Τι θέλουν οι Ιρανοί; Μια φυσιολογική ζωή!

Τι θέλουν οι Ιρανοί; Μια φυσιολογική ζωή! Facebook Twitter
Αυτό που θέλουν τόσες πολλές γυναίκες αλλά και άντρες στο Ιράν είναι μόνο να ζήσουν. Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image
0

ΜΙΑ ΤΡΙΤΗ ΤΟΥ Σεπτεμβρίου του 2022, η Μάχσα Αμίνι, μια νεαρή φοιτήτρια κουρδικής καταγωγής, έφτασε στην Τεχεράνη για να γιορτάσει τα γενέθλιά της και να πάει για ψώνια – για να ξεσκάσει λίγο πριν από την έναρξη των μαθημάτων στο πανεπιστήμιο. «Η Μάχσα δεν είχε έρθει στην Τεχεράνη για να γίνει ηρωίδα», γράφει ο ιστορικός Αράς Αζίζι στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Τι θέλουν οι Ιρανοί», ή για να γίνει ένα hashtag που έχει αναρτηθεί εκατομμύρια φορές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Λίγο μετά όμως από την έξοδό της από το μετρό, η 21χρονη συνελήφθη από το τμήμα «ηθικής ασφάλειας» της ιρανικής αστυνομίας για μια υποτιθέμενη παράβαση των κανόνων σχετικά με τη γυναικεία ενδυμασία: η κάλυψη του κεφαλιού της είχε κριθεί ανεπαρκής. Μάρτυρες ανέφεραν ότι είδαν αστυνομικούς να τη χτυπούν και μέχρι την Παρασκευή η κοπέλα ήταν νεκρή.

Ακολούθησε κατακραυγή και μια σειρά από πρωτοφανείς εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. «Η δολοφονία της χτύπησε ένα πολύ ευαίσθητο νεύρο ακριβώς επειδή τόσες πολλές Ιρανές γυναίκες ήξεραν ότι θα μπορούσαν να είναι εκείνες στη θέση της», σημειώνει ο Αζίζι, προσθέτοντας όμως ότι «η Αμίνι δεν θα ήθελε τίποτα από όλα αυτά».

Το βιβλίο παρέχει ένα σαφές «παράθυρο στις προσδοκίες των Ιρανών που διακινδυνεύουν τα πάντα για την αλλαγή» και προσφέρει ένα μικρό ιστορικό πλαίσιο για το πώς τέθηκαν οι βάσεις για την εξέγερση.

Αυτό που ήθελε, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες –και αυτό που θέλουν τόσες πολλές γυναίκες αλλά και άντρες στο Ιράν– ήταν μόνο να ζήσει. Είναι ένα συναίσθημα που υπογραμμίζεται από το ευρέως υιοθετημένο σύνθημα «Γυναίκες, Ζωή, Ελευθερία» και το βασικό του αίτημα για «μια φυσιολογική ζωή».

Πώς όμως μπορούν να επιτευχθούν οι «φυσιολογικές» ελευθερίες σε μια χώρα όπως το Ιράν; Το «Τι θέλουν οι Ιρανοί» είναι δομημένο μεθοδικά γύρω από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις πλήθους φορέων για ζητήματα όπως η εργασία και η απασχόληση, οι θρησκευτικές και πολιτικές ελευθερίες, το περιβάλλον, αναδεικνύοντας το εύρος και το βάθος του ακτιβισμού που συμβαίνει στο Ιράν.

Ίσως οι διαφορετικές πτυχές ενός κινήματος –όπως η συγκέντρωση υπογραφών, η λειτουργία ανεξάρτητων γυναικείων εκδοτικών οίκων, η οργάνωση περιφερειακών συνδικάτων– να μην αποτελούν πάντα ένα καθηλωτικό ανάγνωσμα. Επίσης, στο βιβλίο υπάρχει μόνο περιορισμένη αναφορά σε ευρύτερους παγκόσμιους παράγοντες, όπως το τι ακριβώς σήμαινε η σύσταση και η επακόλουθη διάλυση του πυρηνικού συμφώνου του 2015 για τις οικονομικές και πολιτικές προοπτικές της χώρας.

Παρ’ όλα αυτά, το βιβλίο παρέχει ένα σαφές «παράθυρο στις προσδοκίες των Ιρανών που διακινδυνεύουν τα πάντα για την αλλαγή» και προσφέρει ένα μικρό ιστορικό πλαίσιο για το πώς τέθηκαν οι βάσεις για την εξέγερση. Ιδιαίτερα διδακτική είναι η εξέταση των απαρχών των διαδηλώσεων κατά της υποχρεωτικής μαντίλας, οι οποίες χρονολογούνται σχεδόν μισό αιώνα πριν.

cover
Αράς Αζίζι, Τι θέλουν οι Ιρανοί

Τις πρώτες ημέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Αγιατολάχ Χομεϊνί με ένα «δηλητηριώδες μειδίαμα» το 1979, μετά την πτώση της δικτατορίας του Σάχη, υπήρξε κάποια δυναμική ενάντια στην εντολή να καλύπτουν το κεφάλι τους οι γυναίκες. Αλλά πολλοί αντίπαλοι της Ισλαμικής Δημοκρατίας αποφάσισαν ότι η λήψη θέσης για «δευτερεύοντα ζητήματα» όπως η «γυναικεία ενδυμασία» θα ήταν αντιπερισπασμός από πιο σοβαρές ανησυχίες.

Η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια Χόμα Νατέκ ήταν μεταξύ εκείνων που αποθάρρυναν τις πρώιμες διαμαρτυρίες κατά της υποχρεωτικής μαντίλας, κάτι για το οποίο αργότερα μετάνιωσε. «Αυτό που δεν καταλάβαινα ήταν ότι κάποιος που σου λέει τι να φοράς θα σου πει σύντομα και τι να σκέφτεσαι», λέει σήμερα.

Θα μπορούσε συμπερασματικά να πει κανείς ότι το βιβλίο του Αζίζι αποτελεί ένα ντοκουμέντο αισιοδοξίας και μια προσεκτική εξέταση των στρωμάτων πάνω στα οποία οικοδομείται η πολιτική αλλαγή – όχι μόνο στους δρόμους, αλλά και στις ατομικές πράξεις ανυπακοής απέναντι σε ένα καθεστώς που εδώ και αρκετό καιρό υφίσταται «διπλή κρίση νομιμότητας και επάρκειας».

Καθώς ο Αζίζι τελείωνε το βιβλίο τον Ιούλιο του 2023, το μέλλον του κινήματος φαινόταν αβέβαιο. Στο πλαίσιο όμως ενός ευρύτερου αγώνα, που συμβαίνει εδώ και δεκαετίες, κάθε πισωγύρισμα μοιάζει πάντα ανατρέψιμο.

Με στοιχεία από The Guardian

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ