Ο Φοίβος Οικονομίδης, συγγραφέας ετών 23, λέει Facebook Twitter
Γιατί είναι αρνητικό να ψάχνεις να βρεις σχέση από το Tinder; Τι άλλο να κάνεις; Να βγεις στην άδεια πλατεία Συντάγματος και να φωνάζεις; Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Ο Φοίβος Οικονομίδης, συγγραφέας ετών 23, λέει

0

Τι θα γινόταν αν σε εννιά μέρες τα συναισθήματα των ανθρώπων πάγωναν; Τι θα συνέβαινε αν ένας κομήτης έπεφτε στη Γη, οι τοξίνες του απελευθερώνονταν στην ατμόσφαιρα και εξαιτίας τους οι άνθρωποι αισθάνονταν για το υπόλοιπο της ζωής τους ακριβώς όπως ένιωθαν την ώρα της σύγκρουσης; Ο Αλέξανδρος, φοιτητής στην Αθήνα, θα ψάξει βαθιά μέσα και γύρω του και θα πασχίσει να κατανοήσει τους ανθρώπους, τον έρωτα, τον πόνο και τη νοσταλγία. Αγωνιά να προφτάσει την ευτυχία, ώστε να την εξασφαλίσει για πάντα. Αυτός είναι ο κεντρικός άξονας του Βορρά, του μυθιστορήματος του Φοίβου Οικονομίδη.

Πηγαίνοντας προς το σπίτι του στο τέρμα της οδού Μπενάκη, στην περιοχή των Εξαρχείων, σκεφτόμουν ότι είναι μόλις 23 ετών και έχει γράψει ένα βιβλίο που αποτελεί μια νεανική τοιχογραφία της σύγχρονης πραγματικότητας. Στις σελίδες του αναφέρεται στα παιδιά της γενιάς του, στην Αθήνα, στα τσιγάρα, στις μπίρες καθώς και σε διάφορα θέματα που τα απασχολούν.

Ο Φοίβος Οικονομίδης γεννήθηκε το 1997 στην Αθήνα. Είναι τελειόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ και εργάζεται παράλληλα σε μια διαφημιστική εταιρεία. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει δύο ταινίες μικρού μήκους και ασχολείται επίσης με την ποίηση και τη μουσική σύνθεση. Μεγάλωσε στην Ιπποκράτειο Πολιτεία και τελείωσε το Αρσάκειο. Εδώ και λίγους μήνες έχει μετακομίσει στην περιοχή των Εξαρχείων, γιατί, όπως λέει: «Εδώ συμβαίνουν όλα. Το κέντρο είναι ο πυρήνας των πάντων».

Δεν πιστεύω ότι η γενιά μου είναι αδιάφορη. Αντιθέτως, δυσκολεύεται να είναι χαρούμενη, επειδή ακριβώς δεν αδιαφορεί, επειδή νοιάζεται και αγχώνεται για το μέλλον. 

Το φοιτητικό του διαμέρισμα είναι ηλιόλουστο, με μια επιβλητική θέα προς τον λόφο του Λυκαβηττού. Από πολύ μικρή ηλικία τον γοήτευαν οι ιστορίες και οι γονείς του τον τροφοδοτούσαν διαρκώς, είτε με βιβλία, είτε πηγαίνοντάς τον σινεμά, είτε εξιστορώντας του εμπειρίες από θεατρικές παραστάσεις που έβλεπαν στο εξωτερικό, όπως οι Άθλιοι του Ουγκό. «Όταν ήμουν περίπου έξι ετών οι γονείς μου με πήγαν να δω το Φάντασμα της Όπερας. Τόσο μικρός, κι όμως μαγεύτηκα. Ήθελα πολύ να διαβάσω το βιβλίο. Η τέχνη, ευτυχώς, ήταν μέρος της ζωής μας στην οικογένειά μου και αποτέλεσε βασικό ερέθισμα» υποστηρίζει.

Βορρας
Φοίβος Οικονομίδης, Βορράς, βιβλιοπωλείον της Εστίας

Τον Βορρά ξεκίνησε να τον γράφει πριν από περίπου έναν χρόνο. «Από κει και πέρα, δεν γνώριζα τις διαδικασίες που χρειάζονταν να γίνουν για να εκδοθεί. Όμως οι συγκυρίες με βοήθησαν, αφού, μέσω μιας φίλης μου, μπόρεσα να το στείλω στις εκδόσεις της Εστίας για να πάρω, αρχικά, μια γνώμη. Σε καμία περίπτωση δεν πίστευα ότι υπήρχε πιθανότητα να εκδοθεί. Το έστειλα και μετά από έναν μήνα επισκέφθηκα την κ. Καραϊτίδη στο γραφείο της, η οποία με ενημέρωσε ότι σκέφτονταν να το εκδώσουν. Για μένα η ανακοίνωση αυτή ήταν ένα σοκ. Κι αυτό διότι την ώρα που συζητούσαμε το βλέμμα μου είχε σταθεί στα συμβόλαια συγγραφέων της Εστίας, στα οποία, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνονται τα ονόματα του Καραγάτση, του Κούντερα ή του Ουελμπέκ. Αναρωτήθηκα τότε: "Τι κάνεις εσύ εδώ;"».

Όταν ξέσπασε η πανδημία, ο Φοίβος βρισκόταν για Erasmus στο Μιλάνο, την πόλη που είχε γίνει το επίκεντρο του κορωνοϊού. Έτσι, κάποια στιγμή είπε στους φίλους του ότι θα επέστρεφε στην Ελλάδα. Την ίδια μέρα έλαβε ένα τηλεφώνημα που τον ενημέρωνε ότι το μυθιστόρημά του ήταν στο τελικό στάδιο έκδοσης και σύντομα θα κυκλοφορούσε στα βιβλιοπωλεία. «Αυτή είναι η ζωή, κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις» επισημαίνει γελώντας.

Ο Φοίβος Οικονομίδης, συγγραφέας ετών 23, λέει Facebook Twitter
Αν και μικρός ηλικιακά, με ενθουσιάζει το στοιχείο της μνήμης. Είναι αρκετά τα μέρη της πόλης που τα στοιχειώνουν οι αναμνήσεις μου κι αυτό είναι κάτι που μου αρέσει. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Ο Βορράς είναι απόρροια εμπειριών, προβληματισμών, σκέψεων και ερωτημάτων διάρκειας ενός έτους. «Το βιβλίο αυτό το έγραφα παντού: στην παραλία, στα καφέ, στο σπίτι, στις διακοπές, ακόμη και στα μπαράκια, όταν βγαίναμε με τους φίλους μου, κρατώντας σημειώσεις στο κινητό» μου λέει.

Στη συνέχεια, τον ρωτώ ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασε και ποια είναι αυτά που τον έχουν επηρεάσει; «Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν το Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της της Άλκης Ζέη. Έκτοτε, με έχει επηρεάσει σε μέγιστο βαθμό ο Αλμπέρ Καμί. Αρχικά, διάβασα τον Ξένο, ύστερα την Πτώση, την Πανούκλα και, φυσικά, τον Μύθο του Σισύφου. Για μένα τα βιβλία του Καμί αποτέλεσαν ένα αναγνωστικό σημείο αναφοράς. Επηρέασαν καταλυτικά την κοσμοθεωρία μου. Παράλληλα, αγαπώ πολύ τον μαγικό ρεαλισμό του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ειδικά, το Εκατό χρόνια μοναξιάς, τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ, τον Καβάφη, τον Καρυωτάκη, ενώ πρόσφατα ενθουσιάστηκα με το Μπλε βαθύ, σχεδόν μαύρο του Θανάση Βαλτινού» αναφέρει.

Ως χαρακτήρας, πολλές φορές καταφεύγει στο παρελθόν και στη νοσταλγία. «Αν και μικρός ηλικιακά, με ενθουσιάζει το στοιχείο της μνήμης. Είναι αρκετά τα μέρη της πόλης που τα στοιχειώνουν οι αναμνήσεις μου κι αυτό είναι κάτι που μου αρέσει. Κανένα σημείο δεν είναι το ίδιο όταν έχεις αφήσει το αποτύπωμά σου» υποστηρίζει με ένα αινιγματικό χαμόγελο.

Εκείνη τη στιγμή θα ανατρέξει σε μια εμβληματική παράσταση που έχει δει στο Λονδίνο, τις Τρεις Αδελφές του Τσέχοφ. «Απ' αυτό το θεατρικό έργο, το οποίο μιλά για τη διάψευση των ελπίδων και των επιθυμιών των προσώπων, και ιδιαίτερα των τριών αδελφών, από την καθημερινότητα και το βάρος της ζωής συνειδητοποίησα ότι καμιά φορά η νοσταλγία είναι ένα καταφύγιο για τον άνθρωπο, ένα ασφαλές μέρος» τονίζει.

Ποια είναι η γνώμη του για τους νέους σήμερα; Εφησυχάζουν ή διεκδικούν σιωπηλά; Και τι απαντά σε όσους κατηγορούν τη δική του γενιά ως αδιάφορη; «Διαφωνώ με την άποψη αυτή. Οι νέοι σήμερα θεωρώ ότι είμαστε μια φωτισμένη γενιά. Αγαπάμε τις τέχνες, διαβάζουμε, έχουμε περιβαλλοντική συνείδηση, προσέχουμε την πόλη μας και ταυτόχρονα μας αρέσει να διασκεδάζουμε ή να εκτονωνόμαστε. Προφανώς, επικρατεί και θυμός, αγανάκτηση ή αντίδραση. Και καλώς υπάρχει. Δεν πιστεύω, όμως, ότι η γενιά μου είναι αδιάφορη. Αντιθέτως, δυσκολεύεται να είναι χαρούμενη, επειδή ακριβώς δεν αδιαφορεί, επειδή νοιάζεται και αγχώνεται για το μέλλον. Επομένως, οι μέρες αυτής της γενιάς δεν απαρτίζονται από ένα ατελείωτο σκρολάρισμα στο Instagram, ούτε περιγράφονται ως μια διαρκής ανεμελιά βολεμένων νέων».

Γιατί είναι αρνητικό να ψάχνεις να βρεις σχέση από το Tinder; Τι άλλο να κάνεις; Να βγεις στην άδεια πλατεία Συντάγματος και να φωνάζεις;

Σ' εκείνο το σημείο παρατηρώ έναν μεγάλο τοίχο, τον οποίο έχει μετατρέψει σε μαυροπίνακα, στον οποίο ξεχωρίζει το σύνθημα: «Η πόλη μου δεν μου ανήκει πια». Τι εμπόδια συναντά ένας 23χρονος σε καιρούς εγκλεισμού και πανδημίας; «Αναμφίβολα, το ότι στην προσπάθειά σου να χτίσεις κάτι καινούργιο συναντάς μπροστά σου έναν απροσπέλαστο τοίχο. Η ρουτίνα καταστρέφει κάθε έννοια δημιουργίας, βυθίζοντάς σε στη στασιμότητα και στη μετριότητα. Η καθημερινότητά μας έχει μετασχηματιστεί: στέλνουμε μηνύματα με κωδικούς, υπακούμε σε συνεχείς απαγορεύσεις και είμαστε αγχωμένοι μην τυχόν κολλήσουμε κορωνοϊό. Παράλληλα, γινόμαστε μάρτυρες διαφόρων ευτράπελων.

Ο Φοίβος Οικονομίδης, συγγραφέας ετών 23, λέει Facebook Twitter
Oι νέοι σήμερα θεωρώ ότι είμαστε μια φωτισμένη γενιά. Αγαπάμε τις τέχνες, διαβάζουμε, έχουμε περιβαλλοντική συνείδηση, προσέχουμε την πόλη μας και ταυτόχρονα μας αρέσει να διασκεδάζουμε ή να εκτονωνόμαστε. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Προχθές πήγαμε με έναν φίλο μου να πετάξουμε στον κάδο ανακύκλωσης μια σακούλα με μπουκάλια. Για να αποφύγουμε τον συνωστισμό της λαϊκής στην Καλλιδρομίου, προτιμήσαμε να πάμε στη Μεθώνης. Εκεί, αρκετοί αστυνομικοί μάς σταμάτησαν, σπρώχνοντάς μας στον τοίχο ‒ νόμιζαν ότι πηγαίναμε να φτιάξουμε μολότοφ. Αυτή είναι μία εικόνα απ' όλα όσα ζούμε σήμερα. Επίσης, τα ξενύχτια, τα μπαράκια, οι μουσικές βραδιές, οι ατελείωτες συζητήσεις με τους φίλους είναι κι αυτά σε αναστολή, λόγω της απαγόρευσης των εννιά. Ξαφνικά, όλα παγώνουν στις εννιά το βράδυ, εξωτερικά και εσωτερικά. Όλοι είμαστε κουρασμένοι από αυτή την κατάσταση και προσπαθούμε να σπάσουμε με κάθε τρόπο τη σιωπή. Γιατί είναι αρνητικό να ψάχνεις να βρεις σχέση από το Tinder; Τι άλλο να κάνεις; Να βγεις στην άδεια πλατεία Συντάγματος και να φωνάζεις; Ευελπιστώ ότι σύντομα θα ξανα-παρτάρουμε, θα αγκαλιαστούμε και θα ξενυχτήσουμε μέχρι τις επτά το πρωί. Και ότι η Αθήνα θα μας ανήκει και πάλι».

Τελικά, τι είναι γι' αυτόν η ευτυχία; «Νιώθω ότι ακόμη δεν έχω βρει την απάντηση. Νομίζω ότι τελικά η ευτυχία βρίσκεται στην αποδοχή της απουσίας της» λέει, ανάβοντας ένα ακόμη τσιγάρο. Λίγο πριν τον αποχαιρετήσω, συνειδητοποιώ ότι ο Φοίβος έχει ανακαλύψει τον δικό του «Βορρά». Άλλωστε, όπως γράφει και στο βιβλίο: «Πρέπει να ξέρεις ποιος είναι ο Βορράς σου. Να ξέρεις πού πηγαίνεις. Ακόμα κι αν είναι κάτι αφηρημένο, να ξέρεις τι θέλεις, να μην είσαι παντού και πουθενά. Ένα όνειρο, έναν στόχο...Ό,τι θέλεις, αλλά να έχεις έναν Βορρά».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σου με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Το Λάθος» του Αντώνη Σαμαράκη: Ένα από τα σημαντικότερα αλληγορικά μυθιστορήματα για τον ολοκληρωτισμό

Το πίσω ράφι / «Το Λάθος» του Αντώνη Σαμαράκη: Ένα από τα σημαντικότερα αλληγορικά μυθιστορήματα για τον ολοκληρωτισμό

Ξαναδιαβάζουμε το θρυλικό μυθιστόρημα του Αντώνη Σαμαράκη που επαινέθηκε όσο λίγα, όταν μεταφράστηκε στο εξωτερικό, και παραμένει σαφώς επίκαιρο, μισό αιώνα μετά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέφαν Τσβάιχ

Το πίσω ράφι / Σε πείσμα όσων περιφρόνησαν τα έργα του Τσβάιχ, η απήχησή τους ακόμα να κοπάσει

Οι ήρωες του Αυστριακού συγγραφέα ταλανίζονται συνήθως από μια αβάσταχτη εσωτερική πίεση, αντικατοπτρίζοντας τη δική του πεισιθάνατη διάθεση. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση αποπνέει η συλλογή διηγημάτων του «Αμόκ».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ