Νεοϊμπρεσιονισμός και Μεσόγειος: Εγκαίνια για τη νέα μεγάλη έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή

Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Paul Signac (1863-1935), Σαιν-Τροπέ. Κρήνη στην Πλας ντε Λις, 1895. Λάδι σε καμβά | 65 × 81 εκ. Ιδιωτική συλλογή
0

Η έκθεση «Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου» του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, που διοργανώνεται σε συνεργασία με σημαντικά μουσεία και ευρωπαϊκούς φορείς όπως, μεταξύ άλλων, τα Musée d’Orsay, National Gallery του Λονδίνου, Centre Pompidou, Musée des Beaux-Arts de Besançon, Musée de l’Annonciade, Musée de Grenoble, Musée national d’archéologie, d’histoire et d’art – Luxembourg και Musée des Arts Décoratifs καθώς και σημαντικούς ιδιώτες συλλέκτες, αποτελεί την πρώτη αφιερωματική έκθεση στον ελλαδικό χώρο για τη «σχολή» που ακολούθησε την πρώτη μεγάλη περίοδο του ιμπρεσιονισμού.

Παρουσιάζονται 55 έργα των Paul Signac, Henri-Edmond Cross, Maximilien Luce, Théo van Rysselberghe, Henri Matisse, Henri Manguin και Louis Valtat, τα περισσότερα εκ των οποίων όχι μόνο έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα αλλά και κανένα από αυτά δεν ανήκουν στη συλλογή του ιδρύματος.

Όταν τον Μάρτιο του 1891 ο θεμελιωτής του Νεοϊμπρεσιονισμού Georges Seurat πεθαίνει σε ηλικία μόλις 31 ετών, τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας μένουν καλλιτεχνικά ορφανά. Κι ενώ πολλοί προεξοφλούν το τέλος του καλλιτεχνικού κινήματος, το οποίο έτσι κι αλλιώς είχαν ερμηνεύσει αυθαίρετα σαν ένα εφήμερο και ατίθασο παρακλάδι του ιμπρεσιονισμού, αυτό, όπως φάνηκε, είχε μόνο κλείσει το πρώτο του κεφάλαιο καθώς ένα δεύτερο θα άνοιγε πολύ σύντομα, στις ακτές της Μεσογείου, με τον Signac ως επικεφαλής πλέον της ομάδας να τη στρέφει προς νέους ορίζοντες, τόσο γεωγραφικούς όσο και καλλιτεχνικούς.

Περνώντας μπροστά από τους πίνακες, ανακαλύπτουμε το Λαβαντού, την Κολιούρ, το Κασσί, το Σαιν-Τροπέ, την Αντίμπ, τη Μασσαλία, την Καβαλιέρ, το Αγκαί, το Αντεόρ, κατόπιν τη Βενετία και την Κωνσταντινούπολη. Αυτό το ταξίδι μας δίνει την ευκαιρία να ακολουθήσουμε την εικαστική διαδρομή του κάθε καλλιτέχνη.

Η έκθεση είναι αφιερωμένη στον Νεοϊμπρεσιονισμό όπως άνθισε στα παράλια της Μεσογείου, παρακολουθώντας την εξέλιξη των Signac, Cross, Luce και Van Rysselberghe προς μια ζωγραφική πιο ελεύθερη και πιο τολμηρή, μια παλέτα καθαρών χρωμάτων, που εξελίχθηκε ακόμα πιο σφριγηλή και ζωντανή, αποτυπώνοντας μοναδικά το μεσογειακό κλίμα, το φως και το μπλε του ουρανού και της θάλασσας.

Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Théo Van Rysselberghe (1862-1926), Ο Paul Signac στο τιμόνι του Olympia, 1896. Λάδι σε καμβά | 93 × 114 εκ. Ιδιωτική συλλογή

Περνώντας μπροστά από τους πίνακες, ανακαλύπτουμε το Λαβαντού, την Κολιούρ, το Κασσί, το Σαιν-Τροπέ, την Αντίμπ, τη Μασσαλία, την Καβαλιέρ, το Αγκαί, το Αντεόρ, κατόπιν τη Βενετία και την Κωνσταντινούπολη. Αυτό το ταξίδι μας δίνει την ευκαιρία να ακολουθήσουμε την εικαστική διαδρομή του κάθε καλλιτέχνη.

Βλέπουμε έτσι τον Signac και τον Cross να μένουν πιστοί στη νεοϊμπρεσιονιστική τεχνική –ή τον «ντιβιζιονισμό»– μέχρι το τέλος της ζωής τους, σε αντίθεση με τον Luce και τον Van Rysselberghe, οι οποίοι απομακρύνονται σταδιακά από αυτή. Νέοι καλλιτέχνες, όπως οι Henri Matisse, Henri Manguin και Louis Valtat θα πειραματιστούν επάνω σε αυτή την τεχνική με περισσότερη ή λιγότερη ενδελέχεια, αλλά και με μια ανεξαρτησία πνεύματος που προαγγέλλει επερχόμενες επαναστάσεις.

Ο όρος «νεοϊμπρεσιονισμός» προτάθηκε αρχικά από τον Γάλλο κριτικό τέχνης Félix Fénéon, ο οποίος θέλησε να κάνει τον συσχετισμό με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού τονίζοντας παράλληλα, με το πρόθεμα «νέο-», τους διαχωρισμούς ανάμεσα στις δύο τάσεις. Ο όρος επικράτησε έναντι του χαρακτηρισμού division («διαίρεση» ή «ντιβιζιονισμός») που υπερασπιζόταν ο Signac, όπως και έναντι του όρου «πουαντιγισμός», που άρχισε σταδιακά να εμφανίζεται στις εφημερίδες αλλά κρίθηκε ακατάλληλος από τους καλλιτέχνες του κινήματος καθώς περιέγραφε αποκλειστικά τη διαδικασία (ο συγκεκριμένος όρος ωστόσο χρησιμοποιείται ευρέως μέχρι και σήμερα).

Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Paul Signac (1863-1935), Αντίμπ. Οι Πύργοι, 1911. Λάδι σε καμβά | 66 × 82,3 εκ. Albertina Museum, Βιέννη - Συλλογή Batliner
Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Maximilien Luce (1858-1941), Το λιμάνι του Σαιν-Τροπέ, 1893. Λάδι σε καμβά | 73,7 × 91,4 εκ. Ιδιωτική συλλογή
Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Paul Signac (1863-1935), Κωνσταντινούπολη. Κεράτιος κόλπος, πρωί, 1907. Ακουαρέλα επιζωγραφισμένη με πένα | 15,5 × 20 εκ. Ιδιωτική συλλογή

ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ & ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Ξεναγήσεις για το κοινό στην περιοδική έκθεση πραγματοποιούνται κάθε Παρασκευή και Σάββατο, ενώ μια ειδικά σχεδιασμένη διαδραστική ξενάγηση, με τίτλο Καρτ ποστάλ απ’ τη Μεσόγειο, υλοποιείται κάθε Σάββατο.

Την Τετάρτη 10 Ιανουαρίου, την πρώτη ημέρα της έκθεσης, οι δύο επιμελήτριες Marina Ferretti Bocquillon και Μαρία Κουτσομάλλη-Moreau συναντιούνται στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος για να αναλύσουν το κίνημα του Νεοϊμπρεσιονισμού.

Την έκθεση πλαισιώνουν επίσης δυο εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά (Ένα μωσαϊκό, ο πουαντιγισμός!, εργαστήριο για παιδιά ηλικίας 5-6 ετών και Παίζοντας με το φως, εργαστήριο για παιδιά ηλικίας 9-12 ετών). Παράλληλα, ο νέος κύκλος της ειδικά σχεδιασμένης δράσης του Ιδρύματος για άτομα 60+ και άτομα με Ήπια Γνωστική Διαταραχή Παιχνίδι για Μεγάλους, που προσφέρεται δωρεάν σε συνεργασία με το πρόγραμμα θάλλω και με την πολύτιμη υποστήριξη της Alpha Bank, πραγματοποιείται στον χώρο της περιοδικής έκθεσης ενώ και ο νέος κύκλος της δημοφιλούς σειράς συναυλιών Jazz στο Μουσείο εμπνέεται από την έκθεση και εξερευνά διαφορετικές πτυχές της περιοχής της Μεσογείου.

Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Théo Van Rysselberghe (1862-1926), Ανθισμένη ανθεμίς, 1904. Λάδι σε καμβά | 65,3 × 81,3 εκ. Ιδιωτική συλλογή
Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Henri-Edmond Cross (1856-1910), Σπουδή για την Παραλία του Μπαιν-Κυ, 1891-1892. Λάδι σε καμβά | 23 × 34 εκ. Συλλογή Christophe Karvelis-Senn
Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Paul Signac (1863-1935), Σαιν-Τροπέ. Η είσοδος του λιμανιού, 1905 περίπου. Ακουαρέλα και μολύβι σε χαρτί | 25 × 40,6 εκ. Ιδιωτική συλλογή
Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Henri-Edmond Cross (1856-1910), Τουλόν. Χειμωνιάτικο πρωινό, Δεκέμβριος 1906-Απρίλιος 1907. Λάδι σε καμβά | 65 × 81 εκ. Ιδιωτική συλλογή
Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Maximilien Luce (1858-1941), Λουόμενες στο Σαιν-Τροπέ, 1897. Λάδι σε καμβά | 65 × 81 εκ. Σύλλογος των Φίλων του Petit Palais, Γενεύη
Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Henri-Edmond Cross (1856-1910), Μετά το μπάνιο, 1907-1908. Λάδι σε καμβά | 147 × 114 εκ. Σύλλογος των Φίλων του Petit Palais, Γενεύη
Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Henri Manguin (1874-1949), Σαιν-Τροπέ, το ηλιοβασίλεμα, 1904. Λάδι σε καμβά | 81 × 65 εκ. Ιδιωτική συλλογή
Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Louis Valtat (1869-1952), Οι κόκκινοι βράχοι στο Αγκαί, 1903. Λάδι σε καμβά | 65 × 81 εκ. Συλλογή Musée Regards de Provence, Μασσαλία
Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου Facebook Twitter
Henri-Edmond Cross (1856-1910), Νυχτερινό, 1896. Λάδι σε καμβά | 65 × 92 εκ. Σύλλογος των Φίλων του Petit Palais, Γενεύη

Επιμέλεια:
Marina Ferretti Bocquillon, Επίτιμη Επιστημονική Διευθύντρια του Musée des impressionnismes Giverny
Μαρία Κουτσομάλλη-Moreau, Υπεύθυνη Συλλογής Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή

Διάρκεια: 10 Ιανουαρίου -7 Απριλίου 2024

Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 11.00-15.00 και 18.00-21.00, Δευτέρα 11.00-15.00
Δευτέρα απόγευμα και Τρίτη: κλειστά

Η έκθεση συνοδεύεται από αναλυτικό κατάλογο σε ελληνικά και αγγλικά, με κείμενα από τις δύο επιμελήτριες καθώς και από τη Διευθύντρια του Αρχείου Signac Charlotte Hellman Cachin.

Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή
Ερατοσθένους 13, Αθήνα 11635
Τ: 210 725 2895
[email protected] | goulandris.gr

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ