Πολέμιοι των αμβλώσεων: «Υπέρ της ζωής» και εναντίον των γυναικών

«Υπέρ της ζωής» και εναντίον των γυναικών Facebook Twitter
Είναι εμφανές πως κάποιοι θέλουν να ξανανοίξει η συζήτηση για τη νομιμότητα των εκτρώσεων, παρά το γεγονός ότι έχει αποδειχθεί πως με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο δεν μειώνονται αλλά οι γυναίκες καταλήγουν να κάνουν εκτρώσεις παράνομα, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους.  Εικονογράφηση: Ατελιέ/LIFO
0



ΠΕΡΑΣΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ
δεκαπέντε χρόνια της ζωής μου μετρώντας αντίστροφα μέρες για την περίοδό μου, αγωνιώντας για την κάθε πιθανή καθυστέρηση. Μετά πέρασα κάποια χρόνια ακόμα να ανησυχώ γιατί δεν έμενα έγκυος. Ήταν εξαιρετικά αστείο όταν συνειδητοποίησα πως η αγωνία μου ήταν περιττή. Και να ήθελα, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μείνω έγκυος: οι σάλπιγγές μου θύμιζαν κορδελάκια αποκριάτικης σερπαντίνας, κάτι που έμαθα μόνο όταν έκανα σαλπιγγογραφία, την εξέταση που κάνεις συνήθως αφού έχεις εξαντλήσει όλες τις άλλες πιθανές εξετάσεις για να δεις γιατί δεν μπορείς να κάνεις παιδί. 

Κοιτώντας πίσω, είναι απίστευτη η ενέργεια που έχω ξοδέψει όχι μόνο εγώ αλλά σχεδόν όλες οι γυναίκες που γνωρίζω, χρόνια ολόκληρα, μετρώντας μέρες για την περίοδο, αγωνιώντας για κάθε καθυστέρηση, προσπαθώντας να αποφασίσουμε αν θα πάρουμε αντισυλληπτικά και τι θα κάνουμε με τον εκάστοτε φίλο μας που δεν του αρέσει το προφυλακτικό γιατί «χάνει τον αυθορμητισμό του», τον «στενεύει» (οk φίλε μου, ό,τι πεις) ή «δυσκολεύεται», σκεπτόμενες την επερχόμενη άβολη επίσκεψη στον γυναικολόγο μας. Όλες αυτές οι αγωνιώδεις ώρες υπολογισμού ημερομηνιών, ωρών, εξετάσεων είναι κάτι που οι περισσότεροι άντρες δεν έχουν καν διανοηθεί. Η αντισύλληψη θεωρείται γυναικείο πρόβλημα. Δεν έχω γνωρίσει πολλούς άντρες που να ένιωθαν ότι το θέμα τους αφορά ιδιαίτερα, αλλά έχω γνωρίσει πολλούς που είχαν πληθώρα απόψεων για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει μια γυναίκα με το σώμα της.

Οι εκτρώσεις έγιναν νόμιμες στη χώρα μας αρχικά το 1979 και μετά το 1986. Μέχρι τότε οι γυναίκες κατέφευγαν σε παράνομες κλινικές, σε μαντζούνια και σε κρεμάστρες.

Είναι πραγματικά εξοργιστικό το ότι εν έτει 2022 το θέμα της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος είναι ακόμα προς συζήτηση. Η τελευταία επικαιρότητα με τα δυστοπικά σενάρια μιας επερχόμενης απαγόρευσης των εκτρώσεων στην Αμερική, καθώς και το προηγούμενο της Πολωνίας (που διαφημίζεται κιόλας ως χιπ τουριστικός προορισμός), η οποία το 2020 απαγόρευσε τις εκτρώσεις, μας θυμίζουν πως τίποτα δεν είναι δεδομένο, κανένα δικαίωμα ασφαλές, πως έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας.

Η Ελλάδα δεν είναι «πρωταθλήτρια των εκτρώσεων στην Ευρώπη», όπως διαβάζαμε τόσα χρόνια σε κείμενα που σχεδόν υπονοούσαν ότι οι Ελληνίδες μένουν έγκυες μόνες τους, με τον κρίνο, και μετά διακόπτουν την εγκυμοσύνη γιατί για κάποιον λόγο βαρέθηκαν. Το ότι η χώρα μας στερείται οποιασδήποτε πολιτικής περί οικογενειακού προγραμματισμού και η σεξουαλική αγωγή είναι σχεδόν ανύπαρκτη μάλλον δεν πέρασε από το μυαλό των αρθρογράφων. Βέβαια, ακόμα και αν η Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια στις εκτρώσεις, δεν θα το γνωρίζαμε, καθώς τα τελευταία στατιστικά στοιχεία για τις αμβλώσεις βγήκαν το 2015 και πλέον πολλές γυναίκες καταφεύγουν σε ιδιωτικές κλινικές ή απλώς παίρνουν το χάπι διακοπής κύησης για να τερματίσουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.

Πριν από κάποιους μήνες έγινε σάλος με τα «εκπαιδευτικά» βίντεο της Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής που προορίζονταν για τα γυμνάσια. Στα βίντεο πρωταγωνιστούσαν διάφοροι άσχετοι άνθρωποι που παπαγάλιζαν αντιεπιστημονικούς ισχυρισμούς, από το ότι ένα παιδί ξεκινά τη ζωή του στο μυαλό μιας γυναίκας, πριν ακόμα αρχίσει η σύλληψη, μέχρι πως η ευτυχία του παιδιού εξαρτάται από την εγκυμοσύνη της μητέρας. Είχε προηγηθεί η ημέρα «του αγέννητου παιδιού», που καθιερώθηκε από την Ιερά Σύνοδο το 2019, μια διαφημιστική καμπάνια στο μετρό με έμβρυα τα οποία φώναζαν σπαρακτικά «Αφήστε με να ζήσω» τον Ιανουάριο του 2020 από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Προστασίας Αγέννητου Παιδιού, καθώς και ένα ακυρωμένο συνέδριο γονιμότητας με πρωταγωνιστές παπάδες και γιατρούς.

Είναι εμφανές πως κάποιοι θέλουν να ξανανοίξει η συζήτηση για τη νομιμότητα των εκτρώσεων, παρά το γεγονός ότι έχει αποδειχθεί πως με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο δεν μειώνονται αλλά οι γυναίκες καταλήγουν να κάνουν εκτρώσεις παράνομα, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους.  

Οι εκτρώσεις έγιναν νόμιμες στη χώρα μας αρχικά το 1979 και μετά το 1986. Μέχρι τότε οι γυναίκες κατέφευγαν σε παράνομες κλινικές, σε μαντζούνια και σε κρεμάστρες. Διαβάζοντας και ακούγοντας μερικές τέτοιες ιστορίες τρόμου, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς τι ακριβώς νοσταλγούμε εδώ. Πόσες γυναίκες πέθαναν ή έπαθαν ζημιά μετά από μια τέτοια διαδικασία; Ποιοι είναι αυτοί που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τις «αθώες ψυχούλες» και τα «αγέννητα παιδάκια», αλλά καταδικάζουν ταυτόχρονα τις γυναίκες σε μια τέτοια φριχτή μοίρα; Στην πραγματικότητα, οι υπέρμαχοι της ποινικοποίησης των εκτρώσεων δεν είναι «υπέρ της ζωής» ή «υπέρ των παιδιών». Εάν ήταν, θα φρόντιζαν να στηρίξουν προγράμματα κοινωνικής πολιτικής ή να ενισχύσουν την οικογενειακή πρόνοια. Στην πραγματικότητα, το μόνο που θέλουν είναι να ασκήσουν εξουσία πάνω στο γυναικείο σώμα.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ

Guest Editors / Αμβλώσεις και Ανώτατο Δικαστήριο ΗΠΑ: Μια πολιτική απόφαση σε ένα ηθικό-νομικό ζήτημα

Το θέμα δεν είναι βέβαια μόνο νομικό. Είναι προεχόντως ζήτημα υπεύθυνης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, άρσης των κοινωνικών προκαταλήψεων και ενίσχυσης των κοινωνικών δομών.
ΣΠΥΡΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ