Παρθένος με ωροσκόπο Τσιτάρα

Παρθένος με ωροσκόπο Τσιτάρα Facebook Twitter
Από Κάρεν γίνομαι κινηματικιά. Φωτ.: bianka/LifO
0


ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ, ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ
 στο σπίτι, με το που γυρνάω το κλειδί στην πόρτα, ακριβώς από πίσω με περιμένει το τιγράκι μου.

Παίζω τη μαμά του, θα το ταΐσω πατέ, θα το κανακέψω, θα του ξύσω τη μυτούλα, θα του κάνω όλα τα χατίρια, θα παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό και θα καταλήξουμε σε ένα κρεβάτι.

Η βοή του κλιματιστικού συγχρονίζεται με τα γουργουρητά μας.

Στο κρεβάτι που ξέρει ο αδερφός σου, στο κρεβάτι που ξύπνησε ένα απόγευμα Κυριακής των εκλογών δίπλα σε μια άγνωστη, αγνοώντας επιδεικτικά τα εκλογικά του δικαιώματα γιατί δεν πίστευε σε μια καλύτερη Ελλάδα, πίστευε μόνο στα αφτεράδικα και στην ψυχεδέλεια.

Η μπαλκονόπορτα τρίζει, η τηλεόραση των απέναντι παίζει στη διαπασών τηλεμάρκετινγκ. Θέλω να βγω στο μπαλκόνι αιφνιδιαστικά και να τους ρωτήσω πόσο κάνει επιτέλους αυτός ο αναθεματισμένος ο μασαζοκορσές και να τους τον κεράσω. Και το κουβερλί, και την αντιρυτιδική κρέμα, και την γκριλιέρα.

Μα πώς την πατήσαμε έτσι κι εμείς κι εσείς και οι απέναντι; Τι μας κρύβουν οι τουρίστες; Πώς βρεθήκαμε σε αυτό το αδιέξοδο στενάκι της Κυψέλης μέσα στη λαλάκα του Αυγούστου; Τι μας κρατάει εδώ που ούτε έναν μασαζοκορσέ δεν μπορούμε να αγοράσουμε; 
 

Αν θέλετε μπορώ να σας πω και τη λύση στην κρεμάλα. Θέλετε; Την έχω έτοιμη την απάντηση.

Η απάντηση είναι «κλείσ’ το το ρημάδι να κοιμηθούμε».>

Κι ενώ είμαι έτοιμη να παίξω την Κάρεν, συνειδητοποιώ ότι ο αστικός εφιάλτης έρχεται από το απέναντι μπαλκόνι των Νιγηριανών μεταναστών και ντρέπομαι για το πόσο χυδαία σκέφτηκα, πώς τόλμησα να διανοηθώ ότι μπορώ να βγω στο πίσω μπαλκόνι ημίγυμνη και να πετάξω εικοσάευρα μέσα στις άγρυπνες νύχτες των άλλων.

Αναπόφευκτα θυμάμαι το αντιρατσιστικό μου προφίλ, τα αντιφασιστικά μου ποστ στα σόσιαλ μίντια, τους πρόσφυγες προγόνους μου, τις φιλενάδες μου, την Πολωνή, την Αλβανίδα, τη Σύρια. Και κάμποσους περαστικούς σαν εσένα και τον ξάδελφό σου.

Μα πώς την πατήσαμε έτσι κι εμείς κι εσείς και οι απέναντι; Τι μας κρύβουν οι τουρίστες; Πώς βρεθήκαμε σε αυτό το αδιέξοδο στενάκι της Κυψέλης μέσα στη λαλάκα του Αυγούστου; Τι μας κρατάει εδώ που ούτε έναν μασαζοκορσέ δεν μπορούμε να αγοράσουμε;

Από Κάρεν γίνομαι κινηματικιά.

«Ελάτε καμιά μέρα από το σπίτι να πιούμε καμιά μπίρα». Θέλω να τους πω «δεν με πειράζει καθόλου αν δεν μιλάτε ελληνικά. Μπορώ να μιλάω μόνη μου. Το κάνω και με Έλληνες, δεν έχω θέμα. Μιλάω τόσο όσο χρειάζεται για να καλύψω τους διαλόγους μιας τετραμελούς παρέας τουλάχιστον. Όταν λέω παρέα, εννοώ και οικογένεια. Ναι. Κάνω πολύ καλά τον μπαμπά, εξαιρετικά τη μαμά, αλλά ειδικά όταν παίζω τα παιδιά, θα με λατρέψετε. Κάνω και τον γιο και την κόρη ταυτόχρονα .Και δεν θα σας ζητήσω ποτέ να μου κάνετε κοτσιδάκια σαν τα δικά σας.

Ελάτε καμιά μέρα για μπιρίτσα. Δεν είμαι καμιά ρατσίστρια».

Τελικά, κάνω υπομονή όσο διαρκεί το τηλεμάρκετινγκ, με τη σιγουριά ότι το επόμενο πρωί όλο και κάποιος Έλληνας θα μου δώσει την ευκαιρία να τον βρίσω και να ξεσπάσω. Ή κάποιος τουρίστας. Δεν μπορεί. Όλο και κάποιος θα με κοιτάει λες και βλέπει τσόντα. Όλο και κάποια θα είναι έτοιμη να μου βγάλει τα μάτια γιατί φαντασιώνεται ότι τρώω άντρες για μπραντς. Όλο και κάποιος θα απαιτεί να του είμαι ευγνώμων που επιβίωσα και σήμερα στον κανονικό σας κόσμο και ανάμεσά σας.

Το μήνυμα που σκάει στο μέσεντζερ γράφει: «τ κνς». Η απάντηση μου βγαίνει από το στόμα σαν ένα παλιό αγαπημένο ρεφρέν.

Άκουσε, αγόρι μου, καταρχάς να ξέρεις πως ό,τι κάνω το κάνω καλά, εντάξει; Και άμα θέλεις, ρώτα και τον ξάδελφό σου. Ναι, τον αδελφό σου. Κάνω την ωραία, κάνω τη μοιραία, κάνω την κουλτουριάρα, κάνω την ανεξάρτητη, κάνω τη μανιώδη καπνίστρια και τις ώρες που αποφασίζεις να με ενοχλήσεις κάνω την Τσιτάρα. Τη μάνα όλων των αιλουροειδών.

Αφήνω το μήνυμα στο «διαβάστηκε» και θυμάμαι το πλυντήριο που δεν άπλωσα, το βιβλίο που δεν διάβασα, ένα χαμένο σκουλαρίκι, ένα φόρεμα που δεν με χωράει πια, έναν απλήρωτο λογαριασμό, το βαζάκι της Μερέντας που τελειώνει, ένα σπασμένο ακρυλικό νύχι και μια αναπάντητη κλήση από τη μάνα μου.

Αύριο το πρωί θα διασχίσω την Πατησίων και θα κάνω τη νικήτρια. Ναι, γιατί ξύπνησα, χτενίστηκα, παρφουμαρίστηκα, τάισα το τιγράκι, μου έφτιαξα καφέ, μου έστριψα τσιγάρα και πήρα τηλέφωνο και τη μάνα μου.

Κι εσύ που περιμένεις ακόμα απάντηση χωρίς φωνήεντα, και δεν έμαθες ούτε τα στοιχειώδη από τον αδελφό σου, θα ξέρεις ότι τα έκανα όλα αυτά και τα έκανα καλά.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LIFO. 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ