Ο εφιάλτης της απόβασης

Ο εφιάλτης της απόβασης Facebook Twitter
Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε μια στρατιωτική επίθεση. Ο λόγος που εκπέμπεται από την άλλη πλευρά είναι πολεμογενής, αν όχι ευθέως πολεμικός. Φωτ.: EUROKINISSI
0

ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ένας από τους πιο συχνούς παιδικούς εφιάλτες μου ήταν το όνειρο-απόβασης. Το σπίτι μας δεν απείχε ούτε πενήντα μέτρα από τη θάλασσα κι απέναντι, στα δεκαπέντε μίλια, ο εχθρός.

Μετά την εισβολή στην Κύπρο και για κάμποσους μήνες περιμέναμε κάποιο ρεσάλτο στα δικά μας νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Καμιά φορά τη νύχτα η θάλασσα έβγαζε αλλόκοτους θορύβους, τα φωτάκια των κάθε λογής πλοιαρίων μπορούσαν να αναστατώσουν τη φαντασία, που ήταν εξάλλου μια αγορίστικη φαντασία εποχής σπαρμένη νηοπομπές, αεροπλάνα Spitfire και Μέσερσμιτ και κομάντο με φούμο στο πρόσωπο, σαν αυτά που θαυμάζαμε στις ταινίες.

Άραγε ένας δεκάχρονος αυτό το καλοκαίρι του 2022 στη Σάμο, στη Χίο ή στη Μυτιλήνη, ένα σημερινό παιδί θα έχει ανάλογους εφιάλτες απόβασης; Ή με τόσες παράλληλες πραγματικότητες που τρέχουν γύρω του και μέσα του, αυτή η τρομαχτική φαντασίωση δεν έχει και τόση τύχη;

Είναι πάντως η πρώτη φορά στις τόσες δεκαετίες που μπορεί να πει κανείς πως όλα είναι δυνατά. Στις άλλες κρίσεις –ακόμα και σε αυτή των Ιμίων ή στον Έβρο το 2020– υπήρχε τέλος πάντων ένας μηχανισμός δεύτερων σκέψεων που σε καθησύχαζε. Το επεισόδιο, όσο βαρύ κι αν ήταν, δεν έφερνε μαζί του μια βεντάλια απειλών για την ίδια την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο.

Κάτι αντιστέκεται στο να πάρουν στα σοβαρά οι άνθρωποι (πόσο μάλλον τα παιδιά) αυτό που συμβαίνει στον δικό μας ψυχρό πόλεμο με το τουρκικό σύστημα εξουσίας, κι όχι μόνο το ερντογανικό.

Τώρα μοιάζει αλλιώς.

Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε μια στρατιωτική επίθεση. Ο λόγος που εκπέμπεται από την άλλη πλευρά είναι πολεμογενής, αν όχι ευθέως πολεμικός. Σαν να προβάρεται μια άσκηση απόβασης μέσα στα λόγια, μια αληθινή ρητορική περικύκλωση της χώρας. Και σε μένα τουλάχιστον φέρνει στον νου εκείνα τα ανήσυχα, παιδικά όνειρα του 1974 όπου, αν έμενες κοντά στα σύνορα, τέντωνες το αυτί στους φλοίσβους της θαλάσσης, υποθέτοντας πως μια αρμάδα πλησιάζει την ακτή.

Νομίζω, παρόλα αυτά, πως για ένα παιδί του 2022 δύσκολα γίνεται πιστευτή η απειλή. Βλέπει, ακούει, λούζεται καθημερινά τόσες πολλές εικόνες, σχόλια και φάσεις, που από αυτό το χάος δίχως αρχή και τέλος είναι απίθανο να αποσπαστεί μια σαφής ιδέα απειλής και μάλιστα μια τόσο vintage εικόνα όσο μια απόβαση. Ούτε καν ένας βομβαρδισμός, που στο κάτω-κάτω είναι πιο σύγχρονο πράγμα και εξόχως οπτικοποιημένο σε παιχνίδια και σειρές.

Κάτι αντιστέκεται στο να πάρουν στα σοβαρά οι άνθρωποι (πόσο μάλλον τα παιδιά) αυτό που συμβαίνει στον δικό μας ψυχρό πόλεμο με το τουρκικό σύστημα εξουσίας, κι όχι μόνο το ερντογανικό.

Όμως η κατάσταση είναι πράγματι για συναγερμό. Δεν είναι θέμα της μόδας για τους κριτικούς διανοούμενους που έχουν άλλους ιδεώδεις αντιπάλους, πλην όμως ο αναθεωρητικός οίστρος μαζί με τον αυθαίρετο ανασχεδιασμό συνόρων και συμβάσεων αποτελεί μείζον θέμα. Τα έθνη-αυτοκρατορίες, είτε πραγματικά, είτε κατά φαντασία, φέρνουν πιο κοντά τις ένοπλες συγκρούσεις.

Κάποιος θα πει πως η φαντασία των παιδιών μας δεν πρέπει να δηλητηριάζεται με πολέμους, στρατούς και συναγερμούς. Αυτή είναι η συνηθισμένη αντίδραση των ανθρώπων που μεγάλωσαν πιστεύοντας πως τα προβλήματά τους θα είναι κατά βάση ψυχολογικά, είτε θέματα εισοδήματος. Γι’ αυτό και όλη η ανησυχία μας επικεντρώνεται κυρίως στην πτώση της αγοραστικής δύναμης ή στην ψυχική περιδίνηση που προκαλούν τα αλλεπάλληλα χτυπήματα των κρίσεων.

Όμως ο Ερντογάν, ο Κιλιντσάρογλου, ο Ακάρ, οι νεοοθωμανικές ή κεμαλικές απειλές είναι πραγματικότητα.

Ακόμα και αν επιμέρους στοιχεία της απειλής τονίζονται για λόγους εντυπωσιασμού από κάποια μίντια ή πολιτικές ιδιοτέλειες, αυτό το καλοκαίρι του '22 φτάνει με τη φριχτή εικόνα αποβατικών σκαφών στα πρωτοσέλιδα των τουρκικών εφημερίδων. Κανονικά, θα έπρεπε να έχουμε τελειώσει με τους δικτάτορες, τους οιηματίες, τους επεκτατικούς εθνικιστές – όμως η ιστορική στιγμή θέλει να πέφτουμε πάνω τους και κυρίως να μας επηρεάζουν οι συνέπειες των όσων λένε και των όσων επιχειρούν.

Σε αυτή τη γωνία της Ευρώπης δεν γλιτώνουμε εύκολα από τους ανήσυχους ύπνους, ακόμα και κι αν πέρασαν σχεδόν πενήντα χρόνια από τον παιδικό εφιάλτη των αποβατικών σκαφών.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/06- ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ-Οι σχέσεις της Ελλάδας με το Ιράν και το μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον

LiFO politics / Οι σχέσεις της Ελλάδας με το Ιράν και το μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον καθηγητή Διεθνών Σχέσεων Σωτήρη Ρούσσο για τη σχέση της Ελλάδας με το Ιράν μετά τα πρόσφατα γεγονότα που τη διατάραξαν, αλλά και για τον ρόλο του Ιράν στην περιοχή, τη σχέση του με την Τουρκία και τη Ρωσία στο διαρκώς μεταβαλλόμενο και ρευστό διεθνές περιβάλλον.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ