Αστρονόμοι κατάφεραν να ανακατασκευάσoυν το ταξίδι ενός αστεροειδούς ηλικίας 22 εκατ. ετών, που μπήκε στο ηλιακό μας σύστημα και εξερράγη πάνω από τη Μποτσουάνα, πλημμυρίζοντας μετεωρίτες στην έρημο Καλαχάρι.
Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες φτάνουν στην πηγή προέλευσης ενός αστεροειδούς. Σε αυτήν την περίπτωση πρόκειται για το Vesta, ένα από τα μεγαλύτερα σώματα στην Ζώνη των Αστεροειδών, που περιβάλλει τον ήλιο μεταξύ του Δία και του Άρη.
Ο αστεροειδής έξι τόνων έπεσε στην ατμόσφαιρα της Γης με 37.000 μίλια / ώρα τον Ιούνιο του 2018 και διαλύθηκε πάνω από την Καλαχάρι, δημιουργώντας μια βολίδα σχεδόν τόσο φωτεινή όσο ο ήλιος. Κατά τις αναζητήσεις για τον τόπο πρόσκρουσης, οι ειδικοί εντόπισαν έναν μικρό μετεωρίτη, που ονομάστηκε Motopi Pan.
Οι ερευνητές της Nasa είχαν εντοπίσει το επικίνδυνο αντικείμενο χρησιμοποιώντας τηλεσκόπια στην Αριζόνα και τη Χαβάη.
Μετά την πρόσκουρση, ζήτησαν από τους αστρονόμους στην Αυστραλία να ελέγξουν εικόνες από το τηλεσκόπιο SkyMapper στη Νέα Νότια Ουαλία. Το τηλεσκόπιο χρησιμοποιείται για τη μελέτη μαύρων τρυπών κυρίως, αλλά στην προκειμένη περίπτωση χρησιμοποιήθηκε για να ελεγχθεί εάν έχει καταγράψει τη τροχιά του αστεροειδούς. Προς μεγάλη έκπληξη των ερευνητών, το είχε κάνει.
«Δεν θα το είχαμε παρατηρήσει, αν δεν υπήρχε η ενημέρωση των Αμερικανών ερευνητών», δήλωσε ο Christian Wolf, αστρονόμος στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας. Τα στιγμιότυπα του αστεροειδούς, που ονομάστηκε 2018LA, από τρία ανεξάρτητα τηλεσκόπια στην επιφάνεια της Γης, επέτρεψαν στους αστρονόμους να ανακατασκευάσουν την τροχιά του και να εντοπίσουν την προέλευσή του.
Η αντίστροφη πορεία οδήγησε στο Vesta, έναν τεράστιο αστεροειδή πλάτους 300 μιλίων, που περιστασιακά είναι ορατός χωρίς τηλεσκόπιο. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν περισσότερους από 20 ακόμα μετεωρίτες, που είχαν πέσει σε μια έκταση 3 μιλίων.
Ορυκτολογικές αναλύσεις των θραυσμάτων δείχνουν ότι το κομμάτι του βράχου, του 2018LA, ήταν αρχικά θαμμένο βαθιά κάτω από την επιφάνεια του Vesta, αλλά αποκολλήθηκε και εκτοξεύτηκε στο διάστημα κατά τη διάρκεια μιας πρόσκρουσης, που άφησε έναν κρατήρα στον αστεροειδή, πριν από περίπου 22 εκατ. χρόνια.
Ο διαστημικός βράχος περιπλανήθηκε στο ηλιακό σύστημα, με την επιφάνειά του να βάλλεται από κοσμικές ακτίνες, μέχρι που έπεσε στο έδαφος της Γης.Οι εργαστηριακοί έλεγχοι έδειξαν ότι οι παλαιότεροι κόκκοι μέσα στους μετεωρίτες, που ανακαλύφθηκαν, χρονολογούνται πριν από 4,56 δισ. χρόνια, μια εποχή που το ηλιακό σύστημα εξακολουθούσε να σχηματίζεται από έναν υπερθερμικό δίσκο διαστρικού αερίου και σκόνης.
Οι λεπτομέρειες της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο Meteoritics and Planetary Science. «Αυτή είναι μια πραγματικά συναρπαστική μελέτη», δήλωσε η Ashley King, επιστήμονας στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας που δεν συμμετείχε στην έρευνα. «Είναι η δεύτερη φορά που εντοπίζεται ένας βράχος στο διάστημα πριν εισέλθει στην ατμόσφαιρα της Γης και τελικά σπάει σε διάφορους μετεωρίτες στο έδαφος».
Τα ανακτηθέντα πετρώματα ήταν ένα μείγμα πυριτικών τύπων μετεωρίτη γνωστών ως HEDs, δηλαδή Howardites, ευκρίτες και διογενίτες, που θεωρούνται από καιρό ότι είναι θραύσματα του αστεροειδούς Vesta.
«Επειδή η ομάδα παρακολούθησε τον βράχο από το διάστημα μέχρι το σημείο της πρόσκρουσης, οι επιστήμονες μπόρεσαν να υπολογίσουν με ακρίβεια την τροχιά, που συνέπιπτε με προέλευση κοντά στο Vesta» δήλωσε η King. «Η γνώση, από πού προέρχονται οι μετεωρίτες μας δίνει το πλαίσιο για το πώς σχηματίστηκαν και είναι πραγματικά σημαντικό για την κατανόηση της ιστορίας του ηλιακού μας συστήματος».
Με πληροφορίες του Guardian
