Dream Machines: Η τεχνολογία, οι ουτοπίες και οι εφιάλτες της στα Σφαγεία της Ύδρας

Dream Machines: Η τεχνολογία, οι ουτοπίες και οι εφιάλτες της στα Σφαγεία της Ύδρας Facebook Twitter
Andro Wekua, Untitled, 2014, Συνθετικά μαλλιά, σιλικόνη, κερί, πολυμερικός γύψος, αφρός πολυουρεθάνης, ατσάλι, γυαλί, συνθετικό σχοινί, χυτό αλουμίνιο, ύφασμα, ηλεκτρονικά και μηχανικά μέρη, 168 x 60 x 161 εκ.
0

Τo «Apollo wind spinner» του Τζεφ Κουνς, το πρώτο έργο του Αμερικανού καλλιτέχνη σε ελληνικό δημόσιο χώρο, λάμπει πάνω από τα Παλιά Σφαγεία της Ύδρας, μόνιμα πια τοποθετημένο σε μια θέση από την οποία υποδέχεται τους επισκέπτες του νησιού.

Το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ παρουσιάζει στον ίδιο χώρο, από τις 20 Ιουνίου ως τις 30 Οκτωβρίου, σε επιμέλεια Daniel Birnbaum και Massimiliano Gioni, την έκθεση «Dream Machines» που εξετάζει την επίδραση της τεχνολογίας στην ανθρώπινη φαντασία: περισσότεροι από 30 δημιουργοί συνδέονται με την έννοια της τεχνολογίας και των ουτοπικών ονείρων και με τα έργα τους υιοθετούν ή σχολιάζουν την τεχνολογική «αισιοδοξία» της εποχής μας.

Δεν θα έλεγε κανείς ότι η γενική στάση του κόσμου της τέχνης έναντι των νέων τεχνολογιών είναι ιδιαίτερα ενθουσιώδης, παρά τις στιγμές τεχνολογικής αισιοδοξίας του προηγούμενου αιώνα, από τον ιταλικό φουτουρισμό και τoν ρωσικό κονστρουκτιβισμό ως το κίνημα EAT (Experiments in Art and Technology) της δεκαετίας του 1960.

Φωτογραφία, κινηματογράφος, ραδιόφωνο, τηλεόραση, βίντεο, υπολογιστές, εικονική πραγματικότητα, τεχνολογία blockchain: η εισαγωγή νέων μηχανημάτων διαρκώς αλλάζει τις δυνατότητες της καλλιτεχνικής έκφρασης.

Ο Walter Benjamin ήταν εκείνος που παρατήρησε την προφητική ικανότητα κάποιων έργων τέχνης που παρέπεμπαν σε τεχνολογίες που ακόμα τότε δεν είχαν αναδυθεί.

Dream Machines: Η τεχνολογία, οι ουτοπίες και οι εφιάλτες της στα Σφαγεία της Ύδρας Facebook Twitter
Abu Bakarr Mansaray, “NO TRESPASS” KEEP OFF, 2021, Μελάνι, χρωματιστό μολύβι και μολύβι σε χαρτί, 30 x 41,5 εκ., Ευγενική παραχώρηση The Museum of Everything Λονδίνο
Dream Machines: Η τεχνολογία, οι ουτοπίες και οι εφιάλτες της στα Σφαγεία της Ύδρας Facebook Twitter
Thomas Bayrle, Superstars, 1993, Βίντεο με ήχο, Διάρκεια: 11:04 λεπτά ©Thomas Bayrle, VG Bild-Kunst, Βόννη / Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και neugerriemschneider, Βερολίνο

Σήμερα, πια, που δεν μπορούμε να φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς τεχνολογία, είναι κρίσιμο να αναρωτηθούμε πώς εμείς, οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη, φανταζόμαστε τον κόσμο και τις μηχανές του. Φωτογραφία, κινηματογράφος, ραδιόφωνο, τηλεόραση, βίντεο, υπολογιστές, εικονική πραγματικότητα, τεχνολογία blockchain: η εισαγωγή νέων μηχανημάτων διαρκώς αλλάζει τις δυνατότητες της καλλιτεχνικής έκφρασης.

Η τεχνολογία, εκτός των άλλων, παράγει και παράνοια. Με τίτλο δανεισμένο από τη θρυλική Dreamachine του Brion Gysin, μια εφεύρεση που, παρά την ταπεινότητά της, θεωρείται από πολλούς χρήστες της, όπως οι William S. Burroughs, Kurt Cobain, Allen Ginsberg, Brian Jones και Paul McCartney, ότι έφερε επανάσταση στην ανθρώπινη συνείδηση, η έκθεση εξετάζει εκ νέου στιγμές προσμονής όσο και δυσφορίας.

Συνδυάζοντας έργα δανεισμένα από τη Συλλογή ∆άκη Ιωάννου με νέες συμμετοχές, περιλαμβάνει έργα ιστορικών δημιουργών όπως οι Duchamp και Wilhelm Reich και πολλών σημαντικών σύγχρονων, είτε αυτοδίδακτων outsider είτε διασημοτήτων σαν τους Jeff Koons, Pipilotti Rist και Pamela Rosenkranz.

Ακόμα, παρουσιάζει ορισμένα έργα-σταθμούς, από την επανερμηνεία του «Coffee Mill» (1911) του Marcel Duchamp (το «διαβολικό μηχάνημα» κατά τον André Breton) από τον Ulf Linde μέχρι μια επιλογή πρόσφατων πειραμάτων γύρω από τις εικονικές σφαίρες. Εγκατεστημένη στα Σφαγεία της Ύδρας και στον περιβάλλοντα χώρο τους, αυτή η έκθεση/boîte-en-valise καταλήγει να γίνεται η ίδια μια machine célibataire, με τα έργα της εγκλωβισμένα σε ένα αέναο μηχανικό μπαλέτο.

Dream Machines: Η τεχνολογία, οι ουτοπίες και οι εφιάλτες της στα Σφαγεία της Ύδρας Facebook Twitter
Dawg Shaming, 2017, 44,5 x 26,7 x 8,9 εκ. Ευγενική παραχώρηση της καλλιτέχνιδος, Mennour (Παρίσι) Hauser & Wirth © Camille Henrot
Dream Machines: Η τεχνολογία, οι ουτοπίες και οι εφιάλτες της στα Σφαγεία της Ύδρας Facebook Twitter
Duchamp Porte-Bouteilles, 1992, Προκατασκευασμένο αντικείμενο, γαλβανισμένο μέταλλο, 61 x 42 εκ., Συλλογή Thaddaeus Ropac, Λονδίνο-Παρίσι-Σάλτζμπουργκ-Σεούλ
Dream Machines: Η τεχνολογία, οι ουτοπίες και οι εφιάλτες της στα Σφαγεία της Ύδρας Facebook Twitter
Pamela Rosenkranz, Healer (Waters), 2019, Ρομπότ, μονάδες ελέγχου πλακέτας κυκλώματος, φως LED, τρισδιάστατη εκτύπωση κεφαλής και ουράς, δέρμα Kirigami, 120 x 6 εκ. © Pamela Rosenkranz, Ευγενική παραχώρηση της καλλιτέχνιδος και Sprüth Magers, Φωτογραφία: Christian Sardi
Dream Machines: Η τεχνολογία, οι ουτοπίες και οι εφιάλτες της στα Σφαγεία της Ύδρας Facebook Twitter
Thomas Bayrle, Superstars, 1993, Βίντεο με ήχο, Διάρκεια: 11:04 λεπτά ©Thomas Bayrle, VG Bild-Kunst, Βόννη / Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και neugerriemschneider, Βερολίνο
Dream Machines: Η τεχνολογία, οι ουτοπίες και οι εφιάλτες της στα Σφαγεία της Ύδρας Facebook Twitter
Chalk & Cheese, 2022, Ηλεκτρονικός μηχανισμός, ακρυλικό, σιλικόνη, περούκες, 180,3 x 193 x 53,3 εκ., © Urs Fischer. Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και Sadie Coles, HQ, Λονδίνο

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: ACM, Thomas Bayrle, Emery Blagdon, Lee Bul, Maurizio Cattelan, Nathalie Djurberg & Hans Berg, Marcel Duchamp, Cao Fei, Urs Fischer, Fischli & Weiss, H.R. Giger, Brion Gysin, Camille Henrot, Judith Hopf, Jeff Koons, Mire Lee, Ulf Linde, Abu Bakarr Mansaray, James Tilly Matthews, Jakob Mohr, Vera Molnar, Henrik Olesen, Philippe Parreno, Seth Price, Wilhelm Reich, Pipilotti Rist, Pamela Rosenkranz, Mika Rottenberg, Sturtevant, Takis, Andro Wekua, Ulla Wiggen, και Anicka Yi

Η εικαστική έκθεση «Dream Machines» θα πραγματοποιηθεί μεταξύ 20 Ιουνίου και 30 Οκτωβρίου στα Σφαγεία Ύδρας από το Ίδρυμα ∆ΕΣΤΕ.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ναν Γκόλντιν ντρέπεται για όσα συμβαίνουν στη Γάζα και λέει: «Ζούμε ανατριχιαστικές εποχές μακαρθισμού»

Εικαστικά / «Ζούμε ανατριχιαστικές εποχές μακαρθισμού»: Η Ναν Γκόλντιν ντρέπεται για όσα συμβαίνουν στη Γάζα

Το έργο της Γκόλντιν «Sisters, Saints, Sibyls» καταπιάνεται με την ιστορία της μεγαλύτερης αδελφής της, της Μπάρμπαρα, ενός έξυπνου και ανυπότακτου παιδιού που στάλθηκε σε ορφανοτροφεία, αναμορφωτήρια και ψυχιατρικά ιδρύματα στην εφηβεία και αυτοκτόνησε το 1965, σε ηλικία μόλις 19 ετών.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Before and after science: Ένα έργο σύγχρονης τέχνης εναρμονίζεται με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών

Εικαστικά / Before and after science: Ένα έργο σύγχρονης τέχνης εναρμονίζεται με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών

Η εικαστικός Ίρις Τουλιάτου μάς συστήνει έναν χώρο με πλούσια ιστορία και μοναδικές συλλογές, συνδέοντας την επιστημονική γνώση με την καλλιτεχνική παρέμβαση και την αισθητηριακή εμπειρία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια συνάντηση με τον Jonathan Meese

Εικαστικά / Jonathan Meese: «Έχουμε αρχίσει να προτιμούμε να μην έχουμε ελευθερία»

Μια συνάντηση στην Αθήνα με τον Γερμανό ζωγράφο που επιστρέφει στα παραμύθια γιατί βρίσκει τον πραγματικό κόσμο «πολύ άσχημο», με αφορμή την τρίτη του έκθεση στην γκαλερί Bernier-Eliades.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Προσφέροντας μία εμπειρία πολιτισμού στους κατοίκους της Ελευσίνας

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / Προσφέροντας μία εμπειρία πολιτισμού στους κατοίκους της Ελευσίνας

Η Εύα Μανιδάκη και ο Ανδρέας Λόλης συζητούν με τον Χρήστο Παρίδη για όλα όσα προηγήθηκαν της δημιουργίας των in situ εγκαταστάσεων που σχεδίασαν στο πλαίσιο της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το αμερικανικό «πραξικόπημα» στη Μπιενάλε της Βενετίας και οι θεωρίες συνωμοσίες που εξακολουθούν 60 χρόνια μετά

Εικαστικά / Το αμερικανικό «πραξικόπημα» στην Μπιενάλε της Βενετίας και οι θεωρίες συνωμοσίες 60 χρόνια μετά

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εστιάζει στις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε η «σκανδαλώδης» βράβευση του αρχιερέα της ποπ αρτ Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ στην Μπιενάλε του 1964, με τη χορηγία της αμερικανικής κυβέρνησης.
THE LIFO TEAM
Οι ζωές και τα έργα της Lorenza Böttner

Εικαστικά / Οι ζωές και τα έργα της Lorenza Böttner

Η Lorenza Böttner (1959-1994) ήταν μια καλλιτέχνις που είχε έντονα βιωματική, σωματική σχέση με τη μεταμόρφωση. Μεταμόρφωσε μια ζωγραφική πρακτική σε εικαστική περφόρμανς που «βγήκε» στον δρόμο και έκανε τον δημόσιο χώρο θεατρική σκηνή για μια πολιτικοποιημένη σωματική διαφορετικότητα.
PAUL B. PRECIADO
Ένας Μάιος γεμάτος με σύγχρονη τέχνη στην Αθήνα

Πολιτισμός / Ένας Μάιος γεμάτος με σύγχρονη τέχνη στην Αθήνα

Το τρίτο μέρος του αφιερώματος του ΕΜΣΤ στις γυναίκες εικαστικούς, Jonathan Meese στην Bernier/Eliades, Θανάσης Τότσικας στη Rodeo, Ιωάννα Λημνιού στην Breeder και ό,τι άλλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι γκαλερί και οι χώροι τέχνης τον Μάιο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Σεξ, ερωτισμός, χλιδή και λάμψη: Ο πολυτάραχος κόσμος της Tamara de Lempicka

Εικαστικά / Ερωτισμός, χλιδή και λάμψη: Ο πολυτάραχος κόσμος της Tamara de Lempicka

Εκθέσεις, ένα μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ και τιμές-ρεκόρ σε δημοπρασίες φέρνουν στο προσκήνιο μία από τις γυναίκες με τη μεγαλύτερη καλλιτεχνική επιρροή στις αρχές του 20ού αιώνα
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ δεν ήταν μόνο η ερωμένη του βασιλιά

Εικαστικά / Η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ δεν ήταν μόνο η ερωμένη του βασιλιά

Μια γυναίκα με εξουσία στην Αυλή των Βερσαλλιών, η οποία ήταν υπέρ των μεταρρυθμίσεων και του «φιλοσοφικού» κόμματος που υποστήριζε τον Διαφωτισμό, υπήρξε καλλιτέχνιδα και προστάτιδα των τεχνών. Ήταν όμως και λαομίσητη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωηρόχρωμος, μυστηριώδης, πνευματικός κήπος της Ιωάννας Λημνιού

Εικαστικά / Η Ιωάννα Λημνιού μεταμορφώνει την γκαλερί The Breeder σε ιδεώδη κήπο

Στην πρώτη της ατομική έκθεση της που συζητιέται, μέσα από την πυκνή βλάστηση των έργων της αχνοφαίνεται και μια ελπίδα ότι αξίζουμε μια καλύτερη πραγματικότητα από αυτή που ζούμε στις ασφυκτικά φτιαγμένες πόλεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Εικαστικά / «Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Ανάμεσα σε εκατοντάδες έργα που υπαγορεύονται από τα «επείγοντα» της εποχής, το «Ξηρόμερο», η ελληνική συμμετοχή στην 60ή Μπιενάλε της Βενετίας, εστιάζει στην εντοπιότητα και λειτουργεί ως φόρος τιμής στα πανηγύρια της επαρχίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ