ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

Νίτσε για αρχαρίους (ή για όσους έχουν μια γεύση τρικυμίας στα χείλη...)

Νίτσε για αρχαρίους (ή για όσους έχουν μια γεύση τρικυμίας στα χείλη...) Facebook Twitter
7

 

Νίτσε για αρχαρίους (ή για όσους έχουν μια γεύση τρικυμίας στα χείλη...) Facebook Twitter


Aυτό που ακολουθεί είναι το λήμμα για τον γερμανο φιλόσοφο από το Cracked.com:



O Φρίντριχ Νίτσε ήταν ένας γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα ο οποίος επηρέασε τους μηδενιστές, τους υπαρξιστές, και όλους τους emo που έγραψαν ποτέ σκοτεινή ποίηση.

Τα δεδομένα

  1. Ο Φρίντριχ Νίτσε ήταν ένας άκρως αμφιλεγόμενος φιλόσοφος ο οποίος αμφισβήτησε τις κεντρικές ιδέες της δυτικής κουλτούρας.
  2. Κι επίσης ζούσε το υπόγειο της μητέρας του.
  3. Δε θα γράψεις ποτέ σωστά το όνομά του (NIETZSCHE)

Ο Φρίντριχ Βίλχελμ Νίτσε γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1844 στο Rocken bei Lutzen, το οποίο φημολογείται ότι είναι η πόλη με το πιο γερμανικό όνομα στον κόσμο. Όλοι γρήγορα κατάλαβαν ότι ο μικρός Φρίντριχ ήταν λίγο διαφορετικός. Έκανε ό,τι κάνουν όλα τα αγόρια: συνέθετε κλασική μουσική, μελετούσε αρχαία ελληνικά και λατινικά και ερευνούσε εντατικά θεολογία. Στα 24 του χρόνια ήταν ήδη καθηγητής φιλολογίας στη Βασιλεία, ένα αντικείμενο του οποίου την ύπαρξη τότε αγνοούσαν οι περισσότεροι. Το 1879 αποσύρθηκε από το πανεπιστήμιο για να αφιερωθεί στο να ζει εις βάρος των άλλων. Έζησε τη μοναχική ζωή ενός ανθρώπου ο οποίος πολεμούσε με αρρώστιες γράφοντας βιβλία φιλοσοφίας που κανείς δε διάβαζε.

Το 1868 ο Νίτσε γνώρισε τον Βάγκνερ. Η γνωριμία ήταν η αφετηρία ενός από τα μεγαλύτερα bromances όλων των εποχών. Ο Νίτσε ειδωλοποίησε τον Βάγκνερ, κυρίως επειδή ο Βάγκνερ είχε επιτυχία στις γυναίκες. Στη συνέχεια ο Βάγκνερ έγινε ένας γερμανολάτρης χριστιανός, κάτι που δεν ταίριαζε στον Νίτσε. Όπως οι περισσότεροι, ο Νίτσε ξεπέρασε τον χωρισμό γράφοντας δύο βιβλία στα οποία ανέλυσε πόσο πολύ μισεί τον Βάγκνερ.

Μόνο μέσα σε ένα χρόνο έγραψε τα βιβλία The Case of Wagner, The Antichrist, Twilight of the Idols, Ecce Homo και Nietzsche Contra Wagner. Το «Τάδε Έφη Ζαρατούστρα» θεωρείται το πιο ουσιαστικό του κείμενο. Ο ίδιος το χαρακτήρισε ως το πιο «βαθύ» βιβλίο που έχει γραφτεί ποτέ, πράγμα που σημαίνει ότι ο Νίτσε ήταν ο μοναδικός που το κατάλαβε.

Ο Νίτσε με τα έργα του επιτέθηκε στην υποκρισία του δυτικού κόσμου, από την ηθική αφέντη-δούλου μέχρι τη χριστιανική παράδοση. Επειδή κανείς δε συμπαθεί έναν εξυπνάκια που έχει δίκιο, ο ακαδημαϊκός κόσμος τον καταδίκασε. Αυτός ισχυρίστηκε ότι γράφει για το μελλοντικό του κοινό.

 

Ο Νίτσε επηρέασε σχεδόν όλους τους ψευτοδιανοούμενους του 20ου αιώνα. Οι φιλόσοφοι προσπάθησαν να αποναζικοποιήσουν την εικόνα του Νίτσε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παραμένει αμφιλεγόμενος αλλά εξακολουθεί να είναι αντικείμενο μελέτης. Το όνομά του εξακολουθεί να αναφέρεται από ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν τους έξυπνους. Πλέον κι εσύ μπορείς να πετάξεις ένα «δύναμη της θέλησης» για να κάνεις τους φίλους σου να σκάσουν από τη ζήλια.

via

7

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Καβάφης στην Αθήνα

Σαν Σήμερα / Η ιδιαίτερη, «περίπλοκη και κάπως αμφιλεγόμενη» σχέση του Καβάφη με την Αθήνα

Σαν σήμερα το 1933 πεθαίνει ο Καβάφης στην Αλεξάνδρεια: Η έντονη και πολυκύμαντη σχέση του με την Αθήνα αναδεικνύεται στην έκθεση του νεοαφιχθέντος Αρχείου Καβάφη στη Φρυνίχου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Παπαδιαμάντης και η αυτοκτονία στη λογοτεχνία

Βιβλίο / Ο Παπαδιαμάντης και η αυτοκτονία στη λογοτεχνία

Το ημιτελές διήγημα «Ο Αυτοκτόνος», στο οποίο ο συγγραφέας του βάζει τον υπότιτλο «μικρή μελέτη», μας οδηγεί στο τοπίο του Ψυρρή στο τέλος του 19ου αιώνα, κυρίως όμως στο ψυχικό τοπίο ενός απελπισμένου και μελαγχολικού ήρωα.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Ο ιερός και βλάσφημος συγγραφέας Πέδρο Αλμοδόβαρ

Βιβλίο / Ο ιερός και βλάσφημος συγγραφέας Πέδρο Αλμοδόβαρ

Για πρώτη φορά κυκλοφορούν ιστορίες από το αρχείο του Πέδρο Αλμοδόβαρ με τον τίτλο «Το τελευταίο όνειρο», από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 μέχρι σήμερα, συνδέοντας το ιερό με το βέβηλο, το φανταστικό με το πραγματικό και τον κόσμο της καταγωγής του με τη λάμψη της κινηματογραφίας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου μιλούν για την αγαπημένη εκπομπή των booklovers

Οθόνες / «Βιβλιοβούλιο»: Μια διόλου σοβαροφανής τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου ήταν κάποτε «ανταγωνιστές». Και πια κάνουν μαζί την αγαπημένη εκπομπή των βιβλιόφιλων, τη μοναδική που υπάρχει για το βιβλίο στην ελληνική τηλεόραση, που επικεντρώνεται στη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή και έχει καταφέρει να είναι ευχάριστη και ενημερωτική.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θανάσης Καστανιώτης: «Αν έκανα ένα δείπνο για συγγραφείς, δίπλα στον Χέμινγουεϊ θα έβαζα τη Ζυράννα Ζατέλη»

The Book Lovers / Θανάσης Καστανιώτης: «Αν έκανα ένα δείπνο για συγγραφείς, δίπλα στον Χέμινγουεϊ θα έβαζα τη Ζυράννα Ζατέλη»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον εκδότη Θανάση Καστανιώτη για την μεγάλη διαδρομή των εκδόσεών του και τη δική του, προσωπική και ιδιοσυγκρασιακή σχέση με τα βιβλία και την ανάγνωση.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Τελικά, είναι ο Τομ Ρίπλεϊ γκέι; 

Βιβλίο / Τελικά, είναι γκέι ο Τομ Ρίπλεϊ;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Η δολοφονία του Ντίκι Γκρίνλιφ από τον Ρίπλεϊ, η πιο συγκλονιστική από τις πολλές δολοφονίες που διαπράττει σε βάθος χρόνου ο χαρακτήρας, είναι και η πιο περίπλοκη επειδή είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλικότητά του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Ο Δον Κιχώτης» του Θερβάντες: Ο θρίαμβος της λογοτεχνίας και της ανιδιοτελούς φιλίας

Σαν Σήμερα / «Ο Δον Κιχώτης» του Θερβάντες: Ο θρίαμβος της λογοτεχνίας και της ανιδιοτελούς φιλίας

Η ιστορία ενός αλλοπαρμένου αγρότη που υπερασπίζεται υψηλά ιδανικά είναι το πιο γνωστό έργο του σπουδαιότερου Ισπανού συγγραφέα, που πέθανε σαν σήμερα το 1616.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Γουσταύος Κλάους στη χώρα του κρασιού: Μια γοητευτική βιογραφία του Βαυαρού εμπόρου

Βιβλίο / Γουσταύος Κλάους: Το γοητευτικό στόρι του ανθρώπου που έβαλε την Ελλάδα στον παγκόσμιο οινικό χάρτη

Το βιβλίο «Γκούτλαντ, ο Γουσταύος Κλάους και η χώρα του κρασιού» του Νίκου Μπακουνάκη είναι μια θαυμάσια μυθιστορηματική αφήγηση της ιστορίας του Βαυαρού εμπόρου που ήρθε στην Πάτρα στα μέσα του 19ου αιώνα και δημιούργησε την Οινοποιία Αχαΐα.
M. HULOT
Η (μεγάλη) επιστροφή στην Ιαπωνική λογοτεχνία

Βιβλίο / Η (μεγάλη) επιστροφή στην ιαπωνική λογοτεχνία

Πληθαίνουν οι κυκλοφορίες των ιαπωνικών έργων στα ελληνικά, με μεγάλο μέρος της πρόσφατης σχετικής βιβλιοπαραγωγής, π.χ. των εκδόσεων Άγρα, να καλύπτεται από ξεχωριστούς τίτλους μιας γραφής που διακρίνεται για την απλότητα, τη φαντασία και την εμμονική πίστη στην ομορφιά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κλαούδια Πινιέιρο: «Είμαι γυναίκα, συγγραφέας, μητέρα, ειλικρινής, κουρελιασμένη»

Βιβλίο / Κλαούδια Πινιέιρο: «Είμαι γυναίκα, συγγραφέας, μητέρα, ειλικρινής, κουρελιασμένη»

Παρόλο που οι κριτικοί και οι βιβλιοπώλες κατατάσσουν τα βιβλία της στην αστυνομική λογοτεχνία, η συγγραφέας που τα τελευταία χρόνια έχουν λατρέψει οι Έλληνες αναγνώστες, μια σπουδαία φωνή της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας και του φεμινισμού, μοιάζει να ασφυκτιά σε τέτοια στενά πλαίσια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΛΟΣ
Κωστής Γκιμοσούλης: «Δυο μήνες στην αποθήκη»

Το πίσω ράφι / «Δυο μήνες στην αποθήκη»: Οι ατέλειωτες νύχτες στο νοσοκομείο που άλλαξαν έναν συγγραφέα

Ο Κωστής Γκιμοσούλης έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Με τους όρους της ιατρικής, ο εκπρόσωπος της «γενιάς του '80» είχε χτυπηθεί από μηνιγγίτιδα. Με τους δικούς του όρους, όμως, εκείνο που τον καθήλωσε και πήγε να τον τρελάνει ήταν ο διχασμός του ανάμεσα σε δύο αγάπες.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Έτσι μας πέταξαν μέσα στην Ιστορία

Βιβλίο / Το φιλόδοξο λογοτεχνικό ντεμπούτο του Κώστα Καλτσά είναι μια οικογενειακή σάγκα με απρόβλεπτες διαδρομές

«Νικήτρια Σκόνη»: Μια αξιοδιάβαστη αφήγηση της μεγάλης Ιστορίας του 20ού και του 21ου αιώνα στην Ελλάδα, από τα Δεκεμβριανά του 1944 έως το 2015.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ

σχόλια

6 σχόλια
Το λήμμα ήταν όχι επιτυχημένη σάτιρα κατά και την δική μου προσωπική γνώμη. Το χιούμορ προϋποθέτει μια αποδόμηση της κανονικότητας. Ούτως ή άλλως τίποτα στη ζωή και την φιλοσοφία του Νίτσε δεν είναι "κανονικό" (και ευτυχώς δηλαδή!)
Προς όσους σχολιαστές γράφουν ότι το κείμενο είναι σατιρικό, απαντώ πως η σάτιρα ορίζεται και διακρίνεται από το δίκαιον και το εύστοχον ενός σαρκαστικού/καυτηριάζοντος λόγου επί γεγονότων και πεπραγμένων, τα οποία στηλιτεύει. 1) Τί ακριβώς στο κείμενο βρίσκετε εύστοχο ή δίκαιο; 2) Ποιά τα γεγονότα που αναγνωρίζετε ότι σατιρίζει;3) Το αισθητικό του επίπεδο, κατά τα άλλα, σας καλύπτει ή έστω σας εκφράζει μερικώς;Κατά την δική μου γνώμη, το κείμενο όχι απλά δεν συνιστά σάτιρα, αλλά φαιδρότητα που καταρρίπτεται σε κλάσματα δευτερολέπτου. Απορώ και φρίττω με την αναπαραγωγή του - πολλώ δε μάλλον ως σατιρικό -, παρότι δεν με εκπλήσσει σαφώς.
Δεν έχει μεγάλη σημασία αυτό, γιατί είναι πολύ κακόγουστο. Η σάτιρα βασίζεται στην υπερβολή, αλλά τρέφεται από την πραγματικότητα. Αυτή η δημοσίευση είναι ένα συνονθύλευμα ασυνάρτητων ηλιθιοτήτων.
1. O Νίτσε δε ζούσε στο υπόγειο της μητέρας του ούτε εις βάρος άλλων. Ζούσε με τη σύνταξη που έπαιρνε από το πανεπιστήμιο της Βασιλείας.2. Ο Νίτσε δεν επηρέασε "ψευτοδιανούμενους": επηρέασε τον Φουκώ, τον Μπατάιγ, τον Ντελέζ, όλη την υπαρξιακή σχολή της φιλοσοφίας, την αβάνγκαρντ του μεσοπολέμου, την πολιτισμική ανθρωπολογία, τη θεωρία της λογοτεχνίας,τους πρωτοπόρους ψυχαναλυτές και γενικά όλη τη σύγχρονη σκέψη.3. Ο Νίτσε δεν αναφέρεται από ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν τους έξυπνους. Κατά κύριο λόγο, αναφέρεται από ευγενείς ανθρώπους που προσπαθούν να σκέφτονται σε βάθος τα πράγματα, και, κατά δεύτερον λόγο, αναφέρεται από την πλέμπα της εθελοτυφλίας στην οποία ανήκετε και εσείς. Ποιο είναι το χαρακτηριστικό της πλέμπας; Η ηθική του δούλου: με δυο λόγια, ό,τι δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.