Η Δέσποινα Γερουλάνου δεν έχει φύγει από την Ελευσίνα, δεν την εγκατέλειψε ποτέ

Αντίο Δέσποινα Facebook Twitter
Το μεγαλείο της Δέσποινας Γερουλάνου είναι το μοναδικό παράδειγμα προσφοράς ενός ανθρώπου παλιάς κοπής που συνόψισε την έννοια της αριστοκρατίας, της λεπτότητας, της ευγένειας, της δοτικότητας και της καλοσύνης. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΤΗΣ «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» υπάρχει μια σελίδα αφιερωμένη σε μια γυναίκα που ήταν και θα είναι για πάντα ένας μέρος της άυλης παρακαταθήκης της πόλης, τη Δέσποινα Γερουλάνου. Είναι το φως της παρουσίας της, το χαμόγελο και η βαθιά ανθρωπιά της, η πίστη της που αφήνουν ένα μοναδικό αποτύπωμα, κάτι το ανεπανάληπτο.

Οι απολογισμοί, ως είθισται, έχουν κέρδη και ζημίες, χάρες, λύπες, μικρά και μεγαλύτερα γεγονότα που αφήνουν μικρά ή μεγάλα σημάδια σε όσους εμπλέκονται στη διαδικασία των κοινών σχεδίων, ακόμα και των ανέφικτων οραμάτων αλλά και της καθημερινότητας, που σε περιπτώσεις όπως η διοργάνωση μιας πολιτιστικής πρωτεύουσας δεν είναι ποτέ ρουτίνα. Στον απολογισμό της Ελευσίνας υπάρχει αυτό το σημάδι, μελανό, βαθύ, απόλυτα τραυματικό, μια τεράστια απώλεια.

Η Δέσποινα ήταν ένα μεγάλο δώρο για την πόλη, για τη διοργάνωση και τους ανθρώπους γύρω της, με το βραχνό της γέλιο να αντηχεί διαλύοντας κάθε ανησυχία, κάθε δυσκολία. Αυτό ήταν το φυσικό, το μοναδικό και ανυπέρβλητο ταλέντο της: να κάνει να μοιάζουν όλα εύκολα και οι γύρω της να νιώθουν ασφαλείς.

Η Δέσποινα Γερουλάνου, ως πρόεδρος του Δ.Σ. της διοργάνωσης «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» έδωσε την ψυχή της σε αυτή την υπόθεση. «… Ήρθαμε, και ερχόμαστε, σε επαφή με πολλούς αξιόλογους ανθρώπους, όλοι δουλεύουμε νυχθημερόν, σαν σκυλιά, τα κάνουμε όλα, και λάντζα και διοίκηση. Αυτό που θα ήθελα να αλλάξει πρώτο είναι η εικόνα που έχει ο κόσμος για την Ελευσίνα… Πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει, χρειάζεται περισσότερος χρόνος και ίσως περισσότεροι άνθρωποι για να γίνει αυτό, αλλά χάρη στη σχέση ζωής που έχουμε αποκτήσει με την πόλη έχουμε βάλει πείσμα όλα αυτά τα κτίρια που ξεκίνησαν να γίνονται, όλα όσα θα συμβούν να μείνουν στην πόλη και να αξιοποιηθούν ως παρακαταθήκη, συνεχίζοντας τη λειτουργία τους… Δεν μας ενδιαφέρει η φαντασμαγορία όσο το στοίχημα να βάλουμε την Ελευσίνα στον χάρτη, να την πάρουν χαμπάρι, να έχεις έναν λόγο να πας εκεί και έναν λόγο να επιστρέφεις ξανά και ξανά», είπε στη LiFO λίγο καιρό πριν φύγει από τη ζωή, στις 18 Απριλίου 2023, αφήνοντας τους ανθρώπους που έζησαν μαζί της την περιπέτεια της Ελευσίνας αληθινά συντετριμμένους, βωβούς και πολύ μόνους.

Αντίο Δέσποινα Facebook Twitter
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός μου εξομολογήθηκε: «Δεν έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου, έχασα το μπράτσο μου». Φωτ.: Προσωπικό αρχείο Μιχαήλ Μαρμαρινού

Η Δέσποινα ήταν ένα μεγάλο δώρο για την πόλη, για τη διοργάνωση και τους ανθρώπους γύρω της, με το βραχνό της γέλιο να αντηχεί διαλύοντας κάθε ανησυχία, κάθε δυσκολία. Αυτό ήταν το φυσικό, το μοναδικό και ανυπέρβλητο ταλέντο της: να κάνει να μοιάζουν όλα εύκολα και οι γύρω της να νιώθουν ασφαλείς. Το έπραττε σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, το έπραξε με αξιοθαύμαστη δύναμη και μέχρι το τέλος. Μπροστά στο στοίχημα, την πρόκληση, τον στόχο να αγαπήσουν και να φροντίσουν και οι άλλοι μια πόλη παρατημένη για δεκαετίες άφησε πίσω τον εαυτό της – άνθρωπο με λιγότερη εγωπάθεια και ναρκισσισμό δεν έχουμε συναντήσει ποτέ. Επέλεξε, παρά τα προβλήματα υγείας που είχε, να τρέξει τη ζωή σαν κούρσα ταχύτητας, μέχρι το τέλος, να την αρπάξει, αντί να παρακολουθεί να περνά αδιάφορα δίπλα της.

Το μεγαλείο της Δέσποινας Γερουλάνου είναι το μοναδικό παράδειγμα προσφοράς ενός ανθρώπου παλιάς κοπής που συνόψισε την έννοια της αριστοκρατίας, της λεπτότητας, της ευγένειας, της δοτικότητας και της καλοσύνης. Χωρίς εκείνη πολλά δεν θα τα είχαμε ζήσει, δει ή απολαύσει, πολλά δεν θα είχαν συμβεί, έτσι απλά. «Συνδύαζε, με έναν ιδιαίτερο δυναμισμό, τα δημιουργικά με τις άχαρες αποφάσεις της γραφειοκρατίας και κατάφερνε πάντα να αναδεικνύει με ευαισθησία τις λεπτές υφές των πραγμάτων. Η αύρα της και μια μετριοφροσύνη, που υπογράμμιζε όλες της τις πράξεις, θα συνεχίσει να μας συντροφεύει», λέει η Νανά Σπυροπούλου, διευθύνουσα σύμβουλος της «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα».

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός μου εξομολογήθηκε: «Δεν έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου, έχασα το μπράτσο μου. Αυτή η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης αποκτά από σήμερα μια ιστορική μοναδικότητα: αφιερώνεται ολόψυχα, εκτός από μια πόλη, και σε έναν άνθρωπο. Θα το πω ακόμα μία φορά», λέει σκύβοντας επάνω στις φωτογραφίες της: «με τίποτα λιγότερο δεν μπορώ να συμβιβαστώ παρά με την ανάσταση». Αγαπητέ αναγνώστη, κάθε φορά που φτάνεις στην Ελευσίνα, κοίταξε ψηλά και σκέψου το μεγάλο Μυστήριο της Μνήμης. Η Δέσποινα Γερουλάνου δεν έχει φύγει από την πόλη, δεν την εγκατέλειψε ποτέ.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Δέσποινα Γερουλάνου

Οι Αθηναίοι / H Δέσποινα Γερουλάνου από την Αθήνα ως την Ελευσίνα: μια ζωή

Η πρόεδρος του Δ.Σ. της διοργάνωσης «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» και μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη μοιράζεται ιστορίες από τους σταθμούς της ζωής της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός μιλά για την τελετή λήξης της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Μία πολιτιστική πρωτεύουσα γίνεται για το μετά της»

Η Αργυρώ Μποζώνη συζητά με τον γενικό καλλιτεχνικό διευθυντή της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για την Ελευσίνα ως τόπο πολιτισμικών συναντήσεων και ιδεών, την επερχόμενη τελετή λήξης, την άυλη και υλική παρακαταθήκη που αφήνει η διοργάνωση στην πόλη.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια νέα τοιχογραφία με τη ζωή των σεξεργατριών σε έναν δρόμο του Μεταξουργείου

Εικαστικά / Μια νέα τοιχογραφία για την αόρατη ζωή των σεξεργατριών στην οδό Ιάσωνος

Η διεθνής εικαστικός Paulina Olowska δημιουργεί μια τοιχογραφία στον πεζόδρομο του Μεταξουργείου για τις γυναίκες και γειτόνισσές της με τις οποίες καλημερίζεται και πίνει καφέ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωοπλάστης γλύπτης Ευριπίδης Βαβούρης (1911-1987) 

Εικαστικά / Ευριπίδης Βαβούρης: Πέρα από το «Λαγωνικό» της Φωκίωνος Νέγρη

Ο δημιουργός του γνωστού αγάλματος της Κυψέλης υπήρξε ένας στοχαστικός γλύπτης της Αθήνας με αξιόλογη πορεία, που απέδιδε πειστικά και με μεγάλη ευαισθησία τα κατοικίδια ζώα. Μια επίσκεψη στο ατελιέ του, που έχει διατηρηθεί σε άψογη κατάσταση, αποτέλεσε το ερέθισμα για να τον ανακαλύψουμε και να τον επανεκτιμήσουμε. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ