Ερευνητές της θάλασσας που εξερευνούν «ακραία βάθη» λένε ότι ανακάλυψαν ένα «εκπληκτικό οικοσύστημα χημειοσυνθετικής ζωής» στα βαθιά, το οποίο τροφοδοτείται από αέρια που διαφεύγουν από ρωγμές στον πυθμένα του ωκεανού.
Η αποστολή αποκάλυψε μικρόβια που παράγουν μεθάνιο και θαλάσσια ασπόνδυλα που «ζουν σε άθλιες συνθήκες όπου οι ακτίνες του ήλιου δεν φτάνουν», σύμφωνα με τη νέα μελέτη.
Η γεωχημικός Mengran Du είχε 30 λεπτά κατά τη διάρκεια της αποστολής της στον βυθό όταν αποφάσισε να εξερευνήσει ένα τελευταίο τμήμα των χαρακωμάτων που βρίσκονται μεταξύ Ρωσίας και Αλάσκας, περίπου 5.800 έως 9.500 μέτρα (19.000 έως 30.000 πόδια) κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού σε αυτό που ονομάζεται ζώνη hadal.
Είπε ότι άρχισε να παρατηρεί «εκπληκτικά πλάσματα», συμπεριλαμβανομένων διαφόρων ειδών αχιβάδων και σκουληκιών που δεν είχαν καταγραφεί ποτέ τόσο βαθιά κάτω από την επιφάνεια.
Στο οικοσύστημα αυτό χρησιμοποιούν το μεθάνιο αντί για το ηλιακό φως για να επιβιώσουν
Αυτό που ανακάλυψε η Du ήταν μια έκταση περίπου 2.500 χιλιομέτρων (1.550 μιλίων) σε αυτό που η ομάδα της θεωρεί το βαθύτερο γνωστό οικοσύστημα οργανισμών που χρησιμοποιούν το μεθάνιο αντί για το ηλιακό φως για να επιβιώσουν. Η Du είναι συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης με αυτά τα ευρήματα και δημοσιεύθηκε στις 30 Ιουλίου στο περιοδικό Nature.
Η ζώνη hadal αποτελείται κυρίως από ωκεάνιες τάφρους και κοιλότητες, μερικά από τα βαθύτερα και λιγότερο εξερευνημένα περιβάλλοντα στη Γη. Σε αυτά τα βάθη, «χρειάζονται κόλπα για να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν εκεί οι μικροοργανισμοί», εξήγησε η Du, καθηγήτρια και ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Επιστήμης και Μηχανικής Βαθέων Θαλασσών στην Κινεζική Ακαδημία Επιστημών.
Ένα από αυτά τα «κόλπα» έγκειται στα βακτήρια που έχουν εξελιχθεί για να ζουν μέσα στις αχιβάδες και τα σκουλήκια, σύμφωνα με την Υπηρεσία Ωκεάνιας Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. Τα βακτήρια μετατρέπουν το μεθάνιο και το υδρόθειο από ψυχρές διαρροές - ρωγμές στον πυθμένα που διαρρέουν αυτές τις ενώσεις ως υγρά - σε ενέργεια και τροφή που μπορεί να χρησιμοποιήσει το ζώο-ξενιστή, επιτρέποντας στους οργανισμούς να ζουν σε συνθήκες μηδενικού ηλιακού φωτός.
Η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι αυτές οι κοινότητες μπορεί να υπάρχουν και σε άλλα σημεία, είπε η Du, ανοίγοντας ευκαιρίες για περαιτέρω έρευνα σχετικά με το πόσο βαθιά μπορούν να επιβιώσουν αυτά τα ζώα. Αφού ανέλυσαν δείγματα ιζημάτων που συλλέχθηκαν από την αποστολή, η Du και η ομάδα της δήλωσαν ότι ανίχνευσαν υψηλές συγκεντρώσεις μεθανίου. «Το εύρημα ήταν εκπληκτικό», καθώς τα ιζήματα βαθέων υδάτων συνήθως περιέχουν πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις της ένωσης.
Οι επιστήμονες υπέθεσαν ότι τα μικρόβια που ζουν στο οικοσύστημα μετατρέπουν την οργανική ύλη στα ιζήματα σε διοξείδιο του άνθρακα και το διοξείδιο του άνθρακα σε μεθάνιο- κάτι που οι ερευνητές δεν γνώριζαν ότι μπορούσαν να κάνουν τα μικρόβια. Τα βακτήρια που ζουν μέσα στα είδη αχιβάδων και σκουληκιών χρησιμοποιούν στη συνέχεια αυτό το μεθάνιο για χημειοσύνθεση για να επιβιώσουν, είπε η Du.
Υπήρξε επίσης, και μια άλλη ανακάλυψη. Οι επιστήμονες προηγουμένως πίστευαν ότι οι χημειοσύνθετες κοινότητες βασίζονταν σε οργανική ύλη - όπως από νεκρούς οργανισμούς και παρασυρόμενα σωματίδια από ζωντανά είδη - που έπεφταν από την επιφάνεια του ωκεανού στον πυθμένα. Αλλά αυτή η ανακάλυψη, είπε η Du, αποκαλύπτει ότι αυτά τα μικρόβια που παράγουν μεθάνιο δημιουργούν επίσης μια τοπική πηγή οργανικών μορίων που μεγαλύτεροι οργανισμοί, όπως οι αχιβάδες, μπορούν να χρησιμοποιήσουν για τροφή και ενέργεια.
Σε μια εποχή εκτεταμένης απώλειας βιοποικιλότητας, το εύρημα υπογραμμίζει τη σημασία της νέας τεχνολογίας που μπορεί να αντέξει υψηλή πίεση σε περιβάλλοντα βαθέων υδάτων για την καταγραφή ανεξερεύνητων οργανισμών, δήλωσε η οικολόγος Johanna Weston, η οποία είναι μέλος μιας ομάδας που εξερευνά ενεργά τα βαθιά νερά ανοιχτά της Αργεντινής.
Με πληροφορίες από CNN
