LIVE!

Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες;  Facebook Twitter
Η Becca Bloom είναι μια συμπαθέστατη γυναίκα που προέρχεται από οικογένεια δισεκατομμυριούχων, μεγάλωσε στην πλουσιότερη πόλη των ΗΠΑ και αποφάσισε να κάνει λογαριασμό στο TikTok, στον οποίο μας δείχνει τη ζωή της. Φωτ.: via instagram/beccaxbloom
0


ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΖΕΥΟΜΑΣΤΕ
για να κουβεντιάσουμε το εξής: Γιατί, ενώ αντιμετωπίζουμε τη μία οικονομική κρίση μετά την άλλη και ο περισσότερος κόσμος δεν μπορεί να πάει σούπερ μάρκετ, παθαίνουμε εμμονή με ανθρώπους που δεν κάνουν τίποτ’ άλλο από επίδειξη πλούτου στα social media

Το παίρνω απ’ την αρχή. Η Becca Bloom είναι μια συμπαθέστατη γυναίκα που προέρχεται από οικογένεια δισεκατομμυριούχων, μεγάλωσε στην πλουσιότερη πόλη των ΗΠΑ και αποφάσισε να κάνει λογαριασμό στο TikTok, στον οποίο μας δείχνει τη ζωή της, ενώ μοιράζεται τις απόψεις και τη φιλοσοφία της. Σε 4 μήνες, η Becca Bloom ξεπέρασε τους 2 εκατομμύρια ακoλούθους και έγινε ένα απ’ τα πιο γνωστά πρόσωπα της πλατφόρμας. 

Στο θέμα μας: Υπάρχει μια περίεργη αλληλεπίδραση μεταξύ κοινού και Becca Bloom. Μια αίσθηση σαν να βρίσκεσαι σε ζωολογικό κήπο, μόνο που εδώ οι θεατές είναι στο κλουβί και το ζώο κυβερνά τον κόσμο. Σε μια στιγμή σαν αυτή, τρομερής οικονομικής ανασφάλειας, που στις ΗΠΑ δεν ξέρουν τι να περιμένουν και στην Ευρώπη δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει, που έχουμε συλλογικά φρικάρει με την αύξηση των τιμών και την εργασιακή επισφάλεια λόγω τεχνητής νοημοσύνης, ενώ το περιβαλλοντικό άγχος μάς κάθεται σαν ολόκληρο μήλο στον λαιμό, θα περίμενε κανείς ότι μια τέτοια επίδειξη πλούτου θα προκαλούσε, έστω, δυσθυμία. Αν όχι οργή, έστω κάποιο σχόλιο για έλλειψη τακτ ή κάποια απορία ως προς το γιατί η δημιουργός δείχνει μόνο αγορές υλικών αγαθών και όχι δράσεις ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος ή κάτι σχετικό.

H Becca Bloom είναι παράδειγμα ενός είδους influencer που διαχωρίζει εαυτόν από τον κόσμο που είναι απλώς «Ιnstagram rich». Δεν δείχνει την επιτυχία της, δεν δείχνει ένα σπίτι με θέα τη Νέα Υόρκη, δεν «τα έχει καταφέρει». Δεν λατρεύεται επειδή έγινε κάτι. Λατρεύεται επειδή γεννήθηκε κάτι. 

Θα περίμενε κανείς άνθρωποι που δουλεύουν ατέλειωτες ώρες τη μέρα και δεν θ’ αγοράσουν σπίτι ποτέ να πάθουν μια συλλογική ταξική αφύπνιση και μόνο βλέποντας πώς ζει ένας τρομερά πλούσιος άνθρωπος. Όχι. Καθόλου. Ο κόσμος την έχει λατρέψει. Η Becca Bloom έχει αποκτήσει φανατικό κοινό που θέλει να μάθει τα πάντα γι’ αυτή. Πώς επέλεξε σύντροφο, από πού ψώνισε την τσάντα της, τι πιστεύει για την οικονομία, τι πιστεύει για την πολιτική, πώς είναι η ζωή στο Atherton, την πόλη δισεκατομμυριούχων όπου μεγάλωσε, πώς μπορεί κανείς να ντύνεται σαν αυτή, να είναι τόσο αδύνατος όσο αυτή, να βρει έναν άντρα «από καλή πάστα», όπως αυτή. 

@beccaxbloom Open my birthday present with me!💎🎁🧸 #fyp #vca #vancleef #vancleefarpels #vancleefalhambra #vancleed#vancleefguilloche #vancleefarpels #vancleefunboxing #luxuryunboxing #luxuryhaul #designerhaul #highjewelry #highjewellery #diamonds #diamondring #foliedespres #vancleefcollection ♬ original sound - beccaxbloom

H Becca Bloom είναι παράδειγμα ενός είδους influencer που διαχωρίζει εαυτόν από τον κόσμο που είναι απλώς «Ιnstagram rich». Δεν δείχνει την επιτυχία της, δεν δείχνει ένα σπίτι με θέα τη Νέα Υόρκη, δεν «τα έχει καταφέρει». Δεν λατρεύεται επειδή έγινε κάτι. Λατρεύεται επειδή γεννήθηκε κάτι. Αυτό που ασκεί έλξη δεν είναι το επίτευγμα αλλά το ότι είναι κληρονόμος διαγενεακού πλούτου τέτοιας έκτασης, που η εργασία, ο βιοπορισμός, το κόστος των πραγμάτων δεν την αφορά στο ελάχιστο. Ο κόσμος «μας», ο κόσμος των ανθρώπων που πληρώνουν ενοίκιο, που προσπαθούν να μαζέψουν μερικά χιλιάρικα για μια δύσκολη στιγμή και έχουν τα συνηθισμένα βιοποριστικά άγχη, δεν είναι για εκείνη στη σφαίρα του ορατού. Και αυτό κάνει τον κόσμο να ξετρελαίνεται μαζί της. 

Η δημοφιλία της Becca Bloom συνιστά μια κορύφωση στα social media. Είναι το πρόσωπο που πάνω του μπορούν να κρεμαστούν διάφορες κοινωνικές ονειρώξεις που καλλιεργούνται τα τελευταία χρόνια σχετικά με το «old money vs new money», τη μυθοποίηση του πλούτου που περνά από γενιά σε γενιά, την έννοια του «κλασάτου», την ενίσχυση της πεποίθησης ότι οι άνθρωποι που γεννήθηκαν αδιανόητα «έχοντες» είναι ηθικά ανώτεροι, ποιοτικά καλύτεροι, ένα «άλλο είδος» που αξίζει θαυμασμό. 

@beccaxbloom

Plate my cats breakfast with me 🐾🐈 xo

♬ original sound - beccaxbloom

Είναι παράξενο και αξιοπρόσεκτο ότι η ζωή έχει διχοτομηθεί κατ’ αυτό τον τρόπο: στην «πραγματική ζωή» φτωχοποιούμαστε και μαθαίνουμε ότι αυτή η φτωχοποίηση δεν αφορά μόνο εμάς, σε όποια χώρα κι αν βρισκόμαστε, αλλά και όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Στην «πραγματική ζωή» μιλάμε για ενίσχυση της ακροδεξιάς, βλέπουμε με άγχος και φόβο την άνοδο ολιγαρχικών πεποιθήσεων και παρατηρούμε τους δισεκατομμυριούχους του κόσμου να προσπαθούν να εμπλακούν στην ευρωπαϊκή και την αμερικανική πολιτική. Στην «πραγματική ζωή» μάς ανησυχεί όχι μόνο η πιθανή κατάλυση των δημοκρατικών πολιτευμάτων αλλά το ενδεχόμενο αυτή να έχει ήδη επέλθει, κάτω απ’ τη μύτη μας. Και μετά πηδάμε στη διαδικτυακή ζωή, στην οποία η παρουσία μια ευγενέστατης γόνου, αντί να προκαλέσει συναισθήματα που σχετίζονται με την κατάρρευση της «πραγματικής ζωής», οδηγεί στον θαυμασμό των «σωστών πλούσιων». Αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον στην περίπτωση της συγκεκριμένης influencer είναι ότι το κοινό δεν θέλει να τη μιμηθεί ή να τη φτάσει, όλοι ξέρουν ότι αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Το κοινό παρακαλά για περιεχόμενο ώστε να «ζήσει μέσα από αυτή». Να δει κάτι που δεν έχει. Αυτό είναι κατανοητό να το επιθυμούμε ως μέσo διαφυγής απ’ την πραγματικότητα με βιβλία όπως το «Primates of Park Avenue», που μιλά για τη ζωή των δισεκατομμυριούχων στο Μανχάταν, ή σειρές όπως το «Succession», όμως δεν αλλάζει κάτι ποιοτικά όταν το πρόσωπο που φέρει τον πλούτο είναι αληθινό; 

Η κύρια διαφορά που εντοπίζω είναι ότι τα πραγματικά πρόσωπα θα έπρεπε να προκαλέσουν και πραγματική συζήτηση για τις κοινωνικές ανισότητες, τη συσσώρευση πλούτου σε λίγες οικογένειες, τους νόμους περί κληρονομιάς και, εν τέλει, την ίδια τη δομή του κοινωνικού ιστού. Δεν φαίνεται να συμβαίνει αυτό∙ αντίθετα, φαίνεται να έχουμε αποδεχτεί ότι «αυτοί» ζουν στον κόσμο τους κι «εμείς» στον δικό μας. Περνώντας κάποιο χρόνο στον λογαριασμό της Becca Bloom και βλέποντας κάποια απ’ τα χιλιάδες βίντεο που έχουν δημιουργηθεί ως απάντηση ή με αφορμή το περιεχόμενό της, έχω να σχολιάσω ότι το μεγαλύτερο μέρος του κοινού της έχει ταυτόχρονα αποδεχτεί ότι ζούμε σε πλήρως ταξικές κοινωνίες και ότι η «μοίρα» που του έτυχε είναι στον πάτο. Τόσο η δυσανάλογη συσσώρευση πόρων σε μία οικογένεια όσο και η υπερκατανάλωση luxury αγαθών που γίνεται δημόσια δεν προκαλούν καμία αρνητική αντίδραση. Μόνο επιβράβευση για την ειλικρίνεια και έναν ταπεινό θαυμασμό που δεν έχει με κανέναν τρόπο το θράσος της εγγύτητας που υπονοεί ο φθόνος.  

Με τη λαχτάρα του κοινού για πρόσβαση στη ζωή ζάπλουτων ανθρώπων και την αυξανόμενη παρουσία των τελευταίων στα social media, αυτό που εισπράττω είναι ότι εάν η φράση «αν δεν έχουν ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι» λεγόταν σήμερα, θα γινόταν viral στο TikTok ως εμβληματική ατάκα κάποιας iconic queen. Σε κάθε περίπτωση, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε ποια ταξική ατάκα θα βρουν τώρα αυτοί που λένε ότι «τα λεφτά μιλάνε, ο πλούτος ψιθυρίζει», καθότι φαίνεται πως ο πλούτος αποφάσισε να βροντοφωνάξει.

Οπτική Γωνία
0

LIVE!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM