Η αβάσταχτη ελαφρότητα της πολιτικής διαχείρισης

Η αβάσταχτη ελαφρότητα της πολιτικής διαχείρισης… Facebook Twitter
Mη αναζητώντας τις αιτίες, αφήνουμε ένα ακόμα πρόβλημα κάτω από το χαλί μέχρι να εμφανιστεί και πάλι… Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0


AN KAI OI
αποπομπές Μηταράκη και Πατούλη είναι πολύ πρόσφατες, ήδη αποτελούν γεγονότα τα οποία ήδη καταναλώσαμε, χωνέψαμε πολιτικά, θεωρούμε ότι συνέβησαν σ ένα σχετικά μακρινό παρελθόν και ως κοινωνία βγήκαμε σοφότεροι μετά από τις εξελίξεις αυτές, ενώ η πολιτική ηγεσία έκανε ενός είδους εσωτερική κάθαρση. Ο μέσος πολίτης που δεν στέκεται στα πολιτικά γεγονότα με ιδιαίτερη επιμονή, γιατί προέχουν άλλα που θεωρεί σημαντικότερα ή γιατί τα επερχόμενα γεγονότα καλύπτουν γρήγορα τα προηγούμενα, σχηματίζει την εντύπωση ότι όλα όσα συνέβησαν με τον πρώην υπουργό και τον απερχόμενο περιφερειάρχη αντιμετωπίσθηκαν από την πολιτική ηγεσία της χώρας με τον τρόπο που θα έπρεπε, αποτελεσματικά και ακαριαία, και τα δυο πολιτικά πρόσωπα εισέπραξαν την δημόσια απαξίωση που τους άξιζε και τιμωρήθηκαν όσο έπρεπε.

Η ηγεσία έκανε το χρέος της με το οποίο ανταποκρίθηκε στις αρνητικές εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στην κοινωνία από τις προκλητικές πράξεις των δυο. Στις διακοπές ενός υπουργού εν καιρώ πύρινων καταστροφών και στο έστω άχαρο και αντιαισθητικό ζεϊμπέκικο την ίδια εποχή ενός περιφερειάρχη τον οποίο στήριξε το κυβερνητικό κόμμα. Ο ηγέτης παρενέβη, πήρε τα δραστικά μέτρα που έπρεπε, χωρίς μάλιστα να υπολογίσει το πολιτικό κόστος από τις γενναίες πρωτοβουλίες του. Συνέβη και κάτι επιπλέον, ιδιαίτερα ενδιαφέρον.

Τα δυο πρόσωπα που αποπέμφθηκαν όχι απλά δεν διαμαρτυρήθηκαν από το πολιτικό άδειασμα με το οποίο απαξιώθηκαν και στρεβλώθηκε η δημόσια εικόνα για την οποία είχαν δώσει πολύχρονους αγώνες,  αλλά ζήτησαν δημόσια συγνώμη από τον ηγέτη. Η προσωπική αξιοπρέπεια έχει και αυτή τα όρια της.

Τα δυο πρόσωπα που αποπέμφθηκαν όχι απλά δεν διαμαρτυρήθηκαν από το πολιτικό άδειασμα με το οποίο απαξιώθηκαν και στρεβλώθηκε η δημόσια εικόνα για την οποία είχαν δώσει πολύχρονους αγώνες, αλλά ζήτησαν δημόσια συγνώμη από τον ηγέτη. Η προσωπική αξιοπρέπεια έχει και αυτή τα όρια της. Κάπου εκεί ολοκληρώθηκαν οι δυο μικρές ιστορίες, αφού πρώτα αντικαταστάθηκε ο υπουργός και προτάθηκε ένα νέο πρόσωπο για υποψήφιος περιφερειάρχης για τις επερχόμενες τοπικές εκλογές.

Οι περιπτώσεις Μηταράκη και Πατούλη δεν αντιμετωπίσθηκαν πολιτικά, αλλά με τον τρόπο που κερδίζει ολοένα μεγαλύτερο έδαφος στην πολιτική διαχείριση στη χώρα μας: την επικοινωνία. Αν βάλουμε δυο υποθετικά ενδεχόμενα και στις δυο περιπτώσεις, θα είχαμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Αν στην περίπτωση Μηταράκη δεν βρισκόταν κάποιος ο οποίος θα δημοσιοποιούσε μέσω μιας εφημερίδας το γεγονός ότι βρισκόταν σε διακοπές όταν η μισή χώρα καιγόταν, τώρα ο Μηταράκης θα βρισκόταν στη θέση του και θα παινευόταν μαζί με τα υπόλοιπα κυβερνητικά μέλη ότι αντιμετώπισαν τις μεγάλες καταστροφές από τις πυρκαγιές με τον τρόπο που έπρεπε. Αντίστοιχα, αν δεν βρισκόταν κάποιος ή κάποια να αποτύπωνε με ένα βίντεο τον Πατούλη να χορεύει το άχαρο ζεϊμπέκικό του, τώρα αυτός θα δήλωνε περήφανος για το έργο που έκανε ως περιφερειάρχης και θα διεκδικούσε μια νέα εκλογή τον Οκτώβριο.

Τα δυο τυχαία γεγονότα, όμως, μοιάζει να συνωμότησαν σε βάρος τους. Ένα δημοσίευμα και ένα βίντεο διέκοψαν τις καριέρες τους, έστω προσωρινά, γιατί όλα έχουν μια ημερομηνία λήξης σε αυτή τη χώρα. Σύντομα οι δυσμενείς επιπτώσεις εναντίον τους θα αποτελούν ένα ξεχασμένο παρελθόν και θα πρωταγωνιστήσουν σε κάποια δημόσια θέση. Η επικοινωνία κυριάρχησε της πολιτικής, οι αρνητικές εντυπώσεις για την κυβέρνηση στην οποία ανήκουν πολιτικά τα δυο πρόσωπα ακυρώθηκαν και με έναν τρόπο ίσως ενίσχυσαν το πρωθυπουργικό προφίλ, αφού αυτός παρενέβη με δυναμικό τρόπο και όλα τέλειωσαν με τον ιδανικό για την κυβέρνηση τρόπο. Η κοινή γνώμη, τουλάχιστον σε μια μεγάλη πλειονότητά, διαμόρφωσε την βεβαιότητα ότι το τιμόνι της χώρας βρίσκεται σε καλά χέρια.

Όμως, η πραγματικότητα επιμένει και είναι εντελώς διαφορετική. Η μισή (σχήμα λόγου) χώρα κάηκε και μαζί περιουσίες, δάση, άνθρωποι, ζώα, σε ένα βαθμό το τουριστικό προϊόν της, ενώ λαβώθηκε και η διεθνής εικόνα της. Όμως, για τα αίτια των καταστροφών, για τα πραγματικά γεγονότα δηλαδή, δεν ασχοληθήκαμε ιδιαίτερα σαν κοινωνία ή ως μέσα ενημέρωσης, δεν έγινε κάποιος ουσιαστικός δημόσιος διάλογος, δεν μιλήσαμε για το κακό το ριζικό μας που οδηγεί κάθε χρόνο σε απώλειες κάθε είδους. Όλα όσα συνέβησαν εξαντλήθηκαν με την δημόσια αποδοκιμασία και αποπομπή των δυο. Λες και αν ο Μηταράκης δεν έκανε διακοπές, ή ο Πατούλης δεν χόρευε εκείνο το βράδυ, η χώρα δεν θα καιγόταν.

Το αποτέλεσμα το βλέπουμε. Με την βοήθεια των μηχανισμών προπαγάνδας και σε μεγάλο βαθμό την αβάσταχτη ελαφρότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης –είτε λόγω αδυναμίας να συγκροτήσει ένα πειστικό κριτικό δημόσιο λόγο, είτε επειδή προσπαθεί ακόμα να συνέλθει από την εκλογική πανωλεθρία– η κυβέρνηση δεν θα υποστεί καμία φθορά, αν και αυτό είναι το ελάσσον απέναντι σε ένα άλλο γεγονός. Δεν θα μιλήσουμε ποτέ για τις αιτίες που καταστρέφεται η χώρα. Και μη αναζητώντας τις αιτίες, αφήνουμε ένα ακόμα πρόβλημα κάτω από το χαλί μέχρι να εμφανιστεί και πάλι…

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM