Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες μέσα από τα μάτια των φίλων του

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες μέσα από τα μάτια των φίλων του Facebook Twitter
0
Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες μέσα από τα μάτια των φίλων του Facebook Twitter

Το ρεπορτάζ, συνήθιζε να λέει ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, είναι το μυθιστόρημα της πραγματικής ζωής. Ποια ήταν όμως, η προσωπικότητα του Μάρκες και με ποιον ακριβώς τρόπο η λογοτεχνία του βρέθηκε στο επίκεντρο της παγκόσμιας σκηνής; Τι ρόλο, βάρος, διεκδίκησε η δημοσιογραφία; Πώς δούλευε ο ίδιος και πώς σκεφτόταν; Ποιες, και γιατί ήταν θαυμαστές οι εντυπώσεις των παιδικών του χρόνων; Κι ακόμα, πώς συνέβαλε ως συγγραφέας στην εδραίωση της ισπανικής γλώσσας;  Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα στα οποία απαντούν, με κοινή τους συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, έναν χρόνο μετά τον θάνατο του Μάρκες ή «Γκάμπο», δύο στενοί του φίλοι και συνεργάτες, σημαντικοί συγγραφείς και οι ίδιοι. Ο λόγος είναι για τον Δάσο Σαλντίβαρ, τον πρώτο βιογράφο του Μάρκες  με το βιβλίο του «Το ταξίδι στην πηγή», που είναι και μελετητής της κολομβιανής λογοτεχνίας, και για τον Ουίλιαμ Οσπίνα, ποιητή, ιστορικό μυθιστοριογράφο και αρθρογράφο, που έχει τιμηθεί με το διεθνές Βραβείο Romulo Callegos για το βιβλίο του «Η χώρα της κανέλας».

 

Οι ολιγαρχικές και οι συντηρητικές δυνάμεις σκότωσαν το 1948, χρονολογία που εγκαινιάζει μια μακρά περίοδο βίας, τον Χόρχε Ελιέσερ Γκαϊτάν, τον ηγέτη της Αριστεράς και μεγαλύτερο πολιτικό της Κολομβίας, που αν ζούσε θα είχε αναλάβει τα ηνία έθνους. Τότε ο Μάρκες ενηλικιώθηκε: έπαψε να γράφει νεφελώδεις ιστορίες, και αποκτώντας συγκροτημένη πολιτική συνείδηση έγινε δημοσιογράφος και συγγραφέας

Οι δύο συγγραφείς ταξίδεψαν από την Κολομβία στην Ελλάδα με την ευκαιρία του 7ου Ιβηροαμερικανικού Φεστιβάλ Literatura en Atenas, που πραγματοποιείται από την περασμένη Δευτέρα  σε ποικίλους αθηναϊκούς χώρους, και ολοκληρώνεται  στις 20 Ιουνίου και ώρα  21:30 στο Polis Art Café της Στοάς του Βιβλίου, με τάνγκο του Ρίο δε λα Πλάτα τα οποία θα τραγουδήσει η Ουρουγουανή Ζανέτ Καπούγια (στο φεστιβάλ έλαβαν μέρος συγγραφείς από τις χώρες της λατινοαμερικανικής ηπείρου και της ιβηρικής χερσονήσου).   

    

  «Αν ο Μάρκες δεν είχε γεννηθεί στο Αρακατάκα της Μαγδαλένα και στο οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο γεννήθηκε» ξεκινάει την εξιστόρησή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ  ο Δ. Σαλντίβαρ, «μπορεί να ήταν αρκετά διαφορετικός από αυτόν που ξέρουμε, μπορεί να μην ήταν καν συγγραφέας. Οι ρίζες του τον καθόρισαν. Ο παππούς του ήταν ο Νικολάς Μάρκες και υπήρξε το σημαντικότερο πρόσωπο της ζωής του. Συνταγματάρχης στον πόλεμο που ξέσπασε μεταξύ των Συντηρητικών και των Φιλελεύθερων στο τέλος του 19ου αιώνα στην Κολομβία, ο παππούς μετέδωσε στον εγγονό όλα τα πολεμικά του βιώματα, μαθαίνοντάς του τι θα πει πόνος, φόβος, αλλά και ελπίδα.

 

Πρόκειται για τον συνταγματάρχη που πρωταγωνιστεί στα "Εκατό χρόνια μοναξιάς". Μια πληγή στο κορμί του παππού από τον πόλεμο, τον έκανε σύμβολο στα μάτια του Γκάμπο ενώ η πατρογονική φράση που τον προσδιόρισε ήταν εμβληματική: "Δεν ξέρεις πόσο ζυγίζει ένας νεκρός". Δεν ήταν μικρότερη η επίδραση που άσκησε στον Μάρκες η γιαγιά του: μια γιαγιά η οποία τον διαπαιδαγώγησε με την κουλτούρα της βορειοδυτικής Κολομβίας, λέγοντάς του επίσης ιστορίες από τον πόλεμο. Με τη διαφορά πως στις δικές της ιστορίες οι νεκροί του πολέμου ζούσαν και βασίλευαν.

 

Ένα γεγονός, για να πάμε πέρα από τα πρόσωπα, που τον σημάδεψε ήταν η δολοφονική επίθεση του καλομβιανού στρατού το 1928, όταν ο ίδιος ήταν ακόμη νεογέννητο, εναντίον ανυπεράσπιστων εργατών οι οποίοι διαδήλωναν για το ψωμί τους. Τέλος, εκείνη που μύησε τον Μάρκες στη λογοτεχνία, ήδη από τα οχτώ του χρόνια, ήταν η δασκάλα του. Την είχε ερωτευτεί και της άρεσε να του απαγγέλλει  ποίηση από τον Χρυσό Ισπανικό Αιώνα ή να του διαβάζει τις "Χίλιες και μία νύχτες"».

Και τι συνέβη όταν η λογοτεχνία πήρε το πάνω χέρι; «Ο Μάρκες» λέει με έμφαση ο Ουιλ. Οσπίνα «μετέφερε τα παιδικά του χρόνια στα μυθιστορήματά του με μαγικό τρόπο. Όταν καταπιάστηκε με το να συνθέσει την αυτοβιογραφία του, την οποία άφησε ημιτελή (η αφήγηση κάλυψε την περίοδο μέχρι τα σαράντα του), έκανε το ίδιο πράγμα, αλλά, αυτή τη φορά, με ρεαλιστικό τρόπο. Μόνο έτσι θα μπορούσε να πετύχει ό,τι προηγουμένως είχε πετύχει με την παραμυθία του». 

          

Η ιστορική εμπειρία της χώρας του έπαιξε τον δικό της ρόλο στη διαμόρφωση της ψυχολογικής και της λογοτεχνικής ταυτότητας του Μάρκες. Όπως εξηγεί ο Δ. Σαλντίβαρ «οι ολιγαρχικές και οι συντηρητικές δυνάμεις σκότωσαν το 1948, χρονολογία που εγκαινιάζει μια μακρά περίοδο βίας, τον Χόρχε Ελιέσερ Γκαϊτάν, τον ηγέτη της Αριστεράς και μεγαλύτερο πολιτικό της Κολομβίας, που αν ζούσε θα είχε αναλάβει τα ηνία έθνους. Τότε ο Μάρκες ενηλικιώθηκε: έπαψε να γράφει νεφελώδεις ιστορίες, και αποκτώντας συγκροτημένη πολιτική συνείδηση έγινε δημοσιογράφος και συγγραφέας».

Και εφόσον η συζήτηση είναι περί δημοσιογραφίας, πώς συνταίριαξε ο Μάρκες το δημοσιογραφικό επάγγελμα με την τέχνη του μυθιστορήματος; «Η λογοτεχνία» παρατηρεί ο Ουιλ. Οσπίνα «σχετίζεται με τη δημοσιογραφία υπό την έννοια ότι έχει συνεχή επαφή με την καθημερινή, λαϊκή γλώσσα. Πολλοί συγγραφείς προερχόμενοι από τη δημοσιογραφία γνώρισαν μεγάλη απήχηση επειδή ήξεραν πώς να απευθύνουν  τα μηνύματά τους στο ευρύ κοινό. Έτσι κι ο Μάρκες, που συνδύαζε την τρέλα της δημιουργίας με την αυστηρότητα της λογικής πειθαρχίας». Ο Δ. Σαλντίβαρ σπεύδει εδώ να συμπληρώσει: «Η λογοτεχνία του Μάρκες τροφοδοτούνταν από το δημοσιογραφικό γράψιμο και αντιστρόφως. Η δημοσιογραφία αποτυπώνει την πραγματικότητα του λαού της. Το ρεπορτάζ, έλεγε και ξαναέλεγε ο Μάρκες, είναι το μυθιστόρημα της πραγματικής ζωής».

Πώς, όμως, μεταμορφώθηκε ο Μάρκες σε πρωταγωνιστή της παγκόσμιας λογοτεχνικής ζωής; «Η κολομβιανή λογοτεχνία», σημειώνει ο Ουιλ. Οσπίνα, «έγινε ξαφνικά, με τον Μάρκες, διεθνής. Τα στοιχεία, βεβαίως, που την έκαναν διεθνή προϋπήρχαν, στο πρόσωπό του, ωστόσο, διεθνοποιήθηκε όχι μόνο η λογοτεχνία της Κολομβίας, αλλά ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής. Κι αυτό είχε επίπτωση και στα ίδια τα ισπανικά. Μετά το λογοτεχνικό της μπουμ, η λατινοαμερικανική ήπειρος μετέτρεψε μιαν επιφανή και επίσημη γλώσσα, μια γλώσσα που τής ήρθε έξωθεν, σε γλώσσα ριζωμένη, πραγματική και σύγχρονη». Υπάρχουν, παρόλα αυτά, και άλλοι παράγοντες που συνέβαλαν στη διεθνοποίηση του Μάρκες. Τους ξεκαθαρίζει ο Δ. Σαλντίβαρ: «Ο Μάρκες έδωσε στα προσωπικά, οικογενειακά και τοπικά στοιχεία των ιστοριών του μια καθολική διάσταση, κατόρθωσε να μετατρέψει το προσωπικό σε παγκόσμιο χάρη στη δύναμη της φαντασίας και την αμέριστη ποιητική του διάθεση».   

Βαγγέλης Χατζηβασιλείου για ΑΠΕ                

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Καρολίνα Μέρμηγκα: «Οι συγγραφείς προχωράμε με αναμμένη δάδα στη σκοτεινή σπηλιά της λογοτεχνίας»

Βιβλίο / Καρολίνα Μέρμηγκα: «Όταν γράφουμε για αληθινούς ανθρώπους, πρέπει να σεβόμαστε τη μνήμη τους»

Η καταξιωμένη συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων Καρολίνα Μέρμηγκα μάς μιλάει για τη δύναμη της τέχνης, για το λογοτεχνικό της εργαστήρι αλλά και για τη χαρά της να μεταφράζει Χίλαρι Μαντέλ, τα βιβλία της οποίας επανακυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πόσο διαβάζεται σήμερα ο Νίκος Καζαντζάκης;

Βιβλία και Συγγραφείς / Πόσο διαβάζεται σήμερα ο Νίκος Καζαντζάκης;

Πεθαίνει σαν σήμερα ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης. Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με την Έρη Σταυροπούλου, ομότιμη καθηγήτρια Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, για τον συγγραφέα του «Αλέξη Ζορμπά» και την αντοχή του έργου του.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Στέφαν Τσβάιχ

Το πίσω ράφι / Σε πείσμα όσων περιφρόνησαν τα έργα του Τσβάιχ, η απήχησή τους ακόμα να κοπάσει

Οι ήρωες του Αυστριακού συγγραφέα ταλανίζονται συνήθως από μια αβάσταχτη εσωτερική πίεση, αντικατοπτρίζοντας τη δική του πεισιθάνατη διάθεση. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση αποπνέει η συλλογή διηγημάτων του «Αμόκ».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ