Η αβάσταχτη ελαφρότητα της πολιτικής διαχείρισης

Η αβάσταχτη ελαφρότητα της πολιτικής διαχείρισης… Facebook Twitter
Mη αναζητώντας τις αιτίες, αφήνουμε ένα ακόμα πρόβλημα κάτω από το χαλί μέχρι να εμφανιστεί και πάλι… Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0


AN KAI OI
αποπομπές Μηταράκη και Πατούλη είναι πολύ πρόσφατες, ήδη αποτελούν γεγονότα τα οποία ήδη καταναλώσαμε, χωνέψαμε πολιτικά, θεωρούμε ότι συνέβησαν σ ένα σχετικά μακρινό παρελθόν και ως κοινωνία βγήκαμε σοφότεροι μετά από τις εξελίξεις αυτές, ενώ η πολιτική ηγεσία έκανε ενός είδους εσωτερική κάθαρση. Ο μέσος πολίτης που δεν στέκεται στα πολιτικά γεγονότα με ιδιαίτερη επιμονή, γιατί προέχουν άλλα που θεωρεί σημαντικότερα ή γιατί τα επερχόμενα γεγονότα καλύπτουν γρήγορα τα προηγούμενα, σχηματίζει την εντύπωση ότι όλα όσα συνέβησαν με τον πρώην υπουργό και τον απερχόμενο περιφερειάρχη αντιμετωπίσθηκαν από την πολιτική ηγεσία της χώρας με τον τρόπο που θα έπρεπε, αποτελεσματικά και ακαριαία, και τα δυο πολιτικά πρόσωπα εισέπραξαν την δημόσια απαξίωση που τους άξιζε και τιμωρήθηκαν όσο έπρεπε.

Η ηγεσία έκανε το χρέος της με το οποίο ανταποκρίθηκε στις αρνητικές εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στην κοινωνία από τις προκλητικές πράξεις των δυο. Στις διακοπές ενός υπουργού εν καιρώ πύρινων καταστροφών και στο έστω άχαρο και αντιαισθητικό ζεϊμπέκικο την ίδια εποχή ενός περιφερειάρχη τον οποίο στήριξε το κυβερνητικό κόμμα. Ο ηγέτης παρενέβη, πήρε τα δραστικά μέτρα που έπρεπε, χωρίς μάλιστα να υπολογίσει το πολιτικό κόστος από τις γενναίες πρωτοβουλίες του. Συνέβη και κάτι επιπλέον, ιδιαίτερα ενδιαφέρον.

Τα δυο πρόσωπα που αποπέμφθηκαν όχι απλά δεν διαμαρτυρήθηκαν από το πολιτικό άδειασμα με το οποίο απαξιώθηκαν και στρεβλώθηκε η δημόσια εικόνα για την οποία είχαν δώσει πολύχρονους αγώνες,  αλλά ζήτησαν δημόσια συγνώμη από τον ηγέτη. Η προσωπική αξιοπρέπεια έχει και αυτή τα όρια της.

Τα δυο πρόσωπα που αποπέμφθηκαν όχι απλά δεν διαμαρτυρήθηκαν από το πολιτικό άδειασμα με το οποίο απαξιώθηκαν και στρεβλώθηκε η δημόσια εικόνα για την οποία είχαν δώσει πολύχρονους αγώνες, αλλά ζήτησαν δημόσια συγνώμη από τον ηγέτη. Η προσωπική αξιοπρέπεια έχει και αυτή τα όρια της. Κάπου εκεί ολοκληρώθηκαν οι δυο μικρές ιστορίες, αφού πρώτα αντικαταστάθηκε ο υπουργός και προτάθηκε ένα νέο πρόσωπο για υποψήφιος περιφερειάρχης για τις επερχόμενες τοπικές εκλογές.

Οι περιπτώσεις Μηταράκη και Πατούλη δεν αντιμετωπίσθηκαν πολιτικά, αλλά με τον τρόπο που κερδίζει ολοένα μεγαλύτερο έδαφος στην πολιτική διαχείριση στη χώρα μας: την επικοινωνία. Αν βάλουμε δυο υποθετικά ενδεχόμενα και στις δυο περιπτώσεις, θα είχαμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Αν στην περίπτωση Μηταράκη δεν βρισκόταν κάποιος ο οποίος θα δημοσιοποιούσε μέσω μιας εφημερίδας το γεγονός ότι βρισκόταν σε διακοπές όταν η μισή χώρα καιγόταν, τώρα ο Μηταράκης θα βρισκόταν στη θέση του και θα παινευόταν μαζί με τα υπόλοιπα κυβερνητικά μέλη ότι αντιμετώπισαν τις μεγάλες καταστροφές από τις πυρκαγιές με τον τρόπο που έπρεπε. Αντίστοιχα, αν δεν βρισκόταν κάποιος ή κάποια να αποτύπωνε με ένα βίντεο τον Πατούλη να χορεύει το άχαρο ζεϊμπέκικό του, τώρα αυτός θα δήλωνε περήφανος για το έργο που έκανε ως περιφερειάρχης και θα διεκδικούσε μια νέα εκλογή τον Οκτώβριο.

Τα δυο τυχαία γεγονότα, όμως, μοιάζει να συνωμότησαν σε βάρος τους. Ένα δημοσίευμα και ένα βίντεο διέκοψαν τις καριέρες τους, έστω προσωρινά, γιατί όλα έχουν μια ημερομηνία λήξης σε αυτή τη χώρα. Σύντομα οι δυσμενείς επιπτώσεις εναντίον τους θα αποτελούν ένα ξεχασμένο παρελθόν και θα πρωταγωνιστήσουν σε κάποια δημόσια θέση. Η επικοινωνία κυριάρχησε της πολιτικής, οι αρνητικές εντυπώσεις για την κυβέρνηση στην οποία ανήκουν πολιτικά τα δυο πρόσωπα ακυρώθηκαν και με έναν τρόπο ίσως ενίσχυσαν το πρωθυπουργικό προφίλ, αφού αυτός παρενέβη με δυναμικό τρόπο και όλα τέλειωσαν με τον ιδανικό για την κυβέρνηση τρόπο. Η κοινή γνώμη, τουλάχιστον σε μια μεγάλη πλειονότητά, διαμόρφωσε την βεβαιότητα ότι το τιμόνι της χώρας βρίσκεται σε καλά χέρια.

Όμως, η πραγματικότητα επιμένει και είναι εντελώς διαφορετική. Η μισή (σχήμα λόγου) χώρα κάηκε και μαζί περιουσίες, δάση, άνθρωποι, ζώα, σε ένα βαθμό το τουριστικό προϊόν της, ενώ λαβώθηκε και η διεθνής εικόνα της. Όμως, για τα αίτια των καταστροφών, για τα πραγματικά γεγονότα δηλαδή, δεν ασχοληθήκαμε ιδιαίτερα σαν κοινωνία ή ως μέσα ενημέρωσης, δεν έγινε κάποιος ουσιαστικός δημόσιος διάλογος, δεν μιλήσαμε για το κακό το ριζικό μας που οδηγεί κάθε χρόνο σε απώλειες κάθε είδους. Όλα όσα συνέβησαν εξαντλήθηκαν με την δημόσια αποδοκιμασία και αποπομπή των δυο. Λες και αν ο Μηταράκης δεν έκανε διακοπές, ή ο Πατούλης δεν χόρευε εκείνο το βράδυ, η χώρα δεν θα καιγόταν.

Το αποτέλεσμα το βλέπουμε. Με την βοήθεια των μηχανισμών προπαγάνδας και σε μεγάλο βαθμό την αβάσταχτη ελαφρότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης –είτε λόγω αδυναμίας να συγκροτήσει ένα πειστικό κριτικό δημόσιο λόγο, είτε επειδή προσπαθεί ακόμα να συνέλθει από την εκλογική πανωλεθρία– η κυβέρνηση δεν θα υποστεί καμία φθορά, αν και αυτό είναι το ελάσσον απέναντι σε ένα άλλο γεγονός. Δεν θα μιλήσουμε ποτέ για τις αιτίες που καταστρέφεται η χώρα. Και μη αναζητώντας τις αιτίες, αφήνουμε ένα ακόμα πρόβλημα κάτω από το χαλί μέχρι να εμφανιστεί και πάλι…

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ