Κωνσταντίνος Καρέτσας, Χαράλαμπος Κωστούλας, Χρήστος Ζαφείρης και Γιώργος Κούτσιας είναι οι τέσσερις Έλληνες παίκτες που βρίσκονται ανάμεσα στους πιο έμπειρους νέους παίκτες στον κόσμο.
Αυτό αναφέρει το CIES Football Observatory, το Διεθνές Κέντρο Αθλητικών Ερευνών, που εδρεύει στην πόλη Νοσατέλ της Ελβετίας και δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την FIFA).
Στην ανάρτηση που έκανε, ξεχωρίζει τους ποδοσφαιριστές που έχουν γεννηθεί το 2001 ή μεταγενέστερα, σε 7 κατηγορίες, και έχουν παίξει τους περισσότερους επίσημους αγώνες σε αγώνες ανδρών από την αρχή της καριέρας τους, ανά έτος γέννησης.
Ο Καρέτσας (Γκενκ) έχοντας ξεκινήσει σε ηλικία 15 ετών και 7 μηνών, έχει συνολικά 61 παιχνίδια και 36,15 τη σεζόν. Ο Κωστούλας (Ολυμπιακός), έχοντας ξεκινήσει σε ηλικία 15 ετών και 7 μηνών, έχει συνολικά 58 παιχνίδια και 26,1 τη σεζόν. Οι δύο τους βρίσκονται ανάμεσα στους 20 πιο έμπειρους νέους στην κατηγορία 2007 και μετά.
Ο Κούτσιας (Λουγκάνο), έχοντας ξεκινήσει σε ηλικία 16 ετών και 6 μηνών, έχει συνολικά 147 παιχνίδια και 32,2 τη σεζόν και είναι στο σχετικό τοπ-20, στην κατηγορία 2004. Ο Ζαφείρης (Σλάβια Πράγας), έχοντας ξεκινήσει σε ηλικία 17 ετών και 4 μηνών, έχει συνολικά 191 παιχνίδια και 40,2 τη σεζόν και είναι στο σχετικό τοπ-20, στην κατηγορία 2003.
Με όχι λιγότερους από 376 επίσημους αγώνες σε επίπεδο αριθμών αγώνων, ο Ροντρίγκο (Ρεάλ Μαδρίτης) κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των παικτών που γεννήθηκαν το 2001. Στις άλλες κατηγορίες: Εντουάρντο Καμαβιγκά (Ρεάλ Μαδρίτης/2002), Τζουντ Μπέλιγχαμ (Ρεάλ Μαδρίτης/ 2003), Άντζελο Γκάμπριελ (Αλ Νασρ/ 2004), Βίτορ Ρόκε (Παλμέιρας/ 2005), Έντρικ Φελίπε (Ρεάλ Μαδρίτης/2006) καθώς και ο Λαμίν Γιαμάλ (Μπαρτσελόνα 2007 και μετά).
Με μέσο όρο 59,7 παιχνίδια ετησίως από το ντεμπούτο του, ο Λαμίν Γιαμάλ ηγείται όλων των ετών γέννησης μαζί. Ο επιθετικός της Μπαρτσελόνα είναι μπροστά από τους Παού Κουμπαρσί (59,0) και Ζοάο Νέβες (55,0). Ανά έτος γέννησης σε παιχνίδια ετησίως, οι κορυφαίοι είναι οι, Τζέισον Νάιτ (2001), Γιόσκο Γκάμπριολ (2002), Τζούντ Μπέλιγχαμ (2003), Ζοάο Νέβες (2004), Μαλίκ Φοφανά (2005), Ζόρελ Χάτο (2006) και Λαμίν Γιαμάλ (2007 και μετά).
