμή της λύτρωσης.
Το ντοκιμαντέρ εστιάζει τόσο στο αγωνιστικό όσο και στο ψυχολογικό κομμάτι της διαδρομής προς την δόξα, αποτυπώνοντας πώς κάθε μέλος της ομάδας συνεισέφερε στη μεγάλη επιστροφή του Παναθηναϊκού στην κορυφή της Ευρώπης, έπειτα από 13 χρόνια.
Σε μια ειλικρινή και προσωπική εξομολόγηση προχώρησε ο Κώστας Σλούκας, αποκαλύπτοντας τις σκέψεις και τα συναισθήματά του μετά την πολυσυζητημένη μεταγραφή του από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό, αλλά και κατά την πορεία προς την κατάκτηση της EuroLeague στο Final Four του Βερολίνου.
Ο αρχηγός του «τριφυλλιού» άνοιξε την καρδιά του στο ντοκιμαντέρ της EuroLeague, εξηγώντας πώς βίωσε την πίεση, την αμφισβήτηση, αλλά και τη λύτρωση:
«Για να είμαι ειλικρινής είμαι πολύ κλειστός άνθρωπος. Όταν το είπα στους φίλους και στην οικογένειά μου εξεπλάγησαν. Σας είπα ότι ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση για όλους, ειδικά για μένα. Φανταστείτε ότι υπήρχαν αρκετές νύχτες που δεν μπορούσα να κοιμηθώ καλά. Ξυπνούσα από τις 5 το πρωί. Αισθανόμουν ότι πρέπει να αποδείξω πολλά πράγματα αυτή τη χρονιά.
Σλούκας: «Ο προπονητής του Ολυμπιακού ξέρει καλά τι έγινε»
Οι άνθρωποι γύρω από τον Ολυμπιακό και ο προπονητής του Ολυμπιακού ξέρουν καλά τι έγινε. Για μένα το πιο σημαντικό ήταν ότι ο κ. Γιαννακόπουλος και ο κόουτς Αταμάν πίστευαν ότι όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε κάτι σπουδαίο. Ακόμα κι όσοι με έβριζαν στην αρχή, τώρα δεν μπορούν να πουν τίποτα.
Το παιχνίδι με τη Φενέρ τελείωσε και μετά περάσαμε λίγο χρόνο με τις οικογένειές μας στο ξενοδοχείο. Από το Σάββατο το πρωί το μυαλό μου ήταν στο παιχνίδι (σσ. με τη Ρεάλ). Κάθε δευτερόλεπτο μου έμοιαζε με 2-3 ώρες. Φανταστείτε πόσο πολύ ανυπομονούσα για αυτό το ματς. Δεν μπορούσα να μείνω στο δωμάτιο, το σκεφτόμουν όλη την ώρα. Ήμουν πνευματικά έτοιμος στο 100%. Και για αυτό έγινε ό,τι έγινε.
Μιλάμε για μια εξαιρετικά ταλαντούχα ομάδα, τη Ρεάλ, με εξαιρετικούς παίκτες. Ίσως και να ήταν καλύτερη ομάδα από εμάς. Ποιος ξέρει;
Το βράδυ (πριν τον τελικό) ήταν πολύ δύσκολο, γιατί δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Στις 7:30 ξύπνησα και όλο το σκεφτόμουν. Ήταν πολύ δύσκολες στιγμές, τις οποίες θα θυμάμαι μέχρι να πεθάνω.
Ο Γκραντ είναι X-factor για τον Παναθηναϊκό. Στο Final Four έπαιξε εξαιρετικά. Ο Βιλντόσα μπήκε στον τελικό και έπαιξε άψογη άμυνα στον Καμπάσο, ενώ έβαλε κι ένα κομβικό τρίποντο. Έδωσε το 100% των δυνατοτήτων του. Τον έχω πολύ ψηλό και τον σέβομαι.
Ήξερα οτι οι προσδοκίες της ομάδας για εμένα ήταν υψηλές. Ένιωθα όμως την εμπιστοσύνη της ομάδας και τη στιγμή που έπρεπε να κάνω το step up ήμουν έτοιμος να το κάνω. Ο Καμπάτσο είναι καλός αμυντικός και ήξερα οτι αν πήγαινα να σουτάρω, θα προσπαθούσε να με κόψει. Οπότε το έκανα από μακριά, αλλά είχα αυτοπεποίθηση.
Στην επόμενη επίθεση παίξαμε το ίδιο. Έκανα μία ντρίμπλα και πήγα κοντά στο τρίποντο. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα πως αυτό το τρόπαιο είναι δικό μας».
