Συγγενείς, φίλοι και ο κόσμος του μπάσκετ είπε το τελευταίο «αντίο» στον Ντούσαν Ίβκοβιτς, στο Βελιγράδι.
Ο θρυλικός Σέρβος προπονητής άφησε την τελευταία του πνοή την περασμένη Πέμπτη, στο Βελιγράδι, στα 77 του χρόνια.
Σπουδαίες μορφές του αθλήματος βρέθηκαν εκεί, για να τον αποχαιρετίσουν. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο Ντίνο Ράτζα, ο Βλάντε Ντίβατς, ο Ζάρκο Πάσπαλι, ο Γιούρι Ζντοβτς και ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς κουβάλησαν το φέρετρο του μεγάλου «δασκάλου» του μπάσκετ.
Κατά την διάρκεια της τελετής, κάποιος απελευθέρωσε περιστέρια σε μια συμβολική κίνηση, καθώς σύμφωνα με το ΑΠΕ ο Σέρβος τεχνικός είχε πάθος με αυτά τα πτηνά.
Το παρών στο τελευταίο «αντίο» στον Ίβκοβιτς έδωσε πληθώρα ανθρώπων του μπάσκετ. Ανάμεσά τους ο Βασίλης Σπανούλης, ο Θοδωρής Παπαλουκάς, ο Δήμος Ντικούδης, ο Δημήτρης Ιτούδης, ο Νίκολα Πέκοβιτς, ο Ντέγιαν Τομάσεβιτς, ο Πέρο Άντιτς, ο Ντέγιαν Ράντονιτς, ο Ζέλικο Ρέμπρατσα, όπως και ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος.
Ιδιαίτερα συγκινητικά ήταν τα λόγια που είπε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, σε τελετή μνήμης για τον σπουδαίο προπονητή, την παραμονή της κηδείας του στο Βελιγράδι.
«Ένας άνθρωπος που ήταν τα πάντα για εμένα έφυγε: ένας προπονητής, ένας δάσκαλος, ένας φίλος», είπε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. «Ήταν τα πάντα για εμένα, αλλά όχι μόνο για μένα… η κληρονομιά του είναι τεράστια. Εκπαίδευσε και μεγάλωσε πολλούς παίκτες και όλοι τους θα συμφωνήσουν ότι ο Ντούντα τους βοήθησε να γίνουν και καλύτεροι άνθρωποι. Ήμουν ένας από τους προνομιούχους», συμπλήρωσε.
«Θα μπορούσα να μιλάω για εκείνον για ημέρες, λέγοντας ιστορίες», συνέχισε συγκινημένος. «Ήμουν 17 χρόνια μικρότερός του, αλλά πάντα με αντιμετώπιζε σαν ίσο, με μεγάλο σεβασμό που τον επέστρεφα. Και είμαι σίγουρος πως ο Ντούντα ήξερε ότι ήμουν ένας ειλικρινής φίλος του», είπε ακόμη.
Ο Ομπράντοβιτς υπήρξε παίκτης του Ίβκοβιτς στην εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας που κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1988 και τον τίτλο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1990 στο Μπουένος Άιρες. Συνεργάστηκαν αργότερα στην εθνική ομάδα, ενώ υπήρξαν για χρόνια αντίπαλοι στην EuroLeague, στην Ελλάδα αλλά και την Τουρκία, μέχρι την απόσυρση του Ίβκοβιτς το 2016.
«Τον γνώρισα στα τέλη του ‘70 και συνεργαστήκαμε για πρώτη φορά το 1988, όταν με κάλεσε στην εθνική ομάδα. Ήταν εξαιρετικά σημαντικό για μένα το να είμαι παίκτης του Ντούντα. Ακόμη και τότε, με έπαιρνε στην άκρη και μου εξηγούσε πώς ως μεγαλύτερος μπορούσα να επηρεάσω θετικά τους νέους και ταλαντούχους παίκτες. Αυτό ήταν το πρώτο μάθημα που μου δίδαξε και ακόμη και σήμερα έτσι δουλεύω με τους παίκτες μου», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ομπράντοβιτς.
