Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Rene Karabash Facebook Twitter
«Νομίζω ότι μου αρέσει να δίνω φως στα όμορφα κομμάτια του τραύματος».
0

Σε κάποιες γωνιές των Βαλκανίων, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει, οι αιματηρές βεντέτες μεταξύ οικογενειών είναι καθημερινές, ο έρωτας ισούται με θάνατο, ενώ η γυναίκα αξίζει όσο μερικά ζώα. Τίποτα παραπάνω. Εκεί υπάρχει ένας άγραφος νόμος, το Κανούν, σκληρός, πατριαρχικός, αιματοβαμμένος. Ουσιαστικά, μια γυναίκα μπορεί να «γίνει» άντρας, αρκεί να απαρνηθεί για πάντα τη σεξουαλικότητά της.

Στην «Ορκισμένη» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο), που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο της Βουλγαρίας, ενώ ετοιμάζεται και η κινηματογραφική μεταφορά της, η Rene Karabash (γεν. 1989) εστιάζει σ’ αυτόν τον «κώδικα τιμής» των «ορκισμένων παρθένων» – γυναικών που επιλέγουν να ζήσουν ως άνδρες για να γλιτώσουν από τους κοινωνικούς περιορισμούς. Με ποιητική αλλά ταυτόχρονα ωμή γλώσσα, η συγγραφέας υπογράφει ένα μυθιστόρημα που αντηχεί από τα βάθη των βαλκανικών βουνών ως τις πιο σύγχρονες φωνές της queer λογοτεχνίας.

Η ηρωίδα της, Μπεκιά, είναι ένα κορίτσι που θέλει απεγνωσμένα να γίνει ο γιος του πατέρα της, ο οποίος ήθελε το παιδί του να είναι αγόρι. Μέχρι πού μπορείς να φτάσεις όμως ώστε να μεταμορφωθείς σε γιο; Είναι αμαρτία ν’ αποφύγεις τον θάνατο; Είναι λάθος να δοθείς εξ ολοκλήρου στο πάθος με τίμημα τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου; 

«Η λογοτεχνία είναι η “σιωπηρή εξέγερση”που μπορεί να δρομολογήσει αλλαγές σε ιδέες και αντιλήψεις. Μπορείς να ανοίξεις το βιβλίο ως ένα είδος ανθρώπου και να το κλείσεις ως ένα άλλο». 

Μέσα από μια δυνατή αφήγηση που παντρεύει το προσωπικό με το πολιτικό, η «Ορκισμένη» μιλά για την ταυτότητα, τον έρωτα και την ανάγκη να ορίσουμε μόνοι μας το πεπρωμένο μας. Πρόκειται για έναν queer, πειραματικό και συγκινητικό στοχασμό για την ομοφυλοφιλική αγάπη, την οικογένεια και την τιμή, από μια εντυπωσιακή λογοτεχνική φωνή των Βαλκανίων.Η Rene Karabash γράφει με ένταση και λυρισμό. Δεν εξωραΐζει αλλά παραδίδει μια ιστορία που μοιάζει βγαλμένη από άλλη εποχή, είναι όμως απολύτως σύγχρονη. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, αναφέρεται με ειλικρίνεια και θάρρος στις ρίζες της, στη συγγραφή και τη σημασία τού να ζεις αληθινά.

Rene Karabash Facebook Twitter
Μια «ορκισμένη παρθένα» στη Ράψα της Αλβανίας, 1908. Φωτ.: Wikipedia

― Σε τι περιβάλλον μεγαλώσατε και τι θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια;
Μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό στα βόρεια της Βουλγαρίας. Η παιδική μου ηλικία ήταν γεμάτη ζωή και χαρά. Ατελείωτες μέρες και νύχτες στους δρόμους, αστεία παιχνίδια, κολύμπι στο ποτάμι, για φαγητό αγγούρια και καρπούζια, άλματα στο ποτάμι από τα βράχια και τα δέντρα, πιάσιμο πυγολαμπίδων, φασαριόζικες οικογενειακές συγκεντρώσεις (μπορείτε να φανταστείτε μια μεγάλη οικογένεια γεμάτη φωνές και γέλια και νόστιμο φαγητό στον κήπο). Ωστόσο, εκτός από αυτόν τον γεμάτο ζωή κόσμο, έγινα μάρτυρας και πολλών θανάτων. Είδα τη γέννηση των προβάτων αλλά και τη θανάτωσή τους. Ήμουν υποχρεωμένη να βοηθήσω τον πατέρα μου κατά τη διάρκεια αυτών των «τελετουργιών θυσίας». Για μένα ήταν σαν ένα αστείο παιχνίδι, αλλά κατά βάθος η ψυχή μου έκλαιγε, καθώς είμαι εξαιρετικά ευαίσθητη. Όταν μεγάλωσα, άρχισα να συνειδητοποιώ αυτό το «σιωπηρό τραυματικό ποτάμι» που κυλούσε κάτω από την επιφάνεια της παιδικής μου ηλικίας. Αλλά είμαι ευγνώμων γι’ αυτό, γιατί διαμόρφωσε την προσωπικότητά μου.

cover
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ:
Rene Karabash, 
Ορκισμένη, Μτφρ.: Σπύρος Ν. Παππάς, Εκδόσεις Μεταίχμιο

― Γιατί επιλέξατε να γράψετε με το ψευδώνυμο Rene Karabash και όχι με το όνομά σας, Ιρένα Ιβάνοβα;
Έχει να κάνει με τη γυναικεία πλευρά της οικογένειάς μου. Έχουμε αυτόν τον κανόνα στη Βουλγαρία: όταν μια γυναίκα παντρεύεται έναν άνδρα, παίρνει το οικογενειακό του όνομα και το όνομα της δικής της οικογένειας εξαφανίζεται. Πάντα ένιωθα συνδεδεμένη με τους προγόνους της μητέρας μου, καθώς έχω ακούσει πολλές ιστορίες για τις γιαγιάδες και τους παππούδες μου. Οι περισσότερες από αυτές τις ιστορίες αφορούσαν έναν περήφανο και δυνατό άνδρα, τον Καραμπάς, ο οποίος έδωσε το όνομά του στο οικογενειακό δέντρο της μητέρας μου. Αποφάσισα να αναστήσω το όνομά του και έτσι να φέρω πίσω τη γυναικεία μου δύναμη, αυτή που μου πήραν οι άνδρες της οικογένειάς μου. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει πλήρως όταν επέλεξα το ψευδώνυμό μου, αλλά τώρα βλέπω καθαρά ότι ήταν μια πράξη εξέγερσης, επανασύνδεσης με τις ισχυρές μου ρίζες, από τις οποίες αντλώ τη δύναμή μου.

― Πόσο μεγάλο μέρος της ιστορίας βασίζεται σε γεγονότα ή σε έρευνα; Έχετε επισκεφθεί τα συγκεκριμένα χωριά ή έχετε μιλήσει με γυναίκες που ζουν έτσι;
Δεν έχω επισκεφθεί ποτέ αυτά τα χωριά και τις περιοχές της Αλβανίας. Έκανα πολύ σοβαρή έρευνα για τα μέρη και τις παραδόσεις εκεί, ειδικά για το Κανούν, αλλά αυτό που με βοήθησε πραγματικά να απεικονίσω στο βιβλίο μου αυτόν τον ιδιόμορφο και αυστηρό κόσμο ήταν το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα στο χωριό μου. Η ζωή εκεί μοιάζει πολύ με τη ζωή στην Αλβανία. Στη Βουλγαρία δεν έχουμε το Κανούν, αλλά έχουμε άγραφους πατριαρχικούς νόμους που εξακολουθούν να υπάρχουν. Είμαστε πολύ πατριαρχική χώρα. Γι’ αυτό επέλεξα αυτό το αλβανικό ριζοσπαστικό θέμα, καθώς ήθελα να δείξω τα όρια στα οποία μπορεί να φτάσει αυτό το πρόβλημα για μια κοινωνία και για έναν άνθρωπο. Υπάρχουν πολλές σκηνές στην ιστορία που μου έχουν συμβεί προσωπικά και από τα σχόλια των αναγνωστών μου σε όλο τον κόσμο συνειδητοποιώ ότι αυτές οι σκηνές έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο μέσα στο μυθιστόρημα.

Rene Karabash Facebook Twitter
«Νομίζω ότι αν κάποιος δώσει στο μυθιστόρημά μου την ταμπέλα "queer", θα στερήσει την ιστορία από το βάθος της, γιατί υπάρχουν τόσο πολλά υπερβατικά και σημαντικά θέματα που πρέπει να υπογραμμιστούν και να εξεταστούν. Θα ήθελα ο αναγνώστης να σκεφτεί πέρα από το σώμα και το φύλο και να δει τους χαρακτήρες μου ως ψυχές».

― Το βιβλίο φέρνει στο φως ζητήματα φύλου, ελευθερίας και παράδοσης. Πιστεύετε ότι η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει τις αντιλήψεις;
Σίγουρα. Για μένα, η λογοτεχνία είναι η «σιωπηρή εξέγερση» που μπορεί να δρομολογήσει αλλαγές σε ιδέες και αντιλήψεις. Μπορείς να ανοίξεις το βιβλίο ως ένα είδος ανθρώπου και να το κλείσεις ως ένα άλλο. Μου αρέσει να γράφω για το φύλο, την ελευθερία και την παράδοση, αλλά νομίζω ότι το μεγαλύτερο όπλο μου είναι ο βαθύς αισθησιασμός και ο συναισθηματικός κόσμος μέσα από τον οποίο πιάνω τον αναγνώστη και χαράζω το μονοπάτι αυτών των ιδεών.

― Πώς αντιδρά το κοινό στη Βουλγαρία ή σε άλλες χώρες;
Η αντίδραση είναι διαφορετική σε κάθε χώρα. Στη Βουλγαρία κανείς δεν μιλάει για το «queer στοιχείο» της ιστορίας, όχι επειδή είναι απαγορευμένο ή επειδή οι άνθρωποι προτιμούν να μη μιλούν γι’ αυτό, αλλά λόγω των υπόλοιπων βαθιών στρωμάτων του μυθιστορήματος. Μου αρέσει αυτό. Το προτιμώ. Νομίζω ότι αν κάποιος δώσει στο μυθιστόρημά μου την ταμπέλα «queer», θα στερήσει την ιστορία από το βάθος της, γιατί υπάρχουν τόσο πολλά υπερβατικά και σημαντικά θέματα που πρέπει να υπογραμμιστούν και να εξεταστούν. Θα ήθελα ο αναγνώστης να σκεφτεί πέρα από το σώμα και το φύλο και να δει τους χαρακτήρες μου ως ψυχές.

― Το βιβλίο θα γίνει ταινία. Συμμετέχετε στη διασκευή και την παραγωγή;
Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκινούν τον Ιούνιο στην Αλβανία. Πρόκειται για συμπαραγωγή της Βουλγαρίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Αλβανίας και της Ρουμανίας. Ο σκηνοθέτης της, Kostadin Bonev, μου έδωσε την απόλυτη ελευθερία να γράψω το σενάριο. Κερδίσαμε με αυτό πολλές επιχορηγήσεις από τα υπουργεία Πολιτισμού της Βουλγαρίας, της Ιταλίας και της Αλβανίας, πράγμα που σημαίνει ότι κάναμε σπουδαία δουλειά. Τα κάναμε όλα με τόση αγάπη και περιέργεια, δουλεύουμε με σπουδαίους, ταλαντούχους ηθοποιούς και συντελεστές και είμαι ευλογημένη που είμαι μέρος αυτού του εκπληκτικού ταξιδιού. Είμαι ευτυχής που είμαι μέρος αυτής της ομάδας που πίστεψε στις λέξεις μου και είδε τις δυνατότητες που είχε το μυθιστόρημα να εξελιχθεί στη μεγάλη οθόνη.

― Τι θα θέλατε να κρατήσει ο αναγνώστης μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου;
Την αίσθηση της ελευθερίας και της αγάπης. Την ιδέα ότι εμείς επιλέγουμε τα μονοπάτια της ζωής μας και ότι αυτά τα μονοπάτια θα πρέπει πάντα να μας οδηγούν σε μέρη όπου η καρδιά μας χτυπά στον ρυθμό του Θεού.

― Γράφετε για να εξηγήσετε ή να κατανοήσετε;
Γράφω για να καταλάβω και, κάνοντάς το, ο αναγνώστης καταλαβαίνει μαζί μου. Μου αρέσει να αφήνω κάποιες νύξεις και κενά, ώστε ο αναγνώστης να έχει την ελευθερία να γίνει συν-συγγραφέας της ιστορίας, να φανταστεί και να μαντέψει τα κομμάτια του παζλ που λείπουν. Έτσι εμπλέκεται στην ιστορία, έρχεται πιο κοντά στους χαρακτήρες και η ιστορία αρχίζει να επηρεάζει τη δική της ή τη δική του ζωή.

― Τι σας εμπνέει περισσότερο, η ομορφιά ή το τραύμα;
Νομίζω ότι μου αρέσει να δίνω φως στα όμορφα κομμάτια του τραύματος. Όπως γνωρίζουμε, το φως είναι αδύνατο να υπάρξει χωρίς το σκοτάδι. Βλέπω το ίδιο στη ζωή μας − τα τραύματα μάς διαμορφώνουν και μόνο αντιμετωπίζοντάς τα μπορούμε να φτάσουμε στο φως και να σταματήσουμε να είμαστε υπό την κυριαρχία του παρελθόντος.

― Τι σημαίνει για σας «ελευθερία»; Πώς την έχετε βιώσει προσωπικά ή πώς σας την έχουν στερήσει;
Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει την ελευθερία μας. Εσύ είσαι αυτός που μπορεί να αφήσει κάποιους ανθρώπους ή προβλήματα να σε υποδουλώσουν. Η ελευθερία είναι μια κατάσταση του μυαλού και εξαρτάται από τα όρια που έχεις μέσα σου και τα οποία αφήνεις να περάσουν οι άλλοι. Συχνά όμως φαίνεται ότι είμαστε φυλακισμένοι στο περιβάλλον μας και πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να δούμε τη ζωή μας και τα όριά μας από απόσταση. Αυτό κάνει η πρωταγωνίστριά μου, η Μπεκιά, όταν φεύγει για τη Βουλγαρία και αφήνει τη «φυλακή» των αλβανικών Άλπεων. Χρειάζεται αυτήν τη φυσική και ψυχολογική απόσταση για να καταλάβει τη ζωή της, τις επιλογές που έχει κάνει και τις συνέπειές τους.

― Τι θεωρείτε σημαντικό στη ζωή;
Την αγάπη. Σε όλες τις θεϊκές μορφές της.

Tο Σάββατο 10 Μαΐου 2025, στις 9 μ.μ., η συγγραφέας Rene Karabash θα βρίσκεται στην 21η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, (εγκαταστάσεις HELEXPO, Περίπτερο 14, Αίθουσα «Cosmos») και θα συνομιλήσει με την κριτικό βιβλίου Φανή Χατζή.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ