«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom

«Μια πολύ κακή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

0

Τα Λέλουδα ήταν ένας από τους τελευταίους αυτοοργανωμένους χώρους που φιλοξενούσαν ενεργά τα «κουίρια» αυτής της πόλης, ένα από τα τελευταία σημεία μιας τρομακτικά gentrified Αθήνας, όπου η ανάγκη για καλλιτεχνική δημιουργία και κοινότητα μπορούσε να κυλά ανενόχλητη. 

Μέσα σε δύο χρόνια, σε ένα παλιό μαγαζί στην Πλατεία Βάθης φιλοξενήθηκαν περισσότεροι από 50 καλλιτέχνες και πέρασαν για να διασκεδάσουν, να αράξουν, να τσεκάρουν τα bazaar, να πουλήσουν τη δουλειά τους ή να χορέψουν σχεδόν όλα τα misfits της καλλιτεχνικής Αθήνας. Συναντιέμαι στα Εξάρχεια με την Κατίνα και τη Νεφέλη, τις καλλιτέχνιδες που έτρεχαν τα Λέλουδα ως το κλείσιμο του χώρου τον φετινό Ιανουάριο, για να προσπαθήσουμε να ανασυνθέσουμε την ιστορία τους, αλλά και για να μιλήσουμε για την τεράστια ανάγκη που έχουμε για ελεύθερους, ανοιχτούς χώρους, τους οποίους δεν διαχειρίζονται μεγαλοκαρχαρίες με στόχο το κέρδος. Αυτή λοιπόν είναι η προφορική ιστορία των Λέλουδων, ή, αλλιώς, να τι μπορεί να ανθήσει όταν ελεύθεροι χώροι μοιράζονται στα δημιουργικά παιδιά μιας πόλης. 

— Το πάμε από την αρχή; Πώς ξεκινάνε τα Λέλουδα;
Κατίνα: Όταν ξεκινήσαμε τη συλλογικότητα, δεν υπήρχε συγκεκριμένη ιδέα για αυτήν, ούτε σχέδιο. Υπήρχε απλώς η ανάγκη για χώρο. Εγώ έψαχνα ήδη έναν χώρο από μόνη μου για να δουλεύω, είδα αυτό το space, μου άρεσε και κατάλαβα ότι για να γίνει αυτό πρέπει να είμαστε πέντε άτομα. Πήρα τηλέφωνο τρία άτομα άσχετα μεταξύ τους και βρεθήκαμε όλες για τσίπουρα για να τους πω ότι υπάρχει αυτό το κτίριο, μου αρέσει πολύ, πάμε να το πάρουμε...

«Δεν είχαμε τίποτα μέσα. Φέρανε τα άτομα τραπέζια, καρέκλες, κάθονταν στο πάτωμα και κατέληξε από το πρώτο event να γίνεται πάρτι. Ήρθε ένας φίλος μου που έπαιζε μουσική στον δρόμο και βάλαμε τον ενισχυτή του, αγοράσαμε μπαταρίες και έγινε πάρτι. Την επόμενη μέρα φέρανε όργανα, ντραμς, μπάσο, κιθάρα, ενισχυτές και κάναμε live από το πουθενά».

Νεφέλη: Δεν ξεκίνησε με καμία ψυχραιμία. Μπήκαμε, το είδαμε και το κλείσαμε μετά από πέντε ημέρες.

Κ.: Χρειαζόμασταν ένα εργαστήριο, αλλά χρειαζόμασταν κι έναν χώρο για να συναντιόμαστε και ακόμα περισσότερο έναν χώρο για να μπορούν όλα αυτά τα άτομα –η κοινότητά μας– να δημιουργούν: από tattoo artists και μουσικές μπάντες μέχρι drag performances και installations. Όλα μαζί, ταυτόχρονα. Γι’ αυτό κρατήσαμε τον χώρο σε μια περίεργη μορφή, ώστε να αλλάζει ανά βδομάδα. Είχαμε pop-up, σαν μαγαζί, τρεις ώρες μετά μπορεί να στήναμε live στο ίδιο set-up, οπότε τα αδειάζαμε όλα και κάναμε το live. 

«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Η Κατίνα. Credits: Kornad, @wunschmaschine
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: Kornad, @wunschmaschine
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: Liouis
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Η Νεφέλη. Credits: Kornad, @wunschmaschine

Ν.: Ήταν και μετά την καραντίνα, που είχαμε συνηθίσει πολύ σε αυτό το «θα βγω έξω, θα πιούμε μπίρες στον ήλιο στο πάρκο», και τώρα είχε σταματήσει να υπάρχει. Βγήκε πολύ φυσικά: θέλαμε κάπου να καθόμαστε με τους φίλους μας και με κόσμο και να αράζουμε, να είναι όμορφα και να μην υπάρχει το «σε ποιο μαγαζί θα πάμε τώρα;». 

Κ.: Από νωρίς που κάναμε κάποια event ή bazaar, ανοίγαμε πάντα πιο πριν ή βγάζαμε την τραπεζαρία που είχα φέρει από το σπίτι στο πεζοδρόμιο, φέρναμε φαΐ και τρώγαμε, ή απλώς περνούσε κόσμος, μας χτυπούσε το τζάμι, καθόταν μαζί μας, τα λέγαμε. 

— Η πρώτη σκέψη, όταν μπήκατε τελικά, ποια ήταν; Τι απαντήσατε στο «και τώρα τι;»;
Ν.: Βασικά η πρώτη σκέψη ήταν ότι ήμασταν άφραγκες, γιατί είχαμε δώσει 1.500 ευρώ για τα τρία πρώτα νοίκια, οπότε έπρεπε να βρούμε ιδέες για να βγουν κάποια έξοδα. Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν ένα bazaar. 

Κ.: Δεν είχαμε τίποτα μέσα. Φέρανε τα άτομα τραπέζια, καρέκλες, κάθονταν στο πάτωμα και κατέληξε από το πρώτο event να γίνεται πάρτι. Ήρθε ένας φίλος μου που έπαιζε μουσική στον δρόμο και βάλαμε τον ενισχυτή του, αγοράσαμε μπαταρίες και έγινε πάρτι. Την επόμενη μέρα φέρανε όργανα, ντραμς, μπάσο, κιθάρα, ενισχυτές και κάναμε live από το πουθενά. Μόνο άτομα που κάναμε παρέα ήξεραν ότι έχουμε τον χώρο. 

Ν.: Νομίζω εκεί καταλάβαμε και ότι δεν παραπονιέται κανείς στη γειτονιά. Οπότε... Μία φορά μόνο μας πετάξανε ένα... Τι ήταν; 

Κ.: Ένα γυάλινο μπουκάλι από τα Airbnb, από πάνω. Χωρίς προειδοποίηση.

«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: Kornad, @wunschmaschine

— Η γειτονιά πώς το είδε όλο αυτό;
Ν.: Με συμπάθεια, γίναμε και φίλες με τις γειτόνισσες. 

Κ.: Από κάτω μας έμενε μια οικογένεια προσφύγων, γιαγιά, μαμά και κόρη. Αλλά υπήρχε συνεννόηση, δηλαδή τους είχαμε πει κι εμείς «όταν έχετε θέμα, να μας πείτε να χαμηλώσουμε». Έβλεπαν ότι κι εμείς δεν το ξεφτιλίζουμε κάθε ΠΣΚ. Και ήξεραν επίσης, επειδή η κυρία πρόσεχε τον ιδιοκτήτη του χώρου μας, πότε του αργούμε το ενοίκιο, και καταλάβαιναν ότι, όταν γινόταν χαμός για ένα βράδυ, την επόμενη μέρα του βάζαμε το νοίκι. Οπότε, νομίζω, είχαν κάνει τα μαθηματικά.

— Ο ιδιοκτήτης είχε καταλάβει σε ποιον νοίκιασε τον χώρο του;
Ν.: Ο ιδιοκτήτης είναι ενενήντα χρονών. Δεν είχε επικοινωνία. Δεν είχε έρθει ποτέ. Απλώς βάζαμε το ενοίκιο στα παιδιά του στην Αγγλία.

—  Να πούμε λίγο πώς ξεκίνησε η φάση που ερχόταν κόσμος και δούλευε στον χώρο σας;
Ν.: Είχαμε κάνει ένα tattoo jam, και απλώς εμφανίστηκε ένας τύπος, νομίζω, που έφερε το δικό του κρεβάτι. Ήταν ένα ξύλινο κρεβάτι φυσικοθεραπείας, που μας είχε πει ότι το είχε καβατζώσει από τα ΤΕΙ. Νομίζω συνειδητοποίησε όταν το έφερε ότι αυτό δεν φεύγει τώρα από εδώ. Είχα δει εγώ ότι ένα παιδί ψάχνει χώρο για να χτυπάει tattoo, οπότε ξεκινήσαμε με το να κάνουμε κάποια guest ώστε να έρθουν κάποια άτομα που ήταν Αθήνα για λίγες μέρες. Μετά αρχίσαν να μας στέλνουν από μόνοι τους, ειδικά για τα tattoo, «α, θα είμαι εδώ για 3 μήνες, μπορώ να έρθω;»...

«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom

— Πώς βλέπετε τα πράγματα τώρα για τους αυτοοργανωμένους χώρους;
Κ.: Πλέον δεν υπάρχουν DIY χώροι, παίζει μονοπώλιο, το έχω «ένα φεστιβάλ, έχω και ένα κλαμπ, ανοίγω κι ένα δεύτερο και αγοράζω και χώρους που είναι πιο self-sustainable». 

Ν.: Δεν χρειαζόμαστε, ρε παιδί μου, άλλο ένα μεγάλο κλαμπ. Μας λείπει περισσότερο αυτό που συνέβαινε σε εμάς ή στο Communitism: ποιος χέστηκε αν μπεις με δέκα μπίρες απέξω, άμα πεις δεν έχω λεφτά, δεν θα σε κυνηγήσει κανείς με τη σφραγίδα, μπήκες, βγήκες, τι έκανες, πόσα έδωσες. 

Κ.: Ας πούμε, το καλοκαίρι θέλαμε να κάνουμε ένα μεγάλο πάρτι στην πλατεία Πρωτομαγιάς. Είχαμε πάει πρόσφατα σε ένα πάρτι που είχε γίνει για οικονομική ενίσχυση μιας ταινίας και λέγαμε «ωραία τα κατάφεραν αυτοί, ας το κάνουμε κι εμείς». Πήγαμε, το στήσαμε την τελευταία στιγμή. Είχαμε ένα διαολεμένο line-up που ξέραμε ότι θα πήγαινε ως τις 8 το πρωί και με ψιλο-hardcore τέκνο. Πάμε και στήνουμε όλα τα πράγματα με τη βοήθεια του πρώην μου, τραπεζάκια, ποτηράκια, κάβα, ηχεία, ενισχυτές κ.λπ. Η Νεφέλη με τον Χρήστο φεύγουν για να φέρουν την τελευταία φουρνιά και ξαφνικά σκάνε δέκα μπάτσοι κι είναι σε φάση «μάζεψε τα τώρα, αυτό που κάνεις είναι παράνομο». 

Ν.: Λίγο πριν, εγώ είχα κάνει μια συζήτηση με πέντε-έξι μπάτσους και τους είχα πει ότι έχω γενέθλια και θα έρθουνε πέντε-έξι φίλοι μου. Μου είχαν πει ότι αν στήνουμε συναυλία είναι παράνομο και ήμουν σε φάση, «α, συναυλία όχι, δεν έχουμε» – γιατί δεν θα τραγουδούσε κανείς. 

Κ.: Σκάσανε με τους φακούς και φώναζαν «είναι παράνομο», «φύγε, φύγε, φύγε». Εγώ ταυτόχρονα περίμενα τον Χρήστο να έρθει πίσω, κι είμαι σε φάση «δεν είναι παράνομο που υπάρχω, ξεκόλλα, έχω ένα τραπεζάκι μπροστά μου, τι περίμενεις, εν τω μεταξύ, να τα κουβαλήσω μόνη μου;» 

Ν.: (Γέλια) Ένα τραπεζάκι κι από πίσω κάβα. Καλά, αφήσαμε και κάτι παιδάκια που έπαιζαν στην πλατεία να μας προσέχουν τα πράγματα μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε, τα είχα βάλει κιόλας να τσεκάρουν αν έρχονται μπάτσοι. Τελικά τα μαζέψαμε και το πήγαμε όλο στα Λέλουδα, αλλά είναι μια γαμημένη πλατεία, ρε συ, όπου δεν ενοχλείς και κανέναν, γιατί να πρέπει να έχεις άδεια;

«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: Liouis
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom

— Όλο αυτό το πράγμα, λοιπόν, κράτησε δύο χρόνια. Γιατί έπρεπε να σταματήσει;
Ν.: Γιατί κουραστήκαμε, βασικά. Χρωστάγαμε άπειρα και στη ΔΕΗ. 

Κ.: Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Νομίζω ότι ήταν ένα full time project και ότι θέλαμε να το κλείσουμε υπό καλές συνθήκες και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα, ως άστεγη κολεκτίβα, ως άστεγο δίκτυο. Από ένα σημείο και μετά εμένα με έτρωγε πολύ και το άγχος, πέρα από το ότι ήμασταν παράνομοι· θεωρώ ότι εάν γνωρίζουν τα λάθος άτομα ότι υπάρχεις εκεί πέρα, κάποια στιγμή θα τη φας. Είτε από άλλες επιχειρήσεις που τους παίρναμε όντως τον κόσμο είτε από τον δρόμο, γιατί η μαφία υπάρχει και στην Ομόνοια και στη Βικτώρια. Μία, δύο, τρεις, μας είχαν ήδη σκάσει γενικά τέτοια σκατόπαιδα και ποτέ δεν ξέρεις. 

Ν.: Όσο περνούσε ο καιρός, μαζευόταν όλο και περισσότερος κόσμος. Όταν αρχίζεις και νιώθεις άνετα, όλο αυτό μεγαλώνει. Όταν έχει κλείσει δύο, τρεις, πέντε φορές ο δρόμος, θα κλείσει πολύ πιο εύκολα μια έκτη, μια έβδομη. Και τη δέκατη θα περάσει ένας μπάρμπας, θα πάρει τους μπάτσους να τους το πει και θα έχουμε τεράστιο θέμα.

— Μετά από δύο χρόνια, τι καταλάβατε ότι χρειάζεται για να λειτουργήσει κάτι σαν τα Λέλουδα, μια τόσο καλή ιδέα, τόσο άρτια εκτελεσμένη, που αγαπήθηκε τόσο πολύ;
Κ.: Θράσος. 

Ν.: Θάρρος. Έλλειψη σκέψης. 

Κ.: Είχε βέβαια και πολλή σκέψη, αλλά πιστεύω ότι μάθαμε πως μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις, απλώς πολλές φορές είναι πιο εφικτό και πιο ασφαλές το να το κάνεις σε έναν χώρο, για τον οποίο δυστυχώς πληρώνεις ενοίκιο. 

«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom

Ζήτησα, τέλος, από μερικά άτομα που έζησαν τον χώρο από μέσα να μας πουν δύο λόγια για τα όσα έζησαν εκεί. 

Δεν θυμάμαι καθόλου πώς βρέθηκα εκεί πρώτη φορά. Το άκουγα από καιρό από φίλους που έψαχναν μέρος για να παρουσιάσουν τα πρότζεκτ και τις ιδέες τους. Παίξαμε κάμποσα live με το συγκρότημά μας, Το Κορίτσι Κοιμάται, στο σαλονάκι των Λέλουδων, χωρίς stage, με δωρεάν είσοδο, και το κοινό πρακτικά ήταν δίπλα και γύρω μας. Δεν ξέρω τι θα απογίνουν, αλλά έδωσαν δύναμη στην DIY σκηνή της Αθήνας που βρίσκει τόσο δύσκολα μέρος να εκφραστεί.
Γιώργος / @ mufatsa / @ tokoritsikoimatai 

Τα Λέλουδα ήταν το safe space μου στην Αθήνα και το γραφείο μου, όπου είχα τη δυνατότητα να αναπτύξω τα τατουάζ μου και να γνωρίσω τόσα υπέροχα πλάσματα – επίσης βελτίωσα τα αγγλικά μου. Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ όταν είδα το story για το τέλος των Λέλουδων, αλλά είμαι σίγουρη πως κάτι με την ίδια ενέργεια θα ξεφυτρώσει!
Clowi / @magic_clowi_blablabla

Την πρώτη φορά που άκουσα γι’ αυτό τον χώρο ήταν από τις φίλες μου, που μου τον περιέγραψαν ως ένα creative safe place. Μου είπαν ότι είναι ένας χώρος όπου μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, χωρίς φόβο ή άγχος, και αυτό με έκανε να θέλω να είμαι part of it! Εκεί ένιωσα ότι ανήκω σε μια πολύ όμορφη και υποστηρικτική κοινότητα, γνώρισα κουίρ κόσμο, κάτι που με έκανε να αισθανθώ ακόμα μεγαλύτερη άνεση και ελευθερία να είμαι ο εαυτός μου, χωρίς φόβο ή περιορισμούς. Ξέφρενα πάρτι μέχρι πρωίας με απίστευτα καλλιτεχνά. Αξέχαστες γνωριμίες με ατομάκια από όλο τον κόσμο. Tattoo exchanges. Awesome bazaars. DIY shoots with katina and nefeli showing our κρυφά ταλέντα. Cheers to lelouda! Bifsa / @pifssi

«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων  Facebook Twitter
Credits: NoName @iregretitmom

Βρείτε την δουλειά των κοριτσιών και τα Λέλουδα, στο Instagram: @talelouda / @elfuzzz / @indizzy0.1

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ