Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ είναι φράση του Iσραηλινού συγγραφέα Άμος Οζ που αναφέρεται παρακάτω και σχετίζεται με την αδιέξοδη, κατά τη γνώμη του συνόλου των σχολιαστών, πολιτική του κράτους του Ισραήλ στη Γάζα. Σε προηγούμενο άρθρο αναφέραμε την καταδικαστική κριτική που ευρωπαϊκά ΜΜΕ απευθύνουν στον επικεφαλής του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου ως τον «πιο αμφισβητούμενο» και πιο επικίνδυνο για τη χώρα «ακροδεξιό» πολιτικό, ο οποίος, προσπαθεί να παραμείνει στην εξουσία με κάθε κόστος, διακινδυνεύοντας το μέλλον της χώρας όσο και ολόκληρης περιοχής. Τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ διχάζονται και μερικά καταγγέλλουν την αδράνεια του Προέδρου των ΗΠΑ έναντι του Νετανιάχου. Το ισραηλινό κράτος, συνεχίζοντας την «τυφλή» επιθετική πολιτική, απομονώνεται συνεχώς και καθημερινά πολλαπλασιάζει τους «εχθρούς» του.
Στις 28 Μαΐου 2024, η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Νορβηγία αναγνωρίζουν ως παλαιστινιακό κράτος τα εδάφη που από τη συμφωνία του 1949-1967 του ΟΗΕ είναι αναγνωρισμένα ως σύνορα μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης. Στις 29 Μαΐου «εγκαινιάζεται» στη Μαδρίτη η «πρεσβεία» της Παλαιστίνης, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στο Ισραήλ που καταγγέλλει την Ιρλανδία για αύξηση του αντισημιτισμού. Αν ανατρέξει κανείς στη σχετική ειδησεογραφία, θα διαπιστώσει την αδιαμφισβήτητη αύξηση του αντισημιτισμού όχι μόνο στην Ιρλανδία. Παράλληλα, το Ισραήλ συνεχίζει να αρνείται να αναγνωρίσει τις σοβαρές ευθύνες που έχει τόσο για τον αντισημιτισμό όσο και για το αδιέξοδο που προκάλεσε με την προαναφερθείσα «τυφλή» επιθετική πολιτική του στη Γάζα.
Το Ισραήλ συνεχίζει να αρνείται να αναγνωρίσει τις σοβαρές ευθύνες που έχει τόσο για τον αντισημιτισμό όσο και για το αδιέξοδο που προκάλεσε με την προαναφερθείσα «τυφλή» επιθετική πολιτική του στη Γάζα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πορείας προς το αδιέξοδο για όλη την περιοχή, της εγκληματικής και παράλληλα αυτοκτονικής πολιτικής των ισραηλινών αρχών είναι η πρόσφατη (20 Μαΐου 2024) προτροπή του εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου Karim Khan στους δικαστές· τους ζητάει να εκδώσουν εντάλματα σύλληψης των δραστών (α) «εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας» και (β) «εγκλημάτων πολέμου»· δηλαδή αφενός εναντίον ηγετών του Ισραήλ για εγκλήματα κατά Παλαιστινίων και αφετέρου εναντίον ηγετών της Χαμάς για εγκλήματα κατά Ισραηλινών Εβραίων¹.
Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ο τίτλος «Άμος Οζ: Ο συμβιβασμός είναι ζωή»², με φωτογραφία του μεγάλου Ισραηλινού συγγραφέα και υπότιτλο: «Δεν σκεφτόμουν να γίνω συγγραφέας, σκεφτόμουν να γίνω βιβλίο». Τον υπότιτλο ερμηνεύει το ακόλουθο παράθεμα του Οζ: «Όταν ήμουν μικρό παιδί στη δεκαετία του ’40, στην Ιερουσαλήμ, η ζωή ήταν εξαιρετικά αβέβαιη. Κυκλοφορούσαν φήμες ότι στην Ευρώπη σχεδιαζόταν η σφαγή όλων των Εβραίων, και ότι το ίδιο θα γινόταν και στο Ισραήλ, ότι οι Άραβες δεν θα άφηναν Εβραίο ζωντανό. Ήμουν μικρό παιδί, δεν καταλάβαινα πολλά πράγματα, όμως οι φήμες αυτές μου δημιουργούσαν ανασφάλεια, φοβόμουν ότι μπορεί να μη μεγάλωνα ποτέ, να μην ενηλικιωνόμουνα ποτέ. Κι έβλεπα γύρω μου βουνά τα βιβλία του πατέρα μου, αυτά δεν θα τα πείραζε κανείς σκεφτόμουν, κι έτσι ήθελα να γίνω βιβλίο. Δεν σκεφτόμουνα να γίνω συγγραφέας, όχι, σκεφτόμουν να γίνω βιβλίο».
Σε επόμενο παράθεμα, ο Άμος Οζ λέει: «Το βασικό πρόβλημα του 21ου αιώνα θα είναι ο φανατισμός. […] Η λύση δεν βρίσκεται στον φανατισμό, βρίσκεται στην κατανόηση της αξίας του συμβιβασμού. […] Το αντίθετο του συμβιβασμού είναι ο φανατισμός και ο θάνατος. Συμβιβασμός σημαίνει να βρεις μια λύση η οποία δεν θα κάνει καμιά πλευρά ευτυχή, αλλά θα επιτρέψει και στις δύο πλευρές να ζήσουν». […] Και προσθέτει: «Πολέμησα σε δύο πολέμους, επειδή με ανάγκασαν να το κάνω, επειδή έπρεπε να υπερασπιστώ τη γυναίκα και τα παιδιά μου. Αρνούμαι όμως να πολεμήσω για οτιδήποτε άλλο, για παραπάνω εδάφη του Ισραήλ, για τους Άγιους Τόπους, για τα εθνικά συμφέροντα». «Αν το Ισραήλ», σχολιάζει ο συγγραφέας του άρθρου, «ήταν ένα διαφορετικό κράτος, θα έπρεπε, αντί να επιτίθεται στον Οζ, να τον έχει ως τον υπ’ αριθμόν ένα πρεσβευτή του στο εξωτερικό».
[1] Βλ. στον ιστότοπο Perditions Ideologiques την ανάρτηση «“Discussions sur la propagation des ideologies dangereuses”, 20 Μαΐου 24», όπου αναφέρεται η προτροπή του εισαγγελέα Karim Khan να εκδώσουν οι δικαστές ένταλμα σύλληψης (α) για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και (β) για «εγκλήματα πολέμου» για τους παρακάτω δράστες «αφενός τον πρωθυπουργό (Benjamin Netanyahu) και τον υπουργό Άμυνας (Yoav Gallant) του Ισραήλ», «αφετέρου για τρεις ηγέτες της Χαμάς» (συμπεριλαμβανομένου του Yahya Sinwar που εμπνεύσθηκε τη δολοφονική πολιτική της 7ης Οκτωβρίου 23).
[2] Βλ. άρθρο του Βασίλη Στεργιόπουλου με τίτλο «Άμος Οζ: Ο συμβιβασμός είναι ζωή». Από την παρουσίαση του Οζ στο βιβλίο του Ανταίου Χρυσοστομίδη, Οι κεραίες της εποχής μου, του 2012.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
