Η ΦΙΛΙΑ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ πρωτίστως ως μοχλός κοινωνικής ανέλιξης στο βραβευμένο με Μπούκερ μυθιστόρημα του Άλαν Χόλινγκχερστ. Τα συναισθήματα του Νικ Γκεστ, του νεαρού γκέι απόφοιτου της Οξφόρδης, που μετακομίζει, στην αρχή προσωρινά, για να εγκατασταθεί στη συνέχεια κανονικά στο σπίτι του συμφοιτητή του Τόμπι Φέντεν, του οποίου ο πατέρας μόλις έχει εκλεγεί βουλευτής των Τόρις στη δεύτερη θητεία της Μάργκαρετ Θάτσερ στο Λονδίνο των mid-'80s, είναι μάλλον τυπικά ενός μεσοαστού 20χρονου που θαμπώνεται από τη μαγεία των επαύλεων του Νότινγκ Χιλ, το υψηλό στάτους των ενοίκων τους, τις ατελείωτες συζητήσεις τους περί τέχνης και πολιτικής.

 

Η αφορμή της εγκατάστασής του είναι η επιρροή του στην Κάθριν, τη διπολική κόρη της οικογένειας, ενώ, βέβαια, ο ίδιος είναι κρυφά ερωτευμένος με τον Τόμπι, που είναι στρέιτ. Ο Χόλινγκχερστ θίγει με αυτόν τον τρόπο το ζήτημα της φιλίας ανάμεσα σε έναν στρέιτ και έναν γκέι άντρα ως προέκταση του αιώνιου ερωτήματος περί φιλίας ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα, χωρίς ωστόσο να εστιάζει τόσο πολύ σε αυτό: ο Νικ γνωρίζει ότι η προσέγγιση του Τόμπι θα είναι πάντα μόνο φιλική, όπως γνωρίζει ότι η ομοφυλοφιλία του είναι αποδεκτή από τους Φέντεν μόνο όσο δεν «προβάλλεται» προς τα έξω.

 

Το βιβλίο ξεκινά το 1983, το «τελευταίο ανέμελο καλοκαίρι» για τη βρετανική γκέι κοινότητα, και λήγει το 1987, όταν πλέον η κρίση του AIDS έχει αρχίσει ήδη να σαρώνει τα πάντα.

 

Είναι μοναδικός ο τρόπος με τον οποίο ο Χόλινγκχερστ προσεγγίζει, μέσα από τις μακροσκελείς περιγραφές των δείπνων και των πάρτι, του σταδιακού εθισμού του φύσει εστέτ Νικ στην κοκαΐνη και στο γκλαμ και της απότομης, αναπόφευκτης πτώσης του, την υποκρισία της ανώτερης τάξης και της πολιτικής σκηνής, που είναι διατεθειμένες να επιδεικνύουν τη «φιλία» και την κοινωνικότητά τους παντού (και την υποτιθέμενη αγάπη τους για την τέχνη ως ένδειξη καλλιέργειας), μόνο όσο αυτές οι κοινωνικές σχέσεις μπορούν να εξυπηρετούν απόλυτα τα συμφέροντά τους και μόνο μέσα στο εκάστοτε ασφαλές πλαίσιο που οι ίδιοι έχουν θέσει.

 

Καμία απόκλιση, κανένα παραστράτημα δεν είναι ανεκτό και πρέπει να ακρωτηριάζονται.