Λούβρο Facebook Twitter
Αντουάν-Ζαν Γκρο (Antoine-Jean Gros, 1771-1835). Ο Βοναπάρτης στη γέφυρα της Αρκόλ (17 Νοεμβρίου 1796), 1796.

Εθνική Πινακοθήκη: Η νέα πτέρυγα ανοίγει με Μποτιτσέλι, Γκόγια, Θεοτοκόπουλο και Βελάσκεθ

0

Στην πρώτη συνέντευξη τύπου –εκτός από την ξενάγηση στο άνοιγμα της Εθνικής Πινακοθήκης– η είδηση είναι διπλή. Ανοίγει στο υπόγειο του κτιρίου η αίθουσα περιοδικών εκθέσεων που δεν έχουμε δει μέχρι σήμερα και εγκαινιάζεται η πρώτη έκθεση του προγράμματος της Πινακοθήκης με έργα από τις συλλογές του Λούβρου.

Η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, φορώντας ένα μικρό μπερεδάκι-hommage στο πνεύμα των Γάλλων καλλιτεχνών, που πρωταγωνιστούν στην πρώτη περιοδική έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης με τίτλο «Αναζητώντας την αθανασία / Η τέχνη του πορτρέτου στις συλλογές του Λούβρου», μίλησε για τον προγραμματισμό των πρώτων περιοδικών εκθέσεων ενός νέου μουσείου που συνδέεται παραδοσιακά με το όραμα του διευθυντή του για την πολιτική και την εικόνα του.

Η οριζόντια και ανθρωπολογική προσέγγιση του αντικειμένου, η ποικιλία των μέσων και των υλικών που εκτίθενται, καταδεικνύουν τη μεταλαμπάδευση, την οικειοποίηση και την ανατροπή των κωδίκων της αναπαράστασης σε τεράστια γεωγραφικά, ιστορικά και κοινωνικά πεδία.

Η νέα αίθουσα των 2.000 και πλέον τ.μ., που πήρε το όνομά της από τον ευεργέτη, όπως τον αποκάλεσε η κ. Πλάκα, κ. Αντώνιο Κομνηνό, θα φιλοξενεί δυο μεγάλες εκθέσεις πλάι σε ευάριθμες μικρότερες, που θα μπορούν να καλύπτουν τόσο την ελληνική ιστορία της τέχνης όσο και την τέχνη άλλων χωρών.

Με σκεπτικό ότι η παρουσίαση των μονίμων συλλογών του μουσείου έδινε κατά τεκμήριο ένα πανόραμα της ιστορίας της νεότερης ελληνικής τέχνης, η πρώτη σημαίνουσα έκθεση μπορούσε και όφειλε να αφιερωθεί σε ένα εκθεσιακό γεγονός που θα αποτελούσε φόρο τιμής της νέας Εθνικής Πινακοθήκης προς ένα μεγάλο αδελφό ξένο μουσείο.

Λούβρο Facebook Twitter
Πορτρέτο γυναίκας.

Στον απόηχο της έκθεσης «Παρίσι / Αθήνα» που εγκαινιάστηκε στο Μουσείο του Λούβρου για να τιμηθεί η διακοσιοστή επέτειος από την έναρξη του Αγώνα για την Εθνική Ανεξαρτησία της Ελλάδας, επιλέχθηκαν, από τις συλλογές του Λούβρου, περισσότερα από εκατό πορτρέτα που παρουσιάζονται σήμερα στην εναρκτήρια έκθεση της ανακαινισμένης Εθνικής Πινακοθήκης. Η επιλογή των έργων που εκτίθενται περιλαμβάνει ζωγραφικά και γλυπτά, έργα τα οποία ξεκινούν, χρονικά, από τον πολιτισμό της Μεσοποταμίας και φτάνουν έως και τον 19ο Δυτικό αιώνα.

Η έκθεση, που καλύπτει περισσότερα από 3.000 χρόνια ιστορίας, ξεκινά από την πιο βαθιά αρχαιότητα, από τα βασίλεια της Μέσης Ανατολής και την Αίγυπτο, διατρέχει  την ελληνορωμαïκή περίοδο, με τα εμβληματικά πορτρέτα του Ομήρου, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραïανού, για να καταλήξει στα νεκρικά προσωπεία του Φαγιούμ. 

Λούβρο Facebook Twitter
Πορτρέτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (π. 336-323 π.Χ.), ο λεγόμενος «Ερμής του Αζάρα».
Λούβρο Facebook Twitter
Ογκιστέν Παζού (Augustin Pajou, 1730-1809). Ελιζαμπέτ Βιζέ Λε Μπραν (Élisabeth Louise Vigée Le Brun, 1755-1842), 1783.

Η επιλογή των έργων συνεχίζεται με την επικράτηση του χριστιανισμού, όταν ο ιδεαλισμός επικαλύπτει την προσωπικότητα του ατόμου, για να μας οδηγήσει τελικά στη θριαμβευτική ανάδυση της ανθρώπινης μορφής στα χρόνια της Αναγέννησης.

Διασχίζοντας το επιδεικτικό Μπαρόκ, με τα επίσημα πορτρέτα βασιλέων και ευγενών, αλλά και με τις αιφνίδιες συνταρακτικές ψυχολογικές παρεκβάσεις του, η έκθεση παρουσιάζει τους φιλοσόφους του Διαφωτισμού, αναφέρεται στην Γαλλική Επανάσταση με το συγκλονιστικό πορτρέτο του Ζακ Λουί Νταβίντ «Ο θάνατος του Μαρά», αλλά και στον Ναπολέοντα, αρχικά θριαμβευτή, στο αριστούργημα του Αντουάν Ζαν Γκρο «Ο Ναπολέων διασχίζει την Γέφυρα της Αρκόλης», και αργότερα ηττημένο και εξόριστο, με τη συνταρακτική νεκρική του μάσκα.

Τέλος η έκθεση φτάνει ως τα χρονικά όρια των συλλογών του μουσείου του Λούβρου, με χαρακτηριστικά έργα του Ενγκρ και του Ντελακρουά.

Καμιά κοινωνική κατηγορία δεν απουσιάζει από αυτή την πλούσια συλλογή: γυναίκες, παιδιά, οικογένειες αντιπροσωπεύονται με αριστουργήματα μεγάλων καλλιτεχνών. Ανάμεσα στους μεγάλους καλλιτέχνες θα συναντήσουμε τα ονόματα των Μποτιτσέλι, Βερονέζε, Γκρέκο, Βελάσκεθ, Ρέμπραντ, Γκόγια, Ρέινολτς, Νταβίντ, Ενγκρ, Ντελακρουά κ.ά. Είναι τα πρόσωπα της ιστορίας και η ίδια η ζωντανή ιστορία της τέχνης.

Οι επιμελητές της έκθεσης επέλεξαν μια όχι γραμμική ιστορική παρουσίαση των έργων, αλλά μια θεματική οργάνωση του υλικού, με βάση κυρίως την κοινωνική λειτουργία του πορτρέτου σε κάθε εποχή. Κάθε εποχή αντιπροσωπεύεται από χαρακτηριστικά έργα που εικονογραφούν τη λειτουργία και τον συμβολισμό του πορτρέτου τη συγκεκριμένη περίοδο.

Λούβρο Facebook Twitter
Φανταστικό πορτρέτο του Ομήρου

Η διαδρομή, θεματική και χρονολογική, οργανώνεται γύρω από τις διαφορετικές λειτουργίες οι οποίες αποδίδονται στο πορτρέτο με την πάροδο του χρόνου. Μέσο προνομιακό, χάρη στο οποίο η αριστοκρατία και, εν συνεχεία, οι λιγότερο ευνοημένες κοινωνικές τάξεις θέλησαν να αποτυπώσουν την εικόνα τους, το πορτρέτο δεν περιορίζεται μόνο στη διαιώνιση της μνήμης των απεικονιζόμενων χάρη στην αναπαραγωγή των φυσικών χαρακτηριστικών τους.

Είναι ταυτόχρονα φορέας αναπαράστασης η οποία χαρακτηρίζεται από την κινητικότητα και τη διάδοση της εμφάνισης του ατόμου αλλά είναι και υπόβαθρο μιας σειράς ταυτοτικών αναζητήσεων: πώς να δειχθεί κάποιος εικαστικά απέναντι στο θείο, πώς να δηλώσει την ισχύ του, την κοινωνική του θέση, το status του ως διανοούμενου, ως καλλιτέχνη ή ως αρχηγού οικογένειας; Από την Αρχαιότητα και από το τέλος του Μεσαίωνα όλοι αυτοί οι παράγοντες συνέβαλαν στο να καταστεί το πορτρέτο ένα ευρύτατο πεδίο καλλιτεχνικού πειραματισμού.

Λούβρο Facebook Twitter
Αποδίδεται στον Κλοντ Αρνού, τον λεγόμενο Λουλιέ (Lulier, ενεργός από το 1543, πέθανε το 1580). Πορτρέτο μικρού κοριτσιού, π. 1560.

Η οριζόντια και ανθρωπολογική προσέγγιση του αντικειμένου, η ποικιλία των μέσων και των υλικών που εκτίθενται, καταδεικνύουν τη μεταλαμπάδευση, την οικειοποίηση και την ανατροπή των κωδίκων της αναπαράστασης σε τεράστια γεωγραφικά, ιστορικά και κοινωνικά πεδία. Η επιλογή των έργων δεν στοχεύει εδώ σε μια συμβατική πληρότητα αλλά προτείνει αντηχήσεις και αντικατοπτρισμούς που προσκαλούν τον θεατή της έκθεσης να προβεί σε συγκρίσεις, να εντοπίσει αντιθέσεις ή εξελίξεις και να αφυπνίσει στο έπακρο την περιέργειά του.

Η Νέα Εθνική Πινακοθήκη από το άνοιγμά της μέχρι σήμερα έχει υποδεχθεί 90.000 επισκέπτες.

Αναζητώντας την αθανασία / Η τέχνη του πορτρέτου στις συλλογές του Λούβρου

Εθνική Πινακοθήκη / Από τις 29 Νοεμβρίου

Την έκθεση επιμελήθηκαν από το Λούβρο οι: Λουντοβίκ Λοζιέ (Ludovic Laugier), Επιμελητής Ελληνικών, Ετρουσκικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων, Κομ Φαμπρ (Côme Fabre), Επιμελητής στο τμήμα Ζωγραφικής.

Συντονισμός της έκθεσης: Αλίν Φρανσουά-Κολέν (Aline François-Colin), Αναπληρώτρια Διευθύντρια Πολιτιστικού Προγραμματισμού, Νικολά Λεζούρ (Nicolas Lesur), Συντονιστής Εκθέσεων του Μουσείου του Λούβρου και Έφη Αγαθονίκου, Διευθύντρια Συλλογών ΕΠΜΑΣ.

Λούβρο Facebook Twitter
Ζαν Ογκίστ Ντομινίκ Ενγκρ (Jean-Auguste-Dominique Ingres, 1780-1867). Πορτρέτο του Φερντινάν-Φιλίπ ντε Μπουρμπόν-Ορλεάν (1810-1842), δούκα της Ορλεάνης, βασιλικού πρίγκιπα, 1842.
Λούβρο Facebook Twitter
Ζακ-Λουί Νταβίντ (Jacques-Louis David, 1748-1825) και ατελιέ. Ο θάνατος του Μαρά, π. 1794.
Λούβρο Facebook Twitter
Λουί-Μισέλ βαν Λου (Louis-Michel Van Loo, 1707-1771). Το πορτρέτο του Ντενί Ντιντερό, 1767.
Λούβρο Facebook Twitter
Φρανσουά Μπουσέ (François Boucher, 1703-1770). Πορτρέτο της Ζαν Αντουανέτ Λε Νορμάν ντ’ Ετιόλ, μαρκησίας ντε Πομπαντούρ, π. 1750.
Λούβρο Facebook Twitter
Ατελιέ του Φρανσουά Κλουέ (François Clouet, π. 1520-1572). Πορτρέτο του Ηρακλή-Φραγκίσκου (1554-1584), δούκα ντ’ Αλανσόν, π. 1566-1567.
Λούβρο Facebook Twitter
Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, γνωστός ως Γκρέκο (1541-1614). Πορτρέτο του Αντόνιο δε Κοβαρούμπιας (1524-1602), π. 1597-1600.
Λούβρο Facebook Twitter
Ζαν-Μαρκ Νατιέ (Jean-Marc Nattier, 1685-1766). Πορτρέτο της Μαντάμ ντε Σομπρεβάλ (1700-1779) ως Ερατώς, μούσας της λυρικής ποίησης, 1746.
Λούβρο Facebook Twitter
Σερ Τζόσουα Ρέινολντς (Sir Joshua Reynolds, 1723-1792). Πορτρέτο του Φράνσις Τζορτζ Χέαρ, του λεγόμενου Master Hare, 1788-1789.
Λούβρο Facebook Twitter
Ευγένιος Ντελακρουά (Eugène Delacroix, 1798-1863). Πορτρέτο της Λουσίλ-Βιρζινί Λε Γκιγιού (1831-1841), θυγατέρας της γκουβερνάντας του καλλιτέχνη, π. 1840.
Λούβρο Facebook Twitter
Κύκλος του Τεοντόρ Ζερικό (Théodore Géricault). Πορτρέτο ενός νέου καλλιτέχνη στο ατελιέ του, π. 1820.
Λούβρο Facebook Twitter
Φρανθίσκο Γκόγια (Francisco José de Goya y Lucientes, 1746-1828). Πορτρέτο του Λουίς Μαρία ντε Σιστουέ υ Μαρτινέθ (1788-1842), 2ου βαρόνου της Menglana, 1791.
Λούβρο Facebook Twitter
Αλεσάντρο ντι Μαριάνο Φιλιπέπι, γνωστός ως Σάντρο Μποτιτσέλι (Sandro Botticelli, π. 1445-1510) και ατελιέ. Πορτρέτο νεαρού άνδρα με κόκκινο σκούφο, π. 1480-1490.
Λούβρο Facebook Twitter
Ατελιέ του Ντιέγκο Βελάσκεθ (Diego Velázquez, 1599-1660), Πορτρέτο της Μαρίας-Άννας της Αυστρίας, βασίλισσας της Ισπανίας , π. 1652.
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η μανία με τον Μποτιτσέλι, η αθάνατη ομορφιά  και η τρελή κούρσα των τιμών στα έργα του

Πολιτισμός / Η μανία με τον Μποτιτσέλι και η τρελή κούρσα των τιμών στα έργα του

Τώρα έρχεται ένας τέταρτος πίνακας που στα δελτία τύπου αναφέρεται ως το «αριστούργημα της όψιμης καριέρας του»- το έργο που τιτλοφορείται «Άνθρωπος εν πληγή» και χρονολογείται γύρω στο 1500.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ευφροσύνη Δοξιάδη: «Η καθημερινότητά μας, αγαπητέ, σπάνια αγγίζει την τελειότητα»

Εικαστικά / Ευφροσύνη Δοξιάδη: «Απ΄την αρχή ήξερα ότι κάτι δεν πάει καλά με τον Ρούμπενς»

Και ξαφνικά, οι «ακραίες υποθέσεις» της Ευφροσύνης ότι ένας πίνακας του Ρούμπενς είναι πλαστός στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου απεδείχθησαν πανηγυρικά. Σε αυτή την (παλιότερη) συνέντευξη μιλά για την πολυεπίπεδη ζωή της, αλλά και για το γεγονός που την δικαιώνει.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
πικάσο-κλοπή

Εικαστικά / Εθνική Πινακοθήκη: Το περίπλοκο χρονικό της «κλοπής του αιώνα»

Η νύχτα της κλοπής, οι ύποπτοι, το dark web και οι πιθανές τιμές πώλησης των κλοπιμαίων, τα πρόσωπα-κλειδιά, τα αναπάντητα ερωτήματα και οι «τρύπες» μιας υπόθεσης που, όπως όλα δείχνουν, θα μας απασχολεί για καιρό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
Αφροδίτη 5.

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 5

«Και έχεις τόσα να πεις με τα έργα που θα συναντήσεις. Σαν τα ταξίδια. Τα αληθινά ταξίδια, όχι αυτά που κάνεις για δουλειά. Τα άλλα. Εκείνα που κάνεις με παρέα και πιάνετε κουβέντα με αγνώστους χωρίς βιασύνη. Εκείνα που παίρνεις τον χρόνο σου για να χορτάσεις τις λεπτομέρειες».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
«Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Εικαστικά / «Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Αμφισβητώντας τις παραδοσιακές απεικονίσεις του ερωτισμού, η Ελένη Μπαγάκη, η Σοφία Μιτσώλα και η Janice Nowinski προσφέρουν τρεις διαφορετικές οπτικές για το τι σημαίνει να βλέπεις –και να σε βλέπουν– με τους δικούς σου όρους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Αρτεμίσια και το πρωτο-φεμινιστικό κεντρί της

Εικαστικά / Η Αρτεμίσια Τζεντιλέσκι ήταν πολύ περισσότερο από μια εκδικήτρια ηρωίδα της ζωγραφικής

Μια νέα έκθεση στο Παρίσι επιχειρεί να αναδείξει το έργο της γενναίας καλλιτέχνιδας της μπαρόκ ζωγραφικής του 17ου αιώνα, με την πρώιμη φεμινιστική προσέγγιση, μέσα από μια φρέσκια οπτική, φωτίζοντας πτυχές πέρα από τη μυθολογία της προσωπικής της τραγωδίας και παρουσιάζοντας έργα της για πρώτη φορά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ