«Άμα έχεις λεφτά, κάνεις ό,τι θες»: Το τροχαίο με την Πόρσε και η ταξική μας κόπωση

«Άμα έχεις λεφτά, κάνεις ό,τι θες»: Η Πόρσε και η ταξική μας κόπωση Facebook Twitter
Υποθέτω ότι στην Ελλάδα είναι πολύ λίγοι όσοι δεν έχουν δει βιωματικά τη σύνδεση μεταξύ οικονομικής άνεσης και μεθυσμένης οδήγησης. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΔΙΑΒΑΖΩ, όπως η μισή Ελλάδα, τις εξελίξεις στο τροχαίο με την Πόρσε. Η τελευταία είδηση που είδα ήταν ότι ο οδηγός, μόλις έμαθε ότι έγινε το τροχαίο, άρχισε να φωνάζει ότι «καταστράφηκε». Σήμερα, με αφορμή αυτή την τραγωδία, θα σας μιλήσω για τον όρο «affluenza» και την ταξική διάσταση της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ.  

Το καλοκαίρι διάβασα ένα βιβλίο με τίτλο «Not That Rich». Πρόκειται για ένα «αυγουστιάτικο» μυθιστόρημα που περιγράφει τη ζωή κάποιων ζάπλουτων εφήβων σ’ ένα πανάκριβο ιδιωτικό σχολείο. Η συγγραφέας, Belinda Lei, έχει ζήσει στο πετσί της όσα περιγράφει και το βιβλίο της είναι μια σατιρική αναδρομή στα κολεγιακά της χρόνια. Ένας από τους χαρακτήρες, ο οποίος στη διάρκεια της αφήγησης δείχνει με κάθε τρόπο ότι πιστεύει πως δεν τον αγγίζει απολύτως τίποτα επειδή ο πατέρας του είναι Κινέζος δισεκατομμυριούχος, πίνει ουίσκι ενώ οδηγεί τη Lamborghini του «για να ξεφύγει απ’ τα προβλήματα της ζωής του». Χτυπάει ένα νεαρό αγόρι με το αμάξι και το σκοτώνει επιτόπου. Ξυπνάει στο νοσοκομείο με τα χέρια δεμένα με χειροπέδες και αργεί να συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί. Όταν του λένε ότι χτύπησε κάποιον, απαντά «είναι η καλύτερη μέρα της ζωής του, θα πάρει αποζημίωση». Όταν τον ενημερώνουν ότι τον σκότωσε, «μια ξαφνική αίσθηση πανικού τον κυρίευσε».

«Μπαμπά, θα πάω φυλακή; Δεν μπορείς να μ' αφήσεις να πάω φυλακή. Μπορείς να τους πληρώσεις και να μ' αφήσουν να φύγω. Μπορούμε να πληρώσουμε την οικογένεια του αγοριού όσα είναι και θα είναι όλα εντάξει».  

Η κοινωνική ευθύνη, σκέφτομαι, έχει αρχίσει να φαίνεται σαν χαρακτηριστικό «χαμηλής τάξης». Το νοιάξιμο, το ενδιαφέρον για τις συνέπειες, το να μετράς τον διπλανό σου μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με χαρακτηριστικά των «μη εχόντων».

Αργότερα, ο δικηγόρος του Jack τού εξηγεί ότι στο δικαστήριο θα ζητήσουν αθώωση ή ελάττωση της ποινής, επικαλούμενοι «affluenza». Toυ εξηγεί ότι «η affluenza είναι κάτι που αφορά παιδιά σαν εσένα, πολύ πλούσια και πολύ προνομιούχα. Επειδή δεν είχαν ποτέ κάποιον να τους βάλει όρια, ζουν μια ζωή χωρίς κίνητρο, με αίσθημα απομόνωσης και πλήρη απαξία για κανόνες και συνέπειες».

Ο Jack είναι φανταστικός χαρακτήρας, αλλά η υπόθεση που εμπνέει τη συγγραφέα δεν είναι. Μέσω του Jack, μας θυμίζει την υπόθεση του Ethan Couch, που είχε απασχολήσει πολύ την ειδησεογραφία των ΗΠΑ το 2013. Ο Ethan Couch, στα 16 του χρόνια, οδηγούσε μεθυσμένος στους δρόμους του Τέξας και σκότωσε τέσσερις ανθρώπους, ενώ τραυμάτισε άλλους εννιά. Οι δικηγόροι του επικαλέστηκαν, πρώτη φορά στα δικαστικά χρονικά απ’ ό,τι μπόρεσα να βρω, «affluenza». Ισχυρίστηκαν δηλαδή ότι, επειδή οι γονείς του ήταν πάρα πολύ πλούσιοι, ο Ethan Couch δεν μεγάλωσε με κανόνες και όρια και άρα δεν είχε την ικανότητα να σκεφτεί ότι «δεν πρέπει» να οδηγεί μεθυσμένος.  

Ως «affluenza» −στα ελληνικά θα μεταφραζόταν ίσως ως «πλουσιίτιδα»− ορίζεται ο διαφορετικός τρόπος αντίληψης του κόσμου από τους πάρα πολύ πλούσιους. Θεωρείται ψευδοεπιστημονικός όρος, αυτό ωστόσο δεν τον εμπόδισε να φτάσει στη δικαστική αίθουσα. O Mark O’Mara, αναλυτής νομικών ζητημάτων στο CNN, σχολιάζοντας την υπόθεση έγραψε «ήταν απρόσμενο το θράσος που συνόδευε τη χρήση του επιχειρήματος της “affluenza” στο δικαστήριο. Ωστόσο, αυτό που με άφησε ενεό ήταν ότι το δικαστήριο το δέχτηκε». Πράγματι, το δικαστήριο καταδίκασε τον Ethan Couch σε μια πολύ ελαφριά ποινή για το έγκλημά του, αποφασίζοντας «καταδίκη» σε «επιτήρηση» και είσοδο σε «κλινική αποκατάστασης». Ένα χάδι.  

Τώρα, γιατί τα γράφω αυτά; Τα γράφω γιατί πια είμαστε, έστω διανοητικά, κοινωνοί μιας παγκόσμιας ιδέας για τη δικαιοσύνη. Γιατί πλέον δεν είναι δύσκολο να βρούμε παραδείγματα στα οποία η τάξη ή η οικονομική άνεση είναι λόγοι για διαφορετική μεταχείριση από τις «Αρχές», όποιες κι αν είναι αυτές. Τα γράφω γιατί μια λέξη που αφορά μια άλλη κοινωνία, ένα εντελώς άλλο νομικό σύστημα, φαίνεται να είναι κοινός τόπος και στην Ελλάδα. Στη δημοκρατία, όποια δημοκρατία, ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουν τα παιδάκια είναι ότι «όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον του νόμου». Και μετά έρχεται η ζωή, ξανά και ξανά, η δική μας και των άλλων, να αποδομήσει κάτι που διδαχτήκαμε ως μια πολύ στέρεα, παγιωμένη αλήθεια.  

Υποθέτω ότι στην Ελλάδα είναι πολύ λίγοι όσοι δεν έχουν δει βιωματικά τη σύνδεση μεταξύ οικονομικής άνεσης και μεθυσμένης οδήγησης. Δεν χρειάζομαι στατιστικά, βολτάρω παραλιακή και έχω δει τις συμπεριφορές έξω από μπαρ στα hot spots των Κυκλάδων. Υπάρχει ένα «εμένα δεν με αγγίζει τίποτα» στα χέρια πολλών οδηγών που είναι λιώμα και βάζουν μπροστά τη μηχανή. Και ακόμη περισσότερο, ένα «δεν με νοιάζει και να γίνει κάτι, εγώ θα τη βρω την άκρη, πάντα τη βρίσκω». 

Η κοινωνική ευθύνη, σκέφτομαι, έχει αρχίσει να φαίνεται σαν χαρακτηριστικό «χαμηλής τάξης». Το νοιάξιμο, το ενδιαφέρον για τις συνέπειες, το να μετράς τον διπλανό σου μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με χαρακτηριστικά των «μη εχόντων». Οι έχοντες, αν κρίνω από την κουλτούρα που με περιβάλλει, «κάνουν ό,τι θέλουν». Είναι υπεράνω όλων. Βασικά χαρακτηριστικά της δημοκρατίας έχουν επαναπροσδιοριστεί ως «συμβιβασμοί των μη επιτυχημένων και πλούσιων».  

Το δυστύχημα στα Χανιά δεν είναι από μόνο του απόδειξη κάποιας παθογένειας. Ωστόσο, με τον τρόπο που βλέπω εγώ τον κόσμο, είναι ένα ακόμη λιθαράκι στον φράχτη που χτίζεται ανάμεσα στους «έχοντες» και τους «μη έχοντες». Και μία ακόμη αφορμή, ο κόσμος, ο πολύς και καθημερινός, να νιώσει αδικία και δυσπιστία απέναντι στις Αρχές, που υποτίθεται ότι τον διαφυλάττουν ή αποδίδουν δικαιοσύνη. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τροχαίο στην Κρήτη: «Τον άφησαν ελεύθερο και χάσαμε άδικα το παιδί μας»

Ελλάδα / Τροχαίο στην Κρήτη: «Τον άφησαν ελεύθερο και χάσαμε άδικα το παιδί μας»

«Κυκλοφορούσε χωρίς δίπλωμα 3 μήνες, τον πιάσανε, τον αφήσανε ελεύθερο, κι αν δεν ήταν το δικό μας παιδί θα ήταν κάποιο άλλο» δηλώνει η νονά του 22χρονου Παναγιώτη που σκοτώθηκε από τον 45χρονο με την Porsche
LIFO NEWSROOM
Μπορεί το χρήμα να νικήσει τον θάνατο; Τι κάνουν οι πλούσιοι για να ζήσουν για πάντα

Tech & Science / Μπορεί το χρήμα να νικήσει τον θάνατο; Τι κάνουν οι πλούσιοι για να ζήσουν για πάντα

Ο Πίτερ Διαμαντής, ο ελληνικής καταγωγής μεγαλοεπιχειρηματίας στους τομείς της τεχνολογίας και της υγείας, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των δισεκατομμυριούχων που αγωνίζονται να κερδίσουν τη μακροζωία, αν όχι την αιώνια ζωή.
LIFO NEWSROOM
Το πλουσιότερο 1% του πλανήτη έχει ήδη εκπέμψει τον άνθρακα που του αναλογεί για όλο το 2025

Περιβάλλον / Το πλουσιότερο 1% του πλανήτη έχει ήδη εκπέμψει τον άνθρακα που του αναλογεί για όλο το 2025

Μόλις στις 10 Ιανουαρίου, οι πλουσιότεροι του πλανήτη είχαν εξαντλήσει τις ποσότητες CO2 που θα πρέπει να εκπέμψουν, ώστε να μην συνεχιστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη
LIFO NEWSROOM
Κρήτη: Oι πυροβολημένες κάμερες κυκλοφορίας και τα θανατηφόρα τροχαία

Ρεπορτάζ / «Στην Κρήτη πάνω από το 15% των οδηγών δεν έχει πάει ποτέ να δώσει εξετάσεις»

Οι θλιβερές ιδιαιτερότητες της Κρήτης και το μπαλάκι των ευθυνών για μία σύλληψη που δεν έγινε στην ώρα της και στοίχισε τη ζωή στον Παναγιώτη Καρατζή: Ο άδικος θάνατος του 22χρονου στα Χανιά βγάζει για άλλη μία φορά στο φως όλα τα στραβά που συνδέονται με την οδική ασφάλεια και τα τροχαία ατυχήματα.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Λος Άντζελες: Οι πλούσιοι κάτοικοι και οι ασφαλιστικές «ενοικιάζουν» ιδιώτες για να σβήνουν τις φωτιές

Διεθνή / Λος Άντζελες: Οι πλούσιοι κάτοικοι και οι ασφαλιστικές «ενοικιάζουν» ιδιώτες για να σβήνουν τις φωτιές

Ιδιώτες επιχειρούν ιδίως προκαταρκτικά, ασφαλίζοντας τα σπίτια των πλουσίων που έχουν συμπεριλάβει στα ασφαλιστικά τους συμβόλαια αυτή την υπηρεσία - Γιατί ξεσπούν αντιδράσεις και τι προσφέρουν πραγματικά
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ