Χαλάζι μεγάλου μεγέθους κάλυψε τους δρόμους στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έπειτα από σπάνια χαλαζόπτωση που έπληξε την περιοχή.
Ζημιές προκλήθηκαν σε σπίτια και αυτοκίνητα εξαιτίας του χαλαζιού, σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ, ενώ πολλοί ανέβασαν φωτογραφίες και βίντεο στα social media.
«Αν και φαίνεται κάτι απρόσμενο, χαλαζοπτώσεις όπως αυτή εκδηλώνονται περιστασιακά στην περιοχή. Όμως, αυτές δεν είναι συχνές», σημειώνει η Elizabeth Rizzini από το BBC Weather, εξηγώντας πώς προκλήθηκε το συγκεκριμένο φαινόμενο.
Το κλίμα της περιοχής είναι ξηρό, συνεχίζει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, «φαίνεται ότι ένα σύστημα κινήθηκε στην περιοχή και έκανε τις συνθήκες αρκετά άστατες ώστε να σχηματιστούν χαλαζοπτώσεις. Συνήθως, αυτό θα αποδυναμωνόταν καθώς θα κινούνταν προς την περιοχή, κάτι που δεν συνέβη τη συγκεκριμένη φορά», προσθέτει.
Πώς σχηματίζεται το χαλάζι
Tο χαλάζι είναι τύπος υετού σε στερεά κατάσταση που εκδηλώνεται υπό την παρουσία καταιγιδοφόρων νεφών κατακόρυφης ανάπτυξης, ανέφερε το Meteo σε παλιότερο δημοσίευμα για το φαινόμενο.
Για να σχηματιστεί το χαλάζι, απαραίτητη προϋπόθεση είναι το νέφος να έχει αποκτήσει τόση κατακόρυφη ανάπτυξη ώστε το κατώτερο τμήμα του να εμφανίζει θετικές τιμές θερμοκρασίας, ενώ το υπόλοιπο αρνητικές.
Επίσης, είναι αναγκαία η παρουσία πυρήνων συμπύκνωσης- είτε υγρών (σταγόνες νερού), είτε στερεών (παγοκρύσταλλοι)- πάνω στους οποίους συμπυκνώνονται οι υδρατμοί της ατμόσφαιρας. Η συμπύκνωση σε παγοκρύσταλλο είναι πιο έντονη, καθώς η τάση των υδρατμών πάνω από τον πάγο είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη πάνω από το νερό.
Όταν πέσει στο έδαφος, το χαλάζι δεν είναι ούτε υγρό, ούτε στερεό. Αποτελείται από διαδοχικά στρώματα πάγου και νερού. Καθώς οι υδροσταγόνες παρασύρονται από το ανοδικό ρεύμα στο εσωτερικό του νέφους, φτάνουν κάποια στιγμή σε επίπεδο όπου εντοπίζονται αρνητικές θερμοκρασίες και σταδιακά η εξωτερική τους επιφάνεια στερεοποιείται.
Στη συνέχεια περισσότεροι υδρατμοί συμπυκνώνονται πάνω στη στερεή επιφάνεια. Έτσι, βαραίνει ο σχηματισμός που έχει προκύψει, ξεκινώντας μια καθοδική κίνηση έως την περιοχή του νέφους όπου επικρατούν θετικές θερμοκρασίες. Αυτή η κίνηση είναι αργή και σταδιακά σχηματίζεται ένα υγρό περίβλημα γύρω από το στρώμα πάγου.
Το ίδιο συμβαίνει και σε ένα παγοκρύσταλλο ο οποίος έχει κατέλθει από το ανώτερο τμήμα του νέφους, στην περιοχή θετικών θερμοκρασιών. Έτσι και στις δυο περιπτώσεις έχει προκύψει ένας χαλαζόκοκκος αποτελούμενος από ένα στρώμα πάγου κι ένα στρώμα νερού.
Ο χαλαζόκοκκος παρασύρεται πάλι από το ανοδικό ρεύμα και ανεβαίνει πάνω από το επίπεδο παγοποίησης. Tότε σχηματίζεται ένα νέο στρώμα πάγου μέχρι να αρχίσει και πάλι η καθοδική κίνηση, που θα οδηγήσει εκ νέου στο σχηματισμό ενός ακόμα υγρού στρώματος. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι το βάρος του χαλαζόκοκκου να υπερνικήσει οριστικά το ανοδικό ρεύμα του νέφους και να πέσει στο έδαφος.
Σε γενικές γραμμές, η διάσταση του χαλαζιού κυμαίνεται από χιλιοστά μέχρι μερικά εκατοστά. Όμως, κάποιες φορές μέσα στο τμήμα του νέφους όπου εντοπίζονται αρνητικές θερμοκρασίες ενδέχεται να πραγματοποιηθεί συνένωση xαλαζόκοκκων, οπότε προκύπτουν σχηματισμοί με διάμετρο έως και 15 εκατοστά.
