Ανέκαθεν ένιωθα ότι το στήθος μου πρέπει να είναι ελεύθερο.Όλη μέρα καταπιεσμένο σ' ένα εσώρουχο μόνο για το φαίνεσθαι. Να στρώνει καλά η μπλούζα, να μη διαγραφεί η ρόγα, να φαίνεται μεγαλύτερο ή μικρότερο, πιο στητό και όλα αυτά με κοπιτσες στην πλάτη, μπανελες παντού και ενίσχυση στην ενίσχυση. Έχω ξοδέψει τρελά ποσά για το τέλειο σουτιέν. Το τέλειο είναι απλώς να μη φοράς! Στηθόδεσμος στα ελληνικά-τα δεσμά του στήθους...Τα τελευταία χρόνια κολυμπάω τοπλες "στα κρυφά". Φοράω μαγιό που δένει στο λαιμό, αυτά που είναι δύο λωρίδες από το κάτω μέρος. Μόλις το νερό αρχίζει να καλύπτει, παραμεριζω το ύφασμα και αρχίζω να κολυμπάω. Αφού πάω βαθιά, το λύνω. Απίστευτη αίσθηση! Ηρεμία, χαλάρωση και ελευθερία. Μου αρέσει να τα κοιτάζω κάτω απ' το νερό, να τα αγγίζω, να τα χαϊδεύω...δε χορταίνω την απόλαυση!Βγαίνω από τη θάλασσα και είμαι πάλι καλυμμένη, "καθώς πρέπει"...Γιατί πρέπει εγώ να κάνω ηλιοθεραπεία με το στήθος μου να μουλιαζει κάτω απ' το μαγιό ενώ οι άντρες όχι; Αν ξέρει κάποιος από εσάς, να μου πει κι εμένα παρακαλώ. Και μη μου πείτε ότι υπάρχουν και παραλίες γυμνιστών, πήγα δύο φορές και μετά λύπης μου ανακάλυψα ότι οι περισσότεροι μόνο για μπάνιο δεν πάνε. Δε μου αρέσει να έρχεται ο άλλος από πάνω μου με τα τέτοια του στα μούτρα μου και να ζητάει αναπτήρα, έλεος! Έτυχε; Ίσως αλλά σε κάθε περίπτωση εγώ θέλω απλώς να μπαινοβγαίνω στη θάλασσα γυμνοστηθη και όχι να προκαλώ τον κόσμο. Τις τελευταίες μέρες πηγαίνω μόνη σε μια ερημική παραλία. Φαντάζομαι ότι δε θα είναι για πολύ ακόμα ερημική αλλά προς το παρόν το απολαμβάνω...