Η εννιάχρονη Annie μεγάλωσε όσο εγώ έτρωγα ένα πιάτο μακαρόνια με κιμά

Annie the Musical: Η εννιάχρονη ηρωίδα μεγάλωσε όσο εγώ έτρωγα ένα πιάτο μακαρόνια με κιμά Facebook Twitter
Η «Annie» ήταν τόσο λατρεμένη επιλογή που είχαμε μάθει απ’ έξω τους στίχους του «It’s the hard knock life for us» και του «Tomorrow», που της χάρισαν τελικά το Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής το 1983.
0

ΑΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ποια είναι αγαπημένη μου ταινία μέχρι τώρα, θα σου πω το «Annie» του Τζον Χιούστον. Ούτε Στίβεν Σπίλμπεργκ, ούτε Κρις Νόλαν, ούτε Στίβεν Σόντερμπεργκ, σίγουρα όχι Γιώργος Λάνθιμος, ούτε κάποιο οσκαρικό φαβορί. Το «Annie». Αυτό το μιούζικαλ του 1982 με τη χαριτωμένη κοκκινομάλα πιτσιρίκα που κατάφερε να ξεφύγει από το ορφανοτροφείο και την κακιά Miss Hannigan και να ζήσει μαζί με έναν εκκεντρικό πλούσιο (Albert Finney), σώζοντας μαζί και όλες τις φίλες της.

Δεν γίνεται να μην είναι αγαπημένη μια ταινία που έχεις δει περισσότερες από 17 φορές χωρίς να βαριέσαι, ακόμα κι αν αυτό συνέβη πριν από αρκετές δεκαετίες. Τότε το βίντεο είχε αρχίσει να μπαίνει στα σπίτια κι εμείς είχαμε τη θεία Μαίρη που, ορκισμένη single και φανατική γκατζετού μέχρι τα βαθιά της γεράματα, ήταν η πρώτη στην οικογένεια που απέκτησε ένα ασημί JVC, από εκείνα που μια υποδοχή τους άνοιγε με θόρυβο για να βάλεις την κασέτα. Με την αδελφή μου τρώγαμε στο σπίτι της κάθε Σάββατο μεσημέρι, γιατί οι γονείς έμεναν μέχρι αργά στο καφεκοπτείο. Εκείνη μάς έφτιαχνε μακαρόνια με έναν νερόβραστο κιμά –γκατζετού και μαγείρισσα είναι μάλλον ασυμβίβαστες έννοιες– που όμως τότε είχε φανταστική γεύση. Έμαθα πολύ αργότερα, μάλλον όταν ως φοιτήτρια άρχισα να μαγειρεύω, ότι η μπολονέζ έχει και χυμό ντομάτα.

H μόνη και μεγάλη επιτυχία της είναι εκείνη που έκανε στα εννιά της, τότε που η αδελφή μου κι εγώ –στην ίδια περίπου ηλικία– ονειρευόμασταν ότι μπορούμε κι εμείς να γίνουμε σταρ.

Εμείς διαλέγαμε από το βιντεοκλάμπ της γειτονιάς την ταινία που θέλαμε και μετά το φαγητό, που η Μαιρούλα έπεφτε για σιέστα –άλλη λέξη που χάνεται κάπου στα ’80s, ’90s–, εμείς τσακωνόμασταν ποια θα βάλει την ταινία στο βίντεο. Η «Annie», λοιπόν, ήταν τόσο λατρεμένη επιλογή που είχαμε μάθει απ’ έξω τους στίχους του «It’s the hard knock life for us» και του «Tomorrow», που της χάρισαν τελικά το Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής το 1983.

Annie the Musical: Η εννιάχρονη ηρωίδα μεγάλωσε όσο εγώ έτρωγα ένα πιάτο μακαρόνια με κιμά Facebook Twitter
Η Aileen Quinn ευτυχώς ζει, αλλά δυστυχώς έχει μεγαλώσει πολύ, όπως όλοι μας. Φωτ.: Getty Images/Ideal Image

Τώρα που η θεία Μαίρη μας άφησε, πλήρης ημερών –χρησιμοποιώ καταχρηστικά αυτό το ασύλληπτο κατευόδιο, αφού δεν νομίζω ότι φεύγει κανείς από αυτήν τη ζωή πλήρης ημερών και κυρίως πλήρης απολαύσεων–, οι γονείς μου έχουν κλείσει εδώ και χρόνια το αγαπημένο μαγαζί που μας μεγάλωσε μέσα στη μυρωδιά των φρεσκοκαβουρδισμένων κόκκων και το JVC έχει πεταχτεί εδώ και πολλά χρόνια, όταν αδειάσαμε εκείνο το λατρεμένο διαμέρισμα-παιδικό καταφύγιο, έψαξα να βρω τι απέγινε η πρωταγωνίστρια, αναζητώντας κάτι που να έχει μείνει από εκείνη την εποχή.

Η Aileen Quinn ευτυχώς ζει, αλλά δυστυχώς έχει μεγαλώσει πολύ, όπως όλοι μας. Είναι 52 χρόνων και ασχολείται με το τραγούδι, αν και ποτέ δεν έκανε καμιά μεγάλη καριέρα, ούτε στη μουσική ούτε στον κινηματογράφο. Που σημαίνει ότι η μόνη και μεγάλη επιτυχία της είναι εκείνη που έκανε στα εννιά της, τότε που η αδελφή μου κι εγώ –στην ίδια περίπου ηλικία– ονειρευόμασταν ότι μπορούμε κι εμείς να γίνουμε σταρ.

Τελικά ούτε εμείς τα καταφέραμε καλά με το σταρίλικι, τουλάχιστον όμως μπορώ τώρα να καταλάβω την επτάχρονη κόρη μου που δεν χορταίνει να βλέπει τη «Matilda» (το remake του γνωστού μιούζικαλ του 1998, που κυκλοφόρησε το 2022) και φαντάζεται ότι μπορεί να συνδυάσει το επάγγελμα της ηθοποιού με αυτό της make up artist. Επίσης, μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έχει βαρεθεί αυτή την –φανταστική, ομολογώ– ταινία με την εκπληκτική Έμα Τόμσον ως Μις Τράντσμπουλ, που σεναριακά μοιάζει πολύ με τη δική μου beloved Annie.

Κάθε φορά που η μικρή μου βάζει στο Netflix τη «Matilda», μου ζητάει να της κάνω παρέα. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως καθίσω μαζί της ένα Σάββατο μεσημέρι να το δούμε, τρώγοντας μακαρόνια με κιμά. Αυτά με την κόκκινη σάλτσα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ