Πώς να ξεπεράσεις την μετεκλογική μελαγχολία - αν είσαι βιβλιόφιλος

Πώς να ξεπεράσεις την μετεκλογική μελαγχολία - αν είσαι βιβλιόφιλος Facebook Twitter
Ο Σλαβόι δίνει την εντύπωση ότι έχει διαβάσει τα πάντα, έχει ακούσει τα πάντα, έχει καβγαδίσει για τα πάντα, έχει γελάσει με τα πάντα...
0

1. Λογική κι ευαισθησία. Τα μεγάλα θύματα κάθε προεκλογικής περιόδου είναι το χιούμορ, η πολιτική, η λογική και η ευαισθησία. Επείγουσα η ανάγκη να επανασυνδεθείς με ό,τι σε συνέχει και σε απαρτίζει, επείγουσα η ανάγκη να ξαναβρείς αυτό που έχασες ή που άφησες αναγκαστικά στην άκρη για ένα διάστημα. Τα βιβλία είναι η καλύτερη μέθοδος επαναφοράς στη νορμάλ (που λέει ο λόγος!) κατάσταση. Τα βιβλία ζητούν χρόνο και απαλλαγή από το λαχάνιασμα που θολώνει μάτια και μυαλό. Έτσι, αργά αλλά σταθερά, αποδιώχνεις το μεθεόρτιο μπλουζ και τον παραλοϊσμένο πεντοζάλη. Έτσι, πιάνεις ξανά τον τουρμποκινητήρα Σλαβόι Ζίζεκ (Σλοβενία, 1949) και τον ψυχωφελή τόμο Τα Ανέκδοτα του Ζίζεκ (μτφρ. Ιωάννα Μιχελάκου, εκδ. Μεταίχμιο), όπου σφιχταγκαλιάζονται λυτρωτικά, για τον μπαϊλντισμένο αναγνώστη, το ακούραστο χιούμορ, η τρομερή ευρυμάθεια, ο διαπεραστικός στοχασμός. Ο Σλαβόι δίνει την εντύπωση ότι έχει διαβάσει τα πάντα, έχει ακούσει τα πάντα, έχει καβγαδίσει για τα πάντα, έχει γελάσει με τα πάντα.


Ανθολογημένα από τα σοβαρά πονήματά του, τα καλαμπούρια του Σλοβένου διανοητή φωτίζουν αυτές τις πτυχές της πραγματικότητας που η φιλοσοφία ενίοτε κωλώνει και διστάζει να καταπιαστεί μαζί τους. Αρχίζει τον χορό το χωρατό, κι ύστερα, οk, ας πιάσει δουλειά ο στοχασμός και η ανάλυση. Πολλά από τα ξεκαρδιστικά αστεία που χρησιμοποιεί ο Ζίζεκ (π.χ. αυτά στις σελίδες 145, 149, 154) θα θυμίσουν στον αναγνώστη κάμποσα ελληνικά ανέκδοτα, κάτι που δείχνει την παγκοσμιότητα ενός είδους χιούμορ, του χιούμορ εκείνου που ξεκινάει από την εντοπιότητα και ανοίγεται, ή μάλλον εκρήγνυται, προς όλες τις κατευθύνσεις. Άλλα έχουν να κάνουν με ταινίες του Άλφρεντ Χίτσκοκ, άλλα με πολιτικές χοντράδες, ιδίως επί σταλινισμού, και άλλα, όπως αυτό που θα σπεύσω τώρα να παραθέσω, καυτηριάζουν ανελέητα τη μεταμοντέρνα κυνική αναισθησία. Ιδού: Στις μέρες μας το παλιό ανέκδοτο όπου ένας πλούσιος λέει στον υπηρέτη του «Πέταξε έξω αυτό τον εξαθλιωμένο ζητιάνο – είμαι τόσο ευαίσθητος, που δεν αντέχω να βλέπω ανθρώπους να υποφέρουν!» είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.


2. Έπος. Επανερχόμαστε σε ό,τι μας κάνει πιο δυνατούς για να διατηρούμε το δικαίωμα στην αδυναμία. Έχουμε δάκρυα για να μπορούμε να γελάμε. Ο άνθρωπος είναι το ον που ζει παράγοντας αναμνήσεις, που προσφεύγει στο μπαούλο της μνήμης για να γίνει όσο πιο ανθρώπινος γίνεται. Ο Χόρχε Σεμπρούν (Μαδρίτη, 1923 - Παρίσι, 2011) διέσχισε τον 20ό αιώνα εμπλεκόμενος σε σημαντικά γεγονότα, παράγοντας σημαντικά γεγονότα, αναμιμνησκόμενος σημαντικά γεγονότα, γράφοντας για σημαντικά γεγονότα. Επίσης, και αυτό τον καθιστά σπουδαίο συγγραφέα, μπόρεσε να διακρίνει τις σημαντικές διαστάσεις στο φαινομενικά ασήμαντο, μπόρεσε να διαυγάσει έτσι τα πράγματα της ζωής ώστε να καταλάβει, και να μας δώσει να καταλάβουμε, το μεγαλείο που κρύβεται κάτω από ένα άθλιο χιτώνιο.


Στις Ασκήσεις Επιβίωσης (μτφρ. Έφη Κορομηλά, εκδ. Πόλις) ο παλαίμαχος Σεμπρούν καταφεύγει, και πάλι, στο οπλοστάσιο της μνήμης, σε αυτές τις αποθήκες του νου όπου φυλάσσεται η ουσία, το μεδούλι της ύπαρξης, πάει να πει η εναντίωσή μας στη φθορά, όλα μας τα πολεμοφόδια κατά της αδυσώπητης ροής του χρόνου. Ο Σεμπρούν θυμάται, κατατάσσει, ταξινομεί, σχολιάζει, γράφει, απαθανατίζει. Όλα παρόντα εδώ: τα χρόνια στην παρανομία, η φρίκη στο Μπούχενβαλντ, οι αντινομίες και η σκλήρυνση στο εσωτερικό του Κόμματος, η πάλη της ελπίδας με την απελπισία. Ένα βιβλίο κιβώτιο και κιβωτός. Όπως και τα άλλα του Χόρχε Σεμπρούν. Με ένα τέλος που χρόνια είχα να δω σε τυπωμένες σελίδες. Ο τρόμος γίνεται ανάσταση, επανάσταση, σωτηρία, πείσμα, ελευθερία, έπος. Ο Σεμπρούν έχει συλλάβει το αδιανόητο μέσα από συμπτώσεις και μικρολεπτομέρειες, και μας το παραδίδει σαν μια επική τοιχογραφία που σε συγκλονίζει καθώς τη βλέπεις και αφουγκράζεσαι πώς προχωράνε τα πράγματα. Από τη σελίδα 124 έως τη σελίδα 137 ο Σεμπρούν ξεδιπλώνει, με τη μαεστρία που διαθέτουν μονάχα όσοι έχουνε περάσει από τα ναρκοπέδια και τους λειμώνες της Ιστορίας, όλο το μεγαλείο τού να είσαι άνθρωπος.


Κρατώ για πάντα εντός μου αυτές τις δέκα, δεκαπέντε σελίδες από τις Ασκήσεις Επιβίωσης, κρατώ για πάντα εντός μου τα ονόματα Ήγκον Γ. Φλεκ και Έντουαρντ Α. Τένενμπαουμ και αυτό που αντίκρισαν από το τζιπ τους καθώς όδευαν προς το ναζιστικό στρατόπεδο του Μπούχενβαλντ.

radiobookspotting.blogspot.gr/

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ