Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Knife behind Back, 2000.

Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα

0

Ο Γιοσιτόμο Νάρα, ένας από τους πιο διάσημους σύγχρονους Ιάπωνες καλλιτέχνες χρωστάει στα άλλοτε απειλητικά, άλλοτε μελαγχολικά κορίτσια των έργων του τη φήμη του με τα «κορίτσια με το μεγάλο κεφάλι» να είναι σήμερα τα πιο περιζήτητα έργα του. Τα κορίτσια καπνίζουν πάνω από μια επιγραφή που γράφει «Too young to die» ή κοιτάζουν απειλητικά κρατώντας κρυφά ένα μαχαίρι.

Γεννημένος το 1959 στο Χιροσάκι, μια πόλη γνωστή για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της περιόδου Έντο και τα δέντρα κερασιάς, ήταν ο μικρότερος γιος μιας οικογένειας με τρια αγόρια που οι γονείς τους δούλευαν όλη μέρα και το νεαρότερο μέλος της οικογένειας περνούσε πολλές ώρες του χρόνου του διαβάζοντας ιαπωνικά κόμικς. Ο ίδιος λέει ότι μπορούσε να επικοινωνήσει καλύτερα με τα ζώα, που δε χρειαζόταν να υπάρχει προφορική επικοινωνία.

Ο Νάρα μετακόμισε στο Τόκιο στην εφηβεία του για να σπουδάσει τέχνη στο Πανεπιστήμιο Τεχνών Aichi, πριν φύγει από την Ιαπωνία για τη Γερμανία. Στο διάσημο Kunstakademie Ντίσελντορφ, όπου σπούδασε από το 1988 έως το 1993, ο Νάρα γοητεύτηκε από τον νεο-εξπρεσιονισμό και το πανκ ροκ. Και οι δύο αυτές κινήσεις θα διαμόρφωναν το καλλιτεχνικό του στυλ, αν και αρνείται ότι το πανκ ήταν η μόνη μουσική του επιρροή. Εγκαταστάθηκε στην Κολωνία το 1994, μια σημαντική στιγμή για τον καλλιτέχνη καθώς άρχισε να ενσωματώνει την ιαπωνική και δυτική λαϊκή κουλτούρα στο έργο του. Έκανε εξώφυλλα για το γυναικείο πανκ συγκρότημα Shonen Knife και τους Bloodthirsty Butchers.

Τα μικρά κορίτσια που άρχισε να ζωγραφίζει το 2001 έχουν χαρακτηριστικά προσώπου από τις παραδοσιακές λευκές μάσκες Otafuku και τις θεατρικές μάσκες Okame σε πόζες που εμπνεύστηκε από τα manga που διάβασε ως παιδί και από τις ιστορικές εκτυπώσεις ukiyo-e

Απομονωμένος στη Γερμανία ένιωσε να έχει αποσυνδεθεί με τη χώρα του κάτι που τον βοήθησε να ανακαλύψει τον εαυτό του.

Τα μικρά κορίτσια που άρχισε να ζωγραφίζει το 2001 έχουν χαρακτηριστικά προσώπου από τις παραδοσιακές λευκές μάσκες Otafuku και τις θεατρικές μάσκες Okame σε πόζες που εμπνεύστηκε από τα manga που διάβασε ως παιδί και από τις ιστορικές εκτυπώσεις ukiyo-e, ένα είδος ξυλογραφίας και ζωγραφικής που γνώρισε άνθηση τον 17ο εώς τον 20ο αιώνα στην Ιαπωνία.

Yoshitom.nara
Ο Γιοσιτόμο Νάρα

Ο Νάρα συνδέθηκε με μια πρωτοποριακή ομάδα Ιαπωνών καλλιτεχνών γνωστών ως Superflat, η οποία περιελάμβανε επίσης τους Τακάσι Μουρακάμι και Σίχο Αοσίμα.

Χρησιμοποίησαν φωτεινά χρώματα, και ιαπωνικά μοτίβα κινουμένων σχεδίων για να εξετάσουν την υπερκαταναλωτική κουλτούρα της χώρας τους.

Τα διάσημα μικρά παιδιά, είναι φαινομενικά αθώα, ενώ με μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτεται μια πιο σκοτεινή πλευρά σε αυτά τα αγόρια και κορίτσια, που κρατούν μαχαίρια, σταυρούς και φλεγόμενους πυρσούς, ή εμφανίζονται σαν βαμπίρ μέσα από καπνούς τσιγάρων. Τα μικρά παιδιά δεν είναι άγγελοι, ωστόσο η επιθετική τους στάση είναι ίσως μια απαραίτητη άμυνα. Όπως είπε κάποτε ο Νάρα για τη δουλειά του, «βλέπω τα παιδιά μεταξύ άλλων, μεγαλύτερων, κακών ανθρώπων γύρω τους, που κρατούν μεγαλύτερα μαχαίρια».

Οι τιμές του Νάρα έχουν απογειωθεί στην αγορά της τέχνης με τιμές που φτάνουν τα εκατομμύρια δολάρια.

Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Frog Girl, 1998. © Yoshitomo Nara

Αυτό που τον επηρέασε περισσότερο σε επίπεδο καλλιτεχνικής δημιουργίας ήταν ο σεισμός και το τσουνάμι  της Φουκουσίμα, στα σύνορα της πόλης που μεγάλωσε, με τον ίδιο να σταματά να δουλεύει για πολύ καιρό. «Ολόκληρη η περιοχή μεταξύ μας και της Φουκουσίμα καταστράφηκε. Ολόκληρο το τοπίο το οποίο γνώριζα έχει καταστραφεί. Μερικοί που δεν έχουν σχέση με την περιοχή, μπορεί να επηρεαστούν ως καλλιτέχνες, αλλά στην περίπτωσή μου επηρεάστηκα πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, επειδή γνωρίζω ανθρώπους που χάθηκαν» είπε τότε.

Συνεχίζει να εργάζεται σε μια ποικιλία υλικών στο σπίτι του στο νομό Tochigi, αλλά προτιμά να διατηρεί χαμηλό προφίλ. Ισχυρίζεται ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποσπούν την προσοχή από τις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες, αλλά παραδέχεται ότι η μουσική παίζει «εκκωφαντικά δυνατά» ενώ εργάζεται.

Σήμερα το MoCA στο Λος Άντζελες και το MoMA στη Νέα Υόρκη, στεγάζουν πλέον περισσότερα από 130 έργα του.

Το Λος Άντζελες φιλοξενεί αυτή την περίοδο στο LACMA, το πιο διάσημο μουσείο του μια μεγάλη έκθεση των έργων του.

Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Smoking Girl, 2005. © Yoshitomo Nara
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, "The Girl with the Knife in Her Hand", 1991, Vicki and Kent Logan, fractional and promised gift to the San Francisco Museum of Modern Art, © Yoshitomo Nara 1991
LIFO Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Looking at you, 2007. © Yoshitomo Nara
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Peace of Mind, 2019, © Yoshitomo Nara 2019
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Ten Stars, 2014. © Yoshitomo Nara
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara is a leading artist of the Superflat movement. (Courtesy of Nara, Blum & Poe, and Pace Gallery)
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Life is Only One!, 2008. © Yoshitomo Nara
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης

YOSHITOMO NARA // Retrospective Highlights

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Γουίλιαμ Κέντριτζ μέσα από τα χαρακτικά του μιλά για τον ακατανόητο παραλογισμό του κόσμου

Εικαστικά / Ο Γουίλιαμ Κέντριτζ μέσα από τα χαρακτικά του μιλά για τον ακατανόητο παραλογισμό του κόσμου

Ο Γουίλιαμ Κέντριτζ είναι μοναδικός καλλιτέχνης γιατί συνδέει τη μαγεία του χειροποίητου, τη δεξιοτεχνία και την αισθητική που συναντούν τον πολιτικό λόγο, τη μνήμη, την αλήθεια και τη φιλοσοφική της διάσταση σε όλο το έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
Αφροδίτη 5.

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 5

«Και έχεις τόσα να πεις με τα έργα που θα συναντήσεις. Σαν τα ταξίδια. Τα αληθινά ταξίδια, όχι αυτά που κάνεις για δουλειά. Τα άλλα. Εκείνα που κάνεις με παρέα και πιάνετε κουβέντα με αγνώστους χωρίς βιασύνη. Εκείνα που παίρνεις τον χρόνο σου για να χορτάσεις τις λεπτομέρειες».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
«Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Εικαστικά / «Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Αμφισβητώντας τις παραδοσιακές απεικονίσεις του ερωτισμού, η Ελένη Μπαγάκη, η Σοφία Μιτσώλα και η Janice Nowinski προσφέρουν τρεις διαφορετικές οπτικές για το τι σημαίνει να βλέπεις –και να σε βλέπουν– με τους δικούς σου όρους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Αρτεμίσια και το πρωτο-φεμινιστικό κεντρί της

Εικαστικά / Η Αρτεμίσια Τζεντιλέσκι ήταν πολύ περισσότερο από μια εκδικήτρια ηρωίδα της ζωγραφικής

Μια νέα έκθεση στο Παρίσι επιχειρεί να αναδείξει το έργο της γενναίας καλλιτέχνιδας της μπαρόκ ζωγραφικής του 17ου αιώνα, με την πρώιμη φεμινιστική προσέγγιση, μέσα από μια φρέσκια οπτική, φωτίζοντας πτυχές πέρα από τη μυθολογία της προσωπικής της τραγωδίας και παρουσιάζοντας έργα της για πρώτη φορά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ