Ο εφιάλτης της απόβασης

Ο εφιάλτης της απόβασης Facebook Twitter
Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε μια στρατιωτική επίθεση. Ο λόγος που εκπέμπεται από την άλλη πλευρά είναι πολεμογενής, αν όχι ευθέως πολεμικός. Φωτ.: EUROKINISSI
0

ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ένας από τους πιο συχνούς παιδικούς εφιάλτες μου ήταν το όνειρο-απόβασης. Το σπίτι μας δεν απείχε ούτε πενήντα μέτρα από τη θάλασσα κι απέναντι, στα δεκαπέντε μίλια, ο εχθρός.

Μετά την εισβολή στην Κύπρο και για κάμποσους μήνες περιμέναμε κάποιο ρεσάλτο στα δικά μας νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Καμιά φορά τη νύχτα η θάλασσα έβγαζε αλλόκοτους θορύβους, τα φωτάκια των κάθε λογής πλοιαρίων μπορούσαν να αναστατώσουν τη φαντασία, που ήταν εξάλλου μια αγορίστικη φαντασία εποχής σπαρμένη νηοπομπές, αεροπλάνα Spitfire και Μέσερσμιτ και κομάντο με φούμο στο πρόσωπο, σαν αυτά που θαυμάζαμε στις ταινίες.

Άραγε ένας δεκάχρονος αυτό το καλοκαίρι του 2022 στη Σάμο, στη Χίο ή στη Μυτιλήνη, ένα σημερινό παιδί θα έχει ανάλογους εφιάλτες απόβασης; Ή με τόσες παράλληλες πραγματικότητες που τρέχουν γύρω του και μέσα του, αυτή η τρομαχτική φαντασίωση δεν έχει και τόση τύχη;

Είναι πάντως η πρώτη φορά στις τόσες δεκαετίες που μπορεί να πει κανείς πως όλα είναι δυνατά. Στις άλλες κρίσεις –ακόμα και σε αυτή των Ιμίων ή στον Έβρο το 2020– υπήρχε τέλος πάντων ένας μηχανισμός δεύτερων σκέψεων που σε καθησύχαζε. Το επεισόδιο, όσο βαρύ κι αν ήταν, δεν έφερνε μαζί του μια βεντάλια απειλών για την ίδια την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο.

Κάτι αντιστέκεται στο να πάρουν στα σοβαρά οι άνθρωποι (πόσο μάλλον τα παιδιά) αυτό που συμβαίνει στον δικό μας ψυχρό πόλεμο με το τουρκικό σύστημα εξουσίας, κι όχι μόνο το ερντογανικό.

Τώρα μοιάζει αλλιώς.

Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε μια στρατιωτική επίθεση. Ο λόγος που εκπέμπεται από την άλλη πλευρά είναι πολεμογενής, αν όχι ευθέως πολεμικός. Σαν να προβάρεται μια άσκηση απόβασης μέσα στα λόγια, μια αληθινή ρητορική περικύκλωση της χώρας. Και σε μένα τουλάχιστον φέρνει στον νου εκείνα τα ανήσυχα, παιδικά όνειρα του 1974 όπου, αν έμενες κοντά στα σύνορα, τέντωνες το αυτί στους φλοίσβους της θαλάσσης, υποθέτοντας πως μια αρμάδα πλησιάζει την ακτή.

Νομίζω, παρόλα αυτά, πως για ένα παιδί του 2022 δύσκολα γίνεται πιστευτή η απειλή. Βλέπει, ακούει, λούζεται καθημερινά τόσες πολλές εικόνες, σχόλια και φάσεις, που από αυτό το χάος δίχως αρχή και τέλος είναι απίθανο να αποσπαστεί μια σαφής ιδέα απειλής και μάλιστα μια τόσο vintage εικόνα όσο μια απόβαση. Ούτε καν ένας βομβαρδισμός, που στο κάτω-κάτω είναι πιο σύγχρονο πράγμα και εξόχως οπτικοποιημένο σε παιχνίδια και σειρές.

Κάτι αντιστέκεται στο να πάρουν στα σοβαρά οι άνθρωποι (πόσο μάλλον τα παιδιά) αυτό που συμβαίνει στον δικό μας ψυχρό πόλεμο με το τουρκικό σύστημα εξουσίας, κι όχι μόνο το ερντογανικό.

Όμως η κατάσταση είναι πράγματι για συναγερμό. Δεν είναι θέμα της μόδας για τους κριτικούς διανοούμενους που έχουν άλλους ιδεώδεις αντιπάλους, πλην όμως ο αναθεωρητικός οίστρος μαζί με τον αυθαίρετο ανασχεδιασμό συνόρων και συμβάσεων αποτελεί μείζον θέμα. Τα έθνη-αυτοκρατορίες, είτε πραγματικά, είτε κατά φαντασία, φέρνουν πιο κοντά τις ένοπλες συγκρούσεις.

Κάποιος θα πει πως η φαντασία των παιδιών μας δεν πρέπει να δηλητηριάζεται με πολέμους, στρατούς και συναγερμούς. Αυτή είναι η συνηθισμένη αντίδραση των ανθρώπων που μεγάλωσαν πιστεύοντας πως τα προβλήματά τους θα είναι κατά βάση ψυχολογικά, είτε θέματα εισοδήματος. Γι’ αυτό και όλη η ανησυχία μας επικεντρώνεται κυρίως στην πτώση της αγοραστικής δύναμης ή στην ψυχική περιδίνηση που προκαλούν τα αλλεπάλληλα χτυπήματα των κρίσεων.

Όμως ο Ερντογάν, ο Κιλιντσάρογλου, ο Ακάρ, οι νεοοθωμανικές ή κεμαλικές απειλές είναι πραγματικότητα.

Ακόμα και αν επιμέρους στοιχεία της απειλής τονίζονται για λόγους εντυπωσιασμού από κάποια μίντια ή πολιτικές ιδιοτέλειες, αυτό το καλοκαίρι του '22 φτάνει με τη φριχτή εικόνα αποβατικών σκαφών στα πρωτοσέλιδα των τουρκικών εφημερίδων. Κανονικά, θα έπρεπε να έχουμε τελειώσει με τους δικτάτορες, τους οιηματίες, τους επεκτατικούς εθνικιστές – όμως η ιστορική στιγμή θέλει να πέφτουμε πάνω τους και κυρίως να μας επηρεάζουν οι συνέπειες των όσων λένε και των όσων επιχειρούν.

Σε αυτή τη γωνία της Ευρώπης δεν γλιτώνουμε εύκολα από τους ανήσυχους ύπνους, ακόμα και κι αν πέρασαν σχεδόν πενήντα χρόνια από τον παιδικό εφιάλτη των αποβατικών σκαφών.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/06- ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ-Οι σχέσεις της Ελλάδας με το Ιράν και το μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον

LiFO politics / Οι σχέσεις της Ελλάδας με το Ιράν και το μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον καθηγητή Διεθνών Σχέσεων Σωτήρη Ρούσσο για τη σχέση της Ελλάδας με το Ιράν μετά τα πρόσφατα γεγονότα που τη διατάραξαν, αλλά και για τον ρόλο του Ιράν στην περιοχή, τη σχέση του με την Τουρκία και τη Ρωσία στο διαρκώς μεταβαλλόμενο και ρευστό διεθνές περιβάλλον.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ